„Kryzys tożsamości” był jednym z pierwszych kamyków, który doprowadził do wielkiej lawiny w uniwersum DC o nazwie „Nieskończony kryzys”. W momencie swojej publikacji „Kryzys…” spotkał się z mieszanym przyjęciem z uwagi na dosyć odważne zmiany w przeszłości bohaterów. Sam lata temu czytałem streszczenie i wtedy ta miniseria wywarła na mnie duże wrażenie. Jak jest teraz?

W życiu jednego z superbohaterów dochodzi do tragedii. Pozostali herosi postanawiają ruszyć w poszukiwaniu zdrajców. Najprawdopodobniej cała sprawa powiązana z pewnym sekretem Ligi Sprawiedliwości.

Tajemnica jaką skrywają bohaterowie początkowo wydaje się bardzo błaha. Można łatwo zrozumieć motywacje herosów i uznać to za niepotrzebne wyolbrzymianie sprawy. Jednakże wraz z rozwojem fabuły można się przekonać, iż tak naprawdę miało to o wiele większe znaczenie i wywołało duże reperkusje. Naprawdę jest to smutne do czego mogą doprowadzić dobre intencje.

Sam wątek śledztwa też jest całkiem wciągający. Wskazywani są kolejni podejrzani, a czytelnik zastanawia się, o co tu naprawdę chodzi. Kiedy jednak dochodzi do ostatecznego rozwiązania można czuć się trochę rozczarowanym. Wyjaśnienie jest mocne i ma sens, ale wydaje się trochę wzięte znikąd.

Bardzo podobała mi się tu warstwa obyczajowa. Zarówno superbohaterowie, jak i superzłoczyńcy pisani są tu jak postacie z krwi i kości. Mają swoje słabości i mocne strony, więc czytelnik może łatwo z nimi empatyzować. Sam nie spodziewałem się jak bardzo poruszy mnie wątek Kapitana Boomeranga.

Rysunki Ragsa Moralesa są dosyć nierówne. Bardzo dobrze pokazuje sceny akcji, a także bardziej dramatyczne momenty. Jednakże nie zawsze dobrze radzi sobie z mimiką twarzy i można odnieść wrażenie, że postacie mają inne odczucia niż te zamierzone.

Pomimo upływu lat uważam, że jest to jedna z lepszych historii osadzonych w głównym uniwersum DC. Ma pewne drobne problemy, ale i tak ma taki ładunek emocjonalny, że można na nie przymknąć oko. Jednakże nie jest to tytuł dla laików tego uniwersum.

„Kryzys tożsamości” był jednym z pierwszych kamyków, który doprowadził do wielkiej lawiny w uniwersum DC o nazwie „Nieskończony kryzys”. W momencie swojej publikacji „Kryzys…” spotkał się z mieszanym przyjęciem z uwagi na dosyć odważne zmiany w przeszłości bohaterów. Sam lata temu czytałem streszczenie i wtedy ta miniseria wywarła na mnie duże wrażenie. Jak jest teraz?

W...

Jeden z lepszych komiksów jakie czytałem. Bardzo ciekawa intryga która łączy się z bolesną przeszłością. Odkrywanie prawdy jest bardzo interesujące a sam finał potrafił zaskoczyć każdego. Polecam. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Jeden z lepszych komiksów jakie czytałem. Bardzo ciekawa intryga która łączy się z bolesną przeszłością. Odkrywanie prawdy jest bardzo interesujące a sam finał potrafił zaskoczyć każdego. Polecam. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Jeden z kandydatów na najlepszy komiks z serii DC Deluxe? Być może. Bardziej jarało mnie jednak choćby Planetary, Kryzys to po prostu fajnie skrojone czytadło, którego fajność tkwi w tym jak ta, banalna w gruncie rzeczy historyjka, została rozpisana i poprowadzona tak, że każda postać wybrzmiewa choć jest tu ich tylu oraz skupienie się na postaciach drugoligowych. Motyw ochrony bliskich i zapobieganiu temu to jednak lejmotyw byle kina akcji, sensacji klasy B, nie ma tu nic odkrywczego, autor po prostu przeczytał parę pozycji Alana Moore'a i Franka Millera i stwierdził, że on też tak potrafi.

Jeden z kandydatów na najlepszy komiks z serii DC Deluxe? Być może. Bardziej jarało mnie jednak choćby Planetary, Kryzys to po prostu fajnie skrojone czytadło, którego fajność tkwi w tym jak ta, banalna w gruncie rzeczy historyjka, została rozpisana i poprowadzona tak, że każda postać wybrzmiewa choć jest tu ich tylu oraz skupienie się na postaciach drugoligowych. Motyw...

Najlepszy komiks od DC jaki czytałem. Coś pięknego, genialna, dorosła i mądrze poprowadzona fabuła, cudowna kreska!

Najlepszy komiks od DC jaki czytałem. Coś pięknego, genialna, dorosła i mądrze poprowadzona fabuła, cudowna kreska!

Po takie historie sięgam do komiksów. ,,Kryzys tożsamości,, bardzo mi się spodobał, pod każdym aspektem: wizualnym, fabularnym. Pokrótce, rysunki są piękne, szczegółowe oraz pasujące do klimatu komiksu. Fabuła to zawiła intryga, która kończy się w bardzo nieoczekiwany sposób, ale pod koniec nie miałem wrażenia niespójności fabularnej. Większość dialogów ma wpływ na historię, nie miałem wrażenia straconego czasu na ani jeden z kartek komiksu. Czytając, czułem narastające napięcie wśród bohaterów. Komiks chwilami zaskakuje, ponieważ nie boi się uśmiercać ważnych postaci dla świata komiksów. Czytałem komentarze, w których czytelnicy narzekają na mnogość postaci, cóż ja nie miałem takiego wrażenia, większość bohaterów jest tylko tłem, a główne postacie są mocno nakreślone, więc czytelnik dobrze wie, na jakiego herosa zwrócić uwagę. Komiks polecam każdemu, mogę nazwać go jednym z moich ulubionych.

Po takie historie sięgam do komiksów. ,,Kryzys tożsamości,, bardzo mi się spodobał, pod każdym aspektem: wizualnym, fabularnym. Pokrótce, rysunki są piękne, szczegółowe oraz pasujące do klimatu komiksu. Fabuła to zawiła intryga, która kończy się w bardzo nieoczekiwany sposób, ale pod koniec nie miałem wrażenia niespójności fabularnej. Większość dialogów ma wpływ na...

Bardzo dobra opowieść. Ciekawa fabuła, zawiła intryga, wspaniała oprawa graficzna. Niestety w pewnym momencie przytłoczyła mnie mnogość postaci. Część z nich znałem, cześć kojarzyłem, a reszta była mi całkowicie obca. Być może dlatego tragedia jednego z bohaterów nie była dla mnie aż tak mocnym przeżyciem.

Bardzo dobra opowieść. Ciekawa fabuła, zawiła intryga, wspaniała oprawa graficzna. Niestety w pewnym momencie przytłoczyła mnie mnogość postaci. Część z nich znałem, cześć kojarzyłem, a reszta była mi całkowicie obca. Być może dlatego tragedia jednego z bohaterów nie była dla mnie aż tak mocnym przeżyciem.

Nazywanie tego blockbusterowym eventem jest obraźliwe. Komiks przypomina bardziej dekonstrukcję supehero jak u Moorea. Mocna i świetna lektura, jest pozytywnie zaskoczony, że komuś udało się napisać cross over z tyloma superbohaterami, który angażuje widza i daje do myślenia.

Nazywanie tego blockbusterowym eventem jest obraźliwe. Komiks przypomina bardziej dekonstrukcję supehero jak u Moorea. Mocna i świetna lektura, jest pozytywnie zaskoczony, że komuś udało się napisać cross over z tyloma superbohaterami, który angażuje widza i daje do myślenia.

Zapiera dech w piersiach, wyłącza funkcje życiowe i potrzeby fizjologiczne podczas czytania. Absolutnie cudowne. Przeczytałam też komentarze autora do projektowania plansz. Komiks to połączenie pisania książki z nakręcaniem filmu - bardzo trudna robota i mnóstwo niewidocznej, pobocznej pracy z której czytelnicy nawet nie zdają sobie sprawy.

Zapiera dech w piersiach, wyłącza funkcje życiowe i potrzeby fizjologiczne podczas czytania. Absolutnie cudowne. Przeczytałam też komentarze autora do projektowania plansz. Komiks to połączenie pisania książki z nakręcaniem filmu - bardzo trudna robota i mnóstwo niewidocznej, pobocznej pracy z której czytelnicy nawet nie zdają sobie sprawy.

KRYZYS BOHATERÓW

Jeżeli w kontekście wydawnictwa DC Comics pada słowo „kryzys” każdy fan automatycznie pomyśli o wielkich, epickich eventach, które wymazują z istnienia całe wszechświaty i uśmiercają setki, tysiące, miliony, a nawet i miliardy postaci. Inaczej rzecz się ma z Kryzysem tożsamości, kameralnym dramatem obsadzonym, co prawda, plejadą superbohaterskich gwiazd, ale dalekim od epickich opowieści. Co więcej, mamy tu do czynienia nie z typową dla superhero fabułą, lecz świetnym kryminałem, podchodzącym do tematu z wielką powagą i wyczuciem. Co nie znaczy, że ten Kryzys nie wywraca życia bohaterów do góry nogami. Wręcz przeciwnie, konsekwencje opisanych tu wydarzeń odbiły się szerokim echem w uniwersum DC i zmieniły je na długo. Co ważniejsze jednak, prawdziwą siłą są emocje, które potrafią autentycznie poruszyć czytelników – i to jak dogłębnie.

Zamordowana zostaje Sue Dibny, żona Elongated Mana, a jej śmierć wstrząsa superbohaterami, bo po raz kolejny przypomina im, jak bardzo ich bliscy są narażeni na niebezpieczeństwo. Tym bardziej, że dom Dibneyów zabezpieczony był najlepszymi możliwymi środkami – nie tylko ziemskimi. Gdy część herosów zastanawia się, kto mógł to zrobić, Green Lantern, Green Arrow, Flash, Hawkman, Black Canary, Atom i Zatanna ruszają własnym tropem. Są pewni, że zbrodni dopuścił się Doktor Light, który przed laty zgwałcił Sue, o czym niewielu w ogóle miało pojęcie. Niewielu też wiedziało, co jeszcze wydarzyło się tamtego dnia: czego dopuścili się wówczas bohaterowie i jakie grzechy skrywają. Przebieg śledztwa jednak nie jest tak oczywisty, jak mogłoby się wydawać. Wkrótce giną kolejne osoby, winny może być każdy, a gdy przeszłość wychodzi na jaw, relacje między członkami Ligi Sprawiedliwości zmieniają się na zawsze…

Całość mojej recenzji na portalu GWD: http://www.gothamwdeszczu.com.pl/blog/wkkdc-kryzys-tozsamosci/

KRYZYS BOHATERÓW

Jeżeli w kontekście wydawnictwa DC Comics pada słowo „kryzys” każdy fan automatycznie pomyśli o wielkich, epickich eventach, które wymazują z istnienia całe wszechświaty i uśmiercają setki, tysiące, miliony, a nawet i miliardy postaci. Inaczej rzecz się ma z Kryzysem tożsamości, kameralnym dramatem obsadzonym, co prawda, plejadą superbohaterskich gwiazd,...

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2015/06/kryzys-tozsamosci.html

Czyj ten kryzys?
Ano właśnie superbohaterów. Kryzys tożsamości to album doskonale wpisujący się w nasze czasy, zrywający z płaskim i płytkim obrazem bohatera jako osoby bez zmazy i skazy. Uczłowiecza, pogłębia i daje do myślenia. Coraz więcej jest takich historii komiksowych, w których aspekty psychologiczne stają się równie ważne jak wartka akcja obfitująca w sceny brutalnej walki dobra ze złem. Dziś już nam nie trzeba bohatera-wydmuszki, ładnego opakowania, chcemy czegoś więcej. Prosta kalkulacja jasno wskazuje, że lepiej czyta się opowieści o bohaterach, z którymi możemy się utożsamić, a najłatwiej to zrobić, kiedy postać ma tak samo jak my dylematy i wady, kiedy nie jest krystalicznie czysta. Nie zawsze skaza powoduje spadek wartości czasem ją wręcz podnosi.
Fabuła Kryzysu tożsamości skupia się na poszukiwaniach zabójcy żony jednego z członków Ligi sprawiedliwości. Wielotorowe śledztwo prowadzące do ujawnienia tożsamości zbrodniarza obfituje w mocne momenty kryzysu superbohaterskiej tożsamości przedstawią ich samych jako osoby muszące dokonywać często dramatycznych wyborów wbrew sobie, a także innych członków Ligi. Chwile, kiedy skrywane emocje biorą górę, kiedy lęk przed utratą bliskich, przed ujawnieniem skrywanej pod maską tożsamości, powodują, że każdy z bohaterów musi na nowo zdefiniować swoje miejsce w świecie.

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2015/06/kryzys-tozsamosci.html

Czyj ten kryzys?
Ano właśnie superbohaterów. Kryzys tożsamości to album doskonale wpisujący się w nasze czasy, zrywający z płaskim i płytkim obrazem bohatera jako osoby bez zmazy i skazy. Uczłowiecza, pogłębia i daje do myślenia. Coraz więcej jest takich historii komiksowych, w których aspekty...