Przewodnik wędrowca. Sztuka odczytywania znaków natury

Bardzo szybko mi się znudziła i tak od połowy do końca przeglądałam obrazki i rozdziały, które mnie interesowały

Bardzo szybko mi się znudziła i tak od połowy do końca przeglądałam obrazki i rozdziały, które mnie interesowały

Chwytliwy tytuł, jeszcze bardziej chwytliwy podtytuł i ładna okładka – to wszystko, co dobrego można powiedzieć o tej książce. To prawda, jest to coś w rodzaju poradnika i być może komuś pomoże w wędrówce, ale pod warunkiem, że ten ktoś chodzi po Wyspach Brytyjskich i jakimś cudem nie ma przy sobie telefonu i kompasu.

Te kilkaset stron powtarzanych po wielokroć rad (w większości truizmów) poświęconych jest temu, w jaki sposób określić strony świata albo najbliższą drogę do miejsc zamieszkałych przez ludzi. Pocieszne są rady w rodzaju: jeśli na błocie jest dużo odcisków butów, albo śladów rowerów, najpewniej w okolicy znajduje się jakaś miejscowość.

Strony świata to jakieś zboczenie autora. Nie znajdziemy w jego książce rad dotyczących nocowania w terenie, przygotowania ogniska, zachowania się w przypadku kontaktu z dziką zwierzyną, zbierania dzikich roślin jadalnych. Są tam wyłącznie archaiczne porady rodem z XIX wieku, kiedy ludzie chodzili bez map i innych udogodnień.

Brakowało mi też pokazania romantycznego wymiaru wędrówki: przyjemności przebywania w dziczy, marszu jako formy medytacji i wszystkich tych rzeczy, które sprawiają, że wędrówka jest przyjemnością, a nie gorączkową próbą wydostania się z dziczy.

Nie polecam tej książki.

https://radeko.wordpress.com/2023/01/29/nieporadnik-wedrowca/

Chwytliwy tytuł, jeszcze bardziej chwytliwy podtytuł i ładna okładka – to wszystko, co dobrego można powiedzieć o tej książce. To prawda, jest to coś w rodzaju poradnika i być może komuś pomoże w wędrówce, ale pod warunkiem, że ten ktoś chodzi po Wyspach Brytyjskich i jakimś cudem nie ma przy sobie telefonu i kompasu.

Te kilkaset stron powtarzanych po wielokroć rad (w...

W czasach smartfonów, czasem trzeba się zastanowić jak sobie można poradzić, na szlaku, lub na pustkowiu, bez zdobyczy cywilizacji.

W czasach smartfonów, czasem trzeba się zastanowić jak sobie można poradzić, na szlaku, lub na pustkowiu, bez zdobyczy cywilizacji.

Jak to w takich publikacjach bywa trochę tu informacji oczywistych, garść zupełnie niepotrzebnych, ale też sporo interesujących wskazówek, które można z powodzeniem wykorzystać w praktyce. Książka uszyta jest pod Brytyjczyków, na co trzeba wziąć istotną poprawkę. Zwłaszcza Brytyjczyków, dla których północ to nic innego jak „góra mapy". Subiektywnie trzeba więc wybierać z potoku informacji przydatną dla siebie wiedzę. Pomaga w tym podsumowanie umieszczone pod koniec tekstu.
I jeszcze mała dygresja: O ile wędrówkę bez mapy łatwo sobie dziś wyobrazić, o tyle już bez smartfonu lub wszystko mającego zegarka dużo trudniej. Takie czasy, że analogowy podróżnik to obecnie anachronizm. Może warto więc czasem przełamać schematy.

Jak to w takich publikacjach bywa trochę tu informacji oczywistych, garść zupełnie niepotrzebnych, ale też sporo interesujących wskazówek, które można z powodzeniem wykorzystać w praktyce. Książka uszyta jest pod Brytyjczyków, na co trzeba wziąć istotną poprawkę. Zwłaszcza Brytyjczyków, dla których północ to nic innego jak „góra mapy". Subiektywnie trzeba więc wybierać z...

Można znaleźć w niej wiele przydatnych rad i przyrodniczych ciekawostek, ale trzeba się ogromnie skupić, gdyż nie brakuje "przynudzania".

Można znaleźć w niej wiele przydatnych rad i przyrodniczych ciekawostek, ale trzeba się ogromnie skupić, gdyż nie brakuje "przynudzania".

Na początku nawet wydała mi się ciekawa. Dowiedziałam się, że będąc na szlaku w chwili burzy nie powinno się chować nigdy pod dąb i jesion. Niestety książka jest przeciętna i nudna, bardzo często odnosi się do Wielkiej Brytanii a to ma się nijak do Polski. Autor traktuje czytelnika jak dziecko, ma to swoje plusy ale bywa też irytujące. Książka zwróciła mi jednak uwagę na to, że nie znam nazw otaczających mnie drzew dlatego pora to zmienić i za to daję mały plusik :)

Na początku nawet wydała mi się ciekawa. Dowiedziałam się, że będąc na szlaku w chwili burzy nie powinno się chować nigdy pod dąb i jesion. Niestety książka jest przeciętna i nudna, bardzo często odnosi się do Wielkiej Brytanii a to ma się nijak do Polski. Autor traktuje czytelnika jak dziecko, ma to swoje plusy ale bywa też irytujące. Książka zwróciła mi jednak uwagę na...

Książka jest w porządku. Ma wiele ilustracji i jest napisana prostym językiem. Nie dobrnęłam jednak do końca, gdyż nie odnosi się ona do geografii Polski. Miałam inne wyobrażenie na jej temat. Chyba zwabiła mnie okładka.

Książka jest w porządku. Ma wiele ilustracji i jest napisana prostym językiem. Nie dobrnęłam jednak do końca, gdyż nie odnosi się ona do geografii Polski. Miałam inne wyobrażenie na jej temat. Chyba zwabiła mnie okładka.

Niestety, mimo szczerych chęci, nie udało mi się przez nią przebrnąć. Chaos, zbyt pobieżnie przedstawione informacje z użyciem zbyt wielu naukowych terminów i przytłaczająca nuda. Tak jakby autor pisał sam dla siebie.

Niestety, mimo szczerych chęci, nie udało mi się przez nią przebrnąć. Chaos, zbyt pobieżnie przedstawione informacje z użyciem zbyt wielu naukowych terminów i przytłaczająca nuda. Tak jakby autor pisał sam dla siebie.

Ogrom wiedzy, wręcz cholernie dużo, ale męczyłem się niemiłosiernie i prawie nic nie pamiętam. Nie wiem Dlaczego. Czy zostałem przytloczony materiałem, czy to poprostu nie dla mnie, ale wiedzy autorowi nie można odmówić. Ja trzymam tę książkę na półce i używam jak encyklopedie - Dobrze mieć, ale w dobie internetu, otwieram raz na dwa lata. W każdym razie - ufam autorowi i pozdrawiam go serdecznie, wraz z jego pasją i uśmiecho-zachwytem, który jest wyczuwalny w tej książce.

Ogrom wiedzy, wręcz cholernie dużo, ale męczyłem się niemiłosiernie i prawie nic nie pamiętam. Nie wiem Dlaczego. Czy zostałem przytloczony materiałem, czy to poprostu nie dla mnie, ale wiedzy autorowi nie można odmówić. Ja trzymam tę książkę na półce i używam jak encyklopedie - Dobrze mieć, ale w dobie internetu, otwieram raz na dwa lata. W każdym razie - ufam autorowi i...

W mojej ocenie dla zwykłego wędrowca zbyt szczegółowa i mało przydatna.

W mojej ocenie dla zwykłego wędrowca zbyt szczegółowa i mało przydatna.