Jest to jedna ze słabszych książek z "Serii z Żurawiem", jaką miałem okazję przeczytać. Moją uwagę podczas zwróciły jedynie opowiadania "Utopienia" i "Obecność". Ogólnie ten zbiór nie przypadł mi do gustu. Ciężko było wczuć mi się w jego klimat. Spodziewałem się czegoś lepszego.

Jest to jedna ze słabszych książek z "Serii z Żurawiem", jaką miałem okazję przeczytać. Moją uwagę podczas zwróciły jedynie opowiadania "Utopienia" i "Obecność". Ogólnie ten zbiór nie przypadł mi do gustu. Ciężko było wczuć mi się w jego klimat. Spodziewałem się czegoś lepszego.

czulam sie jakbym czytala czyjes spisane sny, bardzo spodobal mi sie ten styl. nie wszystkie opowiadania mnie porwaly, ale w kazdym znalazlam cos ciekawego dla siebie.

czulam sie jakbym czytala czyjes spisane sny, bardzo spodobal mi sie ten styl. nie wszystkie opowiadania mnie porwaly, ale w kazdym znalazlam cos ciekawego dla siebie.

Fajne opowiadania, nie zwyczajne. Trochę prawdziwe, a troszkę magiczne. Można się zaczytać. Mnie najbardziej przypadły do gustu dwa z nich. Jedno opowiadające o teatrze lalek, a drugie o czerwonym kapturku i "wilku".

Fajne opowiadania, nie zwyczajne. Trochę prawdziwe, a troszkę magiczne. Można się zaczytać. Mnie najbardziej przypadły do gustu dwa z nich. Jedno opowiadające o teatrze lalek, a drugie o czerwonym kapturku i "wilku".

Bardzo ciekawa proza, każde opowiadanie jest interesujące, choć nie każde tak samo wciąga. Sądzę, że aby w pełni dostrzec wszystkie niuanse łączące poszczególne historie konieczna jest wielokrotna lektura. Myślę, że za każdym razem można odkryć coś nowego.

Bardzo ciekawa proza, każde opowiadanie jest interesujące, choć nie każde tak samo wciąga. Sądzę, że aby w pełni dostrzec wszystkie niuanse łączące poszczególne historie konieczna jest wielokrotna lektura. Myślę, że za każdym razem można odkryć coś nowego.

Nie sądziłam, że kiedykolwiek napiszę to o opowiadaniach, ale ta książka jest świetna. Opowiadania są wciągające - każde jedno i nie mogłam się doczekać wieczora, kiedy będę mogła czytać.

Krótka forma nie jest moją ulubioną, bo z reguły przypomina opis sceny, której autor nie miał gdzie umieścić, a żal mu było nie opublikować.
W tym wypadku mamy jednak do czynienia z przemyślanymi, skończonymi historiami, z których każda jest o CZYMŚ.

Nie sądziłam, że kiedykolwiek napiszę to o opowiadaniach, ale ta książka jest świetna. Opowiadania są wciągające - każde jedno i nie mogłam się doczekać wieczora, kiedy będę mogła czytać.

Krótka forma nie jest moją ulubioną, bo z reguły przypomina opis sceny, której autor nie miał gdzie umieścić, a żal mu było nie opublikować.
W tym wypadku mamy jednak do czynienia z...

"Krótka historia…" bezsprzecznie świadczy o nieposkromionej wyobraźni autorki, dowodzi również dużej umiejętności operowania konwencjami – trzeba mieć odwagę, żeby tak swobodnie i z dobrym rezultatem mieszać gatunki i style. Proza Oyeyemi oferuje subtelną grę, która przy okazji testuje odporność czytelnika na nieoczywiste rozwiązania. Mnie to bardzo odpowiada, podobnie jak nieoczywiste chwilami ujęcie tematu tożsamości i rozróżniania między tym, co jest nasze a co nie. Marzy mi się, żeby ktoś wydał pozostałe książki tej pisarki, bo talent było widać już w Małej Ikar. Może ktoś kiedyś.;)

Więcej tu: https://czytankianki.blogspot.com/2019/01/nietwoje.html

"Krótka historia…" bezsprzecznie świadczy o nieposkromionej wyobraźni autorki, dowodzi również dużej umiejętności operowania konwencjami – trzeba mieć odwagę, żeby tak swobodnie i z dobrym rezultatem mieszać gatunki i style. Proza Oyeyemi oferuje subtelną grę, która przy okazji testuje odporność czytelnika na nieoczywiste rozwiązania. Mnie to bardzo odpowiada, podobnie jak...

Ładne opowiadania, nieoczywiste. Bardzo ładnym pomysłem są przewijający się między opowiadaniami bohaterowie. Świat jest mały, a ludzkie historie łączą się ze sobą w nieoczekiwany sposób.

Ładne opowiadania, nieoczywiste. Bardzo ładnym pomysłem są przewijający się między opowiadaniami bohaterowie. Świat jest mały, a ludzkie historie łączą się ze sobą w nieoczekiwany sposób.

Magiczne.

Magiczne.

Krótka historia Stowarzyszenia Nieurodziwych Dziewuch to zbiór dziewięciu, odmiennych tematycznie, klimatycznie i strukturalnie opowiadań. Opowieści te wyszły spod pióra wielokrotnie nagradzanej (m. in. British Book Award, Somerset Maugham Award czy wyróżnieniem PEN Open Book) brytyjskiej pisarki, Helen Oyeyemi. W 2017 roku królowały na liście najlepszych książek portalu Slate i NPR Books.

Ich wybór jest rozmyślny, utwory łączy jedynie powracający symbol klucza. Ten, choć ulotny i ledwo dostrzegalny motyw, stanowi oczywistą metaforę swego rodzaju wtajemniczenia. By zrozumieć opowiadania Brytyjki, należy podejść do nich z rozwagą oraz świadomością, iż nie jest to literatura przejrzysta. Jej zrozumienie wymaga wnikliwej lektury, a i ta nie jest w stanie zagwarantować odnalezienia odpowiedzi na wszystkie rodzące się podczas jej odczytu pytania i wątpliwości.

Brytyjkę cechuje swoisty dar w postrzeganiu pozornie prozaicznego świata, któremu to w swoich opowieściach nadaje nieuchwytnej magii i niekwestionowanej iluzoryczności. Niewyszukane życiowe sytuacje, w jakich stawia ona swoich bohaterów, nabierają specyficznego i nieodgadnionego kształtu, który zaciera granicę pomiędzy rzeczywistością a sennym marzeniem. Każda ze snutych przez Oyeyemi opowieści balansuje na granicy baśniowości i groteski tworząc niejednoznaczny obraz.

Pisarka stawia na enigmatyczną grę z czytelnikiem, zapewniając mu podróż pełną pułapek, niedomówień i niejasności. Od samego odbiorcy zależeć zaś będzie, czy dorówna on autorce kroku, czy w opowiadaniach doszuka się klucza do zrozumienia, czy odkryje granicę między wiarygodnością a abstrakcją. Oyeyemi nie podaje bowiem na tacy istotnych i niezbędnych tropów. Lektura opowiadań stanowi swoiste wyzwanie, którego istotą jest czytelnicza wnikliwość, koncentracja i samozaparcie w doszukiwaniu się ukrytej symboliki.

Choć opowiadania Brytyjki charakteryzuje osobliwa, dość niepokojąca, gęsta i duszna aura, tematyczna różnorodność, nienaganna stylistyka oraz nieszablonowe postrzeganie realiów świata, ich lektura nie jest doświadczeniem, które znacząco odciśnie piętno na odbiorcy. Nieoczywistość historii stanowić może gwarancję satysfakcji, ale i rodzi swoistą frustrację. Poszczególne obrazy rozmywają się, nie zakotwiczają w pamięci czytelnika na dłużej. To książka dla odważnych i wytrawnych czytelników, rozpatrujących literaturę przede wszystkim w kategorii wyzwania.

www.bookiecik.pl

Krótka historia Stowarzyszenia Nieurodziwych Dziewuch to zbiór dziewięciu, odmiennych tematycznie, klimatycznie i strukturalnie opowiadań. Opowieści te wyszły spod pióra wielokrotnie nagradzanej (m. in. British Book Award, Somerset Maugham Award czy wyróżnieniem PEN Open Book) brytyjskiej pisarki, Helen Oyeyemi. W 2017 roku królowały na liście najlepszych książek portalu...