Rany. Takiej żałośnie naiwnej i beznadziejnej powiastki nie czytałam dawno. Jedynym plusem jest Roch Siemianowski, który mógłby czytać instrukcję obsługi akumulatora i byłaby ona piękna. Jednakże nawet on nie był w stanie nadać "temu czemuś" choć powiewu powieści obyczajowej.
W wielkim skrócie i bardzo wprost ujęłabym to tak:
Młode dziewczę, wyjeżdża nagle do innego kraju, zostawiając w Anglii narzeczonego, na kilka dni przed ślubem. Po drodze: gubi bagaż, okradają ją, w związku z tym telepiąc rzęskami, wbija na chatę starszego mężczyzny, rozpowiadając wszem i wobec, iż to jej ojciec.
W całej powiastce (cytując Chmielewską "cała nowelka o niczym"...) nie dzieje się absolutnie nic i nazwanie tego tworu "powieścią obyczajową" jest absolutnym nieporozumieniem. Do napisania powieści obyczajowej trzeba jednak trochę więcej obyczaju, niż rzucenie kilku nazw lokalnych i imion regionalnych.
To nawet nie jest beznadziejne, jest rozpaczliwie żałosne.
Dało się tego słuchać (dzięki panu Siemianowskiemu),acz zakończenie jest żenujące wprost.
Konkluzja bowiem jest taka, że zostaje wystawiony do wiatru narzeczony, długoletnia kochanka staje się niepożądana, wystawiona do wiatru i wykreowana na "wul;garną" - jeśli w ogole o jakiejkolwiek kreacji można tu mowic, a bezczelna dziewucha bez krztyny zasad wpada w ramiona ukochanego.
I gdyby była choć jedna scena mniej więcej, intymna... można by to jeszcze podpiąć pod harlequin.
Tym samym pani Pilcher ląduje na półce razem z Mrozem. Czyli "być może jeszcze po coś sięgnę, ale dajcie mi się najpierw napić. Na trzezwo tego nie zniose."

Rany. Takiej żałośnie naiwnej i beznadziejnej powiastki nie czytałam dawno. Jedynym plusem jest Roch Siemianowski, który mógłby czytać instrukcję obsługi akumulatora i byłaby ona piękna. Jednakże nawet on nie był w stanie nadać "temu czemuś" choć powiewu powieści obyczajowej.
W wielkim skrócie i bardzo wprost ujęłabym to tak:
Młode dziewczę, wyjeżdża nagle do innego kraju,...

Typowa powieść obyczajowa. Selina Bruce przed ślubem z Rodney'em Acklende'em otrzymuje o Cala Feurte książkę ze zdjęciem meżczyzny (George'a Dyer'a) bardzo podobnym do jej ojca. Jako mała dziewczynka nigdy go nie poznała. Wychowywała ją babcia i niania Agnes. Jej mama zmarła po jej narodzinach, a o ojcu mówiono,że zginął w czasie wojny.Dziewczyna postanawia pojechać do Cala Feurte i poznać ojca. W czasie podróży ma problemy z bagażem i pieniędzmi.
George Dyer jest pisarzem,który ma chwilowy brak weny twórczej.Nie ma ochoty pisać kolejnej książki.Rozwódka Frances jest w nim zakochana.Jego służącą jest matka czwóki dzieci Juanita. Wszyscy w Cala Feurte interesują się jego nową znajomą Seliną.
Rodney Acklend jest prawnikiem Seliny. Nie czuje do niej miłości. Interesują go jej pieniadze, które otrzymała po babci.
Bardzo lekka lektura. Polecam.

Typowa powieść obyczajowa. Selina Bruce przed ślubem z Rodney'em Acklende'em otrzymuje o Cala Feurte książkę ze zdjęciem meżczyzny (George'a Dyer'a) bardzo podobnym do jej ojca. Jako mała dziewczynka nigdy go nie poznała. Wychowywała ją babcia i niania Agnes. Jej mama zmarła po jej narodzinach, a o ojcu mówiono,że zginął w czasie wojny.Dziewczyna postanawia pojechać do Cala...

Powieści Rosamunde Pilcher to w większości nieskomplikowane historie obyczajowe, które nie wymagają szczególnego zaangażowania. Można je z powodzeniem zaliczyć do grupy łatwych, lekkich i przyjemnych, choć mają w sobie coś, co mnie do nich przyciąga. Nie wiem do końca na czym to polega, ale od czasu do czasu mam ochotę właśnie na powieść Pani Pilcher. I tak też było w przypadku "Fiesty w Cala Fuerte".

20-letnia Selina Bruce wychowywana przez nianię i babkę w świecie konwenansów, z poszanowaniem tego, co należy i wypada oraz kategorycznym odrzuceniem tego, co nie przystoi przygotowuje się do ślubu. Jej narzeczonym jest prawnik rodziny Rodney Auckland - mężczyzna, którego Selina zna od dziecka i którego, poniekąd, wybrała jej na męża nieżyjąca już babcia. Dziewczyna nie ma rodziny, matka zmarła, a osoba ojca, który zginął na wojnie, to temat tabu. Selina posiada jednak jego fotografię, znalezioną pomiędzy stronicami starej książki i przechowywaną w sekrecie. Kiedy pewnego dnia dostaje w podarunku od Rodneya książkę "Fiesta w Cala Fuerte" jej życie nabiera nowego sensu. Bo oto z okładki spogląda na nią autor publikacji - mężczyzna do złudzenia przypominający ojca. Złakniona rodziny dziewczyna postanawia niezwłocznie wybrać się do Cala Fuerte w Hiszpanii, gdzie w Casa Barco mieszka autor książki i prawdopodobnie jej nieznany dotąd ojciec.

O tym jak przebiegnie podróż i czy Selina faktycznie odnajdzie swojego ojca na niewielkiej wyspie w Cala Fuerte przeczytacie na stronach książki. Zdradzę tylko, że wydarzenia ułożą się w dość nieprzewidywalny sposób, a Hiszpania zaoferuje bohaterce przeróżne, nie zawsze miłe niespodzianki.

Historie opowiedziane przez autorkę zazwyczaj balansują na granicy powieści obyczajowej i romansu, choć w tym przypadku warstwa obyczajowa zdecydowanie dominuje. Czytając "Fiestę w Cala Fuerte" na krótki czas przenosimy się do krainy marzeń, takiej mało realnej, z pogranicza baśni i snów, gdzie można się zrelaksować i zapomnieć o codziennym dniu. Zestawienie staroświeckiego Londynu, w którym konwenanse i reputacja to podstawa i domena życia z dość liberalną i "lajtową" - używając potocznego języka - małą wioską w Hiszpanii bardzo mi się spodobało. Nawet naiwna i niedojrzała Selina żyjąca według upodobań innych potrafiła pokazać "pazurki" i zaznaczyć swoje zdanie.

"Fiesta w Cala Fuerte" to prosta, momentami zabawna, relaksująca historia, po którą można sięgnąć zawsze i wszędzie. Polecam.

Powieści Rosamunde Pilcher to w większości nieskomplikowane historie obyczajowe, które nie wymagają szczególnego zaangażowania. Można je z powodzeniem zaliczyć do grupy łatwych, lekkich i przyjemnych, choć mają w sobie coś, co mnie do nich przyciąga. Nie wiem do końca na czym to polega, ale od czasu do czasu mam ochotę właśnie na powieść Pani Pilcher. I tak też było w...

Selina Bruce to dwudziestolatka, tuż przed planowanym ślubem. Poznajemy ją w salonie sukien ślubnych, gdzie wybiera najważniejszy strój. Dziewczyna została wychowana przez babkę. matka umarła przy porodzie, o ojcu dowiedziała się tyle, że zginął na wojnie. Selina bardzo to przeżywała, bardzo pragnęła mieć ojca. Gdy pojawia się cień nadziei, że jednak jej ojciec żyje dziewczyna nie waha się ani chwili, postanawia go odnaleźć. Pomimo tego, że jej narzeczony nie jest zachwycony tym pomysłem i stara się ją nakłonić do jego porzucenia. Selina jednak się uparła i wyrusza do Cala Fuerte. Po drodze spotykają ją niezbyt przyjemne przygody, a w końcu znajduje coś innego niż spodziewała się zastać :)


Fiesta w Cala Fuerte to bardzo sympatyczna powieść obyczajowa, z ciekawym wątkiem romansowym. Polubiłam bohaterów, choć nie zawsze do końca rozumiałam jednak postępowanie Seliny, ale cóż - młodość ma swoje prawa :) Chętnie sięgnę po inne książki autorki.

http://czarneespresso.blogspot.com/2016/03/fiesta-w-cala-fuerte-rosamunde-pilcher.html

Selina Bruce to dwudziestolatka, tuż przed planowanym ślubem. Poznajemy ją w salonie sukien ślubnych, gdzie wybiera najważniejszy strój. Dziewczyna została wychowana przez babkę. matka umarła przy porodzie, o ojcu dowiedziała się tyle, że zginął na wojnie. Selina bardzo to przeżywała, bardzo pragnęła mieć ojca. Gdy pojawia się cień nadziei, że jednak jej ojciec żyje...

Nienachalny romans , ale dobrze się czyta . Polecam na spokojny wieczór przy gorącej herbacie :)

Nienachalny romans , ale dobrze się czyta . Polecam na spokojny wieczór przy gorącej herbacie :)

Klimatyczna, wakacyjna ni to powieść, ni to opowiadanie, ni to romans, przyjemna lektura zwłaszcza czytana na zewnątrz w promieniach słońca.

Klimatyczna, wakacyjna ni to powieść, ni to opowiadanie, ni to romans, przyjemna lektura zwłaszcza czytana na zewnątrz w promieniach słońca.