Ledwie zmęczyłam, a wielka szkoda, bo chciałam przeczytać tę książkę od dobrych kilku lat

Ledwie zmęczyłam, a wielka szkoda, bo chciałam przeczytać tę książkę od dobrych kilku lat

Kawał dobrej roboty przy riserczu.

Kawał dobrej roboty przy riserczu.

Trochę dziwna książka. Taka retro i w opowieści i trochę w stylu narracji. I chyba nie do końca wiem za co takie wysokie noty? Pamiętnik młodego mordercy no, bo nie ma co ukrywać, że od początku wiadomo kto. Tym razem bardziej chodzi pewnie o motyw sprawcy chociaż z biegiem historii i on jest przecież jasny przynajmniej w większości. Zatem czyta się to raczej jak dobrze złożoną opowieść o podłożu psychologicznym. Nie ma tu za bardzo ani tajemnicy, ani napięcia spowodowanego z jakimiś niedopowiedzeniami ot ...nieszczęśliwa historia życia młodego człowieka, którego sytuacja zmusza do tego co zrobił. Takie tam do poczytania, ale jeżeli o mnie chodzi bez rewelacji i zachwytów.

Trochę dziwna książka. Taka retro i w opowieści i trochę w stylu narracji. I chyba nie do końca wiem za co takie wysokie noty? Pamiętnik młodego mordercy no, bo nie ma co ukrywać, że od początku wiadomo kto. Tym razem bardziej chodzi pewnie o motyw sprawcy chociaż z biegiem historii i on jest przecież jasny przynajmniej w większości. Zatem czyta się to raczej jak dobrze...

Książka jest warta grzechu.
Młody chłopak z rodziny wiejskich nędzarzy zabija brutalnie trzech swoich sąsiadów, ląduje w więzieniu, a tam za namową obrońcy spisuje okoliczności zbrodni, nie tylko jej przebieg, ale i jak do niej doszło. I to, co się wyłania jest zatrważające i dowodzi, że człowiekowi nie wolno za mocno dokuczać i odbierać nadziei, bo gdy ją traci - jest gotów na wszystko. Zgodnie z tym - bardziej niż popełnione zbrodnie, moją grozę budziły uczynki ofiary - miejscowego konstabla. Bo prawdę mówiąc, wcześniej ofiarą był późniejszy morderca.
Książka intrygująca i wciągająca, wyjątkowa w formie, z niebanalną treścią. Z wiejskiego dramatu przekształca się w thriller prawniczy sprzed półtora wieku, gdy psychiatria sądowa jeszcze raczkowała, ale nie brak było ambitnych i zaangażowanych prawników.
Początkowo zgłupiałam, nie wiedziałam, czy czytam czystą fikcję, czy oryginalne dokumenty - zeznania, sprawozdania, wreszcie pamiętnik oskarżonego. A może jakąś fikcję zainspirowaną faktami? I prawdę mówiąc nie było to dla mnie ważne. Kibicowałam inteligentnemu młodzieńcowi, płakałam razem z jego rodziną, szczerze nienawidziłam oprawcy, liczyłam, że dopadnie go jakaś sprawiedliwa kara, miałam nadzieję, że w sądzie jakimś cudem…, że ławnicy..., że psychiatra… .

Zgadzam się z decyzją jury, które przyznaje Bookera, że książka została finalistką, ale nie zdobyła głównej nagrody. Bo to powieść wyjątkowa. Nie wybitna, czy arcydzieło, ale właśnie wyjątkowa.

Książka jest warta grzechu.
Młody chłopak z rodziny wiejskich nędzarzy zabija brutalnie trzech swoich sąsiadów, ląduje w więzieniu, a tam za namową obrońcy spisuje okoliczności zbrodni, nie tylko jej przebieg, ale i jak do niej doszło. I to, co się wyłania jest zatrważające i dowodzi, że człowiekowi nie wolno za mocno dokuczać i odbierać nadziei, bo gdy ją traci - jest...

Sprawnie opisana historia początków psychiatrii sądowej w XIXw. Przynajmniej ja odniosłem wrażenie, że to był cel autora, a opowieść o rzezi w szkockiej wiosce stanowiła pretekst.

Sprawnie opisana historia początków psychiatrii sądowej w XIXw. Przynajmniej ja odniosłem wrażenie, że to był cel autora, a opowieść o rzezi w szkockiej wiosce stanowiła pretekst.

Dałabym więcej, gdyby nie druga część - proces sądowy - który trochę mnie zmęczył, jednak część pamiętnikowa - rewelacja! Bardzo przyjemny styl, wciągająca treść. Widzę też po opiniach, że niektórzy się nabrali - to historical fiction, a nie powieść oparta na faktach :-D

Dałabym więcej, gdyby nie druga część - proces sądowy - który trochę mnie zmęczył, jednak część pamiętnikowa - rewelacja! Bardzo przyjemny styl, wciągająca treść. Widzę też po opiniach, że niektórzy się nabrali - to historical fiction, a nie powieść oparta na faktach :-D

Bardzo dobra opowieść, ale na pewno nie horror, ani kryminał, ani nie książka grozy, tylko po prostu powieść obyczajowa. Podobał mi się dziewiętnastowieczny klimat i postać głównego bohatera. Również rozprawa sądowa była ciekawa. Warto było przeczytać.

Bardzo dobra opowieść, ale na pewno nie horror, ani kryminał, ani nie książka grozy, tylko po prostu powieść obyczajowa. Podobał mi się dziewiętnastowieczny klimat i postać głównego bohatera. Również rozprawa sądowa była ciekawa. Warto było przeczytać.

„Jego krwawe zamiary” to wciągająca i szokująca zarazem czytelnika, szkocka powieść określana mianem thrillera psychologiczno-sądowego; uznana przez krytyków za jedną z najważniejszych powieści grozy, jaka powstała w ciągu ostatnich lat.
Graeme Macrae Burnet na stronach swej powieści opowiedział niemal w reporterski sposób historię niezwykle brutalnego morderstwa, do jakiego doszło w Szkocji końcem lat 70-tych XIX wieku, prowadzonego żmudnego śledztwa, samego procesu, a przede wszystkim o próbie ustalenia prawdy. W tle zbrodni i dochodzenia jej przyczyn, autor ukazuje nam trudy życia mieszkańców Wyżyn, ich biedy, strachu, osamotnienia, poniżania, zwracając uwagę na istnienie niezwykle cienkiej granicy, jaka dzieli rozsądnego człowieka od szaleńca.

Akcja powieści toczy się w 1869 roku w zapomnianej przez Boga wiosce Culduie. W osadzie dochodzi do niezwykle brutalnego potrójnego morderstwa, do popełnienia którego przyznaje się spokojny i wycofany Roderick Macrae. Przebieg zdarzeń oraz okoliczności je poprzedzających poznajemy z dziennika oskarżonego, który powstał niejako na prośbę czy zlecenie jego obrońcy. Jego treść, o ile nie jest konfabulacją, potwierdza winę siedemnastolatka, ale czy zawiera rzeczywiście opis prawdziwych wydarzeń? Przepełniony nadzieją adwokat staje się jedyną szansą na ocalenie chłopaka przed karą śmierci, podejmuje wszelkie możliwe kroki, aby uratować chłopaka od stryczka. Czy jednak mimo to osadzony chce rzeczywiście uniknąć kary, czy jego przyznanie się do popełnienia tej okrutnej i brutalnej zbrodni ma jakiś inny ukryty cel?

Czytelnik nie znajdzie tu jednoznacznej odpowiedzi, gdzieś w głębi jego myśli i duszy pozostaną wątpliwości, zwłaszcza, że dziennik Rodericka jest bardzo składny, dojrzały, co wg wielu nie przystawało do tak prostego i niewykształconego chłopaka. W tej powieści prawda miesza się z fikcją, wątpliwości splatają się z pewności, potępienie ze zrozumieniem. Nie ma tu pewności i choć rozstrzygnięcie ławy przysięgłych nie pozostawia żadnych wątpliwości, wydaje się, że osądu nad Roderickiem każdy musi dokonać sam, zarówno o wątpliwe dowody, ale także w zgodzie z własnym sumieniem.

Niełatwa jest to powieść, ale ma w sobie coś, nie nie pozwała odłożyć jej na półkę.

„Jego krwawe zamiary” to wciągająca i szokująca zarazem czytelnika, szkocka powieść określana mianem thrillera psychologiczno-sądowego; uznana przez krytyków za jedną z najważniejszych powieści grozy, jaka powstała w ciągu ostatnich lat.
Graeme Macrae Burnet na stronach swej powieści opowiedział niemal w reporterski sposób historię niezwykle brutalnego morderstwa, do...

Ta książka zaskakuje już od pierwszych stron. We wstępie autor sugeruje, że są to autentyczne zapiski oskarżonego o morderstwo kilkunastoletniego wiejskiego chłopaka prowadzone w więzieniu, przez autora tylko zebrane i opracowane. I aż do ostatniej strony autor trzyma się tej konwencji. We wstępie, także zdradza finał. Czytelnik nie czeka na zaskakujące rozwiązanie, nie spodziewa się cudu. Wie, że oskarżony został skazany i poniósł karę. Czytelnik w tej powieści ma inne zadanie. Ma obserwować narastające emocje, które finalnie doprowadzają do zbrodni.

Główny bohater to zwykły wiejskich chłopak, syn małorolnego farmera. Inteligentniejszy i bardziej wrażliwy niż sąsiedzi gorzej znosi upokorzenia i dręczenie, którego ofiarami pada cała jego rodzina. Dodatkowe niepowodzenia na gruncie uczuciowym powodują, że narasta w nim gniew, frustracja i nienawiść. Krok po kroku obserwujemy ciąg zdarzeń, mniejszych i większych ataków, upadków, upokorzeń, które zbierają się w większy i znacznie bardziej tragiczny obraz szkockiej wsi w XIX wieku. Obserwujemy bezradność ofiar. Bezradność w obliczu siły, prawa, niezrozumienia, wyobcowania. To wszystko prowadzi do kumulacji emocji, które muszą wybuchnąć.

Druga część powieści to proces sądowy. Prowadzony tendencyjnie, traktujący oskarżonego jak bezmózgie, bezwolne zwierze. Pozbawiony jakiejkolwiek analizy psychologicznej i próby rzeczywistego dotarcia do źródła prawdy. Szokuje w zestawieniu w pierwszą częścią. Jest odarciem bohatera z godności, uczuć i finalnie także z człowieczeństwa. Zostaje mu odebrane każde prawo a on został sprowadzony do roli kukły. Morderczej, krwawej namiastki człowieka.

,,Jego krwawe zamiary" to interesujące studium człowieka zdesperowanego, okradzionego z praw, upodlonego i dręczonego, który zostaje doprowadzony do momentu, w którym nie obowiązują żadne zasady moralne a gniew zasłania wszelki rozsądek. To smutny, bardzo realistyczny, wręcz naturalistyczny obraz nędzy i rozpaczy. Szokują niektóre sceny, poraża brutalność i bezpośredniość. Ale równocześnie rodzi się litość i smutek. Mimo, że wszystko okazuje się fikcją literacką ma w sobie siłę, która wywołuje cały szereg emocji, przemyśleń i refleksji o istocie zła, jego konsekwencjach i gdzie przebiega granica pomiędzy ofiarą a katem. I z pewnością przez dłuższy czas nie da się wyrzucić jej z pamięci.

Ta książka zaskakuje już od pierwszych stron. We wstępie autor sugeruje, że są to autentyczne zapiski oskarżonego o morderstwo kilkunastoletniego wiejskiego chłopaka prowadzone w więzieniu, przez autora tylko zebrane i opracowane. I aż do ostatniej strony autor trzyma się tej konwencji. We wstępie, także zdradza finał. Czytelnik nie czeka na zaskakujące rozwiązanie, nie...

Rewelacyjna ksiazka! Polecam goraco!

Rewelacyjna ksiazka! Polecam goraco!