Czarnoksiężnik z Krainy Oz

Mam wrażenie, że powieść ta w Polsce jest niezbyt popularna. A szkoda.

Mam wrażenie, że powieść ta w Polsce jest niezbyt popularna. A szkoda.

Pokaż mimo to

Bardzo przyjemna, optymistyczna i rodzinna książka. Nie wymagająca lektura, nawet w języku oryginalnym. Polecam każdemu, kto chciałby cofnąć się na chwilę do krainy dzieciństwa.

Bardzo przyjemna, optymistyczna i rodzinna książka. Nie wymagająca lektura, nawet w języku oryginalnym. Polecam każdemu, kto chciałby cofnąć się na chwilę do krainy dzieciństwa.

Pokaż mimo to

Fantastyczna opowieść którą będę czytać co jakiś czas :)

Fantastyczna opowieść którą będę czytać co jakiś czas :)

Pokaż mimo to

Nie jest to porywająca lektura Ale świat przedstawiony rzeczywiście daje pole do popisu. Może dlatego książka miała takie szczęście do ekranizacji

Nie jest to porywająca lektura Ale świat przedstawiony rzeczywiście daje pole do popisu. Może dlatego książka miała takie szczęście do ekranizacji

Pokaż mimo to

Ten dzień zapowiadał się zupełnie zwyczajnie. Każdy dzień na farmie wujostwa w Kansas wyglądał tak samo: szaro nudno i ciągną się niemal w nieskończoność. Słońce niemiłosiernie spiekało ziemię odbierając trawie kolor, a oczom ciotki blask. Dookoła nie dostrzegłbyś żywej duszy ani choćby samotnego drzewa, które mogłoby dać odrobinę wytchnienia, schronienia przed skwarem. Jakby cały świat wokół Doroty pogrążył się w dusznej stagnacji. I tylko jeden Toto nie tracił dobrego humoru. Małemu pieskowi nawet ta preria nie zdołała odebrać chęci życia. Zawsze skory do zabawy, wypełniał codzienność Doroty śmiechem, a ten koił strudzone serca wuja Henryka i cioci Em.

Jednak ten dzień wcale nie miał być jak każdy inny.

Niebo nad farmą i dalej jak sięgnąć wzrokiem pociemniało. Wiatr zerwał się gwałtowny zawodząc przejmująco, łany traw zaczęły falować - to kładły się nisko po ziemi, to wzbijały w górę strzeliste. Nadchodziło tornado. Nim Dorota zdążyła chwycić Tota i dobiec do schronienia, dom nagle zatrzeszczał i obróciwszy się kilkukrotnie, uniósł się w powietrzu z dziewczynką i pieskiem w środku. Gdy wszystko się skończyło, a ona wreszcie się ocknęła, oczom Doroty ukazał się dziwny widok. Nie była już w Kansas, na pewno nie….

Tak mniej więcej początek bierze jedna z najpopularniejszych opowieści na świecie: o Tchórzliwym Lwie szukającym odwagi, Strachu na Wróble marzącym o rozumie, Blaszanym Drwalu pragnącym serca i zagubionej dziewczynce szukającej drogi do domu, a do tego Oz straszny i potężny. Powieść L.F. Bauma zapisała się pośród klasyków literatury dziecięcej i nie bez powodu. Czy jest alegorią ówczesnej sytuacji społeczno-polityczno-gospodarczej Stanów Zjednoczonych czy nie, czy autor ukrył w niej własny manifest przekonań czy nie - dziś “Czarnoksiężnik z Krainy Oz” jest przede wszystkim powieścią lubianą przez dzieci i dorosłych na całym świecie, bo mimo kolekcji tragicznych (jak by na to nie patrzeć) zdarzeń, złych czarownic i innych niebezpieczeństw, powieść ma pozytywny wydźwięk. Mówi wiele o przyjaźni i przywiązaniu, tęsknocie, pokonywaniu trudności, wadze wiary we własne możliwości i przede wszystkim o tym, że to, czego tak usilnie pragniemy a szukamy wszędzie dokoła, często okazuje się być od zawsze w nas.

Ten dzień zapowiadał się zupełnie zwyczajnie. Każdy dzień na farmie wujostwa w Kansas wyglądał tak samo: szaro nudno i ciągną się niemal w nieskończoność. Słońce niemiłosiernie spiekało ziemię odbierając trawie kolor, a oczom ciotki blask. Dookoła nie dostrzegłbyś żywej duszy ani choćby samotnego drzewa, które mogłoby dać odrobinę wytchnienia, schronienia przed skwarem....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jako dziecko nie rozumiałam o co chodzi. Po kilkunastu latach wróciłam do niej i znalazłam pierwotną myśl autora. Bardzo wartościowa historia.

Jako dziecko nie rozumiałam o co chodzi. Po kilkunastu latach wróciłam do niej i znalazłam pierwotną myśl autora. Bardzo wartościowa historia.

Pokaż mimo to

Mocna rzecz! Bajka? doprawdy dobra! Nie dla dzieci. Zachęcająca okładka drugiej części z dyniogłowym. Zdecydowanie lepsze od Alicji w Krainie Czarów!

Mocna rzecz! Bajka? doprawdy dobra! Nie dla dzieci. Zachęcająca okładka drugiej części z dyniogłowym. Zdecydowanie lepsze od Alicji w Krainie Czarów!

Pokaż mimo to

Bardzo dobra książka dla dzieci.

Bardzo dobra książka dla dzieci.

Pokaż mimo to

Do przeczytania książki zmobilizowało mnie mnóstwo nawiązań do niej w serii "Mroczna Wieża", których kompletnie nie rozumiałam. Wcześniej jakoś nie było okazji, bo w naszej kulturze chyba nadal nie jest to obowiązkowa dziecięca lektura. Dobra historia. I nawiązania już też rozumiem. Polecam.

Do przeczytania książki zmobilizowało mnie mnóstwo nawiązań do niej w serii "Mroczna Wieża", których kompletnie nie rozumiałam. Wcześniej jakoś nie było okazji, bo w naszej kulturze chyba nadal nie jest to obowiązkowa dziecięca lektura. Dobra historia. I nawiązania już też rozumiem. Polecam.

Pokaż mimo to

Odgrzewanie starocia zakończone powodzeniem. Po obejrzeniu kilku adaptacji filmowych, postanowiłem przeczytać książkę. Nie będę tu porównywał książki z filmem, bo raczej mija się to z celem.
Co do powieści, to trąci ona już dość solidnie myszką, ale nie ma się czemu dziwić. W końcu lata swoje już ma.
Zacznę od jednego, jedynego chyba, jak dla mnie minusa. Otóż bardzo przeszkadzała mi skrótowość opisów. Lubię, gdy te są nieco bardziej rozbudowane. Przy czym zdaję sobie doskonale sprawę, że to bajka dla dzieci.
Reszta to same plusy. "Czarnoksiężnik z krainy OZ" to wspaniała opowieść o sile przyjaźni i o tym, że aby coś osiągnąć, trzeba po prostu uwierzyć w siebie. Mówi też, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Dobre cechy, których my sami w sobie nie dostrzegamy, widzą w nas inni i co najciekawsze, często nieświadomie z tychże cech korzystamy.
"Czarnoksiężnik" pomimo lat, jakie upłynęły od jego napisania, dalej jest aktualny, a jego przesłanie nie zmienia się. Jeśli ktoś jeszcze nie czytał, naprawdę warto.

Odgrzewanie starocia zakończone powodzeniem. Po obejrzeniu kilku adaptacji filmowych, postanowiłem przeczytać książkę. Nie będę tu porównywał książki z filmem, bo raczej mija się to z celem.
Co do powieści, to trąci ona już dość solidnie myszką, ale nie ma się czemu dziwić. W końcu lata swoje już ma.
Zacznę od jednego, jedynego chyba, jak dla mnie minusa. Otóż bardzo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to