Bardzo dobra książka trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.

Bardzo dobra książka trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.

Polecam! książka wciąga, trzyma w napięciu - już nie mogę doczekać się 3 części :)

Polecam! książka wciąga, trzyma w napięciu - już nie mogę doczekać się 3 części :)

Nie za gruba książka, ale dobrze skonstruowana. Akcja dzieje się tuż po wojnie, UB chce dorwać partyzancki oddział majora Kosy. Kapitan Wolski z UB ucieka się do brudnych sztuczek, aby dorwać partyzantów. Dobra akcja, surowe męskie wybory, potwierdziło się zdanie z okładki " Gdy każdy wybór oznacza czyjąś śmierć". Ciekawa i warta przeczytania, dobrze oddaje tuż powojenny klimat.Polecam.

Nie za gruba książka, ale dobrze skonstruowana. Akcja dzieje się tuż po wojnie, UB chce dorwać partyzancki oddział majora Kosy. Kapitan Wolski z UB ucieka się do brudnych sztuczek, aby dorwać partyzantów. Dobra akcja, surowe męskie wybory, potwierdziło się zdanie z okładki " Gdy każdy wybór oznacza czyjąś śmierć". Ciekawa i warta przeczytania, dobrze oddaje tuż powojenny...

Książkę mogę z czystym sumieniem polecić. Jest to zbeletryzowany fragment historii naszego kraju.
Po zakończeniu wojny w kraju pojawił się kolejny okupant - tym razem groźniejszy, bo mający poparcie w społeczeństwie. Z Niemcami walczyli wszyscy, nikt z nimi się nie utożsamiał. Byli oczywiście konfidenci, ale większość społeczeństwa traktowała nazistów jako wrogów. Z sowietami było inaczej.Uwalniając nasz kraj z rąk nazistów, przywieźli ze sobą marionetkowy rząd, który miał polskie korzenie i mówił w języku, jaki wszyscy znali. Ludność była też zmęczona walkami i wojną, każdy chciał spokoju.
Część akowców ujawniła się w ramach „amnestii”, a część postanowiła walczyć dalej. Walka ta była niestety skazana na niepowodzenie.
Czytając powieść miałem skojarzenia z tym, co mówiła mi moja babcia. Kobieta ma teraz 98 lat i należała do AK. Jej życie mogłoby być gotowym scenariuszem na film. Najpierw trafiła na roboty do Niemiec, tam poznała polskiego oficera z kampanii wrześniowej. Zakochała się i razem postanowili uciec do Polski. Po dwóch latach trafiła do kraju, a jej ukochany zginął. Trafiła do konspiracji, gdzie poznała mojego dziadka, spadochroniarza z Anglii. Razem starali się walczyć z okupantem. W 1943 roku babcia trafiła do Oświęcimia gdzie doczekała uwolnienia. Dziadek w tym czasie walczył w oddziale partyzanckim. Po wojnie nie ujawnili się, nie uwierzyli nowej władzy.
Babcia opowiadała, że tamte czasy były trudne. Część dawnych towarzyszy broni przechodziło do nowych władz, zostawali milicjantami, ubekami. Część nadal walczyła w lesie, starając się bezskutecznie wywalczyć wolną ojczyznę. Inni ze zmienioną tożsamością starali się na nowo ułożyć swoje życie.
W tej powieści opisane są losy czterech głównych bohaterów. Kapitan ubecji, dawny żołnierz AK, który stara się przypodobać nowej władzy i jest zdeterminowany do tego, aby złapać dowódcę oddziału partyzanckiego - Kosę. Ubek idzie po trupach do celu, nie waha się nawet spacyfikować wsi, paląc żywcem mieszkańców w stodole. Wszystko po to, aby winę zrzucić na partyzantów. Kolejnym bohaterem jest młody ubek, który nie potrafi się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Metody, jakimi posługują się przełożeni, nie odpowiadają mu i z czasem przypadkowo przyłącza się do oddziału partyzanckiego.
Dowódca oddziału partyzanckiego, Kosa, jest osobą starającą się przetrwać w trudnych czasach. Stara się działać honorowo, ale i skutecznie. Ma pojęcie, że walka z okupantem z każdym dniem jest coraz trudniejsza i z czasem przyjdzie mu ją przegrać.
Główny bohater, były żołnierz „wyklętego” oddziału AK, chce się ujawnić. Ma zamiar żyć normalnie z ukochaną i dzieckiem. Działania kapitana UB, powodują jednak, że marzenia o normalności muszą pozostać tylko marzeniami. Ma zamiar zabić Kosę, dowódcę partyzantów. Z czasem okazuje się, że jest tylko pionkiem w grze, jaką wymyślił Urząd Bezpieczeństwa.
Losy bohaterów powieści są zawiłe i jak w soczewce pokazują, jak wyglądała wtedy rzeczywistość.
Książkę czyta się dobrze. Opisy brutalnych przesłuchań, wyciągania informacji i tortury w gmachu urzędu pokazują, jak wiele musieli przejść ci, którzy trafili do ubeckich katowni.
Polecam.

Książkę mogę z czystym sumieniem polecić. Jest to zbeletryzowany fragment historii naszego kraju.
Po zakończeniu wojny w kraju pojawił się kolejny okupant - tym razem groźniejszy, bo mający poparcie w społeczeństwie. Z Niemcami walczyli wszyscy, nikt z nimi się nie utożsamiał. Byli oczywiście konfidenci, ale większość społeczeństwa traktowała nazistów jako wrogów. Z...

II wojna światowa dobiegła końca. W otaczających Przemyśl lasach nadal jednak ukrywają się partyzanci, którzy nie potrafią pogodzić się z nowym ustrojem. Dla majora Kosy i jego oddziału rozpoczyna się kolejny etap walki. Owiany legendą dowódca i jego ludzie doskonale zdają sobie sprawę z beznadziejności swojego położenia...

Więcej na:
http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2018/03/dobry-ubek.html

II wojna światowa dobiegła końca. W otaczających Przemyśl lasach nadal jednak ukrywają się partyzanci, którzy nie potrafią pogodzić się z nowym ustrojem. Dla majora Kosy i jego oddziału rozpoczyna się kolejny etap walki. Owiany legendą dowódca i jego ludzie doskonale zdają sobie sprawę z beznadziejności swojego położenia...

Więcej...

Książka całkiem niezła choć nierówna. W zbeletryzowany sposób, mieszając różnorakie fakty i dokładając do tego trochę fikcji pokazuje złożoność okresu w Polsce po zakończeniu wojny, gdy władza nazywająca się ludową zaprowadzała nowe porządki. Zwraca szczególną uwagę na różnorakie postawy, zachowania ludzi. Na ich motywacje i próby dostosowania się do niełatwych warunków w których przyszło im żyć. Kładzie silny nacisk na pokazanie repertuaru brutalnych metod stosowanych przez UB i KBW w walce z podziemiem antykomunistycznym. Metod prowokacji, sposobów przesłuchiwania, katowania i łamania ludzi, których władza uznała za wrogów lub tylko za podejrzanych. Powszechnie stosowanej zasady „cel uświęca środki”, w imię której godzono się nawet na śmierć własnych ludzi, nie mówiąc już o niewinnych cywilach. Na mordowanie przez funkcjonariuszy państwa dzieci, kobiet, starców. Na gwałty i jawne bezprawie. Ten opis wychodzi całkiem nieźle, podobnie jak wspomniana już akcja: dynamiczna, zmienna, z ciekawymi zwrotami. Gorzej jest z psychologią postaci oraz pełniejszym oddaniem atmosfery tamtych lat. Wiele postaci jest ciekawych i niejednoznacznych. Widzimy je głównie przez pryzmat ich działań, decyzji, rozterek, ale można odnieść wrażenie powierzchowności oglądu. Opisy myśli i uczuć są skąpe, nie budują klimatu. Nie sprawiają, że ktoś jest nam bliższy, że poznajemy go w różnych aspektach. Nie czuć w pełni rzeczywistości, pozostaje wrażenie pewnej teatralności zachowań, scen, wypowiedzi. Można mieć trudności z wejściem w czyjąś skórę. Złożoność postaci mniej się czuje niż się o niej po prostu czyta. Brakuje tworzenia klimatu poprzez umiejętny opis sytuacji, zwrócenie uwagi na detale. Proste wymienianie czy opis emocji nie jest tym samym, co próba ich oddania i pozwolenie by czytelnik sam je poczuł. Najlepiej wychodzą opisy akcji, zwłaszcza w końcówce książki. Nieźle też oddany jest tragizm życia żołnierzy podziemia, którzy płacą za swoją niezłomną postawę i wierność przysiędze ogromną cenę, mając w większości świadomość beznadziejności prowadzonej przez nich walki.
Książkę czyta się dobrze, ale jednocześnie pozostaje pewien niedosyt.

Książka całkiem niezła choć nierówna. W zbeletryzowany sposób, mieszając różnorakie fakty i dokładając do tego trochę fikcji pokazuje złożoność okresu w Polsce po zakończeniu wojny, gdy władza nazywająca się ludową zaprowadzała nowe porządki. Zwraca szczególną uwagę na różnorakie postawy, zachowania ludzi. Na ich motywacje i próby dostosowania się do niełatwych warunków w...

„Gdy każdy wybór oznacza czyjąś śmierć…”

Polityczne i wojskowe formacje, związane z przedwojennym obozem narodowym (jak Narodowe Siły Zbrojne czy Narodowe Zjednoczenie Wojskowe) działające w okresie II wojny światowej a później sowieckiej okupacji, były organizacjami szczególnie znienawidzonymi, opluwanymi i zohydzanymi, przy każdej, możliwej, okazji, przez twórców i piewców poprzedniego systemu. Skala tego zjawiska była bezprecedensowa, nawet jak na komunistyczne standardy, i z przykrością trzeba stwierdzić, iż w pewnym stopniu przełożyła się ona na czasy, już nam, współczesne. Sytuacja zaczęła się zmieniać dopiero ostatnimi laty, czego dobrą konsekwencją stały się wnikliwe, rzetelne i poważne historyczne opracowania oraz kilka niezłych powieści, by wyróżnić znakomitą publikacje Elżbiety Cherezińskiej zatytułowaną „Legion” (opisującą historie Brygady Świętokrzyskiej NSZ) czy książkę Sebastiana Reńca „Z cienia”.

W nurt ten (choć, oczywiście, w zamyśle odnosi się to również do innych, polskich organizacji niepodległościowych, które zdecydowały się po wojnie nadal kontynuować swoją zbrojną działalność) doskonale wpisuje się prezentowana tu książka Grzegorza Majewskiego. „Dobry ubek”.

Jest rok 1945. W o kolca Przemyśla operuje nadal, wsławiony walką z hitlerowskim okupantem, oddział Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, dowodzony przez majora „Kosę”, który nie złożył broni i nie podporządkował się nowym, komunistycznym władzom. Rozkaz jego likwidacji otrzymuje ambity i bezwzględny kapitan Korpusu Bezpieczeństwa Wewnetrznego Lesław Wolski (wspierany aktywnie przez lokalne struktury Urzędu Bezpieczeństwa),który, jak już się wkrótce okaże, nie cofnie się przed żadnym okrucieństwem i zbrodnią by dopiąć swojego celu. No i jest jeszcze ten trzeci…Pałający rządzą zemsty były partyzant o pseudonimie „Trup”, straszliwie pokiereszowany przez wojnę, dotknięty osobistym dramatem, który nie potrafi odnaleźć się w powojennej rzeczywistości.

Losy tej trójki staną się kanwą brutalnej, dramatycznej i poruszającej opowieści o tragicznie splatających się ludzkich życiorysach, wyrokach historii i trudnych decyzjach z których żadna nie rokuje szczęśliwie na przyszłość. Tak zaczną się perfidna, krwawa, pełna mistyfikacji operacja o kryptonimie „Dobry Ubek”

Z oczywistych powodów nie chce zdradzać więcej….

Wraz z autorem zapuścimy się w skryte leśne ostępy, nadal stanowiące osłonę dla ukrywających się i wciąż walczących polskich patriotów (stopniowo osaczanych, przenoszących się z miejsca na miejsce, mordowanych z ukrycia, powoli pozbawianych zaplecza ekonomicznego i społecznego) Zajrzymy do biur oficerów śledczych, wojskowych koszar, okutych żelazem drzwi ubeckich katowni i za naznaczone dziejową niesprawiedliwością więzienne mury.

Wszystko to pozwali jak najwierniej przybliżyć czytelnikowi atmosferę tamtych burzliwych dni, poznać motywy kierujące poczynaniami ludzi z obydwu stron barykady i uzmysłowić czym były i co za sobą niosły te straszne powojenne czasy. Z publikacji wyłania się również bardzo ciekawy, zbiorowy obraz zwykłych mieszkańców opisywanych obszarów oraz tego jak próbowali się oni odnaleźć i przetrwać w nowej, rzeczywistości. Rzeczywistości, ustalonej gdzieś daleko przy jałtańskim stole, która daleka była od tej jakiej pragnęli i jakiej oczekiwali. To zdecydowanie jeden z bardziej interesujących wątków tej lektury.
Książka Grzegorza Majewskiego. „Dobry ubek” jest ważnym głosem w dyskusji o naszych dziejach najnowszych i kolejną cegiełką pomagając nam budować historyczną prawdę o polskich bohaterach narodowych, których PRL-owska propaganda i cenzura przez dziesiątki lat próbowała usunąć z naszej pamięci. Na szczęście (i dobrze to o nas świadczy jako narodzie i społeczeństwie) nie udało jej się tego zrobić i dziś mamy szansę przywrócić im należne miejsce w polskim panteonie. Jest to w mojej opinii jedna z tych lektur po przeczytaniu których długo jeszcze utrzymuje się zaduma i refleksja, połączona z chęcią dowiedzenia się więcej o tych bohaterskich żołnierzach, wyrzuconych na wiele lat poza nawias historii. Gorąco polecam!!!

„Gdy każdy wybór oznacza czyjąś śmierć…”

Polityczne i wojskowe formacje, związane z przedwojennym obozem narodowym (jak Narodowe Siły Zbrojne czy Narodowe Zjednoczenie Wojskowe) działające w okresie II wojny światowej a później sowieckiej okupacji, były organizacjami szczególnie znienawidzonymi, opluwanymi i zohydzanymi, przy każdej, możliwej, okazji, przez twórców i...

"Czy trafi Kosa na kamień?"

Dzień zakończenia się II wojny światowej nie dla każdego w Polsce był tym, który oznaczał ostateczny koniec walki i zawieszenie broni. Wśród wielu dzielnie walczących pojawili się partyzanci, którzy nie zgadzali się na wizję komunistycznej Polski i zamierzali dalej walczyć przeciwstawiając się nowemu okupantowi i wszystkim jego zwolennikom. Wiedząc, że ich przyszłość jest niepewna, muszą żyć i ukrywać się w lasach przed oficerami bezpieki i prawdopodobnie zginą z ich ręki w jednej z bitew lub po złapaniu w celi. Ale nie zamierzają się poddać. Będą walczyć o wolność do samego końca.

W okolicach Przemyśla funkcjonuje oddział majora Kosy, dowódcy partyzantów. Kosa jest legendą tych okolic, bo często i skutecznie przeciwstawia się nowemu ustrojowi rozprawiając się z okupantami i pomaga okolicznym mieszkańcom, którzy w zamian za to zawsze go chętnie goszczą, kryją i donoszą o działaniach ubeków. Jednak teraz musi mieć się szczególnie na baczności, bo bezwzględny i nieprzewidywalny kapitan Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Lesław Wolski, otrzymuje zadanie rozprawienia się z Kosą i jego partyzantami. Zaczyna się akcja o kryptonimie "dobry ubek", w której Wolski zamierza zmobilizować wielu kabewiaków i użyć wszelkich niezbędnych środków, żeby wykonać zadanie. W tej walce zmierzą się dwaj godni siebie przeciwnicy.

Grzegorz Majewski to urodzony w Trzciance absolwent dziennikarstwa, który zadebiutował kilka miesięcy temu książką "Piekło odzyskane" rozpoczynając tym samym swoją karierę pisarską i nowy cykl "Niezłomni", który ma opowiadać o ludziach żyjących w powojennej Polsce. Biorąc pod uwagę fakt, że autor jest wnukiem byłego partyzanta AK, Żelisława Majewskiego, zupełnie nie dziwi zainteresowanie tym tematem i chęć przełożenia historii ludzi żyjących w tamtym okresie i tamtej atmosfery na kartki swoich książek.

"Dobry ubek" to druga część tego cyklu, którą można czytać samodzielnie, bo nie nawiązuje wyraźnie do poprzedniej. Przed przystąpieniem do lektury miałem lekkie obawy, że mogę nie do końca wszystko zrozumieć, bo nie interesowałem się o losach powojennej Polski i panującym wtedy ustroju bardziej niż to było konieczne w szkole na lekcjach historii, i zastanawiałem się czy w ogóle książka na ten temat jest mnie w stanie teraz zainteresować. Na szczęście moje obawy okazały się nietrafne, bo pozycja Majewskiego to nie książka historyczno-polityczna, a bardziej rasowa powieść sensacyjna, więc główny nacisk położony został na akcję. A tej tutaj jest naprawdę dużo.

Właściwie od samego już początku ruszamy z akcją i aż do końca nie ma wytchnienia. Cały coś się dzieje, tempo chwilami tylko zwalnia, ale zaraz przyspiesza, pojawiają się dramatyczne i zaskakujące zwroty, które jeszcze bardziej dynamizują akcję. Wszystko to kosztem ograniczonych opisów miejsc i postaci oraz ich charakterystyki. Nie przeszkadzało mi to za bardzo, bo w powieściach sensacyjnych nie grają jednak większej roli, dlatego psychologia postaci jest na ogół słabo rozwinięta i bohaterowie nie wyróżniają się tak bardzo. Ogólnie konstrukcja jest prosta i schematyczna, bo chodzi o to, żeby zainteresować i wciągnąć czytelnika, a to autorowi z powodzeniem się udało.

Uważam jednak, że mimo wszystko zabrakło trochę lepszego przedstawienia tła historycznego, bo o ile atmosfera z tamtych lat i adekwatne zachowania i postępowanie postaci (donoszenie, zastraszanie, różne machlojki, życie w strachu, bezprawie, gra postaci na obu frontach) zostały przedstawione dobrze, to jednak o tym jak wyglądał obraz Przemyśla w tamtym okresie nie dowiadujemy się niemal nic. Momentami też uważam, że wkrada się zbyt duża przesada w działaniu niektórych jednostek, zwłaszcza wyższych przełożonych, którzy zbyt często przymykają oko i zezwalają na jakąś akcję na partyzantów kosztem strat wśród wielu agentów KBW. Nie wygląda to zbyt realistycznie.

Ogólnie jednak "Dobry ubek" prezentuje się dobrze i jako powieść mająca zapewniać rozrywkę zdaje egzamin. Książka jest dynamiczna i pełna akcji, wrzuca w wir wojennych wydarzeń, zawiera zaskakujące i dramatyczne zwroty, wywołuje silne emocje oraz szybko i przyjemnie się czyta.

http://swiat-bibliofila.blogspot.com/2017/09/dobry-ubek-grzegorz-majewski-recenzja.html

"Czy trafi Kosa na kamień?"

Dzień zakończenia się II wojny światowej nie dla każdego w Polsce był tym, który oznaczał ostateczny koniec walki i zawieszenie broni. Wśród wielu dzielnie walczących pojawili się partyzanci, którzy nie zgadzali się na wizję komunistycznej Polski i zamierzali dalej walczyć przeciwstawiając się nowemu okupantowi i wszystkim jego zwolennikom....