Na 20 opinii, aż 14 jest od osób, które przeczytały tylko tę jedną książkę i napisały o niej recenzję - a mianowicie pochwalne peany jaka ta Dziura wspaniała, fascynująca, kapitalna i niesamowita. Na pewno sporo w tym prawdy - by mieć tak oddane grono przyjaciół którzy specjalnie zakładają konto na LC i trudzą się nad panegirykami, trzeba być świetną osobą. I zapewne Iwona Dziura jest interesująca i zabawna w realu, ale pisarka z niej słaba…..
Dawno nie przeczytałam książki, która byłaby o niczym. Dokładnie o niczym. Nie dowiedziałam się z niej o krajach które odwiedziła autorka, ani o jej przygodach, nie mówiąc już o jakichkolwiek przemyśleniach. Wbrew tytułowi nie była nawet zabawna. Szkoda papieru. Na 212 stronach znalazły się ogólne informacje o Mołdawii, przepisane z Wikipedii (o Rumunii już niestety nie),które zajęły pół strony, 30 stron głównie ze zdjęciami autorki, bo nawet nie miejsc godnych zobaczenia, trochę szpetnych rysunków i jeden wykres dotyczący struktury demograficznej Mołdawii… Dramat, nie polecam, bo szkoda czasu.

Na 20 opinii, aż 14 jest od osób, które przeczytały tylko tę jedną książkę i napisały o niej recenzję - a mianowicie pochwalne peany jaka ta Dziura wspaniała, fascynująca, kapitalna i niesamowita. Na pewno sporo w tym prawdy - by mieć tak oddane grono przyjaciół którzy specjalnie zakładają konto na LC i trudzą się nad panegirykami, trzeba być świetną osobą. I zapewne Iwona...

Osobista, lekka i prawie przyjemna historyjka o podróży autorki przez Rumunię i Mołdawię.
Osobista, bo nie ma w niej praktycznych porad dot. podróżowania po danym kraju. Są za to opisy i historyjki ze schroniska, w którym autorka się zatrzymała i jej perypetie ze zgubionym bagażem oraz prywatne animozje z tym czy innym napotkanym podróżnym.
Lekka, bo pisana prostym przystępnym językiem z wtrąceniami gwary śląskiej.
Prawie przyjemna, bo mnie osobiście bardzo irytowało ciągłe zwracanie się do czytelnika per ,,braciszkowie".
Generalnie książka dobra, jako zapychacz czasu w poczekalni do lekarza.

Osobista, lekka i prawie przyjemna historyjka o podróży autorki przez Rumunię i Mołdawię.
Osobista, bo nie ma w niej praktycznych porad dot. podróżowania po danym kraju. Są za to opisy i historyjki ze schroniska, w którym autorka się zatrzymała i jej perypetie ze zgubionym bagażem oraz prywatne animozje z tym czy innym napotkanym podróżnym.
Lekka, bo pisana prostym...

Wspomniałam kiedyś, że trudno napisać dobrą książkę o podróżach. Czytelnik zwykle oczekuje więcej niż suche informacje które znajdzie choćby w Wikipedii czy oklepane zdjęcia typowych miejsc, których mnóstwo w Internecie. Wielu jest podróżników, dla których ich wyprawa życia przeniesiona na kartki dla czytelników staje się zwykłym wyjazdem w często odwiedzane miejsce.

Rumunia to państwo w południowo-wschodniej Europie, oblewana przez Morze Czarne. Powoli zyskuje znaczenie na turystycznej mapie jako niebanalne miejsce, wcześniej niezbyt popularne wśród turystów, poważane jako kraj biedy, bezbarwny i pozbawiony cywilizacji, przez nielicznych kojarzony z Drakulą. Granicząca z Rumunią Mołdawia to z punktu widzenia europejskiego turysty jeszcze bardziej terra incognita, kojarzona przede wszystkim z….winem.

Iwona Dziura, absolwentka filologii tureckiej, pochodząca ze Śląska. Nie brak jej odwagi, humoru, dystansu do siebie i świata, dużej dawki optymizmu. Rzuca wszystko i zamknięta „w skorupie ślimaka”, wyrusza w podróż do Rumunii i Mołdawii (o teorii ślimaka więcej w książce). Autorka nie jest typową podróżniczką, która wykupuje wycieczki w biurze podróży. To typ backpackera, o czym szerzej pisze w jednym z fragmentów książki.

Przygodę rozpoczynamy na lotnisku w Rumunii, w dość nietypowej sytuacji, kiedy autorce ginie plecak, ze wszystkimi niezbędnymi do przetrwania rzeczami, kartą kredytową… Pomocną dłoń wyciąga przypadkowy chłopak, który poznając „swego” proponuje nocleg w hostelu, którego jest pracownikiem. I tak rozpoczyna się wschodnia przygoda autorki. To tylko jedna z „przygód” jakie spotkają autorkę. Jedno jest pewne: nie będzie zwyczajnie.

Nie można się nie zgodzić, że opisana relacja jest prawdziwa i szczera. Nie pozbawiona szczegółów, czasem

Wspomniałam kiedyś, że trudno napisać dobrą książkę o podróżach. Czytelnik zwykle oczekuje więcej niż suche informacje które znajdzie choćby w Wikipedii czy oklepane zdjęcia typowych miejsc, których mnóstwo w Internecie. Wielu jest podróżników, dla których ich wyprawa życia przeniesiona na kartki dla czytelników staje się zwykłym wyjazdem w często odwiedzane miejsce....

Dziwacznie zwraca się do czytelnika ? Przygody podczas podróży jakoś też mnie nie zachwyciły ? Chyba lepiej bym to zrobił ? Ogólnie książka nie zrobiła na mnie pozytywnego wrażenia ... Ale niech każdy sam oceni ;)
PS:Autorka przymierza się do kontynuacji pisarskiej ?

Dziwacznie zwraca się do czytelnika ? Przygody podczas podróży jakoś też mnie nie zachwyciły ? Chyba lepiej bym to zrobił ? Ogólnie książka nie zrobiła na mnie pozytywnego wrażenia ... Ale niech każdy sam oceni ;)
PS:Autorka przymierza się do kontynuacji pisarskiej ?

Autorka zabiera nas w podróż po Rumunii i Mołdawii, prezentując ciekawe miejsca, opisując swoje relac... nie nie nie. To nie jest kolejna, typowa książka podróżnicza. Iwona Dziura pokazuje przede wszystkim, że warto porwać się w wir przygody, nie bać się wyściubić nos poza bezpieczną strefę komfortu i stawiać czoła wyzwaniom, gdy wszystko obraca się przeciwko nam. Książka napisana lekko, świetny rytm, brak przestojów i klimat sprawiają, że trudno się od niej oderwać (chyba, że tylko po to, by samemu spróbować wyruszyć w podróż). Dawka humoru, która rozbawi nawet największego smutasa.

Autorka zabiera nas w podróż po Rumunii i Mołdawii, prezentując ciekawe miejsca, opisując swoje relac... nie nie nie. To nie jest kolejna, typowa książka podróżnicza. Iwona Dziura pokazuje przede wszystkim, że warto porwać się w wir przygody, nie bać się wyściubić nos poza bezpieczną strefę komfortu i stawiać czoła wyzwaniom, gdy wszystko obraca się przeciwko nam. Książka...

Bardzo przyjemna lektura. Z dużą dozą humoru i z przymrużeniem oka.
Powoduje że po przeczytaniu chce się samemu wybrać z podróż.

Bardzo przyjemna lektura. Z dużą dozą humoru i z przymrużeniem oka.
Powoduje że po przeczytaniu chce się samemu wybrać z podróż.

ksiazka warta przeczytania , czekamy na kolejne szalone przygody Dziury w podrozy :P

ksiazka warta przeczytania , czekamy na kolejne szalone przygody Dziury w podrozy :P

Świetna książka! Zachęcająca do podróżowania. Lekka i przyjemna z poczuciem humoru. Oryginalny styl pisania z jakim się wczesniej nie spotkałam dodatkowo zachęca do przeczytania jej jednym tchem. Szczerze polecam!

Świetna książka! Zachęcająca do podróżowania. Lekka i przyjemna z poczuciem humoru. Oryginalny styl pisania z jakim się wczesniej nie spotkałam dodatkowo zachęca do przeczytania jej jednym tchem. Szczerze polecam!

Książka wpadła mi w ręce przez przypadek i nie żałuję! Dosyć szybko i z uśmiechem na ustach udało mi się przeżyć razem z autorką kilka nietypowych i wciągających przygód. Pozycja godna sprawdzenia, z zaciekawieniem wyglądam kolejnej szalonej podróży.

Książka wpadła mi w ręce przez przypadek i nie żałuję! Dosyć szybko i z uśmiechem na ustach udało mi się przeżyć razem z autorką kilka nietypowych i wciągających przygód. Pozycja godna sprawdzenia, z zaciekawieniem wyglądam kolejnej szalonej podróży.

Typ książki co się "wciąga nosem" przynajmniej dla mnie. Oplułam się ze śmiechu pare razy. Nie sądziłam że można napisać książke tak luzackim językiem. Rewelacja :)

Typ książki co się "wciąga nosem" przynajmniej dla mnie. Oplułam się ze śmiechu pare razy. Nie sądziłam że można napisać książke tak luzackim językiem. Rewelacja :)