Gdy wiedza historyczna spotyka się z talentem narratorskim, można oczekiwać udanej książki. Nie dziwota zatem, że "Grant Moves South" to bardzo dobra biografia.

Catton sympatyzował z Unią, więc mamy do czynienia z relacją wydarzeń z punktu widzenia Północy. Południowcy są tutaj traktowani fair, ale raczej jako konieczne do ekspozycji generała Granta tło. Na próżno też szukać taktycznych detali poszczególnych kampanii. Catton pozostaje raczej na poziomie strategii i polityki.

I właśnie te dwa aspekty - wojskowa strategia Północy oraz wszechobecna walka polityczna o władzę i prestiż - są głównymi elementami gry, którą wygrał koniec końców Ulisses S. Grant. A nie było łatwo: Catton barwnie opisuje zarówno polityczne naciski wywierane na młodego stażem generała jak i jego prywatne problemy (np. z alkoholem),które będą jeszcze latami prześladować przyszłego zwycięzcę spod Appomattox.

Pierwszy tom biografii kończy się poddaniem Vicksburga w lecie 1863. Książka posiada szczegółowe przypisy i notę bibliograficzną oraz dobre mapy, nie znajdziemy w niej jednak żadnych zdjęć. Z uwagi na bardzo dobry styl Cattona nie jest to jednak problemem - sam tekst jest tak zgrabnie "podbudowany" cytatami, że nie miałem problemu "spojrzeć" generałowi Grantowi przez ramię.

Polecam wszystkim zainteresowanym historią 19-wiecznych USA.

Gdy wiedza historyczna spotyka się z talentem narratorskim, można oczekiwać udanej książki. Nie dziwota zatem, że "Grant Moves South" to bardzo dobra biografia.

Catton sympatyzował z Unią, więc mamy do czynienia z relacją wydarzeń z punktu widzenia Północy. Południowcy są tutaj traktowani fair, ale raczej jako konieczne do ekspozycji generała Granta tło. Na próżno też...