Poruszająca książka, którą się dosłownie pochłania w kilkadziesiąt minut. Po skończonej lekturze nachodzi człowieka refleksja w odniesieniu do choroby, życia, śmierci, wykorzystywania szans danych od losu (w perspektywie tego co zaszło w kolejnych latach u pana Durczoka...). Na plus również rozdziały z wypowiedziami lekarzy, żony chorego - pani Marianny. Ode mnie 8,5/10.

Poruszająca książka, którą się dosłownie pochłania w kilkadziesiąt minut. Po skończonej lekturze nachodzi człowieka refleksja w odniesieniu do choroby, życia, śmierci, wykorzystywania szans danych od losu (w perspektywie tego co zaszło w kolejnych latach u pana Durczoka...). Na plus również rozdziały z wypowiedziami lekarzy, żony chorego - pani Marianny. Ode mnie 8,5/10.

Znałam Kamila osobiście, pracowaliśmy razem w radiu... Ta książka pokazuje go jako silnego człowieka, jakim rzeczywiście był, ale też jak walczył z chorobą, co nie jest łatwe, gdy jesteś na świeczniku. Mnie ta książka - wywiad, wzbogacona rozmowami z profesorem Bogusławem Maciejewskim i docentem Krzysztofem Składowskim oraz z Marianną, wzmocniła i skłoniła do badania :)

Znałam Kamila osobiście, pracowaliśmy razem w radiu... Ta książka pokazuje go jako silnego człowieka, jakim rzeczywiście był, ale też jak walczył z chorobą, co nie jest łatwe, gdy jesteś na świeczniku. Mnie ta książka - wywiad, wzbogacona rozmowami z profesorem Bogusławem Maciejewskim i docentem Krzysztofem Składowskim oraz z Marianną, wzmocniła i skłoniła do badania :)

Patrzę na książkę, wywiad rzekę Piotra Mucharskiego z Kamilem Durczokiem, i myślę sobie, że trudno dziś, po latach, znając ponury epilog życiowy cenionego dziennikarza, znaleźć mi będzie na mojej bibliotecznej półce bardziej ironiczny tytuł. Z okładki „Wygrać życie” spoziera na nas twarz, którą wszyscy w swoim czasie kojarzyliśmy – jeśli nie z rzetelnych, profesjonalnych informacji, która przedstawiała nam każdego wieczoru, to z mniej chlubnego, ale bardzo popularnego filmiku, który przed laty był hitem sieci, a w którym ważną rolę odgrywał pewien nie do końca czysty studyjny stół.
Kamil Durczok był postacią ważną – i to nie tylko z czysto merytorycznego, dziennikarskiego punktu widzenia (choć wraz z redakcyjnymi kolegami kładł kamień węgielny pod to, co dziś uznajemy za medialne standardy). Był ważny, bo swoją osobistą historią, udzieleniem nam dostępu do przebiegu swojej walki z chorobą, nadał rakowi ludzkie oblicze. Oswajał nas, swoich widzów, z nowotworem, który (chyba po dziś dzień, niestety) w niektórych środowiskach funkcjonuje jako wyrok śmierci, a jego publiczny wizerunek łamał społeczne tabu i dawał nadzieję: z tą chorobą należy walczyć, tę chorobę da się pokonać!
Wywiad rzeka Piotra Mucharskiego powstał chyba, by krzepić tych, których choroba nowotworowa dotknęła w sposób bezpośredni, i to do nich przede wszystkim jest skierowany. Durczok-pacjent opowiada nam o swoich przeżyciach, związanych z chorobą: o tym, jak druzgocąca była dla niego diagnoza, jak trudnym okazało się leczenie, co pomogło mu się nie załamać i z czego czerpał siłę, nadzieję do żmudnej walki z komórkami nowotworowymi. Przejmująco mówi o tym, że wojna z tą chorobą to niejednokrotnie szereg bitew, dlatego należy pozostać wobec niej pokornym i czujnym.
W książce znajdziemy również wartościowe wypowiedzi lekarzy, którzy zajmowali się jego leczeniem, opowieść żony, Marianny, która pozwala nam poznać punkt widzenia osoby, która towarzyszy choremu w jego zmaganiach, również cierpiąc – choć przecież inaczej, i poruszające wspomnienie o Marcinie Pawłowskim – innym znanym dziennikarzu, który również borykał się z chorobą nowotworową, lecz, niestety, przegrał.
Dając świadectwo swojej choroby i wyzdrowienia, Kamil Durczok zapewne pomógł wielu ludziom. Tym większy żal, gdy pomyśli się, że hart ducha, który pozwolił mu „wygrać życie”, zawiódł go później wielokrotnie i dziś nie czytamy tej pozycji jako pokrzepiającej opowieści z happy endem, ale jako optymistyczny rozdział historii, która ostatecznie okazała się tragiczna i smutna.

Patrzę na książkę, wywiad rzekę Piotra Mucharskiego z Kamilem Durczokiem, i myślę sobie, że trudno dziś, po latach, znając ponury epilog życiowy cenionego dziennikarza, znaleźć mi będzie na mojej bibliotecznej półce bardziej ironiczny tytuł. Z okładki „Wygrać życie” spoziera na nas twarz, którą wszyscy w swoim czasie kojarzyliśmy – jeśli nie z rzetelnych, profesjonalnych...

Książka dla wszystkich, którzy potrzebują wsparcia w chorobie. Również i dla tych zdrowych, aby oswoili się z tematem. Rak to nie wyrok. Ważne, aby walczyć i nie poddawać się.

Książka dla wszystkich, którzy potrzebują wsparcia w chorobie. Również i dla tych zdrowych, aby oswoili się z tematem. Rak to nie wyrok. Ważne, aby walczyć i nie poddawać się.

Bardzo mądra książka.Dość obiektywny opis odczuć, wydarzeń, wiedzy o nowotworze, psychice pacjenta, reakcjach ludzkich i nie tylko. Można powiedzieć, że autorem, czyli wypowiadającym zamieszczone w książce treści, jest nie tylko sam dziennikarz, ale również jego lekarz, żona...
Przyswoiłam w wersji audio. Profesjonalni lektorzy. Same pozytywy.
Mnie skłoniła do refleksji, zrozumienia pewnych zjawisk oraz poszerzenia wiedzy o nowotworach.

Bardzo mądra książka.Dość obiektywny opis odczuć, wydarzeń, wiedzy o nowotworze, psychice pacjenta, reakcjach ludzkich i nie tylko. Można powiedzieć, że autorem, czyli wypowiadającym zamieszczone w książce treści, jest nie tylko sam dziennikarz, ale również jego lekarz, żona...
Przyswoiłam w wersji audio. Profesjonalni lektorzy. Same pozytywy.
Mnie skłoniła do refleksji,...

Wydaje mie się że zrozumiałem idee powstania ksiązki.
Jest w niej wyraźne przesłanie
to mi sie podoba.

ode mnie ten gatunek książek wymaga dużo siły i deteminacji żeby je przeczytać, przetrwać.
ale bede czytał je dalej.
jak przyjdzie moja kolej to bede silniejszy i twardszy.

Wydaje mie się że zrozumiałem idee powstania ksiązki.
Jest w niej wyraźne przesłanie
to mi sie podoba.

ode mnie ten gatunek książek wymaga dużo siły i deteminacji żeby je przeczytać, przetrwać.
ale bede czytał je dalej.
jak przyjdzie moja kolej to bede silniejszy i twardszy.

Okazuje się, że Kamil Durczok jest człowiekiem, który wygrał walkę z rakiem, napisał o tym książkę, a i tak większość osób kojarzy go z up(!)ym stołem. Ja też, dlatego tym chętniej sięgnąłem po lekturę tej książki ze względu na ten up(!)y stół. Książka wywołała na mnie niesamowite wrażenie. Jej przekaz jest bardzo pozytywny i optymistyczny. Wyznania zawarte w książce z pewnością mogą dodać osobom chorym na nowotwór motywacji, energii i odwagi do walki z tą śmiertelną chorobą. Fragmenty wywiadu są przeplatane wstawkami wypowiedzi profesora Maciejewskiego na temat chorób nowotworowych i ich leczenia. Książka demitologizuje ogrom błędnej wiedzy, która nadal jest zakorzeniona w społeczeństwie o nowotworach i ich leczeniu. Zwraca przede wszystkim uwagę na to, że im wcześniej nowotwór jest wykryty tym większe szanse na jego całkowite wyleczenie. Warto tą wiedzę rozpowszechniać i zachęcać innych do regularnych badań profilaktycznych. Wielu ludzi się nie bada a jak się już dowiedzą o diagnozie to strach tak ich paraliżuje, że wolą schować wynik do szuflady, do czasu aż na leczenie może być za późno.... Książka nadaje się również jako wsparcie dla rodzin osób chorych. Uważam, że z wiedzy zawartej w książce na temat nowotworów, relacji lekarz-pacjent, terapii konwencjonalnych jak i niekonwencjonalnych, nastawienia do leczenia, opieki psychologicznej i innych elementach wsparcia mogą skorzystać studenci medycyny i lekarze wszelkiej specjalności mający na co dzień do czynienia z osobami chorymi na nowotwory. Ze względu na swój przekaz książka jest bardzo wartościowa. Świetna robota!

Okazuje się, że Kamil Durczok jest człowiekiem, który wygrał walkę z rakiem, napisał o tym książkę, a i tak większość osób kojarzy go z up(!)ym stołem. Ja też, dlatego tym chętniej sięgnąłem po lekturę tej książki ze względu na ten up(!)y stół. Książka wywołała na mnie niesamowite wrażenie. Jej przekaz jest bardzo pozytywny i optymistyczny. Wyznania zawarte w książce z...

Jeszcze kilka lat temu rozmowy o chorobie, o nowotworach i raku były w Polsce tematem tabu. Przykłady znanych osób jak Kamil Durczok, Marcin Pawłowski czy Kora powodują, że oswajamy się z chorobą, zaczynamy wierzyć, że z tą chorobą można walczyć i udaje się czasem wygrać. Że dotyka ona wielu osób.
Książka Kamila jest mini wywiadem, wspomnieniami związanymi z chorobami. Niestety ze względu na format i niewielką objętość mam wrażenie, że chyba nie do końca wszystko zostało powiedziane. Jakby Kamil chciał o tym wszystkim opowiedzieć, ale tylko tyle ile mu wygodnie. Wspomnienia są przeplatane wypowiedziami lekarzy, o tyle ciekawymi, że opowiedzianymi w sposób bardzo ludzki, prosty i obrazowy. Duże brawo za ostatni rozdział, czyli chwila wspomnień o Marcinie Pawłowskim, który walkę z chorobą przegrał w drugim starciu.
Dla zainteresowanych tematem nowotworów książka będzie nie wystarczająca, dla zainteresowanych Kamilem chyba również, dla tych których choroba w jakiś sposób dotyka, może być pomocna, bowiem daje nadzieję, że ta ciężka i długa walka się opłaca i można z niej wyjść zwycięsko.

Jeszcze kilka lat temu rozmowy o chorobie, o nowotworach i raku były w Polsce tematem tabu. Przykłady znanych osób jak Kamil Durczok, Marcin Pawłowski czy Kora powodują, że oswajamy się z chorobą, zaczynamy wierzyć, że z tą chorobą można walczyć i udaje się czasem wygrać. Że dotyka ona wielu osób.
Książka Kamila jest mini wywiadem, wspomnieniami związanymi z chorobami....

Książka oparta na faktach, takie lubię najbardziej. Ciekawa, dająca do myślenia. Rak nie wybiera, może dotknąć każdego z nas, nie ważne czy jesteś biedny czy bogaty, młody czy stary, piękny czy brzydki. Kiedy już się dowiadujesz, całkiem przypadkiem że "to" dopadło i ciebie najpierw zadajesz sobie pytanie: czy to prawda, a może wyniki badać zostały pomylone? Potem dlaczego ty? A potem szereg innych niekończących się pytać łącznie z tym czy tę walkę będziesz musiał stoczyć raz, czy więcej razy aby wygrać. Książka napisana jest w formie wywiadu między Kamilem Durczokiem a Piotrem Mucharskim. Książka wspaniale pokazuję siłę walki z rakiem, z chorobą która wśród społeczeństwa traktowana jest jak wyrok, wyrok śmierci, a … wcale tak nie musi być. Oczywiście, nawet wygrana, nie gwarantuje nam że życie będzie takie samo jak przed zachorowaniem, ale czasami jest to leprze życie, bardziej doceniane. Durczok przekazuje w książce jak ważne jest znaleźć się w odpowiednich rękach lekarza, który powalczy razem z tobą, o tym jak ważne jest wparcie bliskich, otoczenia. Książkę można przeczytać w jeden wieczór, bo ma zaledwie 105 stron. Polecam.

Książka oparta na faktach, takie lubię najbardziej. Ciekawa, dająca do myślenia. Rak nie wybiera, może dotknąć każdego z nas, nie ważne czy jesteś biedny czy bogaty, młody czy stary, piękny czy brzydki. Kiedy już się dowiadujesz, całkiem przypadkiem że "to" dopadło i ciebie najpierw zadajesz sobie pytanie: czy to prawda, a może wyniki badać zostały pomylone? Potem dlaczego...

W mediach świadomie siedzę od jakichś powiedzmy 8 lat, zgodnie z resztą z moim kształceniem no i trochę zainteresowaniem, historia ta jest jeszcze starsza, ale pamiętam coś nie coś, do niektórych rzeczy trzeba dojrzeć... Postanowiłam sobie umiejscowić co i jak...

Dyskusja o chorobach teraz robi się "modna" i dobrze, ale pamiętam mimo wszystko, że jeszcze dziesięć czy naście lat temu tak nie było. Co by o Durczoku nie mówić, pamiętam obrazy sprzed lat. Był jednym z przełamywaczy tabu wtedy na pewno. to wymaga sporo odwagi i siły, trochę o tym jest ta książeczka.

Czuję jednak niedosyt jeśli chodzi o scharakteryzowanie tego konkretnego rzadkiego przypadku nowotworu, bo takie lub podobne słowa tu padają. ten kto jest starszy i interesuje się tematem, pewnie pamięta o co chodzi dokładniej, tutaj się raczej nie dowiemy. mamy ogólność. Niemniej cenię tę książkę, za to że oddaje głos lekarzom, pokazuje jak ważne jest by trafić na odpowiedniego człowieka i jaka to rzadkość, oprócz tego mamy także zawarty punkt widzenia żony ale na tle innych tego rodzaju pozycji jakie miałam w ręce wypada dość blado

Nowotwory, były są i będą, ale mam nadzieję że zostanę przed nimi ustrzeżona.

W mediach świadomie siedzę od jakichś powiedzmy 8 lat, zgodnie z resztą z moim kształceniem no i trochę zainteresowaniem, historia ta jest jeszcze starsza, ale pamiętam coś nie coś, do niektórych rzeczy trzeba dojrzeć... Postanowiłam sobie umiejscowić co i jak...

Dyskusja o chorobach teraz robi się "modna" i dobrze, ale pamiętam mimo wszystko, że jeszcze dziesięć czy...