Gejowskie porno

Gejowskie porno

To... nie było złe. Sięgnęłam po tę książkę tak z nudów, nie miałam wielkich oczekiwań, a pozytywnie mnie zaskoczyła. Jest ładnie napisana, wciągająca. Bohaterowie choć niezbyt moralni to dają radę. Nie jest to coś wybitnego ale jakiś swój urok i klimat ta książka ma.

To... nie było złe. Sięgnęłam po tę książkę tak z nudów, nie miałam wielkich oczekiwań, a pozytywnie mnie zaskoczyła. Jest ładnie napisana, wciągająca. Bohaterowie choć niezbyt moralni to dają radę. Nie jest to coś wybitnego ale jakiś swój urok i klimat ta książka ma.

DNF 70% tragedia, żadnej treści poza ciągłym pieprzeniem się.

DNF 70% tragedia, żadnej treści poza ciągłym pieprzeniem się.

Mieszane uczucia. Dla mnie kalka Anne Rice, którą uwielbiam, więc nie wiem jak do niej podchodzić. Do tego przeerotyzowana.

Mieszane uczucia. Dla mnie kalka Anne Rice, którą uwielbiam, więc nie wiem jak do niej podchodzić. Do tego przeerotyzowana.

Czasami sięgam po książki, które nie są w kręgu moich zainteresowań. Tak właśnie było z „Woła mnie ciemność".

Jestem bardzo zaskoczona, że wcześniej nie słyszałam o tej autorce. Ma świetny styl pisania, sama fabuła tej książki była bardzo ciekawa, bohaterowie realistyczni, ciekawi, mający swoje cienie i blaski. Z chęcią sięgnęłabym po inne książki tej autorki, ale niekoniecznie po tę serię, gdyż nie jest to do końca typ prozy, który mnie „kręci". Polecam wszystkim czytelnikom, którzy lubią powieści z wampirami :)

Czasami sięgam po książki, które nie są w kręgu moich zainteresowań. Tak właśnie było z „Woła mnie ciemność".

Jestem bardzo zaskoczona, że wcześniej nie słyszałam o tej autorce. Ma świetny styl pisania, sama fabuła tej książki była bardzo ciekawa, bohaterowie realistyczni, ciekawi, mający swoje cienie i blaski. Z chęcią sięgnęłabym po inne książki tej autorki, ale...

Wciągająca opowieść dla dorosłych. Choć nie wszystkim może przypaść do gustu.

Wciągająca opowieść dla dorosłych. Choć nie wszystkim może przypaść do gustu.

Gotyckie dusze! Wampiromaniacy! To coś dla was!

W tym roku w moje życie niczym burza ognia wpadła osobliwa autorka o niesamowitych pokładach charyzmy. Słuchając wywiadu z nią w cyklu spotkań „między nami autorami” odkryłam, że złym losem ominęła mnie wydana już kilka lat temu seria o… wampirach.
Jako koneser motywu nie mogłam przejść obojętnie nad tym faktem. Szczególnie, że pasja i wypowiedzi autorki dotyczące motywu dzieci nocy w kulturze pasowały wysoce do moich własnych.
Kuszona, nęcona – zgrzeszyłam! Bo grzechem było tak późno dać uwieść się tej historii.

„Woła mnie ciemność” to spowiedź zubożałego szlachcica, który znalazł się na samym dnie.
Będąc w cugu alkoholowym, niczym majak, w jego życiu pojawia się pewien tajemniczy mężczyzna z ofertą nie do odrzucenia. Od decyzji głównego bohatera zależeć będzie jego własny los.

Książka napisana w stylu kostiumowym, pełna blichtru, sztuki, zmysłowości ale też piękna i zepsucia. W niczym nie ustępująca klasykom nazywanym romantycznymi powieściami grozy.
Bogaty język i budowa utworu oddają specyficzny klimat schyłku XIX wieku.
Płynna, emocjonująca, pełna uniesień fabuła wciąga w urokliwy świat arystokracji i rozterek targających bohaterami. Dynamiczna akcja podszyta melancholią i hedonizmem trzyma nas w uścisku namiętności aż do samego końca nie pozwalając się oderwać.
Obrazowe opisy przesycone miłością, fascynacją, nienawiścią i całą gammą barw wpijają się w nas niczym usta głównego bohatera w… ah no właśnie! Nie byłoby dobrej powieści gotyckiej bez dużej dozy romansu. Ocierający się wręcz o erotyk, zmysłowy, drażniący nasze zmysły wątek miłosny w liberalny sposób wabi i wywołuje ekstatyczne dreszcze.
Warto zaznaczyć, że jest to typ szkatułkowej historii, więc występują tu fragmenty dzienników a niektórzy bohaterowie mają chwilę na to by wysnuć cos od siebie pomimo narracji z perspektywy głównego bohatera.
Postacie wykreowane przez Agatę Suchocką są nieoczywiste. Pełne sprzecznych uczuć, rozterek, balansujące na cienkim ostrzu dobra i zła - wzbudzają silne emocje od skrajnie negatywnych do granic pozytywnych - czyniąc ich namacalnymi, prawdziwymi.

Pierwszy tom serii „Daje Ci wieczność” zostawia uczucie nienasycenia niczym drapieżna obietnica splecionych ciał. Skłania do zastanowienia się gdzie leży granica grzechu i wolności. Wyzwala pierwotne instynkty i odkrywa ukryte fantazje.

Jeśli serce Wam szybciej bije podczas czytania Carmilli, Wywiadu z wampirem, Frankensteina czy Portretu Doriana Graya to ta pozycja na pewno będzie idealnym dopełnieniem do kolekcji zachwytów.
Jeśli jesteście fanami dobrze zbudowanego klimatycznego świata pełnego muślinowych koronek, pełnej napięcia zmysłowości – to wręcz obowiązkowa lektura.

Polecam!

Gotyckie dusze! Wampiromaniacy! To coś dla was!

W tym roku w moje życie niczym burza ognia wpadła osobliwa autorka o niesamowitych pokładach charyzmy. Słuchając wywiadu z nią w cyklu spotkań „między nami autorami” odkryłam, że złym losem ominęła mnie wydana już kilka lat temu seria o… wampirach.
Jako koneser motywu nie mogłam przejść obojętnie nad tym faktem. Szczególnie,...

Kiedy zerknelam w trakcie czytania na oceny tej książki, bylam w szoku, jak są niskie. Ja pochłonęłam tę historię błyskawicznie i jestem zachwycona kunsztem językowym autorki i głęboką charakterystyką stworzonych przez nią postaci. Chyba trzeba mieć w sobie jakiś rodzaj zaprawionego melancholią gotyckiego romantyzmu, żeby docenić tę książkę.
Jest to opowieść tyleż romantyczna, co brutalna. Relacje bohaterów są trudne, pozbawione lukru zwyczajnego romansu, a jednak bardzo często wzruszają do głębi.
Sceny intymnych zbliżeń, które w tak wielu książkach odrzucały mnie wulgarnością opisu, tutaj, pomimo swojej intensywności, ukazane są ze smakiem, subtelnym językiem.
Odmalowane realia historyczne zachwycały swoją barwnością i uderzały okrucieństwem.
Nie jest to horror w tradycyjnym tego słowa znaczeniu, w takim sensie, że nie przeraża. Porusza jednak głębokie struny i dotyka problemu ludzkiej natury w duchu najlepszych dzieł o tematyce wampirycznej. Porównania do Anne Rice narzucają się same.

Kiedy zerknelam w trakcie czytania na oceny tej książki, bylam w szoku, jak są niskie. Ja pochłonęłam tę historię błyskawicznie i jestem zachwycona kunsztem językowym autorki i głęboką charakterystyką stworzonych przez nią postaci. Chyba trzeba mieć w sobie jakiś rodzaj zaprawionego melancholią gotyckiego romantyzmu, żeby docenić tę książkę.
Jest to opowieść tyleż...

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Kupiłam ją za 8 zł. i nie spodziewałam się po niej za wiele, zostałam jednak pozytywnie zaskoczona. Klimatyczna, napisana ładnym językiem i w taki sposób, że trudno mi było się od niej oderwać. To z plusów. Natomiast główny minus jest taki, że postępowanie bohaterów często było dla mnie kompletnie niezrozumiałe, tak się miotali cały czas bez sensu. Dodatkowo okładka ani trochę nie pasuje do treści książki. Przeczytałam ją w dwa dni (co prawie nigdy mi się nie zdarza),a teraz nawet nie wiem, czy chcę przeczytać następny tom (co też prawie nigdy mi się nie zdarza, znaczy żeby tego nie wiedzieć). Dziwna, intrygująca, ale też irytująca. Piękne opisy transu twórczego.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Kupiłam ją za 8 zł. i nie spodziewałam się po niej za wiele, zostałam jednak pozytywnie zaskoczona. Klimatyczna, napisana ładnym językiem i w taki sposób, że trudno mi było się od niej oderwać. To z plusów. Natomiast główny minus jest taki, że postępowanie bohaterów często było dla mnie kompletnie niezrozumiałe, tak się miotali...

Dobrze jest przeczytać tak ciekawą książkę jak ta, żyjąc niestety w erze beznadziejnych i oklepanych bestsellerów, bardzo polecam! Nie każdy doceni kunszt autorki, wszak potrzeba trochę tej romantycznej, gotyckiej melancholii w duszy by dobrze odczuć jej klimat :)

Dobrze jest przeczytać tak ciekawą książkę jak ta, żyjąc niestety w erze beznadziejnych i oklepanych bestsellerów, bardzo polecam! Nie każdy doceni kunszt autorki, wszak potrzeba trochę tej romantycznej, gotyckiej melancholii w duszy by dobrze odczuć jej klimat :)