Aż ciężko mi uwierzyć, że autorka to prekursorka w temacie wysokiej wrażliwości. Może i jest naukowczynią, ale pisarka z niej naprawdę średnia.

Słuchałam książki w formie audiobooka na spacerach i prędzej czy później zawsze odlatywałam myślami gdzieś indziej. I nie miałam ochoty do niej wracać. Bardzo dużo tekstu, a mało treści. Zgadzam się z innymi komentarzami, że opis WWO mocno rozmyty, a przy tym osoby WWO wywyższane na tle innych reszty świata.

Pojęcie WWO trochę pomogło mi w życiu zrozumieć pewne mechanizmy i stworzyć techniki radzenia sobie z trudnymi sytuacjami, ale ta książka raczej się do tego nie przyczyniła. Nie jest szkodliwa, ale najzwyczajniej męczy. Nie byłam miałam ochoty jej skończyć. Może wypadłaby inaczej przy tradycyjnej lekturze papierowej.

Aż ciężko mi uwierzyć, że autorka to prekursorka w temacie wysokiej wrażliwości. Może i jest naukowczynią, ale pisarka z niej naprawdę średnia.

Słuchałam książki w formie audiobooka na spacerach i prędzej czy później zawsze odlatywałam myślami gdzieś indziej. I nie miałam ochoty do niej wracać. Bardzo dużo tekstu, a mało treści. Zgadzam się z innymi komentarzami, że opis...

Jako osoba introwertyczna i wysoko wrażliwa nie mogłem przejść obojętnie obok tej pozycji. Posiadam chyba większość cech, które utrudniają życie społeczne w dzisiejszym świecie. I paradoksalnie od maleńkości robiłem wszystko by być ekstrawertykiem, ba miałem się za takiego. A wiązało się to z tym, że po nocy spędzonej w klubie popadłem niemalże w depresję. Jednak uparcie dalej w to brnąłem. Z czasem mi przeszło i nauczyłem się kochać siebie jako wysoko wrażliwego introwertyka.
Kiedy więc sięgnąłem po tę książkę poczułem się jak bym dotarł do swojej bezpiecznej przystani, to jest mój azyl. Elaine pomogła mi usystematyzować samego siebie, zgłębić samego siebie, nie tylko poradami, czy historiami osób wysoko wrażliwych, ale też ćwiczeniami, które pomogły mi poznać lepiej siebie. Nie tylko siebie: "tu i teraz", ale też siebie jako dziecko. Bo na wysoką wrażliwość ma wpływ nie tylko urodzenie, ale też wychowanie, czy grupa społeczna w jakiej się obracamy.
Oczywiście książka miejscami jest przerysowana (a może w USA jest tak kolorowo) szczególnie w rozdziałach dotyczących miejsca pracy i radami aby porozmawiać z przełożonym, a on powinien nam dostosować miejsce pracy do naszych potrzeb emocjonalnych. Raczej nierealne.
Pomimo to, to dobra książka nie tylko dla wysoko wrażliwych, ale też dla tych, którzy pragną spojrzeć w głąb siebie i odkryć coś nowego. Samoświadomość to potężna broń, do walki ze złym światem.

Jako osoba introwertyczna i wysoko wrażliwa nie mogłem przejść obojętnie obok tej pozycji. Posiadam chyba większość cech, które utrudniają życie społeczne w dzisiejszym świecie. I paradoksalnie od maleńkości robiłem wszystko by być ekstrawertykiem, ba miałem się za takiego. A wiązało się to z tym, że po nocy spędzonej w klubie popadłem niemalże w depresję. Jednak uparcie...

Bardzo pomocne kompendium. To trochę jak z książką o introwertyzmie, introwertycy czytają z ulgą i poczuciem bycia rozumianym, ekstrawertycy ewentualnie z zaciekawieniem innością, ale bez zachwytów. Ja jako WWO doceniam tę pozycję. Pewne kwestie mi poukładała i mam dla siebie jeszcze więcej wyrozumiałości. A mniej interesujące lub dobrze znane tematy po prostu przekartkowałam.

Bardzo pomocne kompendium. To trochę jak z książką o introwertyzmie, introwertycy czytają z ulgą i poczuciem bycia rozumianym, ekstrawertycy ewentualnie z zaciekawieniem innością, ale bez zachwytów. Ja jako WWO doceniam tę pozycję. Pewne kwestie mi poukładała i mam dla siebie jeszcze więcej wyrozumiałości. A mniej interesujące lub dobrze znane tematy po prostu przekartkowałam.

Świetne podsumowanie tematu. Czytało się z łatwością.

Świetne podsumowanie tematu. Czytało się z łatwością.

Od tej książki zaczęła się moja przygoda z rozumieniem WWO. Mogę śmiało powiedzieć, że zmieniła moje postrzeganie na wiele spraw. polecam bardzo

Od tej książki zaczęła się moja przygoda z rozumieniem WWO. Mogę śmiało powiedzieć, że zmieniła moje postrzeganie na wiele spraw. polecam bardzo

Bardzo dobry poradnik dla osób z wysoką wrażliwością. Pomógł mi zrozumieć siebie i zaakceptować to, jaka jestem.

Bardzo dobry poradnik dla osób z wysoką wrażliwością. Pomógł mi zrozumieć siebie i zaakceptować to, jaka jestem.

Cóż mogę rzec o tej książce? Może zanim powiem cokolwiek o niej, to powinnam wyjaśnić dlaczego w ogóle ją przeczytałam. To nie był przypadek, a świadoma decyzja. Wiele razy w życiu książka "sama wpadała mi w ręce". W tym przypadku, badając sama siebie od dawna, interesując się zagadnieniami psychologii odkryłam kiedyś pojęcia HSP - ang. highly sensitive person. Podrążyłam temat i natrafiłam na stronę prowadzoną przez autorkę - Elaine N. Aron. Gdy zorientowałam się, że na rynku jest dostępna polska wersja językowa, nie wahałam się ani minutę. Rzecz jasna, najlepiej czytać powieści w ich oryginalnym języku, niemniej tutaj, spodziewałam się jakiegoś konkretnego zastrzyku terminologii naukowo-medycznej stąd wolałam z nią obcować w ojczystym przekładzie.

WWO - Wysoko Wrażliwa Osoba to pojęcie dotyczące cechy, z którą człowiek się rodzi. Jakby się bardziej zastanowić, wiemy o tym od dawna i żadne mi tu odkrycie! Ale wypieramy to, bo mamy inne wzorce czy to kulturowe, czy rodzinne, czy też zrodzone we własnej głowie. Wrażliwi ludzie są odbierani jako słabi. Wrażliwe mogą być kobiety, ale imponują te, które nie są. Nie daj Bóg, żeby mężczyzna był wrażliwy (paradoksalnie wybaczamy to homoseksualistom, ale gnębimy ich za co innego...). I tak źle, i tak niedobrze...

Nieśmiałość jest stanem, który doświadczyć może nawet osoba zupełnie pozbawiona jakichkolwiek skrupułów, np. seryjny morderca. Brzmi oksymorycznie? A jednak! To tylko stan, który mija. U jednych błyskawicznie, u innych trwa nieco dłużej, a u WWO dodatkowo jest odczuwalny mocnej, bardziej i intensywniej. Oczywiście wszystko zależy od danej jednostki - jak zwykle, żadna wypowiedź o ogóle nie może być wolna od uśrednień.

Wrażliwość, dokładniej wysoka wrażliwość jest dziedziczona genetycznie. Tutaj jest to powiedziane i przytoczone są na to dowody naukowe. Ciekawe, prawda? Ludzie "WWO" mają zupełnie inne układy nerwowe - są po prostu, jakby, inną rasą człowieka, notabene, niezależnie od przynależności rasowej sensu stricto.

Jesteśmy na takim etapie ludzkości, że stare prawdy odkrywamy na nowo, a raczej dopiero co docierają one do nas, bo nasi przodkowie zmusili nas byśmy je wyparli. Tak jest na polu biomedycznym, technologicznym, ale i psychologicznym. Książka jest ciekawie napisana, chociaż w mojej ocenie trochę chaotycznie i trochę za wiele razy "lana jest woda", inne pojęcia z kolei zbyt enigmatycznie przedstawiono. Ale wiadomo, że ile istnień, tyle "ale" się znajdzie. Jedna rzecz, mnie, jako WWO, lekko zniesmaczyła, to wywyższanie WWO, jako "lepszych", bo "doradców królów". Nie gniewam się jednak (kto jest WWO ten zrozumie moje uczucia, kto nie, to teraz w ogóle nie ma pojęcia co za bzdury wypisuję ;)),ponieważ uświadamiać ma to, jaką rolę mamy pełnić i jakiej szukać. Rzecz jasna, każdy jest inny.

Plusem są tutaj przytoczone badania naukowe, czy też wyjaśnienia w myśl myśli jungowskiej. Jest też omówiona dodatnia korelacja pomiędzy byciem WWO a łatwością popadania w depresję - wszystko w ujęciu statystycznym.

Cóż... to książka, którą trzeba czytać po wielokroć i mnie to nie minie. Rozważam przeczytanie kolejnej części i z pewnością to uczynię w stosownym czasie.

Czy polecam? Tak. Zaznaczę jednak od razu, że wielu osobom nie przypadnie ona gustu, a drugie tyle może w ogóle nie "kumać" o co w niej chodzi. Mimo wszystko polecam - miejmy na uwadze, że wrażliwość, to cecha i to nic złego. Wkładajmy maski - twórzmy persony - i żyjmy swoim życiem :)

Ode mnie 10/10, pomimo dopatrzonych się mankamentów, ze względu na fakt, że w końcu ta tematyka zaczyna mieć szersze audytorium.

Cóż mogę rzec o tej książce? Może zanim powiem cokolwiek o niej, to powinnam wyjaśnić dlaczego w ogóle ją przeczytałam. To nie był przypadek, a świadoma decyzja. Wiele razy w życiu książka "sama wpadała mi w ręce". W tym przypadku, badając sama siebie od dawna, interesując się zagadnieniami psychologii odkryłam kiedyś pojęcia HSP - ang. highly sensitive person. Podrążyłam...

Myślę, że książka jest napisana w taki sposób, że każda introwertyczna osoba będzie mogła utożsamiać się z większością cech przypisanych WWO. Podczas lektury odczuwałem wrażenie, że autorka wywyższa osoby wysoko wrażliwe nad pozostałą część społeczeństwa. Pozycja na pewno zawiera treść podwyższającą ego znacznej liczbie introwertycznych osób, jednak mam wątpliwości czy jest ona obiektywna.

Myślę, że książka jest napisana w taki sposób, że każda introwertyczna osoba będzie mogła utożsamiać się z większością cech przypisanych WWO. Podczas lektury odczuwałem wrażenie, że autorka wywyższa osoby wysoko wrażliwe nad pozostałą część społeczeństwa. Pozycja na pewno zawiera treść podwyższającą ego znacznej liczbie introwertycznych osób, jednak mam wątpliwości czy jest...

Sam jestem typem nadwrażliwca, ale nie uważam, aby posądzać mnie o egocentryzm. Jakże przyjemnie jest czytać, że jesteśmy idealnymi pracownikami, że świat nas potrzebuje. Dlatego nie powinniśmy od niego uciekać, ale zanurzyć się w nim, walczyć ze swoimi lękami.
Dostrzegam również we własnym życiu, problem WWO. Robimy zazwyczaj coś w dobrej wierze, a jak się okazuje, świat potem wybucha gniewem, wrogością myśląc, że dążysz do konfliktu, nie jest tak. Działamy jak trzeba, dajemy z siebie największy procent serca.

Zgadzam się z faktem, że gdy działamy, to w imię własnych przekonań, nie dla chęci zwrócenia na siebie uwagi. Nie pragniemy, aby dojrzał nas świat, jak to śpiewała Kasia Kowalska, ale po prostu robimy swoje. Oj jakież to prawdziwe, kiedy działamy, stale jesteśmy obserwowani przez resztę i właśnie to gapienie się, to śledzenie negatywnie wpływa na naszą pracę. To taki mały sabotaż. O co nam WWO chodzi? Jesteśmy po prostu sobą, robimy swoje, miejsca w świecie wystarcza dla wszystkich rodzajów osobowości. Nie ma sensu wchodzić sobie w drogę, jeśli powstaje „konflikt” interesów, nie ma zrozumienia. Można żyć i nie wchodzić sobie w paradę.
Ciekawa książka, miło się czytało. Ja coś z niej wyniosłem.

Sam jestem typem nadwrażliwca, ale nie uważam, aby posądzać mnie o egocentryzm. Jakże przyjemnie jest czytać, że jesteśmy idealnymi pracownikami, że świat nas potrzebuje. Dlatego nie powinniśmy od niego uciekać, ale zanurzyć się w nim, walczyć ze swoimi lękami.
Dostrzegam również we własnym życiu, problem WWO. Robimy zazwyczaj coś w dobrej wierze, a jak się okazuje, świat...

Książka może nie jest fantastyczna, ale jest dobra. Wyjaśniła mi sporo moich uczuć i zachowań w różnych sytuacjach. Tylko ostatni rozdział moim zdaniem mocno oderwany od rzeczywistości.

Książka może nie jest fantastyczna, ale jest dobra. Wyjaśniła mi sporo moich uczuć i zachowań w różnych sytuacjach. Tylko ostatni rozdział moim zdaniem mocno oderwany od rzeczywistości.