Małe miasteczko i wielka prawnicza batalia, którą żyje cały stan Missisipi.
Jake Brigance, młody prawnik z „Czasu zabijania”, powraca o kilka lat starszy, ale wciąż gotowy bronić swoich klientów do ostatniego tchu.
Wydawać by się mogło, że wystąpienie w głośnym procesie w roli obrońcy czarnoskórego ojca oskarżonego o zabicie białych mężczyzn, którzy zgwałcili jego córkę, otworzy Jake’owi Brigance’owi drogę do sławy i pieniędzy. Tymczasem trzy lata później nadal jest małomiasteczkowym adwokatem borykającym się z problemami.
Szansa na zmianę tej sytuacji pojawia się, gdy nieuleczalnie chory Seth Hubbart popełnia samobójstwo i pozostawia po sobie kontrowersyjny testament, którego sądowe zatwierdzenie powierza Jake’owi.
Nie będzie łatwo udowodnić – przed ławą przysięgłych, w której zasiadają głównie biali – że zmarły, zapisując niemal cały swój majątek czarnoskórej gosposi, był w pełni władz umysłowych. Zwłaszcza że przeciwnikami Jake’a Brigance’a będą prawnicy z najlepszych kancelarii w Memphis i Jackson, z których każdy będzie próbował uszczknąć dla siebie kawałek ze smakowitego tortu.
Clanton ponownie podzieli się na białych i czarnych. A nad okolicą zawiśnie złowrogi cień Ku-Klux-Klanu.

Małe miasteczko i wielka prawnicza batalia, którą żyje cały stan Missisipi.
Jake Brigance, młody prawnik z „Czasu zabijania”, powraca o kilka lat starszy, ale wciąż gotowy bronić swoich klientów do ostatniego tchu.
Wydawać by się mogło, że wystąpienie w głośnym procesie w roli obrońcy czarnoskórego ojca oskarżonego o zabicie białych mężczyzn, którzy zgwałcili jego córkę,...

Ciut gorsza od poprzedniej części. Choć muszę przyznać , że pierwsza połowa naprawdę mnie wciągnęła i byłem gotowy dać wyższą ocenę , ale jednak druga połowa zaczęła mi się dłużyć. A sam Jake wciąż irytował. Ogólnie skończę tą serię , ale na pewno do niej już nie wrócę , a trzeci tom pewnie nie będzie lepszy od dwóch poprzednich

Ciut gorsza od poprzedniej części. Choć muszę przyznać , że pierwsza połowa naprawdę mnie wciągnęła i byłem gotowy dać wyższą ocenę , ale jednak druga połowa zaczęła mi się dłużyć. A sam Jake wciąż irytował. Ogólnie skończę tą serię , ale na pewno do niej już nie wrócę , a trzeci tom pewnie nie będzie lepszy od dwóch poprzednich

John Grisham lubi stawiać bohaterów swoich sądowych opowiadań w sytuacjach, które śmiało można zakwalifikować do tych z kategorii mission Impossible. Tak i tym razem, Jake Brigance staje przed nie lada wyzwaniem, jakim będzie spór o zatwierdzenie kontrowersyjnego testamentu. Pokaźny majątek pomija dzieci i wnuki Setha Hubbarda-chorego na raka mężczyzny, który popełnił samobójstwo. Główną beneficjentką okazuje się czarnoskóra gosposia, co dodatkowo podkręca i tak wrzącą już temperaturę.
Jest to kolejna wciągająca książka amerykańskiego autora, jaką udało mi się przeczytać. Zawsze sądziłem, że klimat sądowych sporów to jakieś flaki z olejem, dopóki nie sięgnąłem po powieści Johna Grishama.

John Grisham lubi stawiać bohaterów swoich sądowych opowiadań w sytuacjach, które śmiało można zakwalifikować do tych z kategorii mission Impossible. Tak i tym razem, Jake Brigance staje przed nie lada wyzwaniem, jakim będzie spór o zatwierdzenie kontrowersyjnego testamentu. Pokaźny majątek pomija dzieci i wnuki Setha Hubbarda-chorego na raka mężczyzny, który popełnił...

Drugi tom czyta się równie dobrze jak pierwszy. Z przyjemnością sięgnę po trzeci.

Drugi tom czyta się równie dobrze jak pierwszy. Z przyjemnością sięgnę po trzeci.

Kiedy nieuleczalnie chory Seth Hubbart popełnia samobójstwo i pozostawia po sobie kontrowersyjny testament którego sądowe zatwierdzenie powierza Jake`owi Brigance`owi, małe miasteczko ponownie staje się prawniczą batalią, którą żyje cały stan Missisipi. Tym bardziej, że samobójca był białym i bardzo majętnym człowiekiem, który niemal cały swój majątek zapisał z własnej woli czarnoskórej gosposi. Teraz Jake będzie musiał to udowodnić w sądzie, broniąc ostatniej woli swego klienta przed stadem sępów, chcących uszczknąć część jego fortuny dla siebie…

„Czas zapłaty”, której główną rolę odgrywa niezwykle ambitny i błyskotliwy adwokat czyta się równie dobrze, jak tom pierwszy. Wbrew pozorom mnóstwo tutaj akcji i gry na emocjach czytelnika, co jest w moim odczuciu ogromnym plusem przy tak skonstruowanej fabule. John Grisham to arcymistrz w swoim fachu i tym thrillerem potwierdził to po raz kolejny. Pomimo objętości książka absolutnie nie wynudza. Jest wręcz przeciwnie- epicki pojedynek na arenie sali sądowej to w wykonaniu autora niebywałe przedstawienie, które śledzi się z zapartym tchem, chłonąc niczym gąbka każdy jego szczegół.

To jedna z tych książek, w której dosłownie wszystko mi pasowało. Autor nie przynudzał, nie koloryzował, nie szukał dodatkowych „zapychaczy” kolejnych kilkunastu stron swojej powieści- po prostu krok po kroku prowadził mnie do wbijającego w fotel zakończenia. „Czas zapłaty” to po prostu dar, który Grisham podarował czytelnikom, którym należy się cieszyć i go przeżywać. Epicka powieść najlepszej trylogii, jaką kiedykolwiek w życiu dane było mi przeczytać…

Kiedy nieuleczalnie chory Seth Hubbart popełnia samobójstwo i pozostawia po sobie kontrowersyjny testament którego sądowe zatwierdzenie powierza Jake`owi Brigance`owi, małe miasteczko ponownie staje się prawniczą batalią, którą żyje cały stan Missisipi. Tym bardziej, że samobójca był białym i bardzo majętnym człowiekiem, który niemal cały swój majątek zapisał z własnej woli...

Z trzech części chyba najsłabsza, przewidywalna.
Plus za lektora Rafała Kosiora

Z trzech części chyba najsłabsza, przewidywalna.
Plus za lektora Rafała Kosiora

Piszę z perspektywy kogoś kto skończył już trylogię Jakea Brigancea. Wszystkie trzy powieści są świetne, odstęp czasowy pomiędzy Czasem zabijania a kontynuacjami był znaczący, ale w ogóle tego nie czuć, można je traktować w zasadzie jako całość. Która powieść podobała mi się najbardziej? Wszystkie 3 mają w sobie to coś, ale chyba Czas łaski, co jest dużym zaskoczeniem, ponieważ myślałem sobie, "czym może zaskoczyć mnie historia o pozwie spadkowym?". A tu niespodzianka, może zaskoczyć i robi to nie gorzej od Czasu zabijania. Jedynie Czas łaski zbudowany jest tak, że zwroty akcji nie są zaskakujące, autor ujawnia je wcześnie, ale nie zmienia to faktu, że gdy Jake wkraczał na salę sądową zastanawiałem się co on tym razem pocznie? Jak wybrnie z impasu?

Piszę z perspektywy kogoś kto skończył już trylogię Jakea Brigancea. Wszystkie trzy powieści są świetne, odstęp czasowy pomiędzy Czasem zabijania a kontynuacjami był znaczący, ale w ogóle tego nie czuć, można je traktować w zasadzie jako całość. Która powieść podobała mi się najbardziej? Wszystkie 3 mają w sobie to coś, ale chyba Czas łaski, co jest dużym zaskoczeniem,...

Wydawać by się mogło, że po spektakularnym sukcesie jakim był proces oskarżonego o morderstwo ojca, drzwi do kancelarii Jacka Brigance'a nie będą się zamykać a on nie będzie wstanie opędzić się od klientów. Jednak to były tylko złudzenia. Rzeczywistość okazała się dużo bardziej prozaiczna. Jednak trzy lata później Jack znowu znajdzie się na ustach wszystkich a sprawa, którą dostanie, zupełnie przypadkiem, stanie się sensacją.

Ciężko chory Seth Hubbard postanawia sam odebrać sobie życie. Zanim jednak to zrobi, zmienia testament i wysyła kilka listów. Jeden z nich po jego śmierci trafia właśnie w ręce Jacka. Zza grobu dostaje zlecenie od Setha by obronić i doprowadzić do wykonania testament, w którym mężczyzna zapisuje cały majątek, prawdziwą fortunę, czarnoskórej gosposi. Zaczyna się batalia, w której wszystkie chwyty są dozwolone a wysokość spadku tylko jeszcze bardziej podgrzewa emocje.

,,Czas zapłaty" to zupełnie inna opowieść niż wcześniejszy ,,Czas zabijania". Zupełnie inny typ procesu, bardziej biurokratyczny i pozornie nudniejszy. Jednak Grisham wyciąga z tego wszystko co najlepsze. Ani przez chwile nie czuć biurokracji czy papierologii, która powinna towarzyszyć tego typu sprawą. Tutaj, nawet zwykłe składanie wniosków staje się wyścigiem, wyzwanie i okazją do pognębienia strony przeciwnej. Przedzieranie się przez przepisy, tony akt i dokumentów dostarcza zupełnie nowych tropów, ujawnia kolejne sekrety i rodzi pytania, na które pozornie nie ma odpowiedzi, bo ten kto je zna, zabrał je do grobu. Cały proces to gra, próba prześcignięcia przeciwnika, wystrychnięcia go na dudka i takiego lawirowania by jak najwięcej zyskać. Grisham bawi się przepisami, zachowaniami prawników, ośmiesza ich i pokazuje ich pazerne oblicze i jest w tym mistrzem.

Tutaj także jak w ,,Czasie zabijania" pojawia się wątek rasizmu i segregacji rasowej. Ma on dużo słabszy wydźwięk, jest znacznie złagodzony ale mimo wszystko przypomina, że ten problem w Stanach Zjednoczonych istniał bardzo długo i nigdy na dobre nie pozwolił się wykorzenić. Nadal społeczeństwo jest podzielone uprzedzeniami i pogardą a wyznacznikiem jest tylko kolor skóry.

,,Czas zapłaty" to wszystko to za co uwielbia się Grishama zebrane w jedną spójną, pełną emocji i napięcia całość. Jeszcze raz udowadnia, że nie bez kozery jest mistrzem thrillera prawniczego. Nie ważne jaki proces, jedno jest pewne - sala sądowa będzie płonąć. Polecam!

Wydawać by się mogło, że po spektakularnym sukcesie jakim był proces oskarżonego o morderstwo ojca, drzwi do kancelarii Jacka Brigance'a nie będą się zamykać a on nie będzie wstanie opędzić się od klientów. Jednak to były tylko złudzenia. Rzeczywistość okazała się dużo bardziej prozaiczna. Jednak trzy lata później Jack znowu znajdzie się na ustach wszystkich a sprawa, którą...

Porywająca!
Po prostu niesamowite jest to, w jaki sposób autor prowadzi historię. Jeśli ktoś wierzy w dobre zakończenia to od początku się domyśli, że takie będzie a jednak...
Całość historii przeplatana jest ogromnymi momentami niepewności i furą zaskoczenia 😳

Naprawdę można się zestresować, że jednak pomyliliśmy się z naszą dobrą wiarą.🤔

Sama historia pełna dramatów i rodzinnych tragedii, wielki majątek zapisany czarnoskórej kobiecie, gospodyni domowej, nic dla rodziny, podważany testament i walka - zażarta i nie zawsze uczciwa na sali sądowej o to, kto ma rację❓Zakończenie otwarte, choć po części zgadzające się z tym, czego nie można się nie domyślić 😊

To druga książka tego autora w moich rękach i druga, którą szczerze pokochałam. Styl autora i to, jak kreuje bohaterów jest dla mnie czymś niesamowitym. Do bólu ludzcy (jak na prawników rzecz jasna),z wyraźnie zarysowanymi charakterami 👏

Główny bohater, Jake Brigance, jest dobrym prawnikiem, ponad wszystko dążący do prawdy i uczciwości a przy tym nie naiwny i toczący boje na sali rozpraw w taki sposób, aby czasem też móc rzucić nie do końca uczciwą zagrywką. Ale liczy się prawda, prawda? 😇

Porywająca!
Po prostu niesamowite jest to, w jaki sposób autor prowadzi historię. Jeśli ktoś wierzy w dobre zakończenia to od początku się domyśli, że takie będzie a jednak...
Całość historii przeplatana jest ogromnymi momentami niepewności i furą zaskoczenia 😳

Naprawdę można się zestresować, że jednak pomyliliśmy się z naszą dobrą wiarą.🤔

Sama historia pełna dramatów i...

Drugi tom tak samo dobry jak pierwszy. Tym razem mamy do czynienia z testamentem, w którym główną spadkobierczynią jest czarnoskóra gospodyni. Dlaczego tak się stało, co spotka tym razem Jaka i jak potoczy się sprawa . Warto przeczytać,.

Drugi tom tak samo dobry jak pierwszy. Tym razem mamy do czynienia z testamentem, w którym główną spadkobierczynią jest czarnoskóra gospodyni. Dlaczego tak się stało, co spotka tym razem Jaka i jak potoczy się sprawa . Warto przeczytać,.