Ciekawe wywiady z ciekawymi ludźmi. Są to jednak ludzie sukcesu, którym emigracja, w większości przypadków przymusowa, otworzyła drogę kariery. Przez to obraz tego zjawiska jest mocno niepełny.

Ciekawe wywiady z ciekawymi ludźmi. Są to jednak ludzie sukcesu, którym emigracja, w większości przypadków przymusowa, otworzyła drogę kariery. Przez to obraz tego zjawiska jest mocno niepełny.

kolejna próba żerowania na - modnym - micie
polecam wspomnienia 2ga Żydów którzy wręcz zrobili z tego nazwę wlasną
https://www.youtube.com/watch?v=UMpyceqdLng

kolejna próba żerowania na - modnym - micie
polecam wspomnienia 2ga Żydów którzy wręcz zrobili z tego nazwę wlasną
https://www.youtube.com/watch?v=UMpyceqdLng

Książka jest w formie wywiadu, prowadzonego z osobami, które musiały lub przez trudną sytuację w kraju, chciały, wyemigrować z Polski, w latach 68-72. Była to emigracja pomarcowa, polsko-żydowskiej społeczności. Doszło do tego tuż po wiecu, na którym Władysław Gomułka wygłosił antysyjonistyczne przemówienie, które zapoczątkowało w Polsce antysemicką kampanię propagandową.
Wszystkich bohaterów oprócz tego, że łączą duże osiągnięcia na obczyźnie, łączy również wspomniane pochodzenie żydowskie oraz to, że nie myśleli i nie myślą o powrocie do Polski. Trochę jak zdradzona żona, która ani myśli wracać do kogoś, kto rozczarował, zawiódł a poza tym...zostali przecież wygnani do raju.
Polska-Szwecja, dwa różne światy.
W Polsce, cenzura, represje, absurdalne prześladowania. W Szwecji wolność, swoboda wypowiedzi oraz działania. W Polsce antysemityzm, rasizm, często wrogość. W Szwecji uprzejmość lub chociażby neutralność wobec siebie. Duża tolerancja, chociaż conajmniej w części przypadków pod tą tolerancją kryje się zwykła obojętność. Nie jest to jednak negatywna obojętność. Szwedzka mentalność różni się od polskiej, szwedzi nie analizują zbytnio, nie krytykują a bardziej są skupieni na sobie. Jakkolwiek by to nazwać, istniała duża przychylność wobec emigrantów z Polski.
Bohaterowie książki osiągnęli w tym pięknym kraju na Półwyspie Skandynawskim, bardzo dużo, jednak nic nie spadło im z nieba. Co prawda dość szybko dostali prawo pobytu, mieszkanie i pomoc finansową, jednak w sprawie pracy czy podjęcia studiów, często bez dostatecznej znajomości języka, realiów gospodarczych, musieli pukać do wszystkich możliwych drzwi, za które często byli miło wypraszani. Nikomu nie znani, musieli zaczynać od zera, w pierwszej kolejności doszkalając język. Podolali dzięki uporowi i ambicji i przede wszystkim nie zalamywali rąk, gdy nie wszystko szło po ich myśli.
Ktoś napisał, że Polska straciła, pośrednio pozbywając się tak wybitnych fachowców w swojej dziedzinie. Ja jednak mam inne przemyślenia - w Polsce niekoniecznie udałoby im się wskoczyć na tak wysokie szczeble.
Bardzo dobra pozycja, która mocno wciąga. Czyta się rewelacyjnie. Każda opowieść jest inna chociaż łączą je wspólne elementy.
Krystyna Naszkowska swoich rozmówców jak i czytelników, zaprosiła na swój okręt i jako kapitan pięknie potrafiła obrać prawidłowy kurs. Bez żadnego zbaczania, bez nieprzyjemnych niespodzianek. Było miło płynąć razem, z Polski do Szwecji przez morskie głębiny wspomnień.

Książka jest w formie wywiadu, prowadzonego z osobami, które musiały lub przez trudną sytuację w kraju, chciały, wyemigrować z Polski, w latach 68-72. Była to emigracja pomarcowa, polsko-żydowskiej społeczności. Doszło do tego tuż po wiecu, na którym Władysław Gomułka wygłosił antysyjonistyczne przemówienie, które zapoczątkowało w Polsce antysemicką kampanię propagandową....

To była po prostu dobra książka, która nie zagości dłużej w mojej pamięci. Na pewno smuci to, że przez uprzedzenia straciliśmy tylu wspaniałych, kreatywnych, inteligentnych ludzi, którzy mogliby stanowić o sile naszego kraju. Bardzo dobrze zostały zarysowane różnice pomiędzy Polską i Szwecją, które są ogromne, to jakby dwa różne światy. Polacy i Szwedzi różnią się zarówno pod względem kulturowym, jak i ideologicznym. Natomiast liczyłam, że znajdę w tej książce jakąś głębszą analizę emigracji, a przez dość proste, błahe pytania aktorki nie dostałam tego.

To była po prostu dobra książka, która nie zagości dłużej w mojej pamięci. Na pewno smuci to, że przez uprzedzenia straciliśmy tylu wspaniałych, kreatywnych, inteligentnych ludzi, którzy mogliby stanowić o sile naszego kraju. Bardzo dobrze zostały zarysowane różnice pomiędzy Polską i Szwecją, które są ogromne, to jakby dwa różne światy. Polacy i Szwedzi różnią się zarówno...

Świetny, bardzo różnorodny zestaw wywiadów z Polakami, zmuszonymi do emigracji z powodu swojego żydowskiego pochodzenia. Wszyscy rozmówcy wyjeżdżali jako osoby młode, zaczynające studia lub kończące naukę w liceum. Ich rodzice byli ludźmi wykształconymi, często na wysokich stanowiskach. Dla wszystkich wyrzucenie z Polski było szokującym doświadczeniem, którego się absolutnie nie spodziewali. Gorzko czyta się o szykanach, jakich doświadczyli, zwłaszcza że obecny rząd rozkręca podobną nagonkę wobec kobiet i osób LGBT.
Czytając tę książkę, zastanawiałam się, kogo jeszcze będą z Polski wyrzucać? I kto zostanie w tym opresyjnym, zaściankowym kraju, gdzie rządzą ludzie o ciasnych horyzontach? W tym kontekście "Wygnani do raju" to ogromnie przygnębiająca lektura. Bo czy jest na świecie inny kraj, z którego, w czasach pokoju, emigruje tylu naukowców? Na własne życzenie pozbyliśmy się elity intelektualnej, a ta strata jest niestety wciąż odczuwalna.
Czytanie tych wywiadów jest szalenie interesujące, każdy z bohaterów odniósł sukces i jest człowiekiem spełnionym. Szwecja dała im możliwości, jakich Polska dać nie mogła - wyjazdy zagraniczne, granty, finansowanie śmiałych projektów. I tylko żal, że cały ich potencjał zasilił inny kraj. A ilu takich ludzi wciąż decyduje się na imigrację, nie mogąc żyć w tym dusznym, ksenofobicznym kraju?
To książka, która stawia bolesne tezy i prowadzi do przykrych wniosków. Właśnie dlatego należy ją czytać.

Świetny, bardzo różnorodny zestaw wywiadów z Polakami, zmuszonymi do emigracji z powodu swojego żydowskiego pochodzenia. Wszyscy rozmówcy wyjeżdżali jako osoby młode, zaczynające studia lub kończące naukę w liceum. Ich rodzice byli ludźmi wykształconymi, często na wysokich stanowiskach. Dla wszystkich wyrzucenie z Polski było szokującym doświadczeniem, którego się...

Bardzo krzepiąca książka o tym, że można spełniać swoje marzenia mimo przeciwności losu. Dziesięć postaci, dziesięć rozmów, dziesięć ludzkich losów. I jeden wspólny mianownik - żydowskie korzenie. Wszyscy bohaterowie książki Krystyny Naszkowskiej to Polacy wyrzuceni z Polski na bazie nagonki z 1968 roku (z malutkimi wyjątkami),którzy znaleźli swoją drugą ojczyznę w Szwecji i stali się tam znanymi i znaczącymi postaciami. Przekaz "Wygnanych do raju" jest pozytywny i budujący. Można. Nie jest łatwo, ale nikt nie obiecywał, że będzie łatwo. Trzeba być odważnym, zdeterminowanym, kreatywnym. Ciekawe rozmowy o Polsce, Szwecji i pasjach. Inspirujące.

Bardzo krzepiąca książka o tym, że można spełniać swoje marzenia mimo przeciwności losu. Dziesięć postaci, dziesięć rozmów, dziesięć ludzkich losów. I jeden wspólny mianownik - żydowskie korzenie. Wszyscy bohaterowie książki Krystyny Naszkowskiej to Polacy wyrzuceni z Polski na bazie nagonki z 1968 roku (z malutkimi wyjątkami),którzy znaleźli swoją drugą ojczyznę w Szwecji...

Emigracja przybiera w dzisiejszych czasach przeróżne formy, w większości jednak nie kojarzy się dobrze, zazwyczaj sami wybieramy życie w innym kraju ze względu na rodzinę, lepsze warunki pracy itd, ale ta najbardziej przykra jest emigracja w sytuacji kiedy to własny kraj nas nie chce, kraj w którym się wychowaliśmy, gdzie dorastaliśmy, mamy swoich przyjaciół, wspomnienia, dosłownie wszystko.
Ta książka jest właśnie o tych przypakach, gdzie antysemityzm, wydarzenia marcowe 1968 zmusiły wielu do wyjazdu w całkowicie obce miejsca.
Wielu z nich trafiło "do raju", ale między słowami tych marcowych emigrantów zawsze pojawia się tęsknota i żal, choćby nie wiem jak dobrze im sie wiodło. A wiedzie się niektórym rewelacyjnie.
I to jest właśnie książka o nich, o tych którym się udało, którzy musieli odnaleźć się w totalnie obcym kraju, z obcym niezrozumiałym językiem, musieli znaleźć pomysł na swoje życie i przystosować się do realiów i kultury nowego dla nich świata.

Emigracja przybiera w dzisiejszych czasach przeróżne formy, w większości jednak nie kojarzy się dobrze, zazwyczaj sami wybieramy życie w innym kraju ze względu na rodzinę, lepsze warunki pracy itd, ale ta najbardziej przykra jest emigracja w sytuacji kiedy to własny kraj nas nie chce, kraj w którym się wychowaliśmy, gdzie dorastaliśmy, mamy swoich przyjaciół, wspomnienia,...

Naszkowska przeprowadzila rozmowy z dziesiecioma madrymi ludzmi, ktorzy przymuszeni, opuscili Polske okolo 1968 roku. Wszyscy byli wtedy nastolatkami i decyzje o wyjezdzie podejmowali rodzice. Wiekszosc tych dzieci miala traumatyczne przezycia w kraju, nikt z nich po latach wyjazdu nie zaluje, kazdy osiagnal na obczyznie bardzo duzy sukces zawodowy.
Z dialogow wylania sie obraz Szwecji i Polski tamtych lat, dwoch kompletnie obcych sobie swiatow. Zarysowane sa roznice miedzy polska i iranska emigracja lat szescdziesiatych i obecnym naplywem imigrantow afrykanskich, dla ktorych Szwecja rajem juz nie jest i byc nie moze. Znakomicie wytlumaczone sa drastyczne rozbieznosci w asymilacji wtedy i teraz.
Wzruszajaca ksiazka o utracie lub porzuceniu ojczyzny, o osobach niezwyklych i inspirujacych.
Pouczajace i aktualne.
Czyta sie jednym tchem.

Naszkowska przeprowadzila rozmowy z dziesiecioma madrymi ludzmi, ktorzy przymuszeni, opuscili Polske okolo 1968 roku. Wszyscy byli wtedy nastolatkami i decyzje o wyjezdzie podejmowali rodzice. Wiekszosc tych dzieci miala traumatyczne przezycia w kraju, nikt z nich po latach wyjazdu nie zaluje, kazdy osiagnal na obczyznie bardzo duzy sukces zawodowy.
Z dialogow wylania sie...

"Wygnani do raju" to zbiór rozmów z ludźmi, którzy emigrowali do Szwecji. Dlaczego? Bo zmusiła ich sytuacja... Ciekawi ludzie, ciekawe historie, ciekawa i miejscami zabawna lektura.

"Wygnani do raju" to zbiór rozmów z ludźmi, którzy emigrowali do Szwecji. Dlaczego? Bo zmusiła ich sytuacja... Ciekawi ludzie, ciekawe historie, ciekawa i miejscami zabawna lektura.

No właśnie nie do końca, gdyby rozmawiał Grynberg to może byłoby głębsze

No właśnie nie do końca, gdyby rozmawiał Grynberg to może byłoby głębsze