Więcej tego samego co w 2. tomie. Znudziło do tego stopnia, że muszę zrobić przerwę od serii. Nic nie wniosło pokazanie wydarzeń z perspektywy innych bohaterów, bo wiązało się to głównie z nudnymi opisami walk, które chciałem pominąć.

Więcej tego samego co w 2. tomie. Znudziło do tego stopnia, że muszę zrobić przerwę od serii. Nic nie wniosło pokazanie wydarzeń z perspektywy innych bohaterów, bo wiązało się to głównie z nudnymi opisami walk, które chciałem pominąć.

Jeden z lepszych cyklów s-f typu space-opera jakie "czytałem". Autor ma mnóstwo pomysłów i to zwykle zaskakujących. Książka nabiera dodatkowego poziomu od chwili, gdy pojawia się pewna SI. Dużo dobrego humoru i świetnego sarkazmu. Ponieważ książkę odsłuchałem, to mogę powiedzieć, że interpretacja Wojtka Masiaka jest REWELACYJNA. Dzięki niemu książka nabrała dodatkowej wartości.

Jeden z lepszych cyklów s-f typu space-opera jakie "czytałem". Autor ma mnóstwo pomysłów i to zwykle zaskakujących. Książka nabiera dodatkowego poziomu od chwili, gdy pojawia się pewna SI. Dużo dobrego humoru i świetnego sarkazmu. Ponieważ książkę odsłuchałem, to mogę powiedzieć, że interpretacja Wojtka Masiaka jest REWELACYJNA. Dzięki niemu książka nabrała dodatkowej...

Bardzo dobra kontynuacja cyklu. Myślę, iż na razie w miarę czytania każdy tom jest coraz ciekawszy. Duża dawka humoru. Dialogi pomiędzy "puszką piwa" a Bishopem są niekiedy genialne.

Bardzo dobra kontynuacja cyklu. Myślę, iż na razie w miarę czytania każdy tom jest coraz ciekawszy. Duża dawka humoru. Dialogi pomiędzy "puszką piwa" a Bishopem są niekiedy genialne.

Puszka po piwie, głupie pomysły, głupie działania...

Puszka po piwie, głupie pomysły, głupie działania...

Dwie pierwsze części zawiesiły poprzeczkę bardzo wysoko, zwłaszcza dzięki relacji Bishopa ze Skippim. Trzecia część stoi na równie wysokim poziomie. Ważnym aspektem jest zmiana punktów widzenia - akcję widzimy oczami nowych bohaterów, jak również ich wrogów. Dzięki temu trzecia część nie wpada w klasyczny dla space oper motyw powtarzania tych samych wydarzeń, tylko na coraz większą skalę. Jedynym tego minusem jest znaczne spowolnienie akcji. Nadrabiane jest to jednak humorystycznymi scenkami ze Skippim, który za każdym razem gdy "durne małpy" wpadną na lepszy od niego pomysł zaczyna żalić się wszystkim jak bardzo nienawidzi swoje życie. Powoli przekonuję się, że czytam jedną z najlepszych serii w swoim gatunku.

Dwie pierwsze części zawiesiły poprzeczkę bardzo wysoko, zwłaszcza dzięki relacji Bishopa ze Skippim. Trzecia część stoi na równie wysokim poziomie. Ważnym aspektem jest zmiana punktów widzenia - akcję widzimy oczami nowych bohaterów, jak również ich wrogów. Dzięki temu trzecia część nie wpada w klasyczny dla space oper motyw powtarzania tych samych wydarzeń, tylko na coraz...

Super

Super

No i witam ponownie! Długo nie mogłam się zebrać za trzeci tom, bo nie było audiobooka do czwartego, a ja chciałam mieć możliwość od razu skończenia w kolejny tom (ten lektor to jest złoto totalne). No ale się pojawił i... TĘSKNIŁAM! Tęskniłam strasznie za Skippym i Bishopem - ta dwójka zawsze potrafi mnie rozbawić. Totalnie kocham humor w tej książce, dialogi i postacie! Jedyne, co mi przeszkadza, to fakt, że mogła by być jednak trochę krótsza. Ale mimo to słucha się błyskawicznie (:.

No i witam ponownie! Długo nie mogłam się zebrać za trzeci tom, bo nie było audiobooka do czwartego, a ja chciałam mieć możliwość od razu skończenia w kolejny tom (ten lektor to jest złoto totalne). No ale się pojawił i... TĘSKNIŁAM! Tęskniłam strasznie za Skippym i Bishopem - ta dwójka zawsze potrafi mnie rozbawić. Totalnie kocham humor w tej książce, dialogi i postacie!...

Zaufaj wspaniałości

Zaufaj wspaniałości

Ta seria to jak granie na otwartym świecie w trybie sandboxu i do tego na cheatach. Bawię się świetnie z tym deus ex machina... ex puszka piwa. I rzadko się zdarza, by jakaś space opera została po paru miesiącach w głowie do tego stopnia, że nadal jestem w stanie wymienić postaci lub odróżnić fabułę. Czysty fun.

Ta seria to jak granie na otwartym świecie w trybie sandboxu i do tego na cheatach. Bawię się świetnie z tym deus ex machina... ex puszka piwa. I rzadko się zdarza, by jakaś space opera została po paru miesiącach w głowie do tego stopnia, że nadal jestem w stanie wymienić postaci lub odróżnić fabułę. Czysty fun.

Świetna kontynuacja

Świetna kontynuacja