Ciekawa i motywująca historia. Szybko i lekko się czyta.

Ciekawa i motywująca historia. Szybko i lekko się czyta.

„Bo wis, cłeku, ze te problemy som jak wenzelki na powrozie tego nosego zycia. Jok ktoś kce sie ino po nim poślizgać, to go straśnie dupa zaboli, a jok bedzie mondry, to kozdy wenzełek wykozysta, coby wyzej wleźć. Na wirsycek, ku Panu” – powiedział drwal przed sklepem do bohatera tej książki, Piotra Pogona. Pogon wiele przeszedł, zarówno jeżeli chodzi o zdrowie – od 30 lat walczy z nawrotami raka, jak i o życie prywatne- dużo osiągnął i dużo stracił. Dużo zrobił dobrego dla innych – jego wyczyny sportowe miały na celu nie tylko przekroczenie własnych granic fizycznych, ale i finansową pomoc innym chorym poprzez sponsorów. Jak wielu ludzi o silnym charakterze tak i Piotr Pogon – jak wynika z książki –jest bezkompromisowy i niełatwy w kontaktach codziennych. Polski Ironman, który swoim przykładem może dodać otuchy innym chorym i niepełnosprawnym. Niewielka książeczka -160 stron – warta przeczytania. Polecam.

„Bo wis, cłeku, ze te problemy som jak wenzelki na powrozie tego nosego zycia. Jok ktoś kce sie ino po nim poślizgać, to go straśnie dupa zaboli, a jok bedzie mondry, to kozdy wenzełek wykozysta, coby wyzej wleźć. Na wirsycek, ku Panu” – powiedział drwal przed sklepem do bohatera tej książki, Piotra Pogona. Pogon wiele przeszedł, zarówno jeżeli chodzi o zdrowie – od 30 lat...

Zainteresowałam się książką po spotkaniu z jej bohaterem - Piotrem Pogonem - bardzo ciekawie opowiadający człowiek,niby pozytywny,jednak słychać gdzieś tę nutę goryczy i smutku,w końcu przeszedł niemało... jednak po lekturze książki widzę ogromne podobieństwo do Tomka Mackiewicza,z tym że Tomek finalnie wydaje mi się postacią pozytywną,a Piotr jednak pali za sobą mosty 😞

Zainteresowałam się książką po spotkaniu z jej bohaterem - Piotrem Pogonem - bardzo ciekawie opowiadający człowiek,niby pozytywny,jednak słychać gdzieś tę nutę goryczy i smutku,w końcu przeszedł niemało... jednak po lekturze książki widzę ogromne podobieństwo do Tomka Mackiewicza,z tym że Tomek finalnie wydaje mi się postacią pozytywną,a Piotr jednak pali za sobą mosty 😞

„Umarłem cztery razy” to biografia Piotra Pogona, który swoim dotychczasowym życiem mógłby obdarować kilka osób. „Od ponad trzydziestu lat walczy z chorobą nowotworową. Rak zabrał mu płuco, słuch… Zdobywca Kilimandżaro, Elbrusu i Aconcagui… Zwycięzca Travelera w kategorii Wyczyn Roku…”. Choć książka liczy niecałe 200 stron daje niezłego kopa i pokazuje, że jeśli tylko się chce to w życiu można łamać wszystkie bariery.
Od kilku lat Piotr współpracuje z różnymi fundacjami pomagając osobom niepełnosprawnym i to właśnie z nimi zdobywał szczyty. Nie zawsze się to udawało, nie z każdej wyprawy wszyscy wracali jako bohaterowie, a mimo to Piotr zawsze udowadniał, że warto próbować i nigdy nie należy się poddawać. Niestety chwilami odnosiłam wrażenie, że chciał na siłę udowodnić, że nie ma dla niego rzeczy niemożliwych, a niestety nie zawsze przydaje się tylko szczęście.
Książkę, pomimo chwilami smutnych historii, czyta się lekko i szybko. Treść dodatkowo uzupełniają zdjęcia z całego dotychczasowego życia bohatera. Szkoda tylko, że są takie małe i czarno-białe, ale może to celowy zabieg pokazujący, że w życiu nie zawsze jest kolorowo…

http://swiatmartity.pl/umarlem-cztery-razy/

„Umarłem cztery razy” to biografia Piotra Pogona, który swoim dotychczasowym życiem mógłby obdarować kilka osób. „Od ponad trzydziestu lat walczy z chorobą nowotworową. Rak zabrał mu płuco, słuch… Zdobywca Kilimandżaro, Elbrusu i Aconcagui… Zwycięzca Travelera w kategorii Wyczyn Roku…”. Choć książka liczy niecałe 200 stron daje niezłego kopa i pokazuje, że jeśli tylko się...

Człowiek skała, człowiek nie widzący przeszkód i idący za głosem serca. Piękna, mądra i dająca do myślenia jak łatwo można upaść i jak można się podnieść.

Człowiek skała, człowiek nie widzący przeszkód i idący za głosem serca. Piękna, mądra i dająca do myślenia jak łatwo można upaść i jak można się podnieść.