„Królowa zbrodni” to powieść oparta na jednym wątku z życia słynnej pisarki Agathy Christie. Agatha niedawno wydała swoją powieść „Zabójstwo Rogera Ackroyda”, która uznana została za rewelację, poruszyła czytelnikami i krytykami, a jednocześnie pokazała że kryminał jako powieść też może być literacko dopracowana. Jej życie osobiste jest w kryzysie ze względu na romans ukochanego męża. I Agatha znika. Tak było w rzeczywistości i ten wątek został wykorzystany przez autora „Królowej…”.
Agatha, podczas podroży do Londynu, zostaje popchnięta i traci równowagę, niby przypadkowo „ratuje ją” doktor, który leczy kochankę męża. Okazuje się, że w ten sposób chce wykorzystać autorkę do popełnienie za niego zbrodni zabójstwa żony, żeby ten mógł żyć luksusowo. Agatha wykorzystuje swój spryt, żeby wywieźć go w pole, choć jest przeważona szantażem i własnymi problemami.
Autor starał się prowadzić opowieść w stylu Christie, wiec jest w powieści i elegancja i typowo angielska oschłość, czy też dystans do wydarzeń. Tylko nie trzeba śledzić zbrodni i szukać mordercy, a wyczekiwać na bieg wypadków, które ocalą pisarkę spod wpływy szantażysty. Niestety, brak tu napięcia, sama bohaterka jest ciut mdła (w porównaniu nawet z drugoplanowymi bohaterami). Jest tez zbyt wiele cudownych zbiegów okoliczności, które pomagają i bohaterce i innym. Właściwie jest to opowieść, relacja (fikcyjna – oczywiście) z dni, kiedy A. Ch. zniknęła, powoli pokazująca wydarzenia. Nic ponadto.
Powieść przyjemnie się czytało, choć zdecydowanie odstaje od poziomu twórczości głównej bohaterki. Z jej udziałem, chciałoby się przeczytać coś bardziej krwistego.

„Królowa zbrodni” to powieść oparta na jednym wątku z życia słynnej pisarki Agathy Christie. Agatha niedawno wydała swoją powieść „Zabójstwo Rogera Ackroyda”, która uznana została za rewelację, poruszyła czytelnikami i krytykami, a jednocześnie pokazała że kryminał jako powieść też może być literacko dopracowana. Jej życie osobiste jest w kryzysie ze względu na romans...

Dobrze się czyta, ale książka jest zbyt przewidywalna. Bardziej podobał mi się "inny rodzaj zła". Mimo wszystko polecam.

Dobrze się czyta, ale książka jest zbyt przewidywalna. Bardziej podobał mi się "inny rodzaj zła". Mimo wszystko polecam.

Niekwestionowana królowa kryminału Agatha Christie, któż nie czytał chociaż jednej jej książki, lub nie widział filmu, na podstawie jej twórczości?

Zaintrygował mnie pewien fakt z jej życia, mianowicie w grudniu 1926 roku, pisarka niespodziewanie zniknęła na 11 dni. Do dzisiaj nikt nie wie, co tak naprawdę się wtedy wydarzyło.

W książce "Królowa zbrodni" to Agatha Christie jest główną postacią, a historia, którą opowiada Wilson, jest fikcją, wymyśloną przez autora. Kto wie, ile z tego mogło się przydarzyć? Z pewnością zawarł w swej opowieści część prawdziwych postaci, oraz faktycznych sytuacji.

Akcja rozpoczyna się na dworcu kolejowym, kiedy ktoś wpycha Agathę pod pociąg. Mężczyzna, który ją ratuje, okazuje się manipulatorem i szantażystą. Zmusza ją do popełnienia morderstwa. Jak zakończy się ta intryga?

Książkę czytałam, ciekawa jaki autor miał pomysł na wyjaśnienie tej zagadki, oraz jak mu się to udało. Szału może nie było, ale tragedii też nie. Pomysł moim zdaniem dość oryginalny, czy mogło tak być naprawdę?
Historia dość logiczna, przedstawiona w ciekawy sposób. Mnie się podobało, z pewnością przeczytam kolejne książki autora z Agathą.
Jeśli jesteście ciekawi, jakie wytłumaczenie zniknięcia autorki wymyślił Wilson, przeczytajcie.
A może ktoś czytał i podzieli się swoją opinią o książce?
Polecam.

Niekwestionowana królowa kryminału Agatha Christie, któż nie czytał chociaż jednej jej książki, lub nie widział filmu, na podstawie jej twórczości?

Zaintrygował mnie pewien fakt z jej życia, mianowicie w grudniu 1926 roku, pisarka niespodziewanie zniknęła na 11 dni. Do dzisiaj nikt nie wie, co tak naprawdę się wtedy wydarzyło.

W książce "Królowa zbrodni" to Agatha...

Ciekawa próba wyjaśnienia największej zagadki w życiu autorki "Dwunastu Murzynków". Największe brawa należą się za język, który sprawia czytelniczą przyjemność.

Ciekawa próba wyjaśnienia największej zagadki w życiu autorki "Dwunastu Murzynków". Największe brawa należą się za język, który sprawia czytelniczą przyjemność.

Czegoś mi tu brakowało, jakby "niedokończona historia". Ale z chęcia przeczytam ksiązki Agathy Christie. Co polecacie na początek?

Czegoś mi tu brakowało, jakby "niedokończona historia". Ale z chęcia przeczytam ksiązki Agathy Christie. Co polecacie na początek?

Któż z nas nie zna twórczości Agathy Christie? Każdy albo prawie każdy z napięciem śledził perypetie Herculesa Poirota albo panny Marple. Mistrzyni kryminału do tej pory fascynuje. Ale w jej biografii jest również kilka czarnych plam. Największą zagadką jest jej zniknięcie na ok. 10 dni.

3 grudnia 1926 roku około godziny 21.45 Christie wyjechała samochodem ze swej posiadłości Styles w hrabstwie Berkshire. Jakiś czas potem znaleziono auto (w środku była torba z odzieżą i nieważne prawo jazdy) na skraju wyrobiska kredy koło Guildford. W pobliżu, u stóp stromego urwiska, znajdował się staw zwany Silent Spring. Prasa szaleje. A na poszukiwania wyrusza piętnaście tysięcy ochotników. Czytelnicy gazet sami usiłowali znaleźć brakujące elementy łamigłówki i spodziewali się najgorszego. Niektórzy myśleli, że to chwyt reklamowy, zapowiedź nowej powieści. Większość podejrzeń padała na męża pisarki, pułkownika Archiego Christiego, znakomitego pilota bojowego z I wojny światowej, który w czasach pokoju zmienił się w prowincjonalnego nudziarza i sprawiał wrażenie, że bardziej interesuje się golfem niż własną żoną. Agatha była gwiazdą, on był niewiernym mężem. Na krótko przed zniknięciem oświadczył pisarce, że małżeństwo zakończyło się fiaskiem. Chciał poślubić kochankę, kobietę od niej młodszą.(https://www.newsweek.pl/wiedza/historia/zaginiecie-agathy-christie/rhdlkq4 )

Czy mogła być to zemsta zdradzonej kobiety? A może sławna pisarka stała się ofiarą swojej sławy? A co jeśli ktoś postanowił ja wykorzystać do swoich celów?

Andrew Wilson w ciekawy sposób próbuje wyjaśnić co się stało z królową kryminałów. Według jego wizji pisarka została wplątana w morderstwo. Przyjrzyjmy się temu dokładniej, bo zapowiada się ciekawie.

Agatha mimo sławy czuje się zdruzgotana. Niedawno zmarła jej matka a teraz jej ukochany mąż oznajmia, że ma inną kobietę. A do tego czuje niemoc twórczą. I w tej chwili trafia w szpony bezwzględnego manipulatora, który chce ją wykorzystać do popełnienia morderstwa. Postawiona pod ścianą, zastraszona kobieta godzi się na jego żądania. Jednak okazuje się, ze na szczęście nie jest zupełnie bezwolną gąską. I ma swoje plany.

Cóż, po pierwszym zaskoczeniu przyszło znużenie. Pomysł na książkę rzeczywistsze ciekawy ale z wykonaniem gorzej. Opowieść jest nieco dziwnie skonstruowana. Mamy jakby dwóch narratorów. Jednym jest główna bohaterka a drugi narrator jest jakby wszechwiedzący – wie co się dzieje zresztą bohaterów. Według mnie, wprowadza to pewien rozdźwięk. Co do bohaterów. Mam wrażenie, że są jacyś tacy miałcy, rozlaźli, nierealni. Żaden z nich nie wzbudził mojej sympatii. Innych emocji też nie odczułam. Powieść może i pisana lekkim językiem ale całość jakoś nie przemawia do mnie.

Ogólnie rzecz ujmując 'Królowa zbrodni” to niezła lektura na kilka wieczorów. Nie jest wymagająca, nie zmusza do myślenia. Taka na zabicie czasu. Tak jak pisałam pomysł na historie fajny ale niestety pan Wilson nie przekonał mnie do swojej teorii. Podejrzewam bardziej przyziemne wyjaśnienie tajemnicy pani Christie. Bo przecież „nie zna piekło furii straszliwszej nad wściekłość zranionej kobiety [... ]”. (Jared Cade)

Któż z nas nie zna twórczości Agathy Christie? Każdy albo prawie każdy z napięciem śledził perypetie Herculesa Poirota albo panny Marple. Mistrzyni kryminału do tej pory fascynuje. Ale w jej biografii jest również kilka czarnych plam. Największą zagadką jest jej zniknięcie na ok. 10 dni.

3 grudnia 1926 roku około godziny 21.45 Christie wyjechała samochodem ze swej...

Pozycja obowiązkowa dla fanów Agathy Christie...intryga w oparciu o fakty z życia pisarki.

Pozycja obowiązkowa dla fanów Agathy Christie...intryga w oparciu o fakty z życia pisarki.

Uważam, że to fenomenalna historia, niestety z trochę zmarnowanym potencjałem. Coś mi w niej przeszkadzało- czy to język, czy styl pisania. Nie mogłam się wkręcić z początku, ale końcówka już barz
dziej mnie wciągnęła. Mimo wszystko polecam po nią sięgnąć, bo zaginięcie Agathy Christie to wydarzenie, które do dziś owiane jest tajemnicą.

Uważam, że to fenomenalna historia, niestety z trochę zmarnowanym potencjałem. Coś mi w niej przeszkadzało- czy to język, czy styl pisania. Nie mogłam się wkręcić z początku, ale końcówka już barz
dziej mnie wciągnęła. Mimo wszystko polecam po nią sięgnąć, bo zaginięcie Agathy Christie to wydarzenie, które do dziś owiane jest tajemnicą.

Przyznam, że nie wierzyłam w tę książkę. Zabrałam się za nią, bo litery, które układają się w napis: "Agatha Christie" działają na mnie hipnotyzująco. Myślałam: mam chwilę wolną, to łyknę szybko kryminalne czytadełko i będę miała czyste sumienie, że nie pominęłam niczego, co się wiąże z Agathą. "A talent to murder" okazała się doskonałą książką, wciągającą, napisaną z polotem i talentem, a sama królowa kryminału, choć wypada raczej blado na tle pozostałych, drugoplanowych postaci, stała mi się jeszcze bliższa niż dotychczas. Jednak najważniejsze jest to, że autor wymyślił niezwykle ciekawe wyjaśnienie tajemnicy 10-dniowego zniknięcia pisarki.

Przyznam, że nie wierzyłam w tę książkę. Zabrałam się za nią, bo litery, które układają się w napis: "Agatha Christie" działają na mnie hipnotyzująco. Myślałam: mam chwilę wolną, to łyknę szybko kryminalne czytadełko i będę miała czyste sumienie, że nie pominęłam niczego, co się wiąże z Agathą. "A talent to murder" okazała się doskonałą książką, wciągającą, napisaną z...

Agatha Christie - najsłynniejsza na świecie pisarka, niekwestionowana królowa powieści detektywistycznych, autorka największej ilości bestsellerów w historii literatury, wykreowani przez nią bohaterowie znani są na całym świecie. Jednak w bazującej na faktach powieści „Królowa zbrodni” Andrew Wilsona to ona odgrywa główną rolę. Autor postanowił bowiem przedstawić jedną z teorii jej tajemniczego, trwającego 11 dni, zaginięcia w grudniu 1926 roku. Epizod ten, pominięty nawet w autobiografii pisarki, do dziś stanowi niewyjaśnioną zagadkę, a skoro Agatha swoją tajemnicę zabrała do grobu, my możemy się jedynie domyślać, co działo się z nią w tym czasie. Tak właśnie zrobił Wilson – połączył znane fakty z literacką fikcją, w której pokusił się o własną wersję wydarzeń. Historia ta stanowi interesujący wycinek biografii Agathy Christie i jeden z najciekawszych sekretów świata literackiego, nie było więc innego wyjścia - musiałam sięgnąć po tę książkę.

Agatha była żoną byłego lotnika pułkownika Archiego Christie, z którym miała małą córeczkę Rosalind. Na początku roku 1926 zmarła jej matka, zerwanie tej głębokiej więzi doprowadziło pisarkę do skrajnej rozpaczy. W tym samym roku dowiedziała się również, że jej ukochany mąż ma romans z inną kobietą i poważnie myśli o rozwodzie. Pod wpływem tych dwóch wydarzeń kobieta cierpiała na niemoc twórczą i bez powodzenia próbowała napisać kolejną książkę. W grudniu 1926roku Agatha wybrała się do Londynu na spotkanie ze swoim agentem literackim. Trzy dni później pokłóciła się z mężem i wyjechała samochodem w nieznanym kierunku, nikogo o tym nie informując. Następnego ranka odnaleziono porzucony samochód na zboczu wzgórza, jednak pisarkę znaleziono dopiero po 11 dniach w luksusowym hotelu w uzdrowiskowej miejscowości Harrogate. Kobieta twierdziła, że miała przez ten czas amnezję, która była wynikiem załamania nerwowego.
Andrew Wilson postanowił spróbować uzupełnić liczne luki i dopowiedział brakujące fragmenty układanki. W jego wersji wydarzeń, zamyślona Agatha Christie stojąca na peronie dworca nagle zostaje pchnięta prosto pod nadjeżdżający pociąg. W ostatniej chwili przed upadkiem ratuje ją tajemniczy mężczyzna, jednak od tego „szczęśliwego” zdarzenia zaczyna się prawdziwy koszmar pisarki. Nieznajomy, podający się za lekarza, okazuje się bowiem szantażystą, który grożąc ujawnieniem romansu jej męża, zmusza kobietę by wykorzystała swój talent do popełnienia zbrodni. Agatha zrobi wszystko, żeby ochronić swoją rodzinę. Pod wpływem gróźb lekarza zgodzi się na wykonanie jego planu, ma jednak nadzieję, że wiedza i doświadczenie pomogą jej w jakiś sposób wybrnąć z tej sytuacji.

Niewątpliwie sam pomysł stworzenia powieści z Agathą Christie w roli głównej - przedstawienie rozbudowanej teorii na temat jej zaginięcia - jest największym atutem książki. Pracując nad „Królową zbrodni” autor przestudiował dokładnie życiorys pisarki, jej biografie, dokumenty znajdujące się w policyjnych aktach, artykuły prasowe z grudnia 1926roku oraz oficjalne oświadczenie wydane przez rodzinę pisarki. Na końcu książki zamieścił imponujący wykaz źródeł, z których korzystał oraz faktów na temat czasu zaginięcia Agathy. Powieść nie została jednak licencjonowana, więc przedstawia zapewne więcej fikcji literackiej niż realnych wydarzeń.
Akcja książki prowadzona jest równolegle w dwóch wątkach: pisanej w pierwszej osobie relacji samej Agathy oraz opisywanych przez autora poszukiwaniach, w których uczestniczą znajomi pisarki i policja. Wydaje mi się, że ukazanie wydarzeń z innej perspektywy - jako tajemnicy zaginięcia, w której dopowiedziane przez Wilsona elementy mogłyby okazać się prawdą, mocniej by mnie wciągnęło i zaciekawiło. Mimo poruszonego tematu powieść jest bowiem dość przewidywalna, brakuje w niej efektu zaskoczenia i trzymania w napięciu. Intryga kryminalna również nie wywołuje większych emocji. Czytelnik wymagający od fabuły czegoś więcej niż przyjemnej opowieści poczuje się zawiedziony. Mimo iż książka jest ciekawą pozycją, z pewnością nie trafi na moją listę ulubionych.
Powieść zaskoczyła mnie natomiast obrazem głównej bohaterki. Na podstawie kryminałów Agathy Christie wyobrażałam ją sobie zawsze jako kobietę odważną, przebojową, o stalowych nerwach i genialnym umyśle. W tej jednak książce pisarka ukazana została jako typowa Angielka - wrażliwa, szczera w uczuciach, kochająca matka i żona. Kobieta rzeczywista, inteligentna, gotowa na wszystko dla ochrony swojej rodziny. Postać powstała w oparciu o jej autobiografię i liczne biografie, jednak trudno jest się pogodzić z takim obrazem słynnej królowej kryminałów. Gdyby jednak zapomnieć o fakcie, że bohaterką jest słynna pisarka, historia nabrałaby zupełnie innego wyrazu.

„Królowa zbrodni” to powieść, którą czyta się lekko i przyjemnie. Fabuła jest dość przewidywalna i mało wciągająca, ale sam pomysł i solidne przygotowanie autora zasługuje na docenienie. Bardzo ciekawie czytało mi się książkę, w której autorka kryminałów jest postacią literacką. Po skończonej lekturze spędziłam jeszcze kilka godzin poszukując w internecie większej ilości informacji na temat tych tajemniczych 11 dni.

Zachęcam do przeczytania wszystkich miłośników twórczości Agathy, zainteresowanych jej słynnym zaginięciem, a także czytelników lubiących lektury rozrywkowe.
Jeśli natomiast zależy Ci na dobrym wątku kryminalnym - lepiej sięgnij po twórczość samej Christie ;)

Agatha Christie - najsłynniejsza na świecie pisarka, niekwestionowana królowa powieści detektywistycznych, autorka największej ilości bestsellerów w historii literatury, wykreowani przez nią bohaterowie znani są na całym świecie. Jednak w bazującej na faktach powieści „Królowa zbrodni” Andrew Wilsona to ona odgrywa główną rolę. Autor postanowił bowiem przedstawić jedną z...