Miejscem akcji jest Syria, potem akcja przenosi się do Turcji do obozu uchodźców. Główną bohaterką jest Soraya, dziewiętnastoletnia Syryjka. Dziewczyna została znaleziona pod gruzami własnego domu i budzi się w szpitalu polowym. W wojnie traci brata, a jej ojciec zostaje ranny. Jej matka po stracie syna zaczyna chorować. W konsekwencji dziewczyna musi wziąć za nich odpowiedzialność i się nimi zająć. Gdy Soraya odzyskuje przytomność widzi rozpacz i niedolę ludzi, którzy stracili i opłakiwali kogoś bliskiego lub sami cierpieli z powodu obrażeń odniesionych w wojnie. Rodzina po dojściu do siebie trafia do obozu uchodźców w Turcji. Na miejscu dziewczyna zajmuje się rodzicami i chodzi po przydział żywności. Po przybyciu na miejsce dziewczyna musi na własną rękę zapoznać się z zasadami panującymi w obozie. Soraya wraz z rodzicami i innymi uchodźcami prowadzi ciężki los w zamkniętej przestrzeni. Przed wojną brat dziewczyny angażuje się w opozycyjne działania przeciw Asadowi. Mohammad z całej rodziny był największym przeciwnikiem partii Baas. Rodzina, jak wiele innych syryjskich rodzin, pogodziła się ze statusem obywateli drugiej kategorii. Wiara w rewolucję niosła się z domu do domu. Z dnia na dzień powiększały się szeregi opozycji. Jak dalej potoczy się życie Sorayi? Czy jej matka wróci do równowagi psychicznej?
Książka napisana jest łatwym do zrozumienia językiem. Akcja jest szybka, która do końca trzyma w napięciu. Autorka w swojej debiutanckiej powieści przedstawia życie w obozie uchodźców. Pisarka potrafi przekazać Czytelnikowi emocje i myśli bohaterów. Powieść pokazuje świat współczesnej wojny, która skazuje ludzi na życie w obozach dla uchodźców. Książka jest obrazem życia ludzi mieszkających w obozie. Ludzie są skazani na pomoc kraju, w którym mieści się obóz. Strony powieści pokazują nam niepewność, skrajną biedę i rozpacz ludzi, którzy nie widzą przed sobą lepszego jutra. Mieszkańcy obozu nie mają możliwości wyjścia na zewnątrz. Książka otwiera nam oczy na problemy innych ludzi i na ich cierpienia. Czytając powieść docenia się, że żyjemy w spokojnym kraju.
Recenzja znajduje się na blogu: https://fascynujacyswiatksiazki.blogspot.com

Miejscem akcji jest Syria, potem akcja przenosi się do Turcji do obozu uchodźców. Główną bohaterką jest Soraya, dziewiętnastoletnia Syryjka. Dziewczyna została znaleziona pod gruzami własnego domu i budzi się w szpitalu polowym. W wojnie traci brata, a jej ojciec zostaje ranny. Jej matka po stracie syna zaczyna chorować. W konsekwencji dziewczyna musi wziąć za nich...

Książka opisuje losy młodej Syryjki, która wraz z rodziną trafia do obozu dla uchodźców w Turcji. Jak można się domyślać jest praktycznie jeden sposób aby 19-letnia kobieta mogła się z niego wyrwać - temat książki poważny, ale sama treść, postawa bohaterki jak i zakończenie całej historii pozostawia wiele do życzenia.

Książka opisuje losy młodej Syryjki, która wraz z rodziną trafia do obozu dla uchodźców w Turcji. Jak można się domyślać jest praktycznie jeden sposób aby 19-letnia kobieta mogła się z niego wyrwać - temat książki poważny, ale sama treść, postawa bohaterki jak i zakończenie całej historii pozostawia wiele do życzenia.

Poczucie bezpieczeństwa, spokoju i wszystko to, co czyni człowieka szczęśliwym można utracić w jednej chwili, tak jak to się stało w przypadku Sorayi. Dziewiętnastoletnia dziewczyna traci dach nad głową i bliską sercu osobę. Trafia z Syrii do obozu dla uchodźców w Turcji wraz z matką i ciężko rannym ojcem. Bez dobytku, pieniędzy, ale jeszcze z iskierką nadziei na lepszą przyszłość. Nadzieja ta szybko znika, gdy Soraya poznaje realia, w których przyjdzie jej żyć. Dla dobra rodziny ma zostać wydana za mąż, za mężczyznę starszego od niej o trzydzieści lat. Niemal na miejscu okazuje się, że będzie drugą żoną. To nie koniec tragedii w jej życiu. Gdy już wszystko jakoś zaczyna się układać po raz drugi los mocno ją doświadcza i zmusza do kolejnego wyboru.

Meltem Yilmaz – turecka dziennikarka i pisarka. Jej artykuły często dotyczą ludzi będących w trudnej sytuacji życiowej. „Soraya” jest jej debiutem powieściowym, dla którego inspiracją stały się prawdziwe wydarzenia.

Po debiuty literackie sięgam dosyć często, gdyż zawsze ciekawa jestem ich sekretów. Do tej książki zachęciły mnie dodatkowo: ciekawy opis oraz barwna, wyrazista okładka. Co skrywają strony tej powieści?

Od pierwszych stron książkę czyta się lekko i z ciekawością. Autorka porusza w niej wiele ważnych tematów. Trudny pobyt w obozie dla uchodźców, starcia pomiędzy różnymi grupami, wyobcowanie, biedę, trudne warunki sanitarne oraz stopniowe zatracanie się w braku celu i nadziei. Ukazuje też przyzwolenie na niektóre destrukcyjne działania, które nie powinny mieć miejsca, ale ludzie czasem w akcie desperacji wierzą niewłaściwym osobom. Wszystko ma swoją cenę, w tym wypadku bardzo wysoką. Trudno wyobrazić sobie, co muszą przeżywać osoby w takiej sytuacji.

Soraya to postać, która wzbudza sympatię. Dziewczyna wykazuje się siłą i determinacją. Nie poddaje się w obliczu zagrożenia, chociaż też bywają momenty, gdy traci nadzieję. Troszczy się o rodziców i poszukuje rozwiązania z sytuacji, w jakiej się znaleźli. Małżeństwo z obcym człowiekiem ją przeraża, lecz musi spróbować. Co innego jej pozostało? Z pozoru zachowanie jej męża Murata wydało mi się przerysowane, lecz później odkryłam jak bardzo się myliłam. Wraz z kolejnymi rozdziałami obraz się wyostrza i rozjaśnia. W opowieści występuje sporo postaci, niektóre są tylko zarysowane, inne natomiast wzbudzają wiele emocji, tak jak Soraya.

W książce nie brak różnych wydarzeń, które splatają się ze sobą w jedną historię. Wydarzeń trudnych, smutnych, a czasem wzbudzających strach, czy wręcz niesmak. Język jest sugestywny i barwny, a opowieść ciekawa i poruszająca, chociaż miejscami występują pewne zgrzyty. Zakończenie – cóż, nie będę Wam o nim pisała za wiele. Pozostawia miejsce na domysły lub też otwiera kolejną część powieści.

„Soraya” to udany debiut literacki, ale przede wszystkim ciekawa, wypełniona emocjami i poruszająca trudne tematy opowieść. Książkę czyta się bardzo szybko, wzbudza emocje i ukazuje trudne wydarzenia, życiowe zakręty i ludzkie tragedie. Zapada w pamięci i warto do niej zajrzeć, mimo drobnych potknięć, na które można się natknąć.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2017/03/16/soraya-meltem-yilmaz/

Poczucie bezpieczeństwa, spokoju i wszystko to, co czyni człowieka szczęśliwym można utracić w jednej chwili, tak jak to się stało w przypadku Sorayi. Dziewiętnastoletnia dziewczyna traci dach nad głową i bliską sercu osobę. Trafia z Syrii do obozu dla uchodźców w Turcji wraz z matką i ciężko rannym ojcem. Bez dobytku, pieniędzy, ale jeszcze z iskierką nadziei na lepszą...

Narratorką jest sama Soraya, młoda Syryjka, która snuje opowieść o swoim życiu, rodzinie. Historia zaczyna się od momentu ocknięcia się oszołomionej dziewczyny- głównej bohaterki w szpitalu. Nie od razu dociera do niej, co się wydarzyło, musi także zmierzyć się z bólem, i to nie tylko tym fizycznym. Wojna domowa odciska piętno na rodzinie Nomarich, która trafia do obozu dla uchodźców w Turcji. Teraz to ona troszczyła się o rodziców, i to na jej głowie było wszystko od tej pory. Opisuje egzystencję w obozie, warunki i prawa/ kary, jakimi rządzi się obóz, a także relacje między osadnikami, konflikty, nielegalne interesy. Zaaranżowane małżeństwo, miało być wyjściem dla wszystkich. Przeżyła szok, kiedy dowiedziała się kim jest jej przyszły mąż... no ale wytrwała w postanowieniu. Murat początkowo okazał się życzliwym, cierpliwym człowiekiem, a nawet wręczał jej upominki, chcąc umilić życie nowej żonie. W przeciwieństwie do pierwszej żony, która najchętniej pożarła by Sorayę żywcem, czego w ogóle nie kryła.Młoda mężatka zaczyna z czasem patrzeć na Murata bardziej przychylnym okiem. Małżonek zaskarbia sobie jej uczucia, pozwala rozkochać w sobie, a dziewczynie poczuć się szczęśliwą. Kiedy na jaw zaczynają wychodzić tajemnice Murata, Soraya traci zaufanie do niego, także uczucie wygasa, oddalają się od siebie. Syryjka poznaje gorzki smak rozczarowania, uświadamiając sobie, kim tak naprawdę była dla męża. Znienawidziła go po śmierci jeszcze bardziej, znowu pozostała sama na pastwę losu, a miało być tak pięknie... Wszystkie marzenia, nadzieje, których kurczowo się trzymała w końcu zgasły na dobre. To wszystko zniszczyło ją bardziej niż wojna i obóz, jak sama przyznaje. Wyrzuca sobie, że przyszło jej zapłacić najwyższą cenę za oszukanie przeznaczenia, chcąc uciec przed wojną, naraziła się na jeszcze większe cierpienia, w imię miłości. Serce ją zdradziło, a za sprawą tureckiego męża straciła całą radość życia. Bohaterka po opuszczeniu domu męża podkreśla także, że czuje się jak w więzieniu, mimo że znajduje się poza murami hermetycznego obozu. W Turcji przebywa nielegalnie, pośrednicy odnoszą się z niechęcią do niej, i wcale nie ułatwiają przypominając jej o kiepskim położeniu, w jakim aktualnie się znalazła :/ Dodatkowo, mamy tutaj nakreślony reżim Asada i rewolucję opozycjonistów.

Meltem stosuje liryczny język, kiedy mowa o uczuciach, chociaż nie brak i dosadnych słów oddających brutalne realia otoczenia, co nadaje realizmu. Czyta się bardzo szybko, akcja wciąga, kolejne strony przerzucałam coraz bardziej ciekawa losów młodej Syryjki. Szkoda, że nie dowiadujemy się, co dalej. Możemy się tylko domyślać, czy Soraya podzieliła dolę wielu emigrantek, pozostawiając w takim, a nie innym położeniu czy może jednak los się do niej uśmiechnął..? Oby, bo życie jej nie oszczędzało. Okładka: bardzo ładna i egzotyczna, przedstawia piękną kobietę w chuście. Podoba mi się także ciepła kolorystyka okładki.

Polecam jak najbardziej. Książka jest bardzo realistyczna, to bezpośrednia relacja plus obraz wewnętrzny osób dotkniętych tragedią wojny. Obraz nędzy i rozpaczy, jednym słowem- wojny. Wyjaśnia trochę, gdzie obecny konflikt ma swój początek. Pokazuje, jak wygląda życie nielegalnie przebywających na obczyźnie, jak sobie radzą sobie z zaistniałą sytuacją. Jakie decyzje muszą podejmować w imię poprawy jakości życia, nadziei na lepsze. Otrzymujemy pewien obraz tego, jak są traktowani Syryjczycy w Turcji, a nie spotykają się oni raczej z sympatią. To także piękna ale i smutna opowieść o tym, jakim destrukcyjnym uczuciem może być miłość. Jeszcze raz serdecznie polecam, to wielowymiarowa książka, każdy znajdzie coś dla siebie.

Pełna recenzja na blogu:
http://sapno-main-india-hai.blogspot.com/2017/02/soraya-meltem-yilmaz-recenzja.html

Narratorką jest sama Soraya, młoda Syryjka, która snuje opowieść o swoim życiu, rodzinie. Historia zaczyna się od momentu ocknięcia się oszołomionej dziewczyny- głównej bohaterki w szpitalu. Nie od razu dociera do niej, co się wydarzyło, musi także zmierzyć się z bólem, i to nie tylko tym fizycznym. Wojna domowa odciska piętno na rodzinie Nomarich, która trafia do obozu dla...

Książkę przeczytałam bardzo szybko ponieważ jest ciekawa od pierwszych stron.
Smutna historia młodej dziewczyny , która musi radzić sobie w okrutnych czasach i nie spotyka nikogo kto wyciągnął by do niej pomocną dłoń. Warto przeczytać jednak kończy się w taki sposób , że można wnioskować iż będzie druga część.

Książkę przeczytałam bardzo szybko ponieważ jest ciekawa od pierwszych stron.
Smutna historia młodej dziewczyny , która musi radzić sobie w okrutnych czasach i nie spotyka nikogo kto wyciągnął by do niej pomocną dłoń. Warto przeczytać jednak kończy się w taki sposób , że można wnioskować iż będzie druga część.

Największy od czasów drugiej wojny światowej ciągnący się współcześnie latami i zaostrzający się konflikt zbrojny w Syrii uznać można za najgorszą , dopuszczającą się przerażających form okrucieństw współczesną wojnę naszych czasów.
W tym krwawym konflikcie największe straty ponosi ludność cywilna. Nie są to wyłącznie ogromne liczebnie straty ofiar śmiertelnych, ale również rzesza osób kalekich, rozbitych rodzin, ludzi pozbawionych dosłownie wszystkiego nie wspominając już o aspekcie psychologicznym, różnego rodzaju zaburzeniach, stresie pourazowym.
Przykładem spojrzenia na tę grupę społeczną jest opisana w książce tragedia rodziny głównej bohaterki Sorayi , która w ułamku sekundy w czasie wybuchu pocisku traci dach nad głową oraz cały dobytek odnajdując się po czasie w prowizorycznym szpitalu prawie pozbawionym środków medycznych i podstawowych leków. Z niegdyś szczęśliwej rodziny nie odnajdują się jednak wszyscy jej członkowie. Pozostali przy życiu oprócz rozpaczy zmagają się z kalectwem, uzależnieniem od pomocy innych osób , w przypadku tej rodziny skazani wyłącznie na zaradność i opiekę 20. córki Sorayi.
Wstrząsająca, oparta na autentycznych faktach powieść o próbach przeżycia syryjskich uchodźców w obozie tureckim, konflikcie z Turkmenami, ale również z rodakami podzielającymi ten sam tragiczny los lecz stosujący różne metody radzenia sobie w przerażającej sytuacji życiowej.
W świetle aktualnych międzynarodowych wydarzeń, ramach pomocy humanitarnej , problemu uchodźców często zadajemy sobie różne pytania np: "dlaczego sporo osób przebywających w obozach dla uchodźców nie ma dokumentów, kim właściwie są? Jak wygląda życie w takim obozie - relacje i obraz kreowany przez media często jest niejednoznaczny. Książka wyjaśnia i udziela odpowiedzi na szereg pytań tej problematyki, ujawnia mechanizmy społeczne pozwalające na przetrwanie i przeżycie.

Największy od czasów drugiej wojny światowej ciągnący się współcześnie latami i zaostrzający się konflikt zbrojny w Syrii uznać można za najgorszą , dopuszczającą się przerażających form okrucieństw współczesną wojnę naszych czasów.
W tym krwawym konflikcie największe straty ponosi ludność cywilna. Nie są to wyłącznie ogromne liczebnie straty ofiar śmiertelnych, ale...

Soraya to opowieść o losach 19-letniej Syryjki. Historia rozgrywa się teraz, w trakcie okrutnej dziejącej się na naszych oczach wojny. Pewnego dnia dziewczyna wraz z rodzicami traci wszystko. Cała rodzina trafia do obozu dla uchodźców w Turcji.
Wtedy ojciec Sorayi podejmuje dla nas ludzi z Europy zupełnie niezrozumiałą decyzję - decyduje się wydać ją za mąż. Samo to nie jest szokujące. Porusza natomiast fakt w jaki sposób to robi. Kobieta dopiero w drodze do przyszłego męża dowiaduje się, że będzie drugą żoną o trzydzieści lat starszego mężczyzny. Ma jej to rzekomo zapewnić bezpieczeństwo. Czy tak będzie istotnie?
Soraya to powieść, ale nie mam wątpliwości, iż oparta na faktach. Być może nie istniała ta konkretna kobieta o tym imieniu, ale z pewnością były i będą inne podobne, które znajdą się w zbliżonej lub nawet identycznej sytuacji.
Autorka w swojej opowieści porusza dwie ważne kwestie - jedna dot. kultury, obyczajów w jakich żyje Soraya i jej rodzina, a druga to sprawa toczącej się w Syrii okrutnej wojny i losu milionów ludzi.
Oba tematy niezwykle trudne, oba ważne bo stosunkowo rzadko u nas poruszane. Niby wiemy, że ta wojna to okrucieństwo, zło, bestialstwo, ale tak naprawdę zbyt mało się o tym mówi, pisze. Trochę lepiej (ale niewiele) jest ze sprawą losu kobiet w Syrii i innych ościennych krajach. Pisze się o tym więcej, ale też moim zdaniem za mało. Dobrze, że Yilmaz wypełnia choć w części tę lukę.
Mam natomiast pewne zastrzeżenia co do sposobu w jaki to robi, jak porusza oba tematy.
Przez całą opowieść bezlitośnie manipuluje uczuciami czytelnika. Opisy, wzmianki o wydarzeniach są bardzo obrazowe. Do tego dochodzi sytuacja w jakiej znalazła się po ucieczce z Syrii rodzina Sorayi. Ojciec został kaleką, matka nieomal postradała zmysły, stracili wszystko.Trudno nie dać się uwieść tak poruszającym obrazom wojny, obozu dla uchodźców czy niedoli kobiet w tych miejscach jakie przed nami odmalowuje. Choć całość w kilku momentach trąci sporym infantylizmem, to taka manipulacja ma dobre strony, choć nie ukrywam, zgrzyta mi to pod względem literackim.
Z pewnością opowieść sprawi, iż czytelnicy bardziej zwrócą uwagę na okrucieństwo wojny, na los kobiet na Bliskim Wschodzie. Książką bez wątpienia zapadnie w pamięć na długo.
Dodatkowo po skończeniu lektury w głowie czytelnika kłębi się wiele pytań Czy to, jak postąpił ojciec było właściwe, czy rzeczywiście uważał, że tak dla córki będzie lepiej? Czy nie można zakończyć tego bestialskiego konfliktu?
Jestem przekonana, iż ta powieść spełni swoje zadanie. Jednak nie wiem, jak Sorayę ocenić. Tzn. dałam ocenę 4,5/6. Z jednej strony uważam, że to ocena za niska. Książka jest potrzebna i to bardzo. Z drugiej jednak strony nie ukrywam, pod względem literackim nie jest to arcydzieło. Gdybym miała oceniać stronę stylistyczną ocena byłaby niższa. W związku z tym pozostaję w takim niezdecydowaniu.
Mimo literackich niedociągnięć gorąco zachęcam do lektury. Warto.

Soraya to opowieść o losach 19-letniej Syryjki. Historia rozgrywa się teraz, w trakcie okrutnej dziejącej się na naszych oczach wojny. Pewnego dnia dziewczyna wraz z rodzicami traci wszystko. Cała rodzina trafia do obozu dla uchodźców w Turcji.
Wtedy ojciec Sorayi podejmuje dla nas ludzi z Europy zupełnie niezrozumiałą decyzję - decyduje się wydać ją za mąż. Samo to nie...

http://kasiek-mysli.blogspot.com/search/label/Wydawnictwo%20Marginesy

http://kasiek-mysli.blogspot.com/search/label/Wydawnictwo%20Marginesy

Tragiczne losy, opisane w tragiczny sposób.

Tragiczne losy, opisane w tragiczny sposób.

Smutna i przerażająca. Kompletny brak perspektyw na lepsze życie dla ludzi uciekających przez wojną.

Smutna i przerażająca. Kompletny brak perspektyw na lepsze życie dla ludzi uciekających przez wojną.