Próba interpretacji twórczości Wiesława Myśliwskiego - jednego z moich ulubionych autorów była książką na którą od dawna czaiłam się z niecierpliwością. Okazało się, że autor doskonale rozgryzł różne powieściowe aspekty poszerzając powierzchowne interpretacje z jakimi można spotkać się w wielu miejscach. Wielokrotnie miałam wrażenie jakby dostrzegał w powieściach to co dostrzegałam ja w czasie ich czytania i późniejszych przemyśleń. Przede wszystkim autor rozprawia się z mitem jakoby Myśliwski miał być jedynie przedstawicielem nurtu chłopskiego -otóż to tylko jeden z aspektów jego pisarstwa, którego poziom pozostaje nadal niedostatecznie doceniany. szczególnie cenię dwie powieści Myśliwskiego: ,,Traktat o łuskaniu fasoli" oraz ,,Ostatnie rozdanie" - w których poruszane są kwestie, jak to ładnie ujęto na Wikipedii ,,uniwersalnych praw i prawd o świecie i ludzkiej egzystencji". Także powieści bardziej osadzone we wspomnianym nurcie chłopskim reprezentują wysoki poziom w pełni angażujący czytelnika intelektualnie jak choćby znakomita powieść ,,Widnokrąg". Po każdą książkę Myśliwskiego sięgam z całkowitym przeświadczeniem, ze będzie to rarytas z górnej półki na który nieszkoda poświęcić niejeden długi wieczór, by wracać do niego wspomnieniami w różnych sytuacjach- kopalnia pięknych cytatów, wyśmienity język i styl, przemyślenia przesłaniające fabułę i całkowite zatopienie w lekturze...
Rozpisałam się o Myśliwskim, tymczasem ,,Powieściowe światy(...)" znakomicie wydobywają to co najlepsze u tytułowego autora. Wartościowa lektura poszerzająca perspektywę , jednak koniecznie po przeczytaniu interpretowanych lektur .

Próba interpretacji twórczości Wiesława Myśliwskiego - jednego z moich ulubionych autorów była książką na którą od dawna czaiłam się z niecierpliwością. Okazało się, że autor doskonale rozgryzł różne powieściowe aspekty poszerzając powierzchowne interpretacje z jakimi można spotkać się w wielu miejscach. Wielokrotnie miałam wrażenie jakby dostrzegał w powieściach to co...

Znakomita i pełna niespodzianek książka. Ktoś tu pisze o narzucaniu postawy, jest dokładnie na odwrót ! To pierwszy bodaj raz udaje się komuś pokazać twórczość Wiesława Myśliwskiego jako coś problematycznego, autor non stop pobudza do dyskusji, można powiedzieć, że dyskusję tę wywołuje. Dowodem na to jest wielopiętrowa dyskusja z pojęciem „nurtu chłopskiego”. Teza o „zniekształconych echach” pomiędzy powieściami jest rewolucyjna i niezwykle inspirująca.
Autor stawia mnóstwo pytań na temat powiazań pomiędzy miastem a wsią, ich źródłowej relacji, ojcem i synem, na temat tego, jak relacja syn-ojciec stanowi matrycę relacji pomiędzy przeszłością a teraźniejszością opowiadacza w jego opowieściach.
Mamy tutaj tętniący życiem opis tego, jak bohaterowie Myśliwskiego dojrzewają do życia i słowa, że nie każde słowo jest życiodajne, choć nawet wtedy dzięki opowieści wkrada się humor, który pozwala te niepowodzenia ze słowem przezwyciężyć.
Rozdział o tym, dlaczego należy zrezygnować z kategorii „nostalgii” w odniesieniu do autora Widnokręgu jest koncertowy, po prostu nie mogłam się oderwać od jego lektury!
Mamy tu mnóstwo rzeczy o statusie fotografii, o humorze, o słońcu, sam sposób, w jaki co i rusz autor zastanawia się nad figuralnym znaczeniem widnokręgu jest wstrząsający – linia horyzontu, ale także czynnik retardacyjny, to jest odwlekający bez końca spełnienie, coś, co rozgraniczając, jednocześnie łączy, coś, czego w zwykłym życiu nie widzimy ! Bo horyzont mamy zazwyczaj zasłonięty – tymczasem horyzont to perspektywa, dzięki której rzeczy można ujrzeć.
Podobnie niezwykłe wrażenie robi wielki rozdział o tym, że u Myśliwskiego mamy cały czas odniesienia do wojny i jak można to zinterpretować.
No i oczywiście kwestia samego „ja” – co to znaczy, że u Myśliwskiego pojawia się ono w funkcji opowiadacza.
Byłam pod wielkim wrażeniem obrazków zawierających odniesienia do tekstu autora, chart, stary aparat fotograficzny, Sandomierz, wielką pomocą okazał się indeks postaci na końcu, który pozwala czytać książkę w sposób dowolny, kombinatoryczny niejako.
Polecam nie tylko miłośnikom prozy Wiesława Myśliwskiego ale po prostu miłośnikom literatury i nowoczesnego, choć zarazem mającego w sobie urodę dawnych manier, sposobu o literaturze pisania.
Perełka!

Znakomita i pełna niespodzianek książka. Ktoś tu pisze o narzucaniu postawy, jest dokładnie na odwrót ! To pierwszy bodaj raz udaje się komuś pokazać twórczość Wiesława Myśliwskiego jako coś problematycznego, autor non stop pobudza do dyskusji, można powiedzieć, że dyskusję tę wywołuje. Dowodem na to jest wielopiętrowa dyskusja z pojęciem „nurtu chłopskiego”. Teza o...

bez gwiazdek, bo książki nie potrafię ocenić. Czytając czułam dość duży opór przeciwko temu, ze autor sugeruje co powinnam czuć czytając określony fragment powieści W. Myśliwskiego i jak go interpretować. Może i składania w powieściach mojego ukochanego pisarza jest genialna, ale ja nie mam potrzeby tego wiedzieć, bo książki czytam dla emocji, dla tego wszystkiego co we mnie z nich zostaje. Pan Wiesław Myśliwski w kwestii emocji, mądrości i pięknego opisania życia jest moim mistrzem. "Powieściowe światy Wiesława Myśliwskiego" warto przeczytać dla pięknie wybranych fragmentów powieści Wiesława Myśliwskiego :). Dreszcze gwarantowane.

bez gwiazdek, bo książki nie potrafię ocenić. Czytając czułam dość duży opór przeciwko temu, ze autor sugeruje co powinnam czuć czytając określony fragment powieści W. Myśliwskiego i jak go interpretować. Może i składania w powieściach mojego ukochanego pisarza jest genialna, ale ja nie mam potrzeby tego wiedzieć, bo książki czytam dla emocji, dla tego wszystkiego co we...