Doskonale połączona literatura faktu z narracją. W sposób ciekawy i informatywny autorka przeprowadza nas przez szczegóły swojego życia wprowadzając w niedostępny dla wielu ludzi świat. Samokrytyka a zarazem bohaterki sprawia, że z ogromnym zapałem śledziłam jej życie nie czując nudy czy dłużyzny.
Świetna!
Tym którym podobała się pozycja serdecznie polecam serial KALIFAT. Również ukazuje losy muzułmanek z krajów arabskich, przechodzących na islam szwedek oraz terrorystów.

Doskonale połączona literatura faktu z narracją. W sposób ciekawy i informatywny autorka przeprowadza nas przez szczegóły swojego życia wprowadzając w niedostępny dla wielu ludzi świat. Samokrytyka a zarazem bohaterki sprawia, że z ogromnym zapałem śledziłam jej życie nie czując nudy czy dłużyzny.
Świetna!
Tym którym podobała się pozycja serdecznie polecam serial KALIFAT....

Z jednej strony sytuacje opisane w tej książce jeżą włosy na głowie (jeśli się je jeszcze ma). Z drugiej, jak młoda dziewczyna sama sobie szuka problemów to tak później jest.

Z jednej strony sytuacje opisane w tej książce jeżą włosy na głowie (jeśli się je jeszcze ma). Z drugiej, jak młoda dziewczyna sama sobie szuka problemów to tak później jest.

Ależ życie pisze scenariusze! Literaci mogą się schować.

Dziś Anna Sundberg jest kobietą, Szwedką, mamą, nauczycielką. Autorką tej książki.

Kiedyś Anna była niepokorną córką, pannicą, która w życiu nie umiała znaleźć celu ani sensu. I znalazła, a właściwie, to nowe życie znalazło ją.

Chwilę potem została żoną terrorysty, wojownika dżihadu, prywatnie męskiego i opiekuńczego przystojniaka z zadbaną brodą i z kałachem na ramieniu. Trafił się jej jeden z najgroźniejszych islamskich terrorystów, bliski współpracownik przywódcy Al-Ka’idy, Osamy Bin Ledena. Zafascynowało ją słowo głoszone przez Koran, nowa wiara i dżihad (w sensie dokładania starań i ponoszenie trudów, by wzmocnić wiarę i trafić do lepszego miejsca). Uwierzyła w Allaha i świętą wojnę. Szczęście odnalazła w społeczności pełnej zakazów, prostym i ascetycznym życiu we wspólnocie, regulowanym restrykcyjnymi zasadami, ale dającymi jej poczucie sensu życia i bezpieczeństwa. Co spowodowało, że odeszła? Bo po 16 latach powiedziała „cześć” i została wolną kobietą.

Dziś Anna jest znowu Europejką, mamą, wdową, kobietą, która miała odwagę i znalazła sposób, by się uwolnić fizycznie i psychicznie. W książce, która jest wspomnieniem, dzieli się swoimi doświadczeniami i wiedzą ze światem, w tym m.in. z młodymi dziewczynami, które nie umieją się odnaleźć i ciekawym okiem zerkają na oczekujący i wabiący je islamski świat.

Ocenę wystawiam nie ze względu na walory literackie, ale poznawcze. To potrzebna książka. Napisana jako świadectwo, wyjaśnienie, oczyszczenie, ku przestrodze.

Ależ życie pisze scenariusze! Literaci mogą się schować.

Dziś Anna Sundberg jest kobietą, Szwedką, mamą, nauczycielką. Autorką tej książki.

Kiedyś Anna była niepokorną córką, pannicą, która w życiu nie umiała znaleźć celu ani sensu. I znalazła, a właściwie, to nowe życie znalazło ją.

Chwilę potem została żoną terrorysty, wojownika dżihadu, prywatnie męskiego i...

Autorka i główna bohaterka irytuje zaślepieniem i głupotą, trudno przebrnąć przez jej wywody.

Autorka i główna bohaterka irytuje zaślepieniem i głupotą, trudno przebrnąć przez jej wywody.

Z jednej strony wymęczyła mnie ta książka, z drugiej jednak byłam ciekawa co skłoniło nieskrępowaną i współczesną kobietę do przejścia na islam, który ostatecznie oparł się o ekstremizm. Nie potrafię ogarnąć rozumem jak można mieć taką słabą wolę walki o siebie, żeby dobrowolnie poddawać się decyzji innych ludzi o tym jak mam żyć. Bohaterka była tak zafascynowana muzułmanizmem, że była gotowa całkowicie zmienić swoje dotychczasowe życie - i to z własnej nieprzymuszonej woli. I tak wpadła w świat w którym żyła kilkanaście lat, odbijając się z jednego nieudanego związku w kolejny... Dziwi mnie to jak kobieta mogła pozwolić na zabranie swoich synów przez męża (pierwszego),widząc jakim jest on człowiekiem i fakt, że widziała, że bieganie ośmioletnich dzieci z karabinami jest tam na porządku dziennym, nie rozumiem jak mogła godzić się na życie z człowiekiem, który kradł samochody (drugi mąż) - rozumiem, kobiety, które urodziły się już w tej kulturze, ale Europejka dobrowolnie przystająca do takiej kultury i religii... budzi co najmniej zdziwienie i szok. Bo właśnie fascynacja tą religią i jej surowymi zasadami właśnie ujęła Anne Sundberg, żeby przejść na ich stronę.
Przerażający obraz życia w świecie, który mnie osobiście - i pewnie większość ludzi - przeraża, dziwi i odstręcza. Kolejny raz można zobaczyć do czego prowadzi fanatyzm religijny - bohaterka jednak po tylu przejściach i życiu w krajach, które stanowią sztandar dżihadu - z czasem otworzyła oczy i przejrzała na nie. Przynajmniej jedna uratowana.
Dobrą bym tej książki nie nazwała, natomiast jest na pewno potrzebna 5/10.

Z jednej strony wymęczyła mnie ta książka, z drugiej jednak byłam ciekawa co skłoniło nieskrępowaną i współczesną kobietę do przejścia na islam, który ostatecznie oparł się o ekstremizm. Nie potrafię ogarnąć rozumem jak można mieć taką słabą wolę walki o siebie, żeby dobrowolnie poddawać się decyzji innych ludzi o tym jak mam żyć. Bohaterka była tak zafascynowana...

Polecam :)

Polecam :)

Mam bardzo mieszane uczucia co do samej bohaterki Anny Sundberg, co do tego jak stała się muzułmanką fundamentalistką nie uświadamiając sobie jednocześnie wielu innych faktów, sytuacji nie do końca takich czystych, niewinnych i dobrych, kiedy to Anna utrzymywała się z dziećmi z pieniędzy niejasnego pochodzenia, przymykając oczy na to jakie filmy - o egzekucjach, zabijaniu - oglądał jej mąż aby wyzbyć się empatii i współczucia dla ludzi. Z jednej strony chciała praktykować czysty islam, pracowała nad sobą aby być opanowaną, szczerą i religijną muzułmanką a zarazem nie przeszkadzało jej że jej mąż przyczynia się do zabijania "niewiernych" lub nawet sam to robił, że oboje byli pełni nienawiści do niewiernych - a tak naprawdę ludzi o innych przekonaniach. Tu w tym punkcie jest zero tolerancji.
Jednocześnie doceniam fakt, że Anna Sundberg zdecydowała się opisać swoje przeżycia, od początkowych lat dzieciństwa, młodości, przez okres buntu młodości, wejście w islam, objęcie nowych ról żony, potem matki, aż do wyjścia z fundamentalizmu.
Myślę że dziś, właśnie te kobiety europejki które przyłączają się do dżihadystów robią to bo szukają sensu istnienia, szukają czegoś wyższego. Coś co dla wielu kobiet na świecie z krajów najbiedniejszych, zacofanych, byłoby największym szczęściem, tzn. urodzenie się w rodzinie gdzie nie ma biedy, oboje rodzice są przy dorastaniu dziecka, możliwość wolnego wypowiadania się, edukowania, podejmowania pracy, decydowania o samej sobie - szczególnie jeśli chodzi o kobiety - jest to coś tak oczywistego w krajach rozwiniętej Europy, że zapomina się o tym. Niektórym trzeba sięgnąć dna, strachu, biedy, głodu aby docenić to co się miało.

Mam bardzo mieszane uczucia co do samej bohaterki Anny Sundberg, co do tego jak stała się muzułmanką fundamentalistką nie uświadamiając sobie jednocześnie wielu innych faktów, sytuacji nie do końca takich czystych, niewinnych i dobrych, kiedy to Anna utrzymywała się z dziećmi z pieniędzy niejasnego pochodzenia, przymykając oczy na to jakie filmy - o egzekucjach, zabijaniu -...

Swietna ksiazka, z prawdziwymi wydarzeniami. Polecam

Swietna ksiazka, z prawdziwymi wydarzeniami. Polecam

Polecam :) na pewno jeszcze raz przeczytam :)

Polecam :) na pewno jeszcze raz przeczytam :)

Kolejna książka o tym jak zbuntowana młodość i zauroczenie drugą osobą prowadzi nas na manowce. Anna myślała,że znalazla swoj sens w islamie, jednak bardzo szybko zaczęło się to wymykać spod kontroli.

Kolejna książka o tym jak zbuntowana młodość i zauroczenie drugą osobą prowadzi nas na manowce. Anna myślała,że znalazla swoj sens w islamie, jednak bardzo szybko zaczęło się to wymykać spod kontroli.