Dziwna książka, niejednoznaczna. Napisana bardzo dobrze, wręcz wirtuozersko jeżeli chodzi o poziom intelektualny, ale jednak co nieco trudno zrozumiała (zrozumiała do końca) dla przeciętnego czytelnika. Hmmm, dla oczytanego czytelnika chyba też. Kluczem do niej jest bowiem znajomość łaciny, ale także dokładna znajomość literatury starożytnej. Bez tego multum odniesień do tego kręgu kulturowego, których w książce mamy wiele, są niemal na każdej stronie, staje się mało zrozumiała.
Akcja jest prowadzona raz szybko, raz leniwie, miejscami trochę szarżuje (np. dwaj nauczyciele „podpalają” budynek w środku miasta, po czym go, w sumie okradają i to w biały dzień). Ciekawie są poprowadzone wątki uczuciowe. Poruszanych tematów, od kulturowo-zawodowych po rasistowsko-polityczne jest bardzo dużo. Akcja potrafi bardzo wciągnąć (a być może o to w końcu w literaturze najbardziej chodzi),czeka się z wypiekami na zakończenie. Niestety postać pewnego ważnego bohatera pojawiającego się w drugiej części mnie osobiście nie przekonuje. Jest to jakiś byt papierowy, albo inaczej, z jakiegoś koszmaru.
Myślę, że książka ta może znaleźć grono wielbicieli, ale wiele osób może śledzić w niej tylko akcję poszukiwania skarbu, bez wielkiego zagłębiania się w przemyślenia głównego bohatera.
Generalnie na pewno warto przeczytać, a podyskutować można np. tu:. http://pansamochodzik.net.pl/viewtopic.php?p=292145#292145

Dziwna książka, niejednoznaczna. Napisana bardzo dobrze, wręcz wirtuozersko jeżeli chodzi o poziom intelektualny, ale jednak co nieco trudno zrozumiała (zrozumiała do końca) dla przeciętnego czytelnika. Hmmm, dla oczytanego czytelnika chyba też. Kluczem do niej jest bowiem znajomość łaciny, ale także dokładna znajomość literatury starożytnej. Bez tego multum odniesień do...