Bohaterem tytułu jest nastolatek Ashiya. Młodzieniec napotyka pewnego dnia stworzonko, które myli z zagubioną pluszową zabawką. Okazuje się, że jest to demon, który uczepił się chłopaka i wysysa jego energię życiową. To sprawia bohaterowi olbrzymie problemy w życiu. Dlatego Ashiya decyduje się na skorzystanie z usługi egzorcysty. Tak trafia on na Abeno, który wrabia chłopaka w gigantyczny dług, który bohater będzie musiał odpracować, pomagając egzorcyście. Tak zaczyna się niezwykła i barwna przygoda nastolatka dowiadującego się o istnieniu demonów i wszelkiej maści dziwacznych stworów, które są niewidoczne dla większości ludzi.

Bohaterem tytułu jest nastolatek Ashiya. Młodzieniec napotyka pewnego dnia stworzonko, które myli z zagubioną pluszową zabawką. Okazuje się, że jest to demon, który uczepił się chłopaka i wysysa jego energię życiową. To sprawia bohaterowi olbrzymie problemy w życiu. Dlatego Ashiya decyduje się na skorzystanie z usługi egzorcysty. Tak trafia on na Abeno, który wrabia...

Przyjemna manga, z ciekawymi postaciami i jeszcze bardziej intrygującą historią.

Przyjemna manga, z ciekawymi postaciami i jeszcze bardziej intrygującą historią.

Czytałam dużo pozytywnych recenzji o tym tytule, przez co miałam wysokie oczekiwania, którym manga niestety nie sprostała.

Na przestrzeni trzech tomów dosłownie nic się nie wydarzyło.
Wygląd Zaświatów mnie rozczarował. Nie było w tym nic magicznego i intrygującego. Projekty demonów były proste i kiczowate. Jedynym wyjątkiem był Włochacz 🥹

Na tle innych mang o demonach, które czytałam ta wypada najgorzej i najbardziej nijako. Wygląda to tak jakby autorka nie miała żadnego pomysłu na historie. Tym samym powiela dobrze znane schematy płynąc POWOLI do przodu.

Postaci niczym się nie wyróżniają. W końcu dostajemy uroczego i nieporadnego nastolatka, który chce dla każdego dobrze, a drugi to taki zimny drań, któremu na niczym nie zależy (z pozoru).
Dialogi są sztywne i nienaturalne. Przez co wszystko wydaje się sztuczne.
Drażniła mnie też duża ilość onomatopeji. Pierwszy raz spotkałam się z tym, żeby było ich aż tyle 🫣

Kreska jest kanciasta i uboga w tła, co mocno rozprasza.

Muszę przyznać, że sam pomysł na fabułe jest ciekawy. Bo w końcu mamy odwrotną sytuacje i pomaga się demonom.
Niestety te trzy tomy nie zachęciły mnie na tyle, żeby sięgnąć po kolejne :(

Czytałam dużo pozytywnych recenzji o tym tytule, przez co miałam wysokie oczekiwania, którym manga niestety nie sprostała.

Na przestrzeni trzech tomów dosłownie nic się nie wydarzyło.
Wygląd Zaświatów mnie rozczarował. Nie było w tym nic magicznego i intrygującego. Projekty demonów były proste i kiczowate. Jedynym wyjątkiem był Włochacz 🥹

Na tle innych mang o demonach,...

Pierwszy tomik bardzo dobrze wprowadza czytelnika do wykreowanego świata, w którym to demony pojawiają się w świecie ludzi, niekiedy wpływając dość bezpośrednio na ich życie. Autorka na tym tle prezentuje ważnych dla serii bohaterów, którzy jako nieliczni mogą widzieć byty niematerialne. Z jednej strony jest to Ashiya, który niekoniecznie chciał posiadać taką „zdolność” z drugiej tytułowy Posępnym Mononokeanem, zajmujący się wszelkiej maści egzorcyzmami. W przeciwieństwie jednak do kilku innych podobnych pozycji nie pomaga on ludziom, ale samym demonom, które chcą dostać się do „własnego” świata.

Na przestrzeni pierwszych pięciu tomów, na czytelnika czeka masa „przygód”, w których to bohaterowie muszą pomagać kolejnym pojawiającym się demonom. Byty nie materiale są naprawdę różnorodne, zarówno pod względem zachowania, jak i wyglądu, wszystkie jednak mają jakieś wpływ na ludzi w pobliżu. Epizodyczny charakter kolejnych spraw łączony jest tutaj postaciami dwójki bohaterów, których relacje stopniowo ewoluują, a czytelnik ma przy okazji możliwość odkrywania części ich przeszłości (która stanowi sporą tajemnicę, szczególnie w przypadku Abeno Haruitsuki). W pierwszych pięciu tomach czytelnika ma również okazje obserwować rozwój relacji pomiędzy nastolatkami, którzy tylko pozornie za sobą nie przepadają, coraz bardziej jednak są od siebie zależni.

Całą recenzja na:

https://gameplay.pl/news.asp?ID=129347

Pierwszy tomik bardzo dobrze wprowadza czytelnika do wykreowanego świata, w którym to demony pojawiają się w świecie ludzi, niekiedy wpływając dość bezpośrednio na ich życie. Autorka na tym tle prezentuje ważnych dla serii bohaterów, którzy jako nieliczni mogą widzieć byty niematerialne. Z jednej strony jest to Ashiya, który niekoniecznie chciał posiadać taką „zdolność” z...

Bardzo przyjemna manga z dużą dawką humoru. Nie zabraknie tu również scen zmiękczających serce. Nie jest to jednak pozycja dla osób chcących zobaczyć walkę z demonami.

Bardzo przyjemna manga z dużą dawką humoru. Nie zabraknie tu również scen zmiękczających serce. Nie jest to jednak pozycja dla osób chcących zobaczyć walkę z demonami.

Fajna manga , ładna kreska, szybko się czyta. Wciągnęłam się od pierwszej strony i nie mogłam przestać czytać. Na pewno sięgnę po kolejny tom. Serdecznie polecam

Fajna manga , ładna kreska, szybko się czyta. Wciągnęłam się od pierwszej strony i nie mogłam przestać czytać. Na pewno sięgnę po kolejny tom. Serdecznie polecam

Moje wrażenia:

Zawsze bałam się historii, które miały w sobie słowo demon, opętanie i egzorcyzm. Omijałam takie pozycje szerokim łukiem, modląc się, by jej potwory nie nawiedzały mnie potem w snach. Ale dzięki mandze „Posępny Mononokean” mój chory strach w końcu zamienił się w lekki uśmiech i teraz, demony nie kojarzą mi się już ze złymi duchami, a z futrzastymi stworzeniami ala pokemon.

Muszę przyznać, że bardzo polubiłam postać Ashiya, ale jeszcze bardziej jego przyjaciela Abeno – Mistrza Mononokeanu, który jest nie tylko przystojny, ale i także pełen tajemnic. Razem z Ashiyą tworzą naprawdę zgrany, zabawny duet, który nie boi się żyć na krawędzi dwóch sprzecznych ze sobą światów.

Szczerze?

To kto by w ogóle pomyślał, że świat demonów może okazać się dla strachliwiego czytelnika aż tak inspirujący i pocieszny. A jednak… Aura Mononokeanu ma w sobie tą moc, która rozbudza nas siłą swojej pozytywnej energii.

Bohaterowie:

➡ Abeno

To nie tylko ponury i zamknięty w sobie licealista, ale i także wielki Mistrz Mononokeanu. Ma moc egzorcyzmowania demonów i wysyłania ich do bram Zaświatów. Dostaje za to dobrą wypłatę, satysfakcję zawodową i możliwość podróży między światami.

Mimo to, praca egzorcyzmy nie należy do zajęć zbyt łatwych i przyjemnych. Pochłania ona bardzo dużo energii i nerwów. Dlatego też, Abeno postanawia jak najszybciej zatrudnić sobie pomocnika, który ulży mu trochę w obowiązkach.



➡ Ashiya

To główny bohater tej mangi. Jest młody, wrażliwy i nieziemsko roztargniony. Kłopoty, to jego drugie imię. Dlatego też, często prześladuje go nie tylko sam pech, ale i uparte demony. Włochacz był jednym z nich, który najpierw doprawdził jego życie do ruiny, by następnie stać się jego najlepszym przyjacielem.

W wolnym czasie, Ashiya pracuje u Abeno jako pomocnik do spraw egzorcystycznych. Z całą pewnością, nie jest to praca łatwa i bezpieczna, ale dług za Włochacza sam z siebie się nie spłaci. Szkoda tylko, że pensja jest słaba, pracodawca złośliwy, a demony coraz bardziej wymagające.





➡ Kora i Shizuka

To nieco szalone i zabawne demony, które prowadzą w Zaświatach swoją własną aptekę z lekarstwami. Są piękne, urocze i przypominają z wyglądu ludzkie kobiety.

Kora to szefowa aptekarskiego interesu i jednocześnie farmaceutyczna fetyszka. Uważaj więc na swoje paluszki, bo nim się obejrzysz, stracisz je bezpowrotnie.

Shizuka, to przeurocza pomocnica Kory, która jest jednocześnie siostrą pracodawcy Abeno. Jest pomocą i uprzejma, choć l bałaganiara z niej niepowtarzalna.



➡ Zenko

To pracowita i urocza licealistka, która opiekuje się świątynią swojego ojca. Kiedyś, pragnie odziedziczyć po nim ten fach, ale ojciec kategorycznie się temu sprzeciwia.

W świątyni pojawia się Ashiya, który próbuje przekonać Zenko do istnienia demonów. Prosi ją także o pomoc w odnalezieniu maski śmiechu. Trop dziewczyny prowadzi do jej ojca, który od kilku dni, nie potrafi przestać się szaleńczo śmiać.




Demony:

➡ Włochacz

Uroczy, włochaty demon, który z wyglądu przypomina nieszokodliwą, słodką maskotkę, ale kiedy jest zły, to nie ma zmiłuj. Potrafi przyczepić się do ofiary i żerować na jej energii przez wiele, długich dni. Jego skołowane nerwy można ukoić tylko w jeden sposób, wspólną zabawą piłką plażową.



➡ Pan Skrzyp

To demon, który jest połączeniem wielkiego krzakach z malutukimi ptasimi nóżkami. Wygląda bardzo przerażająco i niebezpiecznie. Jego wyegzorcyzowanie nie należy do spraw łatwych i przyjemnych. Pan skrzyp zbyt mocno zakorzenił się w świecie żywych, zmniejszając swoją szansę na podróż do Zaświatów.



➡ Kapibara

To wielki, groźny demon, który ma postać niedźwiedzia. Jest bardzo agresywny i zły, a zwłaszcza wtedy, gdy ktoś kradnie jego sklepowe produkty. I kiedy złapie takiego złodzieja, to pragnie wyłącznie jego krwi i bólu. Chyba, że… masz odpowiednią sumę jenów, by móc wykupić u niego swoją wolność. Jeśli nie, to biada tobie. Ten demon, zrobi z ciebie szaszłyki i sprzeda w okazyjnej cenie.



➡ Maska śmiechu Pana Mitsuchigurego

Istnieją 3 maski Pana Mitsuchigurego – maska śmiechu, płaczu i gniewu. To dzięki nim, demon może okazywać swoje uczucia. Niestety, kiedy Pan Mitsuchigury został wysłany do Zaświatów, jedną niechcąco zgubił. I teraz, maska śmiechu przyczepiła się do jakiegoś przypadkowego człowieka, zmuszając go do wiecznego śmiechu. Odzyskanie jej, nie jest proste. Nie można jej tak po prostu zerwać siłą. Tylko pojawienie się przed nią twarzy pełen łez, uwalnia z jej okrutnych sideł.




Styl:

Kreska Pani Wazawy jest naprawdę nieziemsko fantastyczna i jedyna w swoim rodzaju. Ma w sobie nietuzinkowe piękno i moc kreatywnej Japonii, która nie tylko zauracza nas magią pradawnych wierzeń i zwyczajów, ale i aurą swojej niebanalnej tajemnicy.

Ponadto, postacie do tej magii zostały narysowane i wykreowane w sposób naprawdę bardzo emocjonalny i głęboki. Kreska jest schludna, symetryczna, lekka i co najważniejsze, wypełniona po brzegi ogromną dawką pozytywnej energii.

A jeśli chodzi o Abeno… To nie potrafię oderwać od niego wzroku. Moim zdaniem, ten przystojny uparciuch jest jedną z najlepiej wykreowanych i przepięknie narysowanych postaci w świecie japońskich mang.



Szata graficzna:

Muszę przyznać, że jestem zauroczona kreatywnością i plastycznością okładek z serii „Posępny Mononokean”. Są naprawdę fenomenalnie i zapierające dech w piersiach.

Są miękkie, lśniące i otulo miłą w dotyku obwolutą ze skrzydełkami. Strony są śnieżnobiałe, druk czarno-biały, a środek pełen demonów, które zabiorą cię do świata pełnego niezwykłych przygód.


Podsumowanie:

„Posępny Mononokean” to niesamowicie wciągająca i trzymająca w napięciu historia, która pochłonęła mnie nie tylko magią swojej fantastycznej przygody, ale i kreatywną kreską, wartką fabułą i oraz nietuzinkowymi bohaterami, którzy rozpalili moją wyobraźnię do granic wszelkich możliwości.

Moje wrażenia:

Zawsze bałam się historii, które miały w sobie słowo demon, opętanie i egzorcyzm. Omijałam takie pozycje szerokim łukiem, modląc się, by jej potwory nie nawiedzały mnie potem w snach. Ale dzięki mandze „Posępny Mononokean” mój chory strach w końcu zamienił się w lekki uśmiech i teraz, demony nie kojarzą mi się już ze złymi duchami, a z futrzastymi...

Całkiem dobry początek. Manga jest przyjemna i lekka do czytania. Kreska niestety prezentuje się nieco gorzej niż w ekranizacji, widać, że autorka bardziej skupiła się na ogólnej fabule. Całość nadal jest bardzo dobra, a co najdziwniejsze zainteresowała nawet mojego brata, a to już wielkie osiągnięcie. Nawet Noragami czy Pandora Hearts nie były w stanie zmusić go do skończenia chociażby jednego tomu, a tu proszę obecnie jest już na 3.

Moje oceny:
Fabuła - 8
Kreska - 7
Postacie - 8

Wyczuwam tu naprawdę duży potencjał.

Całkiem dobry początek. Manga jest przyjemna i lekka do czytania. Kreska niestety prezentuje się nieco gorzej niż w ekranizacji, widać, że autorka bardziej skupiła się na ogólnej fabule. Całość nadal jest bardzo dobra, a co najdziwniejsze zainteresowała nawet mojego brata, a to już wielkie osiągnięcie. Nawet Noragami czy Pandora Hearts nie były w stanie zmusić go do...

Nie wierze, że to pisze, ale w tej mandze są słodziutkie demony :).
Jest pełna śmiechu i nawet nie wiem, kiedy dotarłam na sam koniec tego tomu. Jednak, kiedy już się tak stało pomyślałam sobie, że to musi być jakiś chory żart i jak to, że nie mogę dalej czytać. To zgroza!
Już bym kolejne przeczytała. Taka wciągająca.
Gorąco polecam ! ! ! <3

Nie wierze, że to pisze, ale w tej mandze są słodziutkie demony :).
Jest pełna śmiechu i nawet nie wiem, kiedy dotarłam na sam koniec tego tomu. Jednak, kiedy już się tak stało pomyślałam sobie, że to musi być jakiś chory żart i jak to, że nie mogę dalej czytać. To zgroza!
Już bym kolejne przeczytała. Taka wciągająca.
Gorąco polecam ! ! ! <3

Pozycja o pięknej i nieco groźnej kresce, już sama okładka ostrzega czytelnika, że wchodzimy do świata pełnego dziwów i niesamowitych zdarzeń. Świata, gdzie demony są wśród ludzi. Jednak czy rzeczywiście są im wrogie? Przestawiam mangę Kiri Wazawa Posępny Mononokean. Otwórzmy razem bramy świata zbłąkanych dusz.

Głównego bohatera, Hanae Ashiya, poznajemy gdy ma ze sobą niecodziennego "towarzysza" w postaci uroczej włochatej kulki. Jednak to z pozoru urocze stworzenie to demon, który czerpie energię z swojego żywiciela-człowieka. Gdy nasz uczeń liceum po raz kolejny mdleje przed szkołą, i budzi się u pielęgniarki znajduje tam numer do egzorcysty Mononokean, który szuka ucznia do pracy. Nasz bohater nie mając nic do stracenia dzwoni pod podany numer. I tak zaczyna sie jego przygoda z poznawaniem świata demonów, któremu towarzyszy okrycie, że demony nie są takie złe jak je malują. Okazuje się bowiem, że są to zagubione dusze, które chcą pomocy i odrobiny zainteresowania, tak jak nasz włochaty przyjaciel.

Posępny Mononokean to jedna z tych pozycji, która z każdą przeczytaną stroną sprawia, że chcemy więcej i więcej. Z ogromnym żalem odkładałam tomik na półkę, wiedząc, że na kolejny przyjdzie mi trochę poczekać. Ciekawy świat, oryginalne spojrzenie na przedstawienie demonów i ich roli w życiu ludzi, a także bohaterowie, którzy mimo dzielących ich różnic potrafią się dogadać i stawić czoła wyzwaniom stawianym przez los. Do tego wszystkiego należy dodać nutkę komizmu jaką dodają sprzeczki egzorcysty i głównego bohatera.

Kreska jak już wspomniałam na wstępie jest piękna, ale również momentami nieco niepokojąca. Jest to oczywiście zaleta, w końcu przyjdzie nam poznawać świat demonów i niezwykłych zjawisk. Miłym dodatkiem do pierwszego tomu była piękna kartka pocztowa. Sam tomik zaś został wydany w tradycyjnym formacie, a pod obwolutą czekają na czytelnika urocze dodatki.

Posępny Mononokean to przemyślana i głęboka manga. Nie mogę sie doczekać poznania dalszych losów bohaterów, ich relacji i poczynań. Coś mi mówi, że to będzie naprawdę wspaniała historia z wieloma wątkami. To pozycja, która wciąga swoją historią i piękną kreską.

Ocena: 8/10

Po więcej recenzji zapraszamy do Kosza z Książkami:
koszzksiazkami.pl

Pozycja o pięknej i nieco groźnej kresce, już sama okładka ostrzega czytelnika, że wchodzimy do świata pełnego dziwów i niesamowitych zdarzeń. Świata, gdzie demony są wśród ludzi. Jednak czy rzeczywiście są im wrogie? Przestawiam mangę Kiri Wazawa Posępny Mononokean. Otwórzmy razem bramy świata zbłąkanych dusz.

Głównego bohatera, Hanae Ashiya, poznajemy gdy ma ze sobą...