Cudowna ❤️

Cudowna ❤️

Dla fanów filmów o Bibliotekarzu. Ja uwielbiam i książkę i cykl z Noahem Wyle'm w roli tytułowej.

Dla fanów filmów o Bibliotekarzu. Ja uwielbiam i książkę i cykl z Noahem Wyle'm w roli tytułowej.

Sama z siebie nie wybrałabym lektury o wojnie do poczytania dla przyjemności. Jakie było moje zdziwienie gdy wątek wojenny pochłonął mnie na całego i nie mogłam się doczekać jego kontynuacji.
Cała historia dość wciągająca i jak wszystko tej autorki - bardzo przyjemnie się czyta.

Sama z siebie nie wybrałabym lektury o wojnie do poczytania dla przyjemności. Jakie było moje zdziwienie gdy wątek wojenny pochłonął mnie na całego i nie mogłam się doczekać jego kontynuacji.
Cała historia dość wciągająca i jak wszystko tej autorki - bardzo przyjemnie się czyta.

Nudna, nie mogłam dotrwać do końca.

Nudna, nie mogłam dotrwać do końca.

Nieczęsto zdarza mi się sięgać po obyczajówki. "Dziewczyna, którą kochałeś" trafiła w moje ręce w wyniku intuicyjnego impulsu, ulotnej myśli, iż może stanowić dla mnie interesującą odskocznię od kryminałów i publikacji popularnonaukowych.
Autorka, której nazwisko rozsławiła adaptacja filmowa "Zanim się pojawiłeś", wprawiła mnie w zachwyt. Język powieści to literacka uczta, splot dwóch przejmujących historii odległych w czasie prowadził mnie ścieżkami kontemplacyjnych uniesień. Postaci uzyskały moje przyzwolenie, by wdarły się do mojego życia, wzbudzając emocje, kreśląc poglądy. Krótko podsumowując, "Dziewczyna, którą kochałeś" to wzruszająca, ucząca, operująca erudycyjnie skrojonym językiem, z nakreśloną finezyjnie i z polotem fabułą książka, która zachęca do zapoznania się z pozostałym dorobkiem Jojo Moyes.

Nieczęsto zdarza mi się sięgać po obyczajówki. "Dziewczyna, którą kochałeś" trafiła w moje ręce w wyniku intuicyjnego impulsu, ulotnej myśli, iż może stanowić dla mnie interesującą odskocznię od kryminałów i publikacji popularnonaukowych.
Autorka, której nazwisko rozsławiła adaptacja filmowa "Zanim się pojawiłeś", wprawiła mnie w zachwyt. Język powieści to literacka uczta,...

Francja, pierwsza woja światowa i małe, okupowane przez Niemców miasteczko. Sofie wraz ze swoją siostrą starają się robić wszystko, aby utrzymać swoją rodzinę przy życiu. Codziennie, patrząc na obraz „Dziewczyny, którą kochałeś”, kobieta myśli o mężu, licząc na to, że pewnego dnia do niej wróci.
Londyn, obecnie, dom sławnego architekta. Liv po stracie męża ledwo wiąże koniec z końcem. Jedyną rzeczą, która trzyma ją przy życiu, jest obraz „Dziewczyny, którą kochałeś", który dostała od Davida w podróży poślubnej. Jednak życie nie jest łaskawe dla niej – pojawiają się potomkowie malarza, którzy pragną odzyskać obraz skradziony przed laty przez Niemców. Liv jednak nie chce go oddać i wkracza na drogę sądową.
Połączenie przeszłości i teraźniejszości, a także wątku romantycznego sprawia, że powieść Jojo Moyes zyskuje niezwykły charakter. Muszę przyznać się, że miałam kilka podejść do tej pozycji, jednak było warto. Historia Sophie oraz Liv, pokazuje z jakimi trudami życia muszą zmagać się kobiety, niezależnie od okresu, w którym żyły. Nie jest to łatwa książka, a w pewnych momentach mnie męczyła, lecz zakończenie było warte tej męki.

Francja, pierwsza woja światowa i małe, okupowane przez Niemców miasteczko. Sofie wraz ze swoją siostrą starają się robić wszystko, aby utrzymać swoją rodzinę przy życiu. Codziennie, patrząc na obraz „Dziewczyny, którą kochałeś”, kobieta myśli o mężu, licząc na to, że pewnego dnia do niej wróci.
Londyn, obecnie, dom sławnego architekta. Liv po stracie męża ledwo wiąże...

Nowy tytuł autorki znanej z popularnych wyciskaczy łez. Pomyślałam, że i w tym wypadku będzie podobnie. Myliłam się. Książka opowiada historię zaginionego obrazu, którego zarówno dawniej, jak i dzisiaj właścicielkami były silne kobiety. Akcja dzieje się w czasach współczesnych, ale opowieść zaczyna się od genezy obrazu z czasów 1 wojny światowej. Miałam chrapkę na romans. Skończyło się tylko na zażyłej relacji głównej bohaterki z najbardziej niepożądanym bohaterem w tym czasie, ale to niestety nie było to. Styl autorki specjalnie wodzi czytelnika i sprowadza go zupełnie na inne tory myślenia, żeby za chwilę urwać lub pociągnąć w inną stronę. To nie jest lekka książka. Dużo w niej cierpienia, tęsknoty za ukochanym, rozczarowań, przemocy i nawiązań do obozów koncentracyjnych w Dachau. To bardzo bolesny i ciężki temat szczególnie w książce tego pokroju. Mimo zawiedzionych oczekiwań książka nawet mnie wciągnęła. Polecam do przemyśleń wszystkim tęskniącym za swoimi ukochanymi. POLECAM

Nowy tytuł autorki znanej z popularnych wyciskaczy łez. Pomyślałam, że i w tym wypadku będzie podobnie. Myliłam się. Książka opowiada historię zaginionego obrazu, którego zarówno dawniej, jak i dzisiaj właścicielkami były silne kobiety. Akcja dzieje się w czasach współczesnych, ale opowieść zaczyna się od genezy obrazu z czasów 1 wojny światowej. Miałam chrapkę na romans....

Jeden obraz, dwie związane z nim kobiety. Nie powinien zatem przysporzyć zbyt wiele problemów, prawda?

Gdy Francja zostaje okupowana przez Nazistów, życie Sophie zmienia się diametralnie. Jej mąż wyjeżdża na front, a ona zostaje sama z rodzeństwem i restauracją, którą trzeba zarządzać. Na domiar złego, niemiecki komendant postanawia, że jego żołnierze będą jedli wystawne posiłki właśnie tam...

Znajomość Francuzki i Niemca została opisana bardzo przemyślanie. Autorka nie posiliła się na zbędne romantyzowanie jej czy spłycenie. Przemyślenia Sophii odnośnie komendanta są ludzkie, kobiece i rozsądne, dzięki czemu nie odnosiło się wrażenia, że będzie to kolejna ckliwa opowieść romantyczna. Wręcz przeciwnie, kolejne kartki przerzucałam z niecierpliwością, jakbym miała do czynienia z thrillerem.

I w momencie, gdy akcja nabrała największego tempa, retrospekcje wojenne zostały przerwane, a autorka zaczęła opisywać życie innej bohaterki, Liv, która otrzymała w prezencie od męża obraz z wizerunkiem Sophii...

Muszę się przyznać, że nie doczytałam drugiej części książki, bo po tak fascynujących rozdziałach z czasów z II WŚ, rozdziały o Liv były dla mnie nudne. Monotonne, bez polotu i nieciekawe. Przekartkowałam resztę książki, by zaznajomić się z tym, co "mniej więcej" się działo i przeszłam od razu do ostatniego rozdziału, w którym mogliśmy poznać zakończenie historii Sophie.

Ciężko mi jednolicie ocenić tę książkę, ale myślę, że dla samej pierwszej części warto po nią sięgnąć.

Jeden obraz, dwie związane z nim kobiety. Nie powinien zatem przysporzyć zbyt wiele problemów, prawda?

Gdy Francja zostaje okupowana przez Nazistów, życie Sophie zmienia się diametralnie. Jej mąż wyjeżdża na front, a ona zostaje sama z rodzeństwem i restauracją, którą trzeba zarządzać. Na domiar złego, niemiecki komendant postanawia, że jego żołnierze będą jedli wystawne...

Afera z obrazem, który dla Liv jest bardzo ważny. Okazuje się że jest to cenny obraz znanego francuskiego malarza, który zaginął w czasie I wojny światowej.

Afera z obrazem, który dla Liv jest bardzo ważny. Okazuje się że jest to cenny obraz znanego francuskiego malarza, który zaginął w czasie I wojny światowej.

Bardzo, ale to bardzo urzekła mnie ta historia. Nie wiem, czy faktycznie ta historyczna część miała miejsce, ale naprawdę było warto to przeczytać. Rzadko też się zdarza, aby pisać o czasach I wojny światowej, raczej autorzy skupiają się na II, więc tutaj miłe zaskoczenie, mimo, iż czasy wojny przerażają mnie do dzisiaj i raczej omijam szerokim łukiem. Pani Moyes zgrabnie potrafi przejść z teraźniejszości do lat wcześniejszych, do których nawiązuje, a wszystko było zgrabnie opisane, więc łatwo było się odnaleźć czym akcja teraz się zajmuje. na początku poznajemy Sophie, która wraz z siostrą prowadzi, prowadziła hotel podczas I wojny światowej. Z czasem dowiaduje się, że będą musiały gotować dla Niemców. Obie siostry tęsknią również za swoimi mężami, którzy są na froncie. Nieoczekiwanie, Sophie znajduje nić porozumienia z ówczesnym komendantem. Myślałam, że jej historia będzie tylko namiastką, a tutaj naprawdę mocno przeżywałam to, co ona. Decyduje się ona na dramatyczny krok, aby ocalić swojego męża, w zamian za obraz, jej portret namalowany przez ukochanego. Kiedy sprawy przybierają tragiczny obrót, i Sophie zostaje w brutalny sposób zabrana przez niemieckich żołnierzy, pojawia się jednak światełko w tunelu. Komendant, myślę, że musiał, aby to wszystko wyglądało prawdziwie tak z nią postąpić. Chciał nawet uratować Lilliane, ale niestety wojna zbyt mocno okaleczyła jej psychikę i kobiecie nie udało się dotrwać do końca podróży. Sophie odnajduje męża... Z drugiej strony historii mamy Liv, która w domu posiada właśnie portret Sophii, a krewni pragną go odzyskać. Liv też posiada bolesna przeszłość, ale promyczkiem jest koleżanka Mo, i nowo poznany Paul. Naprawdę cudowna historia, polecam każdemu, bo ja przeczytałam w ciągu dwóch dni, do wzruszenia, do uśmiechnięcia się. Do refleksji, że wojna to tragiczna sprawa, a ludzie potrafią zachowywać się w barbarzyński sposób, ale są też tacy, którzy gdzieś, głęboko, mają swoje dobro. Zachęcam do przeczytania, bo warto.

Bardzo, ale to bardzo urzekła mnie ta historia. Nie wiem, czy faktycznie ta historyczna część miała miejsce, ale naprawdę było warto to przeczytać. Rzadko też się zdarza, aby pisać o czasach I wojny światowej, raczej autorzy skupiają się na II, więc tutaj miłe zaskoczenie, mimo, iż czasy wojny przerażają mnie do dzisiaj i raczej omijam szerokim łukiem. Pani Moyes zgrabnie...