Biografia tatuażysty z Kołymy. Przybliża czytelnikowi środowisko urków i prawa, których przestrzegali. Pokazuje okrutne lata powojenne w Związku Radzieckim. Opowieść jest przeplatana kadrami z Nowego Jorku w latach siedemdziesiątych. Obserwujemy działania policji współpracującej z tatuażystą podczas tworzenia portretów pamięciowych przestępców. Komiks bardzo ciekawy od strony scenariusza. Jeśli chodzi o kreskę - zdecydowanie nie moja bajka. Rozumiem zamysł autora, ciężkie czasy - ciężka, toporna kreską, niemniej jednak pod względem estetycznym nie mogę polecić tej lektury. Za to jeśli miałabym ocenić walory poznawcze oraz narrację przykuwającą uwagę czytelnika, to jak najbardziej warto sięgnąć po tą powieść graficzną. Polecam. 

Biografia tatuażysty z Kołymy. Przybliża czytelnikowi środowisko urków i prawa, których przestrzegali. Pokazuje okrutne lata powojenne w Związku Radzieckim. Opowieść jest przeplatana kadrami z Nowego Jorku w latach siedemdziesiątych. Obserwujemy działania policji współpracującej z tatuażystą podczas tworzenia portretów pamięciowych przestępców. Komiks bardzo ciekawy od...

Na pierwszy rzut oka nie moje klimaty, bo nie lubię kryminalnych historii, ale ta jest oryginalna i bardzo sprawnie opowiedziana. Mimo, że po dłuższym zastanowieniu zauważam dużo uproszczeń. Końcówka zbyt banalnie splata ze sobą wątki. Bardzo ciekawie oddane życie obozowe, choć podkolorowane. Więc raczej bajka niż realistyczna opowieść (np. nie było żadnej amnestii w ramach której z łagrów trafiało się do Stanów). Ale ma swój urok.

Graficznie też bardzo dobre. Świetnie oddane twarze.

Na pierwszy rzut oka nie moje klimaty, bo nie lubię kryminalnych historii, ale ta jest oryginalna i bardzo sprawnie opowiedziana. Mimo, że po dłuższym zastanowieniu zauważam dużo uproszczeń. Końcówka zbyt banalnie splata ze sobą wątki. Bardzo ciekawie oddane życie obozowe, choć podkolorowane. Więc raczej bajka niż realistyczna opowieść (np. nie było żadnej amnestii w ramach...

Dzieciństwo kształtuje naszą osobowość, charakter, czy też chociażby wartości, którymi będziemy się kierować w swoim życiu. Dzieciństwo dobre, uczy nas czerpania z życia tego, co najlepsze, najprzyjemniejsze i najpiękniejsze. Złe dzieciństwo hartuje nas w tym, by każdego dnia walczyć o lepsze jutro, ale też i uczy tego, by cenić każdą, choćby najkrótszą chwilę spokoju. O tym drugim przykładzie i jego przełożeniu na dorosłość, opowiada pasjonująca opowieść graficzna pt. "Tulipanek", która ukazała się w naszym kraju nakładem Wydawnictwa Scream Comics. Poznajmy zatem tę historię i emocje, jakie sobą ona niesie...

Głównym bohaterem tej opowieści jest Paul - nowojorski właściciel małego salonu tatuażu, który współpracuje również z policją w roli rysownika portretów pamięciowych. To właśnie owa współpraca połączy go z serią tajemniczych, brutalnych morderstw w mieście. Morderstw, wiążących się z dramatyczną przeszłością mężczyzny, gdy oto jeszcze jako Pawieł, trafił on wraz z rodzicami do sowieckiego gułagu, będącego najprawdziwszym piekłem na Ziemi. To właśni tam poznał on nie tylko ból, głód i przemoc, ale także surowe prawa i zasady rosyjskiej przestępczości. Dziś, po tak wielu latach spokoju, owe demony przeszłości powracają raz jeszcze, zmuszają Palu do walki o sprawiedliwość i własne życie...

Amerykańsko-francuski duet twórców twego komiksu, w osobach Jerome'a Charyna i Francoisa Boucq'a, oferuje nam swoim dziełem niezwykle intrygujące spotkanie z mocną opowieścią sensacji, którą cechuje zarówno niezwykły dramatyzm, jak i literacka efektowność. Z jednej strony mamy tu bowiem do czynienia z dobrą, emocjonującą i klimatyczną historią kryminalną, z drugiej zaś z porażającą swoim okrucieństwem relacją o codzienności obozowego życia w gułagu, które to przybiera naprawdę mocną formę. I to właśnie połączenie tych dwóch planów tworzy tu tak spójną, poruszającą i porywającą historię - tak na polu scenariusza, jak i ilustracyjnej szaty.

Jak już wiemy z powyższych słów, fabuła opowieści dzieli się na dwie główne części - współczesną, czyli obrazującą losy Paula w Nowym Jorku lat 70-tych, jak i drugą - retrospektywną, gzie to poznajemy jego traumatyczne dzieciństwo spędzone w sowieckim gułagu. Każdy z tych wątków przedstawia się niezwykle ciekawie, interesująco i emocjonująco, choć siłą rzeczy to ten radziecki czas - wypełniony tak wielką porcji przemocy i bólu, porusza nas w znacznie większym stopniu, co wiążę się automatycznie - być może z niezdrową, ale jednak, fascynacją. To również umiejętnie potęgowane napięcie, szybkie tempo akcji, dbałość o najmniejsze szczegóły, jak i wreszcie finał, który nie daje o sobie zapomnieć... Jerome Charyn wykonał tu naprawdę świetną pracę!

Równie znakomitą pracę wykonał tu Francois Boucq - autor ilustracji tego komiksu. Otóż zaserwował nam on tutaj niezwykle malownicze, szczegółowe, pociągnięte lekką kreską, ale też i na swój sposób jakby lekko zamglone, rysunki. Rysunki, które cechuje również znakomite kadrowanie, ciekawe ujęcie pod odpowiednimi kątami, jak i też idealnie dobrane kolory. I można powiedzieć o tej szacie, że jest ona na swój sposób piękną, ale jednocześnie nie zdziwią nas te opinie o tym, że rysunki te mają w sobie coś z przybrudzonej karykatury, co też będzie celnym spostrzeżeniem. Jeśli chodzi o moją osobę, to styl i warsztat tego francuskiego twórcy, bardzo mi odpowiada. To także szata, która wyróżnia się na tle innych komiksów, co też już samo w sobie każe mi ją docenić.

Komiks ten można rozpatrywać i odbierać na wiele sposobów. Dla jednych będzie to intrygująca opowieść o przestępczości, zbrodni i walce dobra ze złem, zaś dla innych fascynująca relacja o sowieckiej Rosji i piekle obozowego życia. Dla mnie zaś jest to przede wszystkim piękna i poruszająca relacja o człowieku, który dotknął niewyobrażalnego piekła, ale i który to powrócił z tej otchłani do normalnego życia. Paul to niezwykła postać człowieka, który doznał ogromnego zła, ale który też nie poddał się mu, nie pogodził z bólem i walczył o to, by przetrwać. I choć jego życie być może nie jest najpiękniejszym i najszczęśliwszym, to jednak jest jego wielkim zwycięstwem, którego nikt nie może mu odmówić.

To opowieść z pewnością dla dorosłego czytelnika, którego dodatkowo cechują mocne nerwy. Nie jest możliwym bowiem przejść lekko i zupełnie obojętnie wobec tak pokaźnej porcji scen przemocy, jakie to obrazują sobą dzieciństwo i młodość głównego bohatera. Bicie, tortury, gwałty i morderstwa - to mocne i nieocenzurowane kadry tego świata, których to obecność wydaje się jednak jak najbardziej uzasadniona i potrzebna do tego, by komiks ten mógł wybrzmieć tak udanie, efektownie i realistycznie.

Komiksowa opowieść pt. "Tulipanek", to w mej ocenie bardzo udana, ciekawa i mająca nam sobą wiele do zaoferowania, pozycja. To historia o przeznaczeniu przeszłości, która musi zostać definitywnie zamkniętą, by móc podążać dalej. Znakomity scenariusz, charakterne postacie, wspaniała szata ilustracyjna i wielkie emocje - oto oferta tego niniejszego komiksu, do którego to poznania gorąca namawiam i zachęcam.

Dzieciństwo kształtuje naszą osobowość, charakter, czy też chociażby wartości, którymi będziemy się kierować w swoim życiu. Dzieciństwo dobre, uczy nas czerpania z życia tego, co najlepsze, najprzyjemniejsze i najpiękniejsze. Złe dzieciństwo hartuje nas w tym, by każdego dnia walczyć o lepsze jutro, ale też i uczy tego, by cenić każdą, choćby najkrótszą chwilę spokoju. O...

(...) Akcja komiksu rozpoczyna się w Nowym Jorku w 1970 roku. Niejaki Paul prowadzi jednoosobowy zakład tatuażu, a dodatkowo – jako rysownik – współpracuje z lokalną policją przy tworzeniu portretów pamięciowych przestępców. Mężczyzna naprawdę ma na imię Pawieł i kiedyś wraz z rodzicami mieszkał z ZSRR. Jego ojciec chciał pracować z Siergiejem Eisensteinem i dlatego pod koniec lat 40. XX wieku przywiózł rodzinę ze Stanów do Rosji. Z perspektywy czasu, to była bardzo zła decyzja, gdyż aparat komunistyczny uznał ich za szpiegów i zesłał do gułagu na Syberię. Siedmioletniego wówczas chłopca rozdzielono z rodzicami, musiał sam sobie radzić, aby jakoś przetrwać.

Scenarzysta prowadzi fabułę dwutorowo. Pierwszy wątek rozgrywa się tu i teraz, ma poniekąd kryminalny charakter: w Nowym Jorku ktoś bestialsko morduje kobiety, które nocą samotnie wracają do domu. Bohater musi, chcąc nie chcąc, stawić czoło przeszłości. Drugi wątek ma w formę retrospekcji. Pisarz nie oszczędza czytelnika, który poznaje potworne, przerażające szczegóły życia w obozie, gdzie wymuszania, gwałty, bicie i inne bestialskie zachowania są na porządku dziennym. W tym aspekcie komiks ukazuje koszmarną rzeczywistość, obok której nie da się przejść obojętnie. Włosy jeżą się na głowie.

Charyn z wielkim znawstwem przybliża obozowe zasady, hierarchię więźniów, ich zadziwiający (i odrażający) kodeks honorowy. Partie komiksu poświęcone codzienności w gułagu są niemiłe, ale i wciągające. Chyba nie zdradzę za dużo, gdy napiszę, że bohaterowi udało się przeżyć pobyt w obozie ponieważ poznał arkana sztuki "rysowania na skórze".

(...) Jak wspomniałem, lektura Tulipanka nie jest miłym doświadczeniem. Ze względu na prawdziwość i szczerość relacji komiks przeznaczony jest tylko i wyłącznie dla dorosłego czytelnika...

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2017/06/16/tulipanek/

(...) Akcja komiksu rozpoczyna się w Nowym Jorku w 1970 roku. Niejaki Paul prowadzi jednoosobowy zakład tatuażu, a dodatkowo – jako rysownik – współpracuje z lokalną policją przy tworzeniu portretów pamięciowych przestępców. Mężczyzna naprawdę ma na imię Pawieł i kiedyś wraz z rodzicami mieszkał z ZSRR. Jego ojciec chciał pracować z Siergiejem Eisensteinem i dlatego pod...