Dużo praktycznych porad jak żyć :) Podoba mi się mindset emo sapiens. Kilka rad wziąłem do serca :)

Dużo praktycznych porad jak żyć :) Podoba mi się mindset emo sapiens. Kilka rad wziąłem do serca :)

[Audiobook]

Boże co za badziew.. Czytam i słucham mnóstwo książek w temacie psychologii, emocji, biologii mózgu i umysłu i to największy szajs jaki wpadł mi w ręce. Nie wznosi nic naukowego ani praktycznego. Zwykłe piep**enie i nic więcej. Denerwujące ciągle porównania i używanie miliona przysłów do tego reklama strony internetowej.
Najbardziej rozwaliła mnie porada na zły nastrój/lęki "Pobaw się z dziećmi, a jak nie masz dzieci to idź gdzieś pomagać dzieciom jako wolontariusz" XD No a jak to jest pomoże to może jednak pójdź na terapię..
Nie polecam.

[Audiobook]

Boże co za badziew.. Czytam i słucham mnóstwo książek w temacie psychologii, emocji, biologii mózgu i umysłu i to największy szajs jaki wpadł mi w ręce. Nie wznosi nic naukowego ani praktycznego. Zwykłe piep**enie i nic więcej. Denerwujące ciągle porównania i używanie miliona przysłów do tego reklama strony internetowej.
Najbardziej rozwaliła mnie porada na zły...

Niestety książka mnie nie zachwyciła, trochę więcej od niej oczekiwałam. Ciągłe odwołania do innych rozdziałów książki, jakby nie dało się danego tematu wyczerpać w danym jednym rozdziale. Aż odechciewało się słuchać audiobooka... Autor też często odwołuje się do jednej książki - Daniel Kahneman "Pułapki myślenia. O myśleniu szybkim i wolnym".

Niestety książka mnie nie zachwyciła, trochę więcej od niej oczekiwałam. Ciągłe odwołania do innych rozdziałów książki, jakby nie dało się danego tematu wyczerpać w danym jednym rozdziale. Aż odechciewało się słuchać audiobooka... Autor też często odwołuje się do jednej książki - Daniel Kahneman "Pułapki myślenia. O myśleniu szybkim i wolnym".

Dla osób, które mają chociażby znikomą wiedzę na temat psychologii emocji i neuronauki ta książka będzie stratą czasu. Powielane są informacje, które były już publikowane w wielu publikacjach zarówno naukowych, jak i popularnonaukowych. Początek był intrygujący, dalej było już zdecydowanie gorzej. Strasznie się wynudziłam, gdyby nie Jacek Rozenek zdecydowanie nie dotrwałabym do końca. Psychologiczny zapychacz na który nie warto marnować swojego cennego czasu. Nie polecam.

Dla osób, które mają chociażby znikomą wiedzę na temat psychologii emocji i neuronauki ta książka będzie stratą czasu. Powielane są informacje, które były już publikowane w wielu publikacjach zarówno naukowych, jak i popularnonaukowych. Początek był intrygujący, dalej było już zdecydowanie gorzej. Strasznie się wynudziłam, gdyby nie Jacek Rozenek zdecydowanie nie...

Książka dobra do uświadomienia sobie jak działają nasze emocje i inne procesy mózgowe.

Książka dobra do uświadomienia sobie jak działają nasze emocje i inne procesy mózgowe.

Rewelacyjna książka - jedna z tych, które "działają" jeszcze długo po przeczytaniu. Nienachalna, napisana przystępnym językiem, z odpowiednią dawką poczucia humoru i pobocznych ciekawostek. Otwiera oczy i skłania do refleksji. Zachęciła mnie do dalszych poszukiwań i pogłębiania wiedzy na temat funkcjonowania mózgu, podświadomości, emocji.

Rewelacyjna książka - jedna z tych, które "działają" jeszcze długo po przeczytaniu. Nienachalna, napisana przystępnym językiem, z odpowiednią dawką poczucia humoru i pobocznych ciekawostek. Otwiera oczy i skłania do refleksji. Zachęciła mnie do dalszych poszukiwań i pogłębiania wiedzy na temat funkcjonowania mózgu, podświadomości, emocji.

Bardzo ciekawe informacje na temat emocji i mózgu, rzeczowo, ale lekkim językiem wytłumaczone ludzkie zachowania i odruchy.
Jedyny minus to powtarzalność tematów, szczególnie na końcu.

Bardzo ciekawe informacje na temat emocji i mózgu, rzeczowo, ale lekkim językiem wytłumaczone ludzkie zachowania i odruchy.
Jedyny minus to powtarzalność tematów, szczególnie na końcu.

Spoko, ciekawe.

Spoko, ciekawe.

Gdyby istniał (a powinien) taki przedmiot szkolny jak "psychologia", to mógłby być jeden z podręczników. Oczywiście nie jest to fachowa literatura, lecz stanowi dobre, zgrabne wprowadzenie do tematyki, w dodatku napisane zostało nader przystępnie. Warto zajrzeć, zwłaszcza jeśli wcześniej nie miało się do czynienia z podobnymi treściami.

Gdyby istniał (a powinien) taki przedmiot szkolny jak "psychologia", to mógłby być jeden z podręczników. Oczywiście nie jest to fachowa literatura, lecz stanowi dobre, zgrabne wprowadzenie do tematyki, w dodatku napisane zostało nader przystępnie. Warto zajrzeć, zwłaszcza jeśli wcześniej nie miało się do czynienia z podobnymi treściami.

Emocje, towarzyszą nam zawsze i wszędzie, nie da się od nich uciec. Wydaje się nam, że potrafimy je odsunąć od siebie, odstawić na półkę, ale nawet gdy tak sądzimy wcale tak nie jest. No i ciągłą walka pomiędzy rozsądkiem i nimi, nieobliczalnymi i popychającymi nas do czynów mało racjonalnych. Istoty rozumne czy emocjonalne? A może … jedno i drugie?

Do czego potrzebne są nam emocje? Jeśli zadajemy sobie te pytanie znaczy to, iż nie wiemy czym tak naprawdę są, więc nim padnie odpowiedź najlepiej rozpocząć od samego początku. Dzięki ewolucji doszliśmy do tego etapu gdzie znajdujemy się dzisiaj, zmienialiśmy się i wcale nie zatrzymaliśmy się w rozwoju. Fizycznie i psychicznie rozwijamy się bezustannie, dostosowujemy się do środowiska lub zmieniamy je, jeśli jest nam to potrzebne. Najczęściej jesteśmy przekonani, że stoi za tym rozum, ale od jakiegoś czasu głośno mówi się o inteligencji emocjonalnej, równie istotnej i coraz bardziej docenianej. Wielu twierdzi, że bez niej byłoby łatwiej i szybciej, lecz jak się okazuje to, co wydaje się mało przydatne wcale takim nie jest. Sam intelekt bez emocji wcale nie daje najlepszych efektów, dopiero ich połączenie oraz co ważne poznanie mechanizmów obydwojga jest kluczem by osiągnąć cel lub inaczej mówiąc zrealizować plan. Jedno i drugie stanowi klucz do sprawnego działania, lecz wymaga byśmy poznali siebie i nie odrzucali tej części, jaka wdaje się nam zbędna i komplikująca życie. Jeśli emocje włączymy świadomie w realizację zadań, od tych prywatnych po zawodowe, zyskamy ogromny atut, jaki zbyt długo nie docenialiśmy.

„Emo sapiens”, tytuł jak najbardziej odzwierciedlający ludzi jako gatunek, chociaż większość z nas uważa, że wcale tak nie jest. Błąd i okłamywanie samego siebie, gdyż jeśli zaakceptujemy i nauczymy się wykorzystywać naszą mentalną część osiągniemy więcej. Eksploatujemy zasoby tkwiące w przyrodzie i w nas samych, lecz nie wszystkie. Książka Rafała Ohme odkrywa lub przypomina o potędze, jaką mamy i zbyt często o niej zapominamy, nie traktujemy poważnie lub po prostu nie wiemy jak ją zużytkować. Jak sam autor pisze możemy rozpocząć lekturę od najbardziej nas interesujących części lub od samego początku, a ten pozwala nam spojrzeć na emocje z całkiem innej perspektywy. „Emo sapiens” przedstawia emocje, bo nie znamy ich lub znamy je bardzo powierzchownie lub fragmentarycznie. Rozdział za rozdziałem dostrzegamy, iż są częścią większej całości i jaką rolę rzeczywiście odgrywają. Wszystkie te informacje prowadzą nas do głównego tematy czyli odpowiedniego zużytkowania informacji i przede wszystkim emocji. Rafał Ohme daje szczegółowe wskazówki jak zastosować teorię w praktyce czyli naukę i jej osiągnięcia właśnie w zakresie emocji w życiu codziennym. Wbrew pozorom wcale nie tak trudno je spożytkować, lecz by to zrobić trzeba je zrozumieć.

Emocje, towarzyszą nam zawsze i wszędzie, nie da się od nich uciec. Wydaje się nam, że potrafimy je odsunąć od siebie, odstawić na półkę, ale nawet gdy tak sądzimy wcale tak nie jest. No i ciągłą walka pomiędzy rozsądkiem i nimi, nieobliczalnymi i popychającymi nas do czynów mało racjonalnych. Istoty rozumne czy emocjonalne? A może … jedno i drugie?

Do czego potrzebne są...