Wiech na 102!

Krótkie opowiadania z Wątróbką, Gienią, Piecykiem, Piekutoszczakiem.. W sądzie, w teatrze, na bazarze.. Jak zwykle gra muzyka!

Krótkie opowiadania z Wątróbką, Gienią, Piecykiem, Piekutoszczakiem.. W sądzie, w teatrze, na bazarze.. Jak zwykle gra muzyka!

Pozycja obowiązkowa dla każdego kto chce poczuć klimat Warszawy, której już nie ma. Na pierwszy rzut oka książka co do formy języka mocno "przestarzała". Ale warto ją przeczytać aby zapoznać się z tym językiem i humorem Wiecha, który potrafił ze spraw banalnych zrobić coś ciekawego. I choć trochę przybliżyć sobie zapomnianą gwarę warszawską.

Pozycja obowiązkowa dla każdego kto chce poczuć klimat Warszawy, której już nie ma. Na pierwszy rzut oka książka co do formy języka mocno "przestarzała". Ale warto ją przeczytać aby zapoznać się z tym językiem i humorem Wiecha, który potrafił ze spraw banalnych zrobić coś ciekawego. I choć trochę przybliżyć sobie zapomnianą gwarę warszawską.

Świetne opowiadania, czytałam wiele lat temu, ale do tej pory się uśmiecham, gdy przypomnę sobie to o stawianiu baniek albo bijatyce rodzinnej.

Świetne opowiadania, czytałam wiele lat temu, ale do tej pory się uśmiecham, gdy przypomnę sobie to o stawianiu baniek albo bijatyce rodzinnej.

Wiechowi należy się Warsiaski Nobel za pisanie kniżek w mowie warsiaskiej. To istny podręcznik naszej stołecznej gwary. I tu wiadomo, że warszawiacy nie gęsi i swoją mowę mają.

Wiechowi należy się Warsiaski Nobel za pisanie kniżek w mowie warsiaskiej. To istny podręcznik naszej stołecznej gwary. I tu wiadomo, że warszawiacy nie gęsi i swoją mowę mają.

Wybór 102 opowiadań/felietonów Wiecha, od tych przedwojennych (33 sztuki), poprzez pisane tuż po wojnie, aż po te z lat 60. Humor prosto z warsiaskiej ulicy, jak to u Wiecha, a książka godna polecenia (szczególnie czytelnikom dopiero sięgających po tego autora, bo mamy tu przekrojówkę jego twórczości).

A w tle Warszawa zmieniająca się na przestrzeni tych burzliwych kilkudziesięciu lat - najpierw pełna życia przedwojenna stolica, potem zrujnowana i odbudowywana (tutaj także wspomnienia z czasów wojny), aż po osadzoną głęboko w realiach PRLu.

Wybór 102 opowiadań/felietonów Wiecha, od tych przedwojennych (33 sztuki), poprzez pisane tuż po wojnie, aż po te z lat 60. Humor prosto z warsiaskiej ulicy, jak to u Wiecha, a książka godna polecenia (szczególnie czytelnikom dopiero sięgających po tego autora, bo mamy tu przekrojówkę jego twórczości).

A w tle Warszawa zmieniająca się na przestrzeni tych burzliwych...

jak zwykle doskonały!

jak zwykle doskonały!

Kto nie żył w latach opisywanych przez Wiecha powinien to przeczytać. Najlepiej głosem inspirowanym tym z kronik telewizyjnych. Znakomite opowieści o codzienności, rabusiach, złoczyńcach - tak się wówczas pisało i tak się wówczas żyło. Czytając można potwierdzić obserwację, że Warszawa składa się z dzisiaj zwanych "słoików"... :)

Kto nie żył w latach opisywanych przez Wiecha powinien to przeczytać. Najlepiej głosem inspirowanym tym z kronik telewizyjnych. Znakomite opowieści o codzienności, rabusiach, złoczyńcach - tak się wówczas pisało i tak się wówczas żyło. Czytając można potwierdzić obserwację, że Warszawa składa się z dzisiaj zwanych "słoików"... :)

Uwielbiam!

Uwielbiam!

Książka niezła, można się uśmiechnąć. Humor co prawda zalatuje dzisiaj myszką ale i tak jest lepszy od tego, co serwują nam wszelakie kabaretony.

Książka niezła, można się uśmiechnąć. Humor co prawda zalatuje dzisiaj myszką ale i tak jest lepszy od tego, co serwują nam wszelakie kabaretony.