Tragedia opisuje wydarzenia z życia Judasza tuż przed tym jak został powołany na Apostoła, aż do jego samobójczej śmierci. Autor ukazuje Judasza jako postać tragiczną, targaną różnymi wątpliwościami i pragnieniami, pokusami i wyrzutami sumienia, uwikłana w różne sytuacje i zawirowania życiowe, które prowadzą ostatecznie do takiego a nie innego końca. Z jednej strony ukazany jest jako wyrzutek społeczny, człowiek okrutny, bijący swoją matkę i żonę (dzieci oskarżają go o jej zabójstwo),nie potrafiący wychować dzieci na porządnych ludzi, z którego szydzą sąsiedzi, który ma problemy z płynnością finansową i musi się zapożyczać. Z drugiej strony ukazany jest jako osoba, która ma wyrzuty sumienia i odczucie, że jest odrzucony przez Boga; która chce coś zmienić w swoim życiu, ale nie pozwala mu na to bieda, jego dzieci też z niego szydzą. Jedna córka za czyn nieobyczajny zostaje ukarana publiczne, jednak nic sobie z tego nie robi, ma pretensje do ojca, że jest biedny. Syn za kradzież również zostaje ukarany publicznie, też zarzuca ojcu biedę, domaga się pieniędzy, bije ojca i kradnie mu pożyczone przez niego pieniądze na spłatę poprzednich długów. W ten sposób Judasz traci dom. Kiedy Judasz doznaje zgryzoty chce coś zmienić w swoim życiu, upatruje nadziei w Bogu, za namową zostaje uczniem Jezusa. Kiedy nim jest nie potrafi się oprzeć pokusom, wyrzuca Bogu odpowiedzialność za swoje nieszczęścia życiowe. Kiedy ponownie chce odmienić swoje życie nie pozwala mu na to pewna siła w postaci Nieznanego i ostatecznie udaje się do Kajfasza. Ponownie doznaje wyrzutów sumienia, jednak ostatecznie wie, że teraz oskarżać go będą wszyscy i na wieczność, i że przed tym nie ma już odwrotu....
Historia Judasza znana z Biblii tu w wizji autora zostaje rozbudowana, ukazany zostaje szerszy aspekt jego życia, przeżycia wewnętrzne, motywy działań. Tragedia ma charakter bardzo klasyczny, odwołuje się do antyku nie tylko wydarzeniami, ale również widać tu typowy antyczny tragizm bohatera, który cokolwiek zrobi skazany jest na klęskę. Pomysł bardzo oryginalny, motywy ponadczasowe, realizacja bardzo dobra, czyta się szybko, gdyż treść porusza, aby na wzór tragedii antycznych przeżyć swoiste katharsis.

Tragedia opisuje wydarzenia z życia Judasza tuż przed tym jak został powołany na Apostoła, aż do jego samobójczej śmierci. Autor ukazuje Judasza jako postać tragiczną, targaną różnymi wątpliwościami i pragnieniami, pokusami i wyrzutami sumienia, uwikłana w różne sytuacje i zawirowania życiowe, które prowadzą ostatecznie do takiego a nie innego końca. Z jednej strony ukazany...