Satyryk, dziennikarz, weteran I wojny światowej. Krytyk nazistów i Hitlera zmuszony do emigracji. Według informacji ze wstępu Marianowicza książki Tucholsky’ego 10 maja 1933 były wśród tych, które palili naziści. No cóż, nie jest to zaskoczeniem. Władze autorytarne nie znoszą satyry, która obraża “naród”, wszak w imię narodu dokonuje wszystkich niegodziwieństw. I zupełnie nie ma znaczenia, jaki to będzie naród, schemat będzie identyczny. Odwoływania się do patriotyzmu i narodu wykorzystywali komuniści (pisze o tym doskonale wspomniany Głowiński). Widzimy to również bardzo współcześnie.

Część tekstów Tucholsky’ego zbliżona jest do felietonów Słonimskiego, czy Makuszyńskiego. Całkiem zgrabny i humorystyczno-gorzki opis przywar narodu, z którego się wywodzą. Tucholsky pisze o niemieckiej służalczości, poddaństwie, umiłowaniu do rozkazów. Pewnie każdy kraj ma tego rodzaju satyryków. W czasach pokoju śmiejemy się z tych naszych przywar (pod warunkiem, że nie mówi tego ktoś obcy),ale gdy politycy potrzebują antagonizmów robi się niebezpiecznie. Taki satyryk zaczyna być wówczas przez władzę oceniany jako zdrajca, obraża “naród” więc trzeba go ukarać lub ograniczyć aktywność.

[...]
całość:
http://www.speculatio.pl/ksiega-pieciu-szydercow/

Satyryk, dziennikarz, weteran I wojny światowej. Krytyk nazistów i Hitlera zmuszony do emigracji. Według informacji ze wstępu Marianowicza książki Tucholsky’ego 10 maja 1933 były wśród tych, które palili naziści. No cóż, nie jest to zaskoczeniem. Władze autorytarne nie znoszą satyry, która obraża “naród”, wszak w imię narodu dokonuje wszystkich niegodziwieństw. I zupełnie...