Pozycja dla fanów Oriany, nie polecam jako punkt "wejścia" w jej świat. Ze wszystkich pośmiertnych zbiorów jej listów, ten jest chyba moim ulubionym. Chyba najlepiej uwydatnia jej szorstki charakter - stąd spodoba się przede wszystkim tym czytelnikom, których miłość do Oriany nie jest już bluźniercza, a dojrzała i akceptująca w pełni jej wszystkie wady.

Pozycja dla fanów Oriany, nie polecam jako punkt "wejścia" w jej świat. Ze wszystkich pośmiertnych zbiorów jej listów, ten jest chyba moim ulubionym. Chyba najlepiej uwydatnia jej szorstki charakter - stąd spodoba się przede wszystkim tym czytelnikom, których miłość do Oriany nie jest już bluźniercza, a dojrzała i akceptująca w pełni jej wszystkie wady.

Ta książka to najlepszy dowód, że moja nieufność do utworów wydawanych po śmierci autora, których on sam nie zatwierdził do druku, jest jak najbardziej uzasadniona.

Fallaci to, według mnie, najwybitniejsza dziennikarka XX wieku i po jej książki sięgam w poszukiwaniu, przede wszystkim, treści historycznych i politycznych. Jej wspaniale wywiady (niektóre oczywiście bardziej, inne mniej interesujące),jej nawoływania na puszczy do rozsądku w sprawach imigracji i islamizacji Europy (które uczyniły ją osobą politycznie niepoprawną i niewygodną, a takie uwielbiam z zasady:)),jej bezkompromisowość w walce o to co uważa za słuszne sprawiło, że kupuję każdą jej książkę. Ta jednak to kompletny niewypał. Nie tylko, że poznaję tu Orianę z jej najpaskudniejszych, ludzkich stron (obeszło by się, nie tego szukam),to w dodatku dziesiątki listów, w których często nie wiadomo o co chodzi, bo zostały przez kogoś według własnego "widzimisię" wyselekcjonowane - zupełnie mnie nie wciągnęło i nie zainteresowało...

Ta książka to najlepszy dowód, że moja nieufność do utworów wydawanych po śmierci autora, których on sam nie zatwierdził do druku, jest jak najbardziej uzasadniona.

Fallaci to, według mnie, najwybitniejsza dziennikarka XX wieku i po jej książki sięgam w poszukiwaniu, przede wszystkim, treści historycznych i politycznych. Jej wspaniale wywiady (niektóre oczywiście...

To moja pierwsza pozycja ukazująca postać tej niesamowitej dziennikarki. Jest niezmordowana, nieugięta, bezkompromisowa i zdecydowanie erudytka w swej pracy dziennikarskiej i pisarskiej. Bardzo się dobrze czyta, wręcz ilość wątków sprawia, że nie można nadążyć za jej życiem w drodze. Czas na kolejne jej pozycje literackie. Polecam!

To moja pierwsza pozycja ukazująca postać tej niesamowitej dziennikarki. Jest niezmordowana, nieugięta, bezkompromisowa i zdecydowanie erudytka w swej pracy dziennikarskiej i pisarskiej. Bardzo się dobrze czyta, wręcz ilość wątków sprawia, że nie można nadążyć za jej życiem w drodze. Czas na kolejne jej pozycje literackie. Polecam!

Oriana Fallaci, której obraz wyłania się z tych listów, jest w mojej ocenie osobą bardzo antypatyczną i narcystyczną. Niemniej lektura umożliwiła zerknięcie przez uchylone drzwi do jej "warsztatu", choć na pewno nie do duszy.

Oriana Fallaci, której obraz wyłania się z tych listów, jest w mojej ocenie osobą bardzo antypatyczną i narcystyczną. Niemniej lektura umożliwiła zerknięcie przez uchylone drzwi do jej "warsztatu", choć na pewno nie do duszy.

Opis życia, przeżyć Oriany Fallaci oraz wydarzeń historycznych zapisany na kartach listów.

Opis życia, przeżyć Oriany Fallaci oraz wydarzeń historycznych zapisany na kartach listów.

Powinienem zacząć od informacji, że za sobą mam tylko jeszcze jedną lekturę Fallaci 'Penelopa na wojnie'. Na początku stwierdziłem o nieodpowiedniej kolejności czytania. To znaczy ta książka powinna być ostatnią, która podsumowuje twórczość pisarki. Jednak wprost przeciwnie okazało się to mieć efekt pozytywny, ponieważ teraz na każde dzieło spojrzę z biograficznego punktu widzenia. I dla mnie tym są te listy. Biografią, przepełnioną pełnymi uczuciami smutku i miłości, żalu i wdzięczności, zawodów i radości.

Powinienem zacząć od informacji, że za sobą mam tylko jeszcze jedną lekturę Fallaci 'Penelopa na wojnie'. Na początku stwierdziłem o nieodpowiedniej kolejności czytania. To znaczy ta książka powinna być ostatnią, która podsumowuje twórczość pisarki. Jednak wprost przeciwnie okazało się to mieć efekt pozytywny, ponieważ teraz na każde dzieło spojrzę z biograficznego punktu...

"Strach jest grzechem" to zbiór listów Oriany Fallaci - dla miłośników jej twórczości prawdziwa gratka, gdyż autorka często pisze o genezie swoich książek i artykułów, o bohaterach słynnych wywiadów i o poznanych ludziach, których albo ceniła, albo krytykowała.

Osobną grupę stanowią listy dotyczące rodziny, stryja, matki i siostry, bliskich więzi z nimi oraz dramatycznych przeżyć podczas ich choroby i powolnego umierania.

Podobnie jak w książkach i publicystycznych tekstach, tak i tu Fallaci jest bezkompromisowa, pisze szczerze aż do bólu, często niezwykle emocjonalnie, a z tych emocji łatwo odczytać jej stosunek do opisywanych spraw i osób.

W bogatej i zróżnicowanej korespondencji można odnaleźć wiele ciekawostek i mało znanych faktów z życia dziennikarki; są tu też smakowite anegdoty, a wśród nich m.in. wspomnienie o Janie Pawle II, z czasów gdy nie był jeszcze papieżem i publikował w Tygodniku Powszechnym oraz ...przedrukowywał niektóre utwory Oriany bez jej wiedzy.

Interesujący jest też styl i język listów - bardzo dynamiczny, żywiołowy, pełen różnych, nieraz sprzecznych emocji, barwny niczym literackie i dziennikarskie teksty Fallaci.

Polecam przede wszystkim tym, którzy znają już dorobek wybitnej pisarki, gdyż bez jego znajomości listy mogą być niezrozumiałe, mimo iż są one poprzedzane krótkimi komentarzami.

"Strach jest grzechem" to zbiór listów Oriany Fallaci - dla miłośników jej twórczości prawdziwa gratka, gdyż autorka często pisze o genezie swoich książek i artykułów, o bohaterach słynnych wywiadów i o poznanych ludziach, których albo ceniła, albo krytykowała.

Osobną grupę stanowią listy dotyczące rodziny, stryja, matki i siostry, bliskich więzi z nimi oraz dramatycznych...