Młody

Po takim sobie trzecim tomie tej serii nie oczekiwałam niczego nadzwyczajnego. Może stwierdzenie, że zostałam mile zaskoczona, byłoby przesadą, ale Młody i tak wydaje się być książką nieco lepszą i trochę mniej przewidywalną niż jej poprzedniczki. Nie żeby była to historia wolna od bardzo tanich chwytów mających spotęgować napięcie, albo patosu tego rodzaju, który tylko mnie bawi zamiast wzruszać, ale czytało mi się ją całkiem dobrze, a to jest przecież najważniejsze.

Więcej tutaj: https://przeczytane2015.blogspot.com/2020/08/172020-mody-magdalena-kozak-wampiry-w.html

Po takim sobie trzecim tomie tej serii nie oczekiwałam niczego nadzwyczajnego. Może stwierdzenie, że zostałam mile zaskoczona, byłoby przesadą, ale Młody i tak wydaje się być książką nieco lepszą i trochę mniej przewidywalną niż jej poprzedniczki. Nie żeby była to historia wolna od bardzo tanich chwytów mających spotęgować napięcie, albo patosu tego rodzaju, który tylko...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przyjemnie było po tak licznych latach powrócić do historii Vespera. Przypomniałam sobie za co lubiłam serie i autorkę. Choć nie należę do fanów militarii i ta część bardzo trafiła w mój gust. Dla fanów serii wręcz obowiązek. Myślę, nie zawiodą się.

Przyjemnie było po tak licznych latach powrócić do historii Vespera. Przypomniałam sobie za co lubiłam serie i autorkę. Choć nie należę do fanów militarii i ta część bardzo trafiła w mój gust. Dla fanów serii wręcz obowiązek. Myślę, nie zawiodą się.

Pokaż mimo to

Nie będę się więcej pastwił nad tą książką. W końcu sam przeczytałem wszystkie cztery tomy. Mam jednak jedno pytanie: jakim cudem ten cykl ma tak wysoką średnią ocen?

Nie będę się więcej pastwił nad tą książką. W końcu sam przeczytałem wszystkie cztery tomy. Mam jednak jedno pytanie: jakim cudem ten cykl ma tak wysoką średnią ocen?

Pokaż mimo to

Zakończenie historii Vespera. Tak szczerze to jest ono, przynajmniej moim zdaniem niepotrzebne. Ale skoro już powstało to wypada napisać cokolwiek. Szczerze to nie będę pisać o postaciach ponieważ tak po prawdzie to nie czułem tam żadnego rozwinięcia względem poprzednich tomów. Na szczęście książkę czytało się szybko dzięki przyjemnemu stylowi pisania autorki. Jednak postacie są zbyt płaskie jak na tak długi cykl. Tak szczerze to są one dobre na jeden góra dwa tomy, na dłuższy cykl są zbyt proste i nie zmieniające się na łamach powieści. Naprawdę, w ogóle nie czułem aby bohater w jakimś stopniu zmieniał się od czasów Nocarza. Oczywiście różne strony, dzięki którym poznawał inny punkt widzenia ale on sam w ogóle się nie zmieniał.
Opisy lokacji, mimo że jakieś były to niezbyt rozbudowane albo wręcz szczątkowe.
Ogólnie seria jest ciekawa i mimo że niepotrzebna do czwartą część można przeczytać bez większych oczekiwań.

Zapraszam również na mego bloga:
https://www.ksiazki-czytamy.eu/

Zakończenie historii Vespera. Tak szczerze to jest ono, przynajmniej moim zdaniem niepotrzebne. Ale skoro już powstało to wypada napisać cokolwiek. Szczerze to nie będę pisać o postaciach ponieważ tak po prawdzie to nie czułem tam żadnego rozwinięcia względem poprzednich tomów. Na szczęście książkę czytało się szybko dzięki przyjemnemu stylowi pisania autorki. Jednak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wszystko co dobre szybko się kończy :(

Wszystko co dobre szybko się kończy :(

Pokaż mimo to

Rzadko daję osiem gwiazdek, ale tym razem muszę. Poprzednie tomy też mi się podobały, ale ten jest co najmniej o klasę lepszy. Autorka bardzo się rozwinęła przez te dziewięć lat, jakie minęły między wydaniem trzeciej i czwartej części. Jej styl, od początku znakomity, jeszcze się polepszył, fabuła także stała się bardziej interesująca, relacje między postaciami jeszcze bardziej fascynujące. Nowy bohater, Ignis, wyjątkowo przypadł mi do gustu, choć pozostali, z Vesperem na czele, też są w tym tomie świetni. Chyba się zapłaczę, że nie ma następnej części... Na szczęście podobno to nie koniec! Tak więc czekam z nadzieją na dalszy ciąg.

Rzadko daję osiem gwiazdek, ale tym razem muszę. Poprzednie tomy też mi się podobały, ale ten jest co najmniej o klasę lepszy. Autorka bardzo się rozwinęła przez te dziewięć lat, jakie minęły między wydaniem trzeciej i czwartej części. Jej styl, od początku znakomity, jeszcze się polepszył, fabuła także stała się bardziej interesująca, relacje między postaciami jeszcze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Fajna

Fajna

Pokaż mimo to

Trochę informacji dla niezdecydowanych po lekturze "Nikta":

-> Subiektywnie warto.
-> Koniecznie czytać po "Nikcie" - a właściwie po "Nocarzu", "Renegacie" i "Nikcie" - nie inaczej, bo autorka nie oferuje tu nowym ponownego wprowadzenia w świat.
-> Ten tom to samodzielna historia i równie dobre, o ile nie lepsze, zakończenie cyklu jak "Nikt" - oraz równie dobra furtka do kolejnych.

Kończyłam po nocy, więc nie chciało mi się rozwijać opinii, ale cały czas siedzi ta książka w mojej głowie. To bynajmniej nie kac książkowy - ja po prostu dalej jestem "pijana" wampirami pani Kozak.

Przeczytałam całą trylogię po raz drugi po miesiącu. Było tam po prostu tak wiele momentów, dla których co rusz ściągałam któryś tom z półki, tylu bohaterów, których wielbię niegodną miłością fangirla. No i się złamałam: sięgnęłam po "Młodego", nie wiedząc, czy nie nadzieję się na końcu na cliffhanger z rodzaju końcówki "Nocarza" czy "Renegata" - a to podłe cliffhangery były, zaprawdę powiadam.

Bez obaw, można czytać bezpiecznie. Co więcej, jeśli polubiło się bohaterów poprzednich trzech tomów, przeczytać "Młodego" wręcz trzeba.

Zalety tej części: rozbudowana i jednocześnie dobrze domknięta fabuła. Nie było dłużyzn, nie było nudy. No i bohaterowie! Ileż radochy miał mój wewnętrzny fangirl! Ale, ale, nie będę tu spoilerować. Chociaż kusi.

Tylko jakoś strasznie namnożyło się wykrzykników w dialogach, co na dłuższą metę brzmi niekiedy głupio - wszyscy tacy narwani/rozentuzjazmowani nagle. Pomijam, naturalnie, nader często występującą "wymuszoną uprzejmość" - tu akurat nic tak dobrze nie oddaje tonu jak wykrzyknik!

Ostatecznie, po zrobieniu drugiej podwójnej rundki przez całą serię, stwierdzam że jednak bezdyskusyjne kocham ten tom. Kocham jak durna, ten i wszystkie poprzednie. No po prostu.

Trochę informacji dla niezdecydowanych po lekturze "Nikta":

-> Subiektywnie warto.
-> Koniecznie czytać po "Nikcie" - a właściwie po "Nocarzu", "Renegacie" i "Nikcie" - nie inaczej, bo autorka nie oferuje tu nowym ponownego wprowadzenia w świat.
-> Ten tom to samodzielna historia i równie dobre, o ile nie lepsze, zakończenie cyklu jak "Nikt" - oraz równie dobra furtka do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Hmm niby temat OK i jest to kontynuacja, ale nie podobalo mi sie. Pani autorka warsztatu nie poprawila.Tresc to taka bajeczka. Stare wampiry pokazane jako idioci i/lub niezaspokojone lafiryndy. Czyli tysiace lat egzystencji nic nie wniosly do ich zycia? Przez cala ksiazke ma sie wrazenie, ze autorka jest pod wplywem 50 twarzy greya - to nie pochwała! Purpura i ród kurwiszonów? No blagam... Do tego calośc wypadła ze swiata ludzi, jakby wampiry nie dzielily juz z nimi pconety. I co to za ogolne zrenegacenie: czesc dawnych ncarzy (u innanitow) musi tolerowac mordowanie zarowno ludzi jak i kolegow Nocarzy, Renegaci zaraz urosna do rangi wojownikow o wolnosc naszą i waszą. Troche za duzo przekleństw nic nie wnoszących do treści przelewa czarę goryczy.

Hmm niby temat OK i jest to kontynuacja, ale nie podobalo mi sie. Pani autorka warsztatu nie poprawila.Tresc to taka bajeczka. Stare wampiry pokazane jako idioci i/lub niezaspokojone lafiryndy. Czyli tysiace lat egzystencji nic nie wniosly do ich zycia? Przez cala ksiazke ma sie wrazenie, ze autorka jest pod wplywem 50 twarzy greya - to nie pochwała! Purpura i ród...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ponad dekadę temu Magdalena Kozak debiutowała książką "Nocarz", która otworzyła cykl o Vesperze. Przegapiłem ten moment z przyczyn osobistych, z twórczością autorki zetknąłem się dużo później czytając interesujący "Fiolet". Niedawno Magdalena Kozak powróciła do uniwersum wampirów w książce "Młody", którą miałem okazje przeczytać.
Mało która książka ma tak trafny tytuł. Po wydarzeniach znanych z originalnej trylogii, Vesper został wampirzym lordem, a to oznacza że może "założyć" swój własny klan. Salonowe rozgrywki są skomplikowane i uciążliwe nawet w świecie ludzi, jakie szanse ma więc młody nieumarły z rodami, które bawią się w tą osobliwą grę od stuleci? By zapewnić byt swojej "ekipie" Vesper musi wejść w różne układy, a to dopiero początek.
Pomimo retrospekcji przyznaje szczerze, że miałbym o wiele wiekszą frajdę, gdybym znał poprzednie części cyklu. Strzeliłem sobie w stopę i nie winie za to autorki.
Nazwanie jej serii "takim underworldem książkowym" to zbytnie uproszczenie. Tak - mamy tutaj wampiry i jest dużo strzelania, ale na tym podobieństwa się kończą. Ogólnie odczucia po przeczytaniu "Młodego" są zbieżne z tymi po lekturze "Fioletu". Magdalena Kozak niewątpliwie ma talent i bardzo umiejętnie (i z korzyścią dla opowiadanej historii) wykorzystuje swoje doświadczenie wojskowe. Nie jestem za to fanem wątków "romantycznych", których mogłoby być mniej lub wręcz wcale (ale to moja osobista preferencja). O ile "hype" na nocarzy już chyba mija, o tyle książka była na tyle dobra, że w planie mam zakup poprzednich, a na nowe publikacje autorki będę miał oko (zwłaszcza jeżeli postanowi napisać coś w klimatach postapo).

Ponad dekadę temu Magdalena Kozak debiutowała książką "Nocarz", która otworzyła cykl o Vesperze. Przegapiłem ten moment z przyczyn osobistych, z twórczością autorki zetknąłem się dużo później czytając interesujący "Fiolet". Niedawno Magdalena Kozak powróciła do uniwersum wampirów w książce "Młody", którą miałem okazje przeczytać.
Mało która książka ma tak trafny tytuł. Po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to