Niniejsza książka w czasach PRL-u była rarytasem, przez wiele lat bodaj jedyną polską publikacją poświęconą Birmie. Jej treść to swoista podróż przez przeszłość i współczesność tego kraju. Poznajemy jego dawne dzieje, związane z podbojem krainy nad Irawadi przez ludy przybyłe w średniowieczu ze wschodniego Tybetu oraz stopniową asymilacją miejscowych ludów mon-khmerskich. Sporo miejsca Autorka poświęciła zakusom zachodnich mocarstw, zmierzających do podporządkowania sobie Birmy. Przez długi czas Birma opierała się tym zamiarom, gdyż po prostu była regionalną potęgą militarną. W XVIII w. udało się jej nawet najechać sąsiedni Syjam (obecnie zwany Tajlandią). Dzika brutalność birmańskich najeźdźców stanowi przyczynek do rozważań nad rzekomo pokojową naturą buddyzmu. W XIX w. Birma uległa ekspansji imperium brytyjskiego, jakkolwiek kosztowało to Londyn sporo czasu, sił i strat w ludziach. Nie na wiele zdały się rozpaczliwe wysiłki ostatnich władców Birmy, dążących do modernizacji kraju i ocalenia go przed brytyjską agresją. Dalej była rzeczywistość taka, jaką odnajdziemy u Orwella w jego genialnej powieści "Birmańskie dni", a więc eksploatacja kraju przez brytyjskich urzędników kolonialnych walczących z rebeliantami, upałem i nudą, między kolejnymi meczami krykieta i butelkami ginu i whisky, a wszystko oczywiście pod pozorem "misji cywilizacyjnej". Wreszcie mamy wybicie się Birmy na niepodległość, która bynajmniej nie oznaczała kresu birmańskich problemów. Podsumowując, "Kraj tysięcy pagód" to interesująca książka poświęcona burzliwej historii i niezwykle ciekawej kulturze jednego z najbardziej tajemniczych krajów Azji.

Niniejsza książka w czasach PRL-u była rarytasem, przez wiele lat bodaj jedyną polską publikacją poświęconą Birmie. Jej treść to swoista podróż przez przeszłość i współczesność tego kraju. Poznajemy jego dawne dzieje, związane z podbojem krainy nad Irawadi przez ludy przybyłe w średniowieczu ze wschodniego Tybetu oraz stopniową asymilacją miejscowych ludów mon-khmerskich....