Nie ma wciąż pełnej biografii Marii Dąbrowskiej, więc niejako w zastępstwie ukazują się książki takie jak "Dąbrowska (nie)znana" Ewy Głębickiej. To zbiór publikowanych już wcześniej szkiców poruszających różne kwestie związane z autorką "Nocy i dni" (np. jej stosunek do wolnomularstwa, Marka Hłaski, Katynia itp). Jedne teksty są ciekawsze, inne mniej, problemem jest ich zbyt duży rozrzut tematyczny, który właściwie nie układa się w żadną całość. Książkę rozbija ponadto ogromny tekst o "Nocach i dniach" (jedna trzecia książki),który należało skrócić albo podzielić na części (np. wyodrębnić w osobnym artykule wątek przekładów powieści na inne języki). Ogólnie miałem wrażenie dużej przypadkowości. Poza tym ogromnym rozczarowaniem był fakt, że najkrótszy z rozdziałów dotyczy wieloletniej, lesbijskiej relacji Marii Dąbrowskiej z Anną Kowalską. Temat tak mało wyeksploatowany aż prosił się o pogłębienie, a tutaj niemal trzy razy dłuższy jest tekst o tym czy Dąbrowska lubiła Gałczyńskiego, którego znała przelotnie.

Nie ma wciąż pełnej biografii Marii Dąbrowskiej, więc niejako w zastępstwie ukazują się książki takie jak "Dąbrowska (nie)znana" Ewy Głębickiej. To zbiór publikowanych już wcześniej szkiców poruszających różne kwestie związane z autorką "Nocy i dni" (np. jej stosunek do wolnomularstwa, Marka Hłaski, Katynia itp). Jedne teksty są ciekawsze, inne mniej, problemem jest ich...

Chętnie przeczytałam szkice Ewy Głębickiej o autorce moich ukochanych "Nocy i dni". Poświęcony tej powieści najobszerniejszy rozdział zainteresował mnie najbardziej. Ileż dyskusji, polemik, artykułów prasowych, rozpraw, książek było wynikiem ukazania się "Nocy i dni". Jakie emocje budzili bohaterowie, zwłaszcza Barbara! Tak sobie pomyślałam, że dziś ukazuje się tak wiele książek, ale przemijają dość szybko, nawet jeśli "na chwilę" potrafią wywołać jakiś "szum".

Ciekawe są i inne szkice, w których autorka zastanawia się nad wpływem masonerii na życie Dąbrowskiej i jej męża, nad ich stosunkiem do Józefa Piłsudskiego, nad sympatiami i antypatiami autorki "Nocy i dni".
Sięga także do "trudnej miłości" łączącej Marię z Anną Kowalską.

Głębicka przytacza wiele fragmentów z dzienników Dąbrowskiej i z jej listów. Liczne przypisy są umieszczone u dołu strony, co bardzo ułatwia ich czytanie na bieżąco z głównym tekstem.

Po przeczytaniu szkiców Głębickiej nabrałam ochoty, by sięgnąć do dzienników Marii Dąbrowskiej.

Chętnie przeczytałam szkice Ewy Głębickiej o autorce moich ukochanych "Nocy i dni". Poświęcony tej powieści najobszerniejszy rozdział zainteresował mnie najbardziej. Ileż dyskusji, polemik, artykułów prasowych, rozpraw, książek było wynikiem ukazania się "Nocy i dni". Jakie emocje budzili bohaterowie, zwłaszcza Barbara! Tak sobie pomyślałam, że dziś ukazuje się tak wiele...

Czy interesowaliście się kiedyś, życiorysem Mari Dąbrowskiej, poza suchymi notkami biograficznymi dyktowanymi przez nauczycieli w szkole, bądź czytanymi na obwolucie okładki "Noce i Dnie"? Nie? Ja do tej pory też nie byłam tym za bardzo zainteresowana. Okazuje się jednak, że niesłusznie. Postać tej niezwykłej powieściopisarki, dramatopisarki i tłumaczki, skrywa bowiem, niejedna ciekawostkę.

Autorka szkiców o powieściopisarce, profesor Ewa Głębicka, od lat śledzi i sama uczestniczy w wielu badaniach dotyczących Marii Dąbrowskiej i co ciekawe, nadal po tylu latach udaje się odkryć nowe zaskakujące watki biografii, tej nietuzinkowej pisarki.
Pokaźny rozdział ukazuje nam dokładna genezę powstania książki „Noce i dnie”, przełomowej i do tej pory uznawanej za jedną z najlepszych powieści w historii literatury polskiej, i za którą pisarka kilkakrotnie zostawała nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Okazuje się też, że autorka, w swojej flagowej powieści zawarła wiele wątków biograficznych. A trzeba mieć na uwadze, że Maria Dąbrowska wiodła ciekawe życie, w ciekawych literacko czasach.
W książce poznajemy życiorys Dąbrowskiej, jej dzieciństwo, związki z nurtami niepodległościowymi, małżeństwo z poznanym za granicą i zaprzyjaźnionym z Józefem Piłsudskim, Marianem Dąbrowskim. Wiele miejsca zajmują też, rozważania na temat relacji między Dąbrowską a Markiem Hłasko, relacji między pisarką a Gałczyńskim i rozważań na temat tego, czy Dąbrowska, naprawdę nie darzyła tego ostatniego sympatią… Wisienką na torcie jest rozdział poświęcony trudnej miłości między Dąbrowską a Anną Kowalską, o której nadal niezbyt często się wspomina.
Książka zawiera wiele fotografii pisarki, jej rękopisów czy listów, a także cytaty z korespondencji, i dzienników, co tworzy ją jeszcze bardziej atrakcyjną pozycją.

Polecam. Nie tylko fanom książki "Noce i dnie" i badaczom literatury. To naprawdę ciekawa pozycja dla każdego.

kochamciemojezycie.blogspot.com

Czy interesowaliście się kiedyś, życiorysem Mari Dąbrowskiej, poza suchymi notkami biograficznymi dyktowanymi przez nauczycieli w szkole, bądź czytanymi na obwolucie okładki "Noce i Dnie"? Nie? Ja do tej pory też nie byłam tym za bardzo zainteresowana. Okazuje się jednak, że niesłusznie. Postać tej niezwykłej powieściopisarki, dramatopisarki i tłumaczki, skrywa bowiem,...