Łamignat Straszliwy

Zasadniczo mam te same uwagi, co do pierwszego zeszytu "Nowych przygód" - tu jest lepiej, ale nie na tyle, żebym dodał aż całą gwiazdkę... - Jestem zadowolony, że kupiłem, czytam z przyjemnością i szczerym niekiedy uśmiechem. - W tym "odcinku" liczba autorów uległa zmniejszeniu; na czoło wyraźnie wysuwa się dwójka: scenarzysta Maciej Kur i rysownik Sławomir Kiełbus. - Ich historie są też najbliższe duchowi oryginału.

A jeśli już mam porównywać z oryginałem - na plus więcej "jednoznacznego" humoru (który u Christy bywał rzadziej rozsiany i bardziej zawoalowany), wyraźne uwspółcześnienie tematów (jak panna, która mówi tylko językiem "korespondencyjnym", czyli rzuca teksty typu "thx, ROTFL". Na minus - cóż, nawet rysunki p. Kiełbusa, choć klimatyczne i możliwie "w duchu", to tylko "prawie" Christa - z tych "prawie", co czynią różnicę... Zaś same historyjki bywają jakby "za bardzo" - aluzje aż nazbyt oczywiste, pomysły fabularne chwilami tak szalone, że na granicy czystej abstrakcji (choć przecież mistrzowi Chriście fantazji też nie brakowało), akcja nadto skondensowana; czasem skręcająca w stronę rysunkowych skeczów, z pospiesznym zakończeniem...

Mimo wszystko ogólna ocena na plus; zdecydowanie zamierzam sięgnąć po kolejny zeszyt, tym razem podobno robiony już tylko przez wspomnianych, najbardziej "Christowskich" autorów...

Zasadniczo mam te same uwagi, co do pierwszego zeszytu "Nowych przygód" - tu jest lepiej, ale nie na tyle, żebym dodał aż całą gwiazdkę... - Jestem zadowolony, że kupiłem, czytam z przyjemnością i szczerym niekiedy uśmiechem. - W tym "odcinku" liczba autorów uległa zmniejszeniu; na czoło wyraźnie wysuwa się dwójka: scenarzysta Maciej Kur i rysownik Sławomir Kiełbus. - Ich...

No cóż, nowy tom przygód Kajka i Kokosza nie spodobał mi się tak mocno, jak oryginalny.
Przeszkadzało mi to, że te cztery historyjki były narysowane w czterech różnych stylach. Jeden z nich wydawał mi się wręcz karykaturalny... Jeśli chodzi o same historie, to prym wiedzie komiks o Łamignacie, chociaż pierwszy o Zbójcerzach tez niczego sobie...
Ciężko mi się odnieść do tego zeszytu. Dobrze, że można dalej coś o Kajku i Kokoszu, ale nie wiem, czy coś takiego spodoba się innym czytelnikom...

No cóż, nowy tom przygód Kajka i Kokosza nie spodobał mi się tak mocno, jak oryginalny.
Przeszkadzało mi to, że te cztery historyjki były narysowane w czterech różnych stylach. Jeden z nich wydawał mi się wręcz karykaturalny... Jeśli chodzi o same historie, to prym wiedzie komiks o Łamignacie, chociaż pierwszy o Zbójcerzach tez niczego sobie...
Ciężko mi się odnieść do...

Dwie gwiazdki, bo jedna za pomysł i reaktywację, a druga dla pana Kiełbusa. Poza tym to oszustwo. Nie rysuje się kultowych postaci inną kreską, po prostu nie, nawet jeśli jest to "w swoim stylu, ale z wielkim szacunkiem dla ducha oryginału". Skoro tak, to trzeba było dać "swój styl" na okładce i nie wprowadzać czytelników w błąd! To, że dostajemy kilka krótkich historyjek jest okay, wszystkie scenariusze (czy to pana Kura czy pana Samojlika) są w porządku, jedne historyjki lepsze, drugie ciut gorsze, ale może być. Natomiast karykaturalny Miluś i zniekształcone inną kreską postacie Kajka, Kokosza, Mirmiła i innych są dla mnie nie do przyjęcia. Bez obrazy dla panów rysowników - po prostu idźcie panowie robić swoje rzeczy w swoim stylu.
Powyższe dotyczy i "Obłędu Hegemona" i "Łamignata Straszliwego". "Królewska Konna" jest w całości narysowana przez pana Kiełbusa i jest super.

Dwie gwiazdki, bo jedna za pomysł i reaktywację, a druga dla pana Kiełbusa. Poza tym to oszustwo. Nie rysuje się kultowych postaci inną kreską, po prostu nie, nawet jeśli jest to "w swoim stylu, ale z wielkim szacunkiem dla ducha oryginału". Skoro tak, to trzeba było dać "swój styl" na okładce i nie wprowadzać czytelników w błąd! To, że dostajemy kilka krótkich historyjek...

Oj, to nie to. Nowe przygody dwójki walecznych wojów, ale już niestety bez Janusza Christy. I od razu widać gorsze wszystko - i rysunki i dialogi i niedociągnięcia wielu, wielu szczegółów. Postaci wyglądają, jak karykatury oryginałów, krzywe nosy, twarze, całe nawet postury... Przeczytałam i odniosłam wrażenie, że te komiksy nie powinny się ukazać - w ogóle nie powinny być wydane. Niszczą spuściznę Christy i załamują klasykę w jakimś absurdalnym krzywym zwierciadle. Kajko i Kokosz, to klasyka. Klasyka komiksu i świata fantasy. Jak choćby duet Asterix i Oberrix. Należy im się cześć, wyjątkowe miejsce na półce i należyty hołd. Kokosz też, ale tylko w wersji oryginalnej. Potem, każde dalsze próby wskrzeszania tego, co było jest niesmaczne i często wypaczone. Jak właśnie ten komiks. Jestem zniesmaczona i nieco zdegustowana. Kto dał zgodę na edycję takich gniotów?

Oj, to nie to. Nowe przygody dwójki walecznych wojów, ale już niestety bez Janusza Christy. I od razu widać gorsze wszystko - i rysunki i dialogi i niedociągnięcia wielu, wielu szczegółów. Postaci wyglądają, jak karykatury oryginałów, krzywe nosy, twarze, całe nawet postury... Przeczytałam i odniosłam wrażenie, że te komiksy nie powinny się ukazać - w ogóle nie powinny być...

Nierówny. Historyjki o Łamignacie i Milusiu są dobre, reszta nie trzyma poziomu.

Nierówny. Historyjki o Łamignacie i Milusiu są dobre, reszta nie trzyma poziomu.

Na każdej kontynuacji ciąży porównywanie po pierwowzoru. I tak, to nigdy nie będzie tak dobre jak oryginalne zeszyty Mistrza Christy - ale jest na naprawdę przyzwoitym - choć zróżnicowanym - poziomie. Scenariusze wszystkich 4 opowiadań wchodzących w skład tomu są fajne, czuć w nich ducha Kajka i Kokosza sprzed lat.

Poniżej moje (czyli skrajnie subiektywne) oceny poszczególnych historii w układzie scenariusz/kreska (w skali 1 do 10).

Mirmił i Wojmił. Pojedynek - 9/9
Dla mnie kreska jest tak bliska oryginałowi jak to możliwe, wszystkie postacie są przedstawione w charakterystyczny i wyróżniający się sposób. Wg mnie to zaleta choć ktoś inny może powiedzieć że kalka itp. Scenariusz świetny (szkoda że nie dłuższy), czytelne nawiązania do układów i układzików między braćmi z wcześniejszych zeszytów. Bardzo dobre

Zbójcerze. Słoń a a sprawa zbójecka. 8/8
W paru miejscach rysunki postaci trochę (jak dla mnie) słabsze, ale nadal dobry poziom.

Łamignat Straszliwy 8/7
Fajny pomysł na scenariusz, Łamignat w nowej roli, dobrze że Jaga nie wróciła wcześniej. Kreska mi osobiście nie pasuje (choć postacie trzymają klimat).

Miluś. Instytut Badania Smoków 7/4
No nie. Zupełnie nie. Jak dla mnie te grafiki odstraszają raczej niż zachęcają do zapoznania się z historią. Rozumiem że nie każdy chce/może rysować tak jak p. Christa ale to co tutaj jest zrobione z postaciami to dramat.
Scenariusz niezły, ratuje całość.

Z przyjemnością powróciłem do Mirmiłowa i okolic, polecam.

Na każdej kontynuacji ciąży porównywanie po pierwowzoru. I tak, to nigdy nie będzie tak dobre jak oryginalne zeszyty Mistrza Christy - ale jest na naprawdę przyzwoitym - choć zróżnicowanym - poziomie. Scenariusze wszystkich 4 opowiadań wchodzących w skład tomu są fajne, czuć w nich ducha Kajka i Kokosza sprzed lat.

Poniżej moje (czyli skrajnie subiektywne) oceny...

Muszę przyznać, że pierwsza część nowego cyklu przygód podobała mi się bardziej. Historyjki były krótsze, ale jakby bardziej treściwe, kończące się wyraźną puentą. Tutaj mi tego brakowało.

Pomysł na słonia w warowni Zbójcerzy dość mocno przypominał mi pomysły kontynuatorów serii o przygodach Asteriksa i Obeliksa, co samo w sobie nie jest złe, ale trąci lekką wtórnością. Choć sama historyjka, trzeba przyznać, była dość zabawna. No i niektóre grafiki również trochę zbyt mocno przypominają obrazki ze starszych tytułów. Przypadek? Inspiracja? A może pójście na łatwiznę w przekonaniu, że młodszy czytelnik się nie zorientuje? Nie mnie oceniać. Ale akurat rzuciło mi się to w oczy.

Fajnie, że się ten temat kontynuuje, bo seria ma potencję. Ale w przypadku takiego kultowego komiksu trzeba mocno uważać, żeby sprawy nie popsuć... Bo wówczas młodsi czytelnicy komiks zignorują, a starsi - nie wybaczą...

Muszę przyznać, że pierwsza część nowego cyklu przygód podobała mi się bardziej. Historyjki były krótsze, ale jakby bardziej treściwe, kończące się wyraźną puentą. Tutaj mi tego brakowało.

Pomysł na słonia w warowni Zbójcerzy dość mocno przypominał mi pomysły kontynuatorów serii o przygodach Asteriksa i Obeliksa, co samo w sobie nie jest złe, ale trąci lekką wtórnością....

O wiele lepsza, ciekawsza, bardziej interesująca ta druga część nowych przygód KiK. Uśmiałem się nie raz, zaś najlepsza wg niżej podpisanego, to historyjka ze Zbójem Łamignatem. Ubaw po pachy! Na serio!

O wiele lepsza, ciekawsza, bardziej interesująca ta druga część nowych przygód KiK. Uśmiałem się nie raz, zaś najlepsza wg niżej podpisanego, to historyjka ze Zbójem Łamignatem. Ubaw po pachy! Na serio!

"Łamignat Straszliwy" to drugi tom Nowych Przygód Kajka i Kokosza. O ile pierwszy - "Obłęd Hegemona", przyjęty i oceniony został raczej umiarkowanie, tak tutaj album ten niezmiernie przyjemnie mnie zaskoczył.

Komiks i tym razem składa się z czterech historyjek, acz rysowników mamy już tylko trzech. I to było chyba dobre posunięcie.

1. "Słoń a sprawa zbójcerska". S. Kiełbus/M. Kur

Obcujemy tutaj z naprawdę świetną historyjką o Zbójcerzach, z malutkim, gościnnym występem KiK. I znów stwierdzić muszę bardzo dobrą, nowoczesną, tłustą, acz klimat Christy trzymającą wybornie, kreskę Kiełbusa, takiż też scenariusz Kura, co kupy mocno się trzyma i zaopatrzony jest chwilami częstymi w znakomite dialogi! Jest zabawa, bywa i parsknięcie śmiechem. I to wcale nierzadko! Brawo, tak to powinno wyglądać!

2. "Łamignat Straszliwy". P. Bednarczyk/M. Kur

To piękne kolory, niemal jak u Christy! I charakterystyczna kreska Bednarczyka, którą chyba udało mi się finalnie polubić. Postaci narysowane przez niego są ostre, wyraziste i lekko znów karykaturalne. Natomiast cały background, tło akcji, czyli świat tej historyjki, wizualnie jest bliski ideału! Jest wręcz taki, jaki każdy fan życzyłby sobie by był. Po raz kolejny też, opowieść z Łamignatem, fabularnie trzyma poziom bardzo miły. Do licha - jest naprawdę nieźle!

3. "Instytut badania smoków". T. Samojlik

Zaskoczeniem dla mnie jednak największym, niewątpliwie jest opowieść autorstwa Samojlika. Przyjemnie skonstruowany scenariusz i naprawdę ładnie namalowane kadry. Co prawda, sam styl rysowania podoba mi się wciąż tutaj najmniej, acz uczciwie muszę oddać Autorowi, iż się postarał. Nie odstaje tym razem od poprzedników, i choć kreskę Christy przypomina zdecydowanie najmniej, to sam klimat klasycznych historyjek Mistrza udało mu się zachować. Brawo!

4. "Pojedynek". S. Kiełbus/M. Kur

Historyjka ostatnia, najkrótsza, to znów świetny duet Kiełbus/Kur. Opowieść o wizycie Wojmiła u swego brata Mirmiła, to świetna okazja by przekonać się jak rysownik poradzi sobie z postaciami innymi niż Zbójcerze. Kajko z Kokoszem, Lubawa oraz kłótliwi wiecznie bracia, wypadają tutaj więcej niźli zadowalająco. Tak mogłaby wyglądać pełnostronicowa kontynuacja przygód naszych bohaterów! Scenariusz i dialogi znów sprawiły mi całkiem sporą przyjemność, jednocześnie utrzymując w albumie poziom po raz kolejny - najwyższy!

Wszystkie komiksy, moim zdaniem, prezentują się o klasę lepiej, od tych zaprezentowanych w debiutanckim albumie. Są bardziej dopracowane graficznie i wizualnie oraz na poziomie tekstowym i fabularnym. I co warto z niekłamaną radością zauważyć - wszystko to razem idzie w bardzo obiecującym kierunku!

O ile album drugi nie wydawał się być pewnym ujrzenia światła dziennego, tak część trzecia Nowych Przygód Kajka i Kokosza, wydaje się być całkowicie logiczną i naturalną konsekwencją historyjek zawartych w bardzo dobrym, "Łamignacie Straszliwym". Ja już czekam!

"Łamignat Straszliwy" to drugi tom Nowych Przygód Kajka i Kokosza. O ile pierwszy - "Obłęd Hegemona", przyjęty i oceniony został raczej umiarkowanie, tak tutaj album ten niezmiernie przyjemnie mnie zaskoczył.

Komiks i tym razem składa się z czterech historyjek, acz rysowników mamy już tylko trzech. I to było chyba dobre posunięcie.

1. "Słoń a sprawa zbójcerska". S....

"Kajko i Kokosz", to jeden z tych komiksów, który poznany w dzieciństwie od razu zapada w pamięć. Taka polska wersja Asteriksa. Na kanwie przygód dwóch wojów, Mirmiła, Łamignata i reszty bohaterów, wychowało się kilka pokoleń dzieci. Świetne rysunki, doskonałe teksty, zabawni bohaterowie i wszechobecny humor. To trzeba znać. Christa stworzył dzieło ponadczasowe.
Na kanwie jego pomysłu, w ramach konkursu powstały nowe perypetie wojów, a przed sobą mam już drugi tom tych dokonań.

"Łamignat Straszliwy", to kilka historyjek narysowanych przez różnych twórców. W jednej z nich Hegemon ma szczwany plan na pokonanie przebrzydłych wojów. Kłopot w tym, że do realizacji owego planu potrzeba pewnego istotnego elementu, jakim jest ... słoń. Poszukiwania owego zwierza jest tylko pretekstem do ukazania szalonych pościgów i utarczek.
W kolejnej Łamignat pod nieobecność żony, prowadzi działalność polegającą na porywaniu majętnych panien, a to ze względu na wielkie zapotrzebowanie na takie czynności. I inne.

Podsumowując doskonały pomysł, aby zdawałoby się jednorazowy zamysł przekuć na kolejne tomy nowych przygód wojów. Są to historyjki różnych twórców, sposób rysowania jest także diametralnie różny, od tego, do czego przyzwyczaił nas Christa, jednak to w niczym nie przeszkadza. Jest wesoło, magicznie i kolorowo. Polecam.

"Kajko i Kokosz", to jeden z tych komiksów, który poznany w dzieciństwie od razu zapada w pamięć. Taka polska wersja Asteriksa. Na kanwie przygód dwóch wojów, Mirmiła, Łamignata i reszty bohaterów, wychowało się kilka pokoleń dzieci. Świetne rysunki, doskonałe teksty, zabawni bohaterowie i wszechobecny humor. To trzeba znać. Christa stworzył dzieło ponadczasowe.
Na kanwie...