Z czasem trafiłam idealnie na tę lekturę, akurat traktuje o epidemii... Całą powieść trzymałam kciuki za szczęśliwe rozwiązanie wątków, podziwiałam ciekawe rozwiązania napotkanych problemów, nawet pojawiły się subtelne wątki erotyczne. Zakończenie zaś bardzo wzruszające i dość nieoczekiwane.

Z czasem trafiłam idealnie na tę lekturę, akurat traktuje o epidemii... Całą powieść trzymałam kciuki za szczęśliwe rozwiązanie wątków, podziwiałam ciekawe rozwiązania napotkanych problemów, nawet pojawiły się subtelne wątki erotyczne. Zakończenie zaś bardzo wzruszające i dość nieoczekiwane.

Biorąc pod uwagę to, że zakończenie książki zna każdy, kto przeczytał główną sagę, to historia niestety nie porywa. Jedyne czego dokonała główna bohaterka, to uleczenie dwóch smoków, zdrada swojego partnera i bezsensowna śmierć przedstawiona w ekspresowym tempie. Dlaczego bezsensowna?
Cały program szczepień mógł być rozłożony np. na tydzień - skoro plan i tak opierał się na podróży w czasie, to każdy jeździec mógł wypoczywać ile mu się podoba i w dalszym ciągu dostarczyć szczepionki w tym samym dniu - autor sam pokazał, że jest to możliwe, opisując podróż w przyszłość po igły.

Inna sprawa, że skoro bohaterowie byli w przyszłości, to mogli ukradkiem zobaczyć czy i w jaki sposób powstrzymali epidemię (to samo zrobił Jaxom w innym tomie). Wiedzieli już, że kontakt z ludźmi w innym czasie nie jest przecież szkodliwy (np. podróże K'lona).

Moreta jest początkowo opisywana jako świetny jeźdźca, a nie potrafiła zapytać smoka czy wie dokąd leci. W poprzednich tomach za podobne przypadki obarcza się winą niedoświadczenie jeźdźca. W tym przypadku można winić wielkie zmęczenie lub wiek smoka, ale zostało to przedstawione w takim tempie, jakby autora gonił termin.
Po przeczytaniu książki nasuwa mi się pytanie, po co właściwie jest potrzebna w tej historii Moreta? Jeśli głównym wątkiem historii ma być epidemia, to uleczenie dwóch smoków nie ma większego znaczenia - dwa inne zostały zabrane w pomiędzy przez głupi błąd, wiele innych umarło gdy grypa zabrała ich jeźdźców. Podobnie romans Morety wydaje się jedynie chwilą uniesienia, nie była to żadna wielka miłość - około tydzień czy dwa po śmierci Morety (o ile mnie pamięć nie myli tyle miało zostać do wylęgu),Alessan był już z inną. Wkład Morety w leczenie biegusów nie miał znaczenia, ponieważ te same wnioski wyciągnęli inni bez jej udziału. Na plan z podróżami w czasie wpadł Capiam...
No, wypad po igły był jej pomysłem, chociaż wciąż nie mam pewności czy autor nie przywiązał większej wagi do 'numerku' głównej pary - po igły i tak inni polecieli drugi raz.
Obraz bohaterskiej Morety oddającej życie za ludzi Pernu, przedstawiony w innych tomach sagi, tu sprowadza się do bezmyślnie wykonanego planu i bezsensownej śmierci małoznaczącego jeźdźca.
Wg mnie jest to najgorsza historia ze świata Pernu jaką do tej pory czytałem. Można ją przełknąć tylko jeśli potraktuje się ją jako romans z tragicznym zakończeniem.

Biorąc pod uwagę to, że zakończenie książki zna każdy, kto przeczytał główną sagę, to historia niestety nie porywa. Jedyne czego dokonała główna bohaterka, to uleczenie dwóch smoków, zdrada swojego partnera i bezsensowna śmierć przedstawiona w ekspresowym tempie. Dlaczego bezsensowna?
Cały program szczepień mógł być rozłożony np. na tydzień - skoro plan i tak opierał się...

według mnie najlepsza, bardzo mnie wzruszyła historia Morety

według mnie najlepsza, bardzo mnie wzruszyła historia Morety

Mówi się, że trzepot skrzydeł motyla może wywołać tornado. Zjawisko to opisuje tzw. teoria chaosu, która zakłada również, że każdy nasz najmniejszy ruch, a nawet myśl, może mieć ogromny wpływ na naszą przyszłość.
I gdyby nie ten zbieg przypadków Moreta nigdy nie poznałaby na Zgromadzeniu w Ruacie nowego Lorda - Allessana... możliwe że nie odbyłby się bieg w którym jedno ze zwierząt padło mając płuca pełne krwi...
A może to wszystko wina jednego dużego kota... lub pewnego sztormu który wyrzucił pewien statek na brzeg...
Wszystko to jednak doprowadziło do epidemii... pandemii której muszą stawić czoła wszyscy mieszkańcy Pernu... a na niebie wisi Czerwona Gwiazda...

Mówi się, że trzepot skrzydeł motyla może wywołać tornado. Zjawisko to opisuje tzw. teoria chaosu, która zakłada również, że każdy nasz najmniejszy ruch, a nawet myśl, może mieć ogromny wpływ na naszą przyszłość.
I gdyby nie ten zbieg przypadków Moreta nigdy nie poznałaby na Zgromadzeniu w Ruacie nowego Lorda - Allessana... możliwe że nie odbyłby się bieg w którym jedno ze...

Takie sobie czytadełko. Lubię taki styl a poza tym także z sentymentu dla serii przeczytałam. Dobry warsztat. Akcja też jest. Czyta się łatwo i przyjemnie. Nie rozczarowuje.

Takie sobie czytadełko. Lubię taki styl a poza tym także z sentymentu dla serii przeczytałam. Dobry warsztat. Akcja też jest. Czyta się łatwo i przyjemnie. Nie rozczarowuje.

Rewelacja. A.McCaffrey pokazuje klasę. Thriller medyczny osadzony wśród smoczych jeźdźców. Szybka akcja i zaskakujące zakończenie.

Rewelacja. A.McCaffrey pokazuje klasę. Thriller medyczny osadzony wśród smoczych jeźdźców. Szybka akcja i zaskakujące zakończenie.

Historia Morety mnie wzruszyła.
Władczyni miała w sobie tyle woli życia, tyle radości i nadziei, że zakończenie rozłożyło mnie na łopatki i wycisnęło łzy z oczu .
Wspaniali bohaterowie, jak na przykład Leri i Alessan i wspaniała fabuła...
Intrygowała mnie również postać nie do końca pozytywnego Sh'galla. Czy naprawdę nie lubił Morety? A może skrycie mu na niej zależało? Jak się czuł gdy odeszła? Wierność na Pernie nie jest priorytetem, toteż w ogóle nie przeszkadzał mi romans Morety z młodym lordem warowni,wręcz przeciwnie, dodawał całej powieści smaku. No i cała ta epidemia była bardzo dla mnie ciekawa, jako , że pochodzę z lekarskiej rodziny. Sama nie zamierzam iść w ślady rodziców, dziadków i starszego brata, co jednak wcale nie przeszkodziło mi z zachwytem wczytywać się w kolejne strony.
Polecam gorąco!

Historia Morety mnie wzruszyła.
Władczyni miała w sobie tyle woli życia, tyle radości i nadziei, że zakończenie rozłożyło mnie na łopatki i wycisnęło łzy z oczu .
Wspaniali bohaterowie, jak na przykład Leri i Alessan i wspaniała fabuła...
Intrygowała mnie również postać nie do końca pozytywnego Sh'galla. Czy naprawdę nie lubił Morety? A może skrycie mu na niej zależało?...

Prawie wcale nie znam,twórczości tej pani.Więc brałem w ciemno.I nie żałowałem,bo było warto.To ciekawa historia fantasty,o smokach.Pewnej epidemii.I epidemii.Czyli taki thriller medyczny w świecie fantasty ?
No,może bez przesady.Ale przyjemnie to się czytało.
Chętnie coś tej autorki,jeszcze przeczytam.

Prawie wcale nie znam,twórczości tej pani.Więc brałem w ciemno.I nie żałowałem,bo było warto.To ciekawa historia fantasty,o smokach.Pewnej epidemii.I epidemii.Czyli taki thriller medyczny w świecie fantasty ?
No,może bez przesady.Ale przyjemnie to się czytało.
Chętnie coś tej autorki,jeszcze przeczytam.

Ta część jest chyba bardziej skierowana w kierunku kobiet - końcówka faktycznie strasznie wzruszająca i zaskakująca, mimo, iż los Morety był znany wszystkim po przeczytaniu innych książek sagi.

Ta część jest chyba bardziej skierowana w kierunku kobiet - końcówka faktycznie strasznie wzruszająca i zaskakująca, mimo, iż los Morety był znany wszystkim po przeczytaniu innych książek sagi.

Świetna książka, bardzo wzruszająca. Od samego początku podejerzewałam co wywołało epidemię, ale troszkę się zdziwiłam, że moje przypuszczenia jendak się potwierdziły. Coś tak niepozornego... Bardzo przydały mi do gustu postaci Morety oraz Leri. Obie niezwykle wyraziste, sympatyczne, odważne. Do ostatniej chwili miałam nadzieję, mimo że zakończenie książki po przeczytaniu wcześniejszych tomów było znane, że Moreta nie zginie.

Świetna książka, bardzo wzruszająca. Od samego początku podejerzewałam co wywołało epidemię, ale troszkę się zdziwiłam, że moje przypuszczenia jendak się potwierdziły. Coś tak niepozornego... Bardzo przydały mi do gustu postaci Morety oraz Leri. Obie niezwykle wyraziste, sympatyczne, odważne. Do ostatniej chwili miałam nadzieję, mimo że zakończenie książki po przeczytaniu...