„Bohaterami" książki są casusy sądowe i sędziowie wydający omawiane orzeczenia. Jej unikalny w Polsce charakter polega na tym, że Autor nie ogranicza się w formie narracyjnej do przedstawienia poglądów sędziów, lecz koncentruje się na orzeczeniach sądowych. Przybliża w ten sposób polskim czytelnikom istotę amerykańskiej jurysprudencji. Jerzy Zajadło przekonująco ukazuje rolę ideologii, głównie zresztą prawnonaturalnej, w sądowych sprawach niewolniczych, wprowadzając niezwykle ważne pojęcie „nieposłuszeństwa sędziowskiego". Co więcej, Autor pokazuje, że bardzo często sprawa niewolnictwa była tylko poboczna – w gruncie rzeczy chodziło o interpretację Konstytucji (...). W tej perspektywie największą bodaj zaletę pracy profesora Zajadło upatrywać należy w fakcie, że w gruncie rzeczy jest to książka o konserwatyzmie prawa oraz o konfliktach między prawem a moralnością. W grę wchodzą prawa naturalne, obyczaje, interesy, co w konsekwencji prowadzi do konfliktu między prawem pozytywnym a moralną potrzebą nieposłuszeństwa. W książce Jerzego Zajadło dylematy sędziowskiego sumienia są analizowane wszechstronnie.