Krótka, zabawna przypowieść. Trochę przeinaczone bo lis tu nie jest tym złym ale to typowe dla prozy Dahla. Polecam.

Krótka, zabawna przypowieść. Trochę przeinaczone bo lis tu nie jest tym złym ale to typowe dla prozy Dahla. Polecam.

Fajne obrazki, przyjemna bajeczka, ale film fafdziesiąt razy lepszy.

Fajne obrazki, przyjemna bajeczka, ale film fafdziesiąt razy lepszy.

Zabrałem się do książki zachęcony filmem Wesa Andersona, noo i niestety film mocno przerabia książkę na plus dla siebie.

Zabrałem się do książki zachęcony filmem Wesa Andersona, noo i niestety film mocno przerabia książkę na plus dla siebie.

Przeczytałam sama, bardzo mi się podobała :)

Przeczytałam sama, bardzo mi się podobała :)

Lisie książki dla Lisa, bardzo ładnie :) Jednak najpierw obejrzałem film, który mi się niezmiernie podobał... chociaż zarówno film jak i książkę można rozpatrywać na dwóch poziomach.

Ponoć "to nie jest bajka", ale jak widzę książkę umieszcza się pośród literatury dziecięcej. Jasne, krótka, zabawna o wyrazistych postaciach, z fajnymi rysunkami... może podobać się dzieciom. I Pan Lis będzie bohaterem, sprytnym, szczwanym, który wodzi za nos trzech obrzydliwców. Jak to w baśniach. Nawet jeśli główny bohater robi szemrane deal'e to wciąż jest protagonistą. Prawa baśni i bajek.

Jako Lis (chyba sobie dopiszę Pan) również biłem brawo sprytnemu mikicie, kochanym przez panią Lisową i cztery liski. Od tego jest list przechera by kurki kraść i dusić. By w szyjki się wgryzać.

Ale jednak wydaje mi się, że pod warstewką bajki autor chciał pokazać pokazać coś więcej. Trzej obleśni a bogaci farmerzy - autor strasznie ich zohydza jednocześnie podkreślając, że maja ludzi na zawołanie, sprzęt ergo są bogaci. Kontra Pan Lis, który okrada ich "by wyżywić głodujące dzieci". Mi to pachnie komunistycznym smrodkiem... taaak, zjedzmy bogatych. Przecież "głodujący" ma prawo okradać tych co mają więcej... to prawie nie ludzie, tak są obleśni. Pod tym względem to mi się absolutnie nie podobało. Ale też nie odpowiada naturze. Lisy żywią się głównie drobną zwierzyną leśną, myszami, nornicami, zającami, drobnym ptactwem, żabami, jaszczurkami. Jasne, czasami pokuszą się by okraść człowieka... ale to w miejscach gdzie roi się od lisów, blisko lasów.

Tak też piękny symbol leśnego księcia mikity, zbrukał mi Dahl, pakując go w czerwoną powiastkę. Dzieci tego nie wyłapią... ale mądry rodzic powinien tę książkę czytać z dzieckiem i rozmawiać, że kradzione jednak nie tuczy.

Lisie książki dla Lisa, bardzo ładnie :) Jednak najpierw obejrzałem film, który mi się niezmiernie podobał... chociaż zarówno film jak i książkę można rozpatrywać na dwóch poziomach.

Ponoć "to nie jest bajka", ale jak widzę książkę umieszcza się pośród literatury dziecięcej. Jasne, krótka, zabawna o wyrazistych postaciach, z fajnymi rysunkami... może podobać się dzieciom....

Pamiętam jak w 2007 roku na zajęciach z języka polskiego, mieliśmy fragment tej książki w podręczniku. Omawialiśmy tekst ze studentami, którzy w tym czasie odbywali praktyki. Zadaniem domowym było dokończenie opowieści, która kończyła się w momencie, gdy trzej farmerzy zaczęli dobrać się lisiej nory koparkami. Chciałem być sprytny i obszedłem lokalne biblioteki żeby doczytać książkę do końca i napisać zakończenie takim jakie ono jest w oryginale. Niestety pozycja okazała się niedostępna i moje podstępne plany spełzły na niczym. Teraz, gdy po kilkunastu latach wreszcie mam Fantastycznego Pana Lisa w rękach wiem, że za nic w świecie nie domyśliłbym się jakie są rzeczywiste dalsze losy lisiej rodziny.

Pamiętam jak w 2007 roku na zajęciach z języka polskiego, mieliśmy fragment tej książki w podręczniku. Omawialiśmy tekst ze studentami, którzy w tym czasie odbywali praktyki. Zadaniem domowym było dokończenie opowieści, która kończyła się w momencie, gdy trzej farmerzy zaczęli dobrać się lisiej nory koparkami. Chciałem być sprytny i obszedłem lokalne biblioteki żeby...

Trzej farmerzy. Bogaci i wstrętni. "Wszyscy trzej byli tak wstrętni i podli, jak to się zdarza między ludźmi." Już po takim wstępie czytelnik staje po stronie lisa. I chociaż lis kradnie drób podłym ludziom, pakując przy okazji w kłopoty zwierzęta z całej okolicy (znika połowa lasu a wokół krążą uzbrojeni ludzie) to nadal wzbudza ciepłe uczucia.
Ilustracje wykonał Quentin Blake, wybitny rysownik, który w 2002 roku zdobył Nagrodę Hansa Christiana Andersena, najwyższe wyróżnienie dla twórców książek dziecięcych. Spośród 300 zilustrowanych tytułów 18 to książki R.Dahla.
Na końcu umieszczono kilka ciekawostek o Autorze, m.in. jego motto życiowe:
"Moja świeca z dwóch końców płonie,
Nie przetrwa nocy, za krótki knot,
Lecz przyjaciołom i wrogom moim
Nim się wypali, da światła moc."

Trzej farmerzy. Bogaci i wstrętni. "Wszyscy trzej byli tak wstrętni i podli, jak to się zdarza między ludźmi." Już po takim wstępie czytelnik staje po stronie lisa. I chociaż lis kradnie drób podłym ludziom, pakując przy okazji w kłopoty zwierzęta z całej okolicy (znika połowa lasu a wokół krążą uzbrojeni ludzie) to nadal wzbudza ciepłe uczucia.
Ilustracje wykonał Quentin...

Uśmialiśmy się całą rodzinką:-)

Uśmialiśmy się całą rodzinką:-)

rzadko się to zdarza, żeby film był lepszy od książki (zwłaszcza też dobrej). Panu Andersonowi się to udało co nie znaczy, że nie warto sięgnąć również po książkę!

rzadko się to zdarza, żeby film był lepszy od książki (zwłaszcza też dobrej). Panu Andersonowi się to udało co nie znaczy, że nie warto sięgnąć również po książkę!

Krótka, ale zabawna historia o sprytnym lisie z cudownymi ilustracjami.

Gorąco polecam (jak również wersję filmową Wesa Andersona - która jest jeszcze lepsza od książki)

Krótka, ale zabawna historia o sprytnym lisie z cudownymi ilustracjami.

Gorąco polecam (jak również wersję filmową Wesa Andersona - która jest jeszcze lepsza od książki)