Kobiety z Ravensbrück. Życie i śmierć w hitlerowskim obozie koncentracyjnym dla kobiet

Bardzo fachowo i rzetelnie napisana książka. Ciężka bardzo, nie mniej jednak warto przeczytać. Na pewno obowiązkowa lektura dla wszystkich przyszłych autorów, którym po głowie chodzi stworzenie " literackiego potworka" w stylu " Tatuażysta z Auschwitz". Może wtedy zastanowią się czy warto ubierać obozy koncentracyjne w kolorowe suknie fikcji literackiej. Gorąco polecam wszystkim, którzy próbują zrozumieć ludobójstwo.

Bardzo fachowo i rzetelnie napisana książka. Ciężka bardzo, nie mniej jednak warto przeczytać. Na pewno obowiązkowa lektura dla wszystkich przyszłych autorów, którym po głowie chodzi stworzenie " literackiego potworka" w stylu " Tatuażysta z Auschwitz". Może wtedy zastanowią się czy warto ubierać obozy koncentracyjne w kolorowe suknie fikcji literackiej. Gorąco polecam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka, która zdecydowanie wpisuje się w moją obecną filozofię - mniej ważna ilość, ważniejsza jakość. Właśnie w ten sposób trafiłam na niesamowitą cegłę (prawie 1000 stron) autorstwa Sary Helm, która w rzetelny sposób starała się opisać historię mało znanego obozu koncentracyjnego, który jako jedyny przeznaczony był jedynie dla kobiet. W niezwykle skrupulatny sposób opisała fazy rozwoju Ravensburck i jego największe zbrodnie. Sięga po źródła historyczne oraz relacje więźniarek. Dzięki tytanicznej pracy oraz sprawnemu stylowi, który dodaje historii barw, a jednocześnie jest pełen szacunku do ofar, tworzy książkę historyczną, którą czyta się tak dobrze jak najbardziej wciągającą powieść i która pozostawia z refleksją na temat człowieczeństwa.Wstrząsająca i lekko feministyczna lektura, która ukaże Wam, że nie tylko Żydzi ginęli w czasie II wojny światowej, a człowiek jest w stanie przetrwać ogromnie wiele.

Książka, która zdecydowanie wpisuje się w moją obecną filozofię - mniej ważna ilość, ważniejsza jakość. Właśnie w ten sposób trafiłam na niesamowitą cegłę (prawie 1000 stron) autorstwa Sary Helm, która w rzetelny sposób starała się opisać historię mało znanego obozu koncentracyjnego, który jako jedyny przeznaczony był jedynie dla kobiet. W niezwykle skrupulatny sposób...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Obszerna pozycja - mimo trudnego i dramatycznego tematu czyta się ją bardzo dobrze, dużo nazwisk, zdarzeń, wiele faktów o których nie miałam pojecia

Obszerna pozycja - mimo trudnego i dramatycznego tematu czyta się ją bardzo dobrze, dużo nazwisk, zdarzeń, wiele faktów o których nie miałam pojecia

Pokaż mimo to

Chylę czoła przed pracą autorki, zgromadzonymi materiałami i determinacją, by zająć się niezbyt popularnym dziś tematem. Lektura porażająca i tak być powinno. Okazuje się, że mimo mnóstwa przeczytanych książek o II wojnie światowej i okrucieństwie hitleryzmu, wciąż czegoś nowego mogę się dowiedzieć. To kompendium wiedzy o kobiecym obozie zagłady zmusza kolejny raz do refleksji o człowieczeństwie i pamięci, którą winni jesteśmy zamordowanym.

Chylę czoła przed pracą autorki, zgromadzonymi materiałami i determinacją, by zająć się niezbyt popularnym dziś tematem. Lektura porażająca i tak być powinno. Okazuje się, że mimo mnóstwa przeczytanych książek o II wojnie światowej i okrucieństwie hitleryzmu, wciąż czegoś nowego mogę się dowiedzieć. To kompendium wiedzy o kobiecym obozie zagłady zmusza kolejny raz do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Prawdą jest, że obóz Ravensbrück jest mniej znany, podobnie jak np. Stutthof w Polsce, bo to obozy mniejsze, więc zginęło w nich mniej osób. Absolutnie nie umniejsza to potworności, które miały tam miejsce, może tylko ich skalę. Ravensbrück zasługuje na szczególną uwagę, bo był to obóz tylko dla kobiet i nie skupiał się na zagładzie Żydówek, a na zagładzie wszystkich po równo, co wśród obozów nie było zjawiskiem powszechnym. Najmocniej utkwiły mi w pamięci eksperymenty medyczne na "królikach". To, że ktokolwiek mógł w ogóle wpaść na taki pomysł, mrozi krew w żyłach.

Autorka odwaliła kawał dobrej roboty, próbując odkopać to, co ukryte i rozpowszechnić wiedzę na temat zapomnianego obozu. Gratuluję samozaparcia. Bardzo potrzebna książka.

Prawdą jest, że obóz Ravensbrück jest mniej znany, podobnie jak np. Stutthof w Polsce, bo to obozy mniejsze, więc zginęło w nich mniej osób. Absolutnie nie umniejsza to potworności, które miały tam miejsce, może tylko ich skalę. Ravensbrück zasługuje na szczególną uwagę, bo był to obóz tylko dla kobiet i nie skupiał się na zagładzie Żydówek, a na zagładzie wszystkich po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sama nie wiem co napisać... Ilość gwiazdek świadczy najlepiej o tym jak doskonała jest to pozycja.
Mocna i bolesna relacja z tego, do czego zdolni byli ludzie. Nie dało się jej czytać jednym tchem, bo treść zapiera po prostu dech...
Zdecydowanie zasługuje na przeczytanie, choć w części, gdyż całość może być dla niektórych psychicznie druzgocąca.

Sama nie wiem co napisać... Ilość gwiazdek świadczy najlepiej o tym jak doskonała jest to pozycja.
Mocna i bolesna relacja z tego, do czego zdolni byli ludzie. Nie dało się jej czytać jednym tchem, bo treść zapiera po prostu dech...
Zdecydowanie zasługuje na przeczytanie, choć w części, gdyż całość może być dla niektórych psychicznie druzgocąca.

Pokaż mimo to

Książka jest przerażająca, ale jakże przystępnym językiem napisana. Jak wskazuje sam tytuł stanowi realcję kobiet które przeżyły pobyt w obozach, wspartą na różnych materiałach źródłowych. Ukazuje siłę charakteru, słabości, skrajne stadia psychiki do których doprowadziły bestialskie warunki panujące w obozach.

Zdecydowanie warte przeczytania prawie 900 stron

Książka jest przerażająca, ale jakże przystępnym językiem napisana. Jak wskazuje sam tytuł stanowi realcję kobiet które przeżyły pobyt w obozach, wspartą na różnych materiałach źródłowych. Ukazuje siłę charakteru, słabości, skrajne stadia psychiki do których doprowadziły bestialskie warunki panujące w obozach.

Zdecydowanie warte przeczytania prawie 900 stron

Pokaż mimo to

Najszybciej przeczytane ~900 stron w życiu. Książka uświadamia, jak mało wiedzieliśmy - oraz, że nigdy nie dowiemy się wszystkiego - o obozach koncentracyjnych.

Najszybciej przeczytane ~900 stron w życiu. Książka uświadamia, jak mało wiedzieliśmy - oraz, że nigdy nie dowiemy się wszystkiego - o obozach koncentracyjnych.

Pokaż mimo to

'Kobiety z Ravensbruck' przeczytałem tuż po 'Czerwonym głodzie'. Jakże różne są to książki - choć obie traktują o dramatycznych wydarzeniach z połowy XX wieku! O ile 'Czerwony głód' skoncentrował się na tle politycznym, o tyle 'Kobiety z Ravensbruck' - to w zasadzie wspomnienia kobiet, które przeszły przez piekło obozu koncentracyjnego.
W książce jest 'samo gęste': autorka nie szczędzi czytelnikom - niekiedy bardzo drastycznych - opisów codziennej rzeczywistości, medycznych eksperymentów, tortur, głodu czy poniżania. Niezaprzeczalnym atutem książki jest opisywanie przeżyć więźniarek bez względu na nację: Polek, Niemek, Słowaczek, Rosjanek czy Szwedek, co byłoby zapewne trudne do zrobienia bez gloryfikacji konkretnego narodu, gdyby książka wyszła spod pióra np. Polki, Niemki czy Rosjanki. Sarah Helm, Brytyjka, nie dostrzegała różnic narodowościowych w obliczu nieszczęścia - i jest to niezaprzeczalna zaleta tej pozycji.
Książkę warto przeczytać, choć nie jest ona łatwa. Drastyczne opisy mogą być szokiem dla co wrażliwszych czytelników. A poza tym - pozycja liczy ok. 1000 stron, a wiele osób odsuwa od siebie takie 'cegły'.
Dwie trudne pozycje jedna po drugiej spowodowały, że teraz muszę iść na 'detoks' i przeczytać jakiś lekki kryminał...

'Kobiety z Ravensbruck' przeczytałem tuż po 'Czerwonym głodzie'. Jakże różne są to książki - choć obie traktują o dramatycznych wydarzeniach z połowy XX wieku! O ile 'Czerwony głód' skoncentrował się na tle politycznym, o tyle 'Kobiety z Ravensbruck' - to w zasadzie wspomnienia kobiet, które przeszły przez piekło obozu koncentracyjnego.
W książce jest 'samo gęste': autorka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z całym sercem oceniam ją na 10. Dużo dobrej pracy wykonała Pani Helm. Wiele dowiedziałam się o samym Ravensbruck jak i o osobach z tamtych czasów o SS-manach, Pani Półtawskiej...Mimo że to kolejna książka w temacie obozów przeczytana to uważam że na prawdę warto. Ma ok 900 stron ale to dobrze spędzony czas .

Z całym sercem oceniam ją na 10. Dużo dobrej pracy wykonała Pani Helm. Wiele dowiedziałam się o samym Ravensbruck jak i o osobach z tamtych czasów o SS-manach, Pani Półtawskiej...Mimo że to kolejna książka w temacie obozów przeczytana to uważam że na prawdę warto. Ma ok 900 stron ale to dobrze spędzony czas .

Pokaż mimo to