Ten Count #1

[Drobne spojlery, recenzja dotyczy całej serii!]

Kto by pomyślał, że połączenie mizofobi z erotykiem będzie złym pomysłem? Otóż ja, ale i tak postanowiłam dać tej serii szansę, gdyż zaufałam autorce, którą znałam już z innych jej prac. W połowie miałam ochotę to wszystko porzucić.

Sam pomysł na fabułę wydaje się naprawdę dobry, jednak wykonanie jest koszmarne i mówię to też jako osoba, która ma podobny problem co Shirotani. Terapia ekspozycyjna nie jest złą decyzją, ale Kurose wręcz zmusza mężczyznę do tego, aby przyjął jego dotyk i to tylko dlatego, że sam nie potrafi utrzymać swoich rządz na wodzy. Okropieństwo.

Jeśli chodzi o bohaterów, to Shirotani jest naprawdę ciekawą, ale też tragiczną postacią i naprawdę chciałabym, aby udzielono mu porządnej, fachowej pomocy. Kurose był wkurzający. Na początku go lubiłam, ale potem okazał się zwykłym fetyszystą. Jego teksty o “splugawieniu” nie były tylko obrzydliwe, ale też żenujące. To wręcz przerażające, że ten facet pracował z dziećmi. On w ogóle nie powinien być dopuszczony do tego zawodu.

Jestem zdegustowana. Widać, że fabuła powstała głównie po to, by spełnić jakieś dziwne fantazje Rihito Takarai.

[Drobne spojlery, recenzja dotyczy całej serii!]

Kto by pomyślał, że połączenie mizofobi z erotykiem będzie złym pomysłem? Otóż ja, ale i tak postanowiłam dać tej serii szansę, gdyż zaufałam autorce, którą znałam już z innych jej prac. W połowie miałam ochotę to wszystko porzucić.

Sam pomysł na fabułę wydaje się naprawdę dobry, jednak wykonanie jest koszmarne i mówię to...

Subtelna i pouczająca. O tym, że nawet jeśli w jedynkę zbudowaliśmy sobie świat, potrzebujemy drugiej osoby, by cieszyć się nim w pełni. Numer jeden z gatunki yaoi.

Subtelna i pouczająca. O tym, że nawet jeśli w jedynkę zbudowaliśmy sobie świat, potrzebujemy drugiej osoby, by cieszyć się nim w pełni. Numer jeden z gatunki yaoi.

Nie dość, że boys love, to jeszcze poruszany motyw mizofobii, co jest bardzo na plus. Z ogromnym zaangażowaniem wgłębiałam się w psychikę oraz zachowania Shirotaniego, ciesząc się, że ktoś podejmuje się takich tematów. Sposób leczenia, o ile można o nim mówić, jest niewątpliwie intrygujący.

Sama relacja między bohaterami rozwija się bardzo powoli, co jest dla mnie dodatkową zaletą, bo mam wielką słabość do slow burnu.

A kreska jest bardzo dobra - lubię patrzeć na tych przystojnych mężczyzn a mimika postaci jest niezła.

Zapowiada się dobra historia i mam nadzieję, że się nie zawiodę.

Nie dość, że boys love, to jeszcze poruszany motyw mizofobii, co jest bardzo na plus. Z ogromnym zaangażowaniem wgłębiałam się w psychikę oraz zachowania Shirotaniego, ciesząc się, że ktoś podejmuje się takich tematów. Sposób leczenia, o ile można o nim mówić, jest niewątpliwie intrygujący.

Sama relacja między bohaterami rozwija się bardzo powoli, co jest dla mnie...

fajny tom, choć trochę za mało ognisty jak na 18+ XDD, nie no rozumiem akcja się dopiero rozkręca♥
p.s. bardzo fajny pomysł na mange

fajny tom, choć trochę za mało ognisty jak na 18+ XDD, nie no rozumiem akcja się dopiero rozkręca♥
p.s. bardzo fajny pomysł na mange

Kocham! Po prostu Kocham!
Kreska jest prze cudowna!!
Fabuła jest mi bardzo bliska i normalnie tak mnie ona wciągnęła, że zamawiam kolejne tomy <3 W tym niestety jeszcze nie ma scen miłosnych, ale fabuła idealnie rozciąga się na kolejne tomy. Ponoć w 2 ma już coś iskrzyć ^^

POLECAM BARDZOOOO <3

Kocham! Po prostu Kocham!
Kreska jest prze cudowna!!
Fabuła jest mi bardzo bliska i normalnie tak mnie ona wciągnęła, że zamawiam kolejne tomy <3 W tym niestety jeszcze nie ma scen miłosnych, ale fabuła idealnie rozciąga się na kolejne tomy. Ponoć w 2 ma już coś iskrzyć ^^

POLECAM BARDZOOOO <3

Jestem oczarowana pierwszym tomem Ten count.
Wątek psychologiczny jest moim zdaniem jak najbardziej na plus.
Wolno rozwijają fabuła daje mandze głębię, której brakuje mi w niektórych yaoi.
Nie mogę się doczekać aż poznam dalszy ciąg historii Kurose i Shirotani.

Jestem oczarowana pierwszym tomem Ten count.
Wątek psychologiczny jest moim zdaniem jak najbardziej na plus.
Wolno rozwijają fabuła daje mandze głębię, której brakuje mi w niektórych yaoi.
Nie mogę się doczekać aż poznam dalszy ciąg historii Kurose i Shirotani.

Very slow burn ;)
Ale pomysł fajny, jest potencjał, więc sięgnę po drugi tom.

Very slow burn ;)
Ale pomysł fajny, jest potencjał, więc sięgnę po drugi tom.

W pierwszym tomie powoli się rozwija, ale miło i przyjemnie :)

W pierwszym tomie powoli się rozwija, ale miło i przyjemnie :)

Podoba mi się pomysł na tę serię, więc mam nadzieję, że nie zawiodę się w dalszej części. ♥

Podoba mi się pomysł na tę serię, więc mam nadzieję, że nie zawiodę się w dalszej części. ♥

Ciekawy pomysł i ładna kreska. Jedno tylko co niezbyt mi przypadlo do gustu to szybko rozwijajaca się akcja a zarazem nie. Nie wiem jak to wytłumaczyć. Ide czytać dalsze tomy.

Ciekawy pomysł i ładna kreska. Jedno tylko co niezbyt mi przypadlo do gustu to szybko rozwijajaca się akcja a zarazem nie. Nie wiem jak to wytłumaczyć. Ide czytać dalsze tomy.