Zabawna, lekka. Polecam dla nastolatków.

Zabawna, lekka. Polecam dla nastolatków.

Książkę czytało się przyjemnie, nie miała zbyt wielu ciekawych wątków, jednakże można ją potraktować jako odprężającą lekturę na wieczór

Książkę czytało się przyjemnie, nie miała zbyt wielu ciekawych wątków, jednakże można ją potraktować jako odprężającą lekturę na wieczór

Z wielką przyjemnością bede oczekiwać na pojawienie się kolejnej części tego cyklu. Numer 2 jest chyba jeszcze lepszy niż część pierwsza i to jest najlepszą reklamą na świecie. Gorąco polecam świetnie napisaną zabawną przygodę.

Z wielką przyjemnością bede oczekiwać na pojawienie się kolejnej części tego cyklu. Numer 2 jest chyba jeszcze lepszy niż część pierwsza i to jest najlepszą reklamą na świecie. Gorąco polecam świetnie napisaną zabawną przygodę.

Przyjemna odprężająca lektura na jeden wieczór. Można być magiem, nawet wielkim, potężnym, być może najpotężniejszym, bo jednym z nielicznych na świecie, można pokonać śmierć, mieć przyzwyczajenia Pana Stworzenia, a i tak wraz z przybocznym sługą - demonem zostanie się owiniętym wokół malutkiego paluszka pewnej policjantki.

Przyjemna odprężająca lektura na jeden wieczór. Można być magiem, nawet wielkim, potężnym, być może najpotężniejszym, bo jednym z nielicznych na świecie, można pokonać śmierć, mieć przyzwyczajenia Pana Stworzenia, a i tak wraz z przybocznym sługą - demonem zostanie się owiniętym wokół malutkiego paluszka pewnej policjantki.

Kolejny raz udałem się w podróż razem z dżinem,magiem i policjantką.Czyli trójką oryginalnych postaci z tomu numer jeden.Chociaż tu,będzie nieco słabsza ocena,gdyż moim skromnym zdaniem,książka w wielu miejscach
była przegadana.I zabrakło miejsca na dobrą akcję.

Tom drugi,to inny wymiar.Dosłownie,bohaterowie trafiają w miejsce pełne demonów.Fakt,robią wrażenie.Mężczyzna o płonących rękach,czy pająk-wierzchowiec.Pochodzą z prawdziwego koszmaru.

Owszem znalazło się tam,troszkę zabawnych rzeczy.Jak to,że ktoś chciał kupić Van,
I jak to się skończyło,również powrót do współczesnego San Francisco i leczenie (magią pewnego narkomana),jest też na plus.

Sporo,też odnoszeń do Bogów Sumeru,ułatwia poznanie kultury tego kraju.

Jednak brakowało,mi tego zaskoczenia i błyskotliwości co w tomie numer jeden.

Zastanawia mnie finał książki,dla mnie jak nic.Zapowiedź tomu trzeciego.

Kolejny raz udałem się w podróż razem z dżinem,magiem i policjantką.Czyli trójką oryginalnych postaci z tomu numer jeden.Chociaż tu,będzie nieco słabsza ocena,gdyż moim skromnym zdaniem,książka w wielu miejscach
była przegadana.I zabrakło miejsca na dobrą akcję.

Tom drugi,to inny wymiar.Dosłownie,bohaterowie trafiają w miejsce pełne demonów.Fakt,robią wrażenie.Mężczyzna o...

Po raz pierwszy spotykam się z tak źle poprowadzoną fabułą. Autor tak zakończył książkę, jakby uzmysłowił sobie, że termin oddania tekstu jest na jutro, a nie ma jeszcze trzech miesięcy czasu. Dosłownie każdy rozwinięty wątek jest pozbawiony sensu. Postacie, na których autor się skupia i poświęca im na tyle długi opis, że wydawać by się mogło, iż ci bohaterowie będą mieć znaczenie dla fabuły - giną w próżni. Nie wiadomo więc, jakie znaczenie ma podróż do Lengu, po co autor opisuje hordy bóstw, aniołów i demonów, których imion czytelnik i tak nie zapamięta, jakie znaczenie ma pojawienie się ojca w domu Vanessy, bitwa ze zbirami w magazynach czy fakt, że domowy demon zostaje zauważony przez ludzi. Poruszony w pierwszej części wątek przewodni, którego finalizacji każdy oczekuje, również znika bez śladu. Samo zakończenie pojawia się nagle, jakby ktoś wyrwał 30 kartek między ostatnią i przedostatnią. Jest więc nielogiczne i bezsensowne. Autor daje podpis, że tom jest zakończeniem dilogii, nie rozwiązawszy żadnego problemu poruszonego w tekście. Pierwszą część czytało się przyjemnie i czekało na jeszcze lepsze niespodzianki w kontynuacji, tymczasem nie otrzymujemy na nic odpowiedzi, jedynie wielowątkowy miks, jakby autor pozbierał losowe rozdziały z większego cyklu historii.

Po raz pierwszy spotykam się z tak źle poprowadzoną fabułą. Autor tak zakończył książkę, jakby uzmysłowił sobie, że termin oddania tekstu jest na jutro, a nie ma jeszcze trzech miesięcy czasu. Dosłownie każdy rozwinięty wątek jest pozbawiony sensu. Postacie, na których autor się skupia i poświęca im na tyle długi opis, że wydawać by się mogło, iż ci bohaterowie będą mieć...

Drugi tom świetmej książki. Ten sam cudny humor. Pozostaje jednak niedosyt dalszej historii... Polecam.

Drugi tom świetmej książki. Ten sam cudny humor. Pozostaje jednak niedosyt dalszej historii... Polecam.

Jest tylko troszkę lepsza niż pierwsza część. Wciąga tak samo, jest więcej akcji, troszkę lepszy humor. Końcówka daje otwartą furtkę do kolejnych części ale oficjalnie ( chyba ) nie będzie kontynuacji, a szkoda! Trochę mi żal, że się przygody Ves i Kreola skończyły.

Jest tylko troszkę lepsza niż pierwsza część. Wciąga tak samo, jest więcej akcji, troszkę lepszy humor. Końcówka daje otwartą furtkę do kolejnych części ale oficjalnie ( chyba ) nie będzie kontynuacji, a szkoda! Trochę mi żal, że się przygody Ves i Kreola skończyły.

Jeśli ci się nudzi, to wiedz, że książka wciąga. Autor ma masę ciekawych pomysłów, które naprawdę mogą zainteresować. I TYLE.

Pan autor powinien jeszcze raz przeczytać swoje dzieło i dać sobie spokój z pisaniem, dopóki nie nauczy się pisać. Bo o ile koncepcja jest bardzo fajna, to wykonanie kuleje na wszystkie kończyny. Dawno się tak nie cieszyłem, że książka się już skończyła.

Jeśli ci się nudzi, to wiedz, że książka wciąga. Autor ma masę ciekawych pomysłów, które naprawdę mogą zainteresować. I TYLE.

Pan autor powinien jeszcze raz przeczytać swoje dzieło i dać sobie spokój z pisaniem, dopóki nie nauczy się pisać. Bo o ile koncepcja jest bardzo fajna, to wykonanie kuleje na wszystkie kończyny. Dawno się tak nie cieszyłem, że książka się już...

..... Pierwsza część była lepsza.... Tą męczyłam.

..... Pierwsza część była lepsza.... Tą męczyłam.