Czytanie tej powieści było przyjemnością. Niezwykle wciągająca i poruszająca.
Główna bohaterka Alicja James to autentyczna postać, a powieść jest inspirowana jej pamiętnikami. Miała ona dwóch znanych braci: pisarza Henryego i psychologa Williama. Jej ojciec również był myślicielem. Alicja pochodziła więc z dobrej rodziny i obracała się w towarzystwie naukowców i wybitnych osobowości.
Sama była bardzo inteligentna i uwielbiała czytać. Jednak, ze względu na płeć, te cechy nie były uważane za jej atuty, nie zachęcano jej do ich rozwijania, ówczesna medycyna uważała je wręcz za niekorzystne dla zdrowia kobiety. Alicja nie mogła więc studiować ani publikować. Alicja była safistką- w eteryczny sposób opisana jest jej młodzieńcza miłość do Sary, potem dojrzała Katherine Loring.
Bardzo polubiłam Alicję. Utożsamiałam się z nią. Można ją uznać za feministkę. Zastanawiam się czy oby na pewno tak dużo się zmienił w kwestii pozycji kobiet i czy w ogóle walka o równouprawnienie miała sens. Alicję często denerwuje, że kobieta w towarzystwie ma być przede wszystkim miła i ładnie wyglądać, lepiej jednak, by nie wyrażała swojego zdania. No i czy i dziś tak nie jest? Czy nadal nie ceni się bardziej urody i uprzejmości niż intelektu? Minęło prawie 150 lat, a niektóre słowa Alicji mogłabym wypowiedzieć albo już wypowiadałam.
Książkę bardzo szybko się czyta. Historia Alicji, intelektualistki i feministki, zmagającej się z tajemniczą chorobą jest bardzo ciekawa. Interesujące jest też ukazanie rozwoju medycyny i psychologii oraz życia w drugiej połowie XIX wieku. Serdecznie polecam.

Czytanie tej powieści było przyjemnością. Niezwykle wciągająca i poruszająca.
Główna bohaterka Alicja James to autentyczna postać, a powieść jest inspirowana jej pamiętnikami. Miała ona dwóch znanych braci: pisarza Henryego i psychologa Williama. Jej ojciec również był myślicielem. Alicja pochodziła więc z dobrej rodziny i obracała się w towarzystwie naukowców i wybitnych...

Judith Hooper "Śpiąca Alicja"
Prószyński i Sp-ka, 2017

To nie były dobre czasy dla kobiet. Dla kobiet o wielkich umysłach były wręcz okrutne. Alicja James, siostra swych słynnych braci Henry’ego i Williama, to osobowość nieprzeciętna. Inteligencja, dowcip, zmysł obserwacji. I talent pisarski. Do tego niebywała zmysłowość. To nie były pożądane cechy kobiet, bo XIX-wieczny świat wyznaczył im inne role. A co, jeśli się na te role nie godziły?

Fabularyzowana biografia Alice James, nieprzeciętnego umysłu uwięzionego w chorym ciele i patriarchalnym gorsecie, która „pragnęła wznieść się ponad rozpacz ku pięknu!”, spisana przez Judith Hooper, to lektura niezwykle smakowita! To pełen błyskotliwej ironii, ale też wrażliwości i empatii, przewodnik po życiu barwnej, nietuzinkowej rodziny James’ów, szerokiego środowiska XIX – wiecznych intelektualistów od Ameryki przez Paryż, po Anglię, ale przede wszystkim wyjątkowym, nieprzystającym do czasów, niezłomnym kobiecym umyśle!

A równie frapująca, co wejście do tego osobliwego świata archaicznych stosunków społecznych, stylów życia, poglądów naukowych i (o zgrozo!) ówczesnej medycyny, jest myśl, że dobry los chciał sprawić, że żyjemy 150 lat później! Urzekające wpomnienia, piękny język, kropla wzruszeń. Perła!

Judith Hooper "Śpiąca Alicja"
Prószyński i Sp-ka, 2017

To nie były dobre czasy dla kobiet. Dla kobiet o wielkich umysłach były wręcz okrutne. Alicja James, siostra swych słynnych braci Henry’ego i Williama, to osobowość nieprzeciętna. Inteligencja, dowcip, zmysł obserwacji. I talent pisarski. Do tego niebywała zmysłowość. To nie były pożądane cechy kobiet, bo XIX-wieczny...

Powieść o najmłodszej przedstawicielce słynnej rodziny Jamesów. Żyjąca w połowie XIX wieku Alicja pozostawała w cieniu swoich braci, a jednak jej pamiętniki, którymi inspirowała się Judith Hooper, wskazują na bogatą osobowość bohaterki.

Czytałam tę powieść długo, bo trzeba było spokojnie i powoli zagłębiać się w wewnętrzny świat niezwykłej kobiety, zdecydowanie wyprzedzającej swą epokę. Jej poglądy i zachowania na pewno mogły szokować współczesnych. W tamtych czasach kobieta to dodatek do mężczyzny.

Podziwiam Alicję za jej mądre i odważne wyznania, niepoddawanie się tajemniczej chorobie, która skazuje ją na leżenie w łóżku i zależność od innych.
Wspaniała wyobraźnia pozwala jej, i czytelnikowi, wracać do przeszłości, odtwarzać życie z rodziną, przyjaźnie, miłości.
Powieść ubarwiają fragmenty listów braci, ojca, przyjaciółek.

To niezwykle interesująca książka, na pewno warto ją przeczytać, a potem może sięgnąć i do pamiętników Alicji James, które ukazały się prawie czterdzieści lat po jej śmierci i stały się literacką sensacją.

Powieść o najmłodszej przedstawicielce słynnej rodziny Jamesów. Żyjąca w połowie XIX wieku Alicja pozostawała w cieniu swoich braci, a jednak jej pamiętniki, którymi inspirowała się Judith Hooper, wskazują na bogatą osobowość bohaterki.

Czytałam tę powieść długo, bo trzeba było spokojnie i powoli zagłębiać się w wewnętrzny świat niezwykłej kobiety, zdecydowanie...

Tym razem historia siostry Henry`ego James`a. Kolejna do mojej kolekcji beletryzowanych biografii po bardzo dobrych: "Pani Poe"i "Kochając Franka". Nieszczęśliwa kobieta - moim zdaniem skrzywdzona nie tyle przez epokę, co o wiele trudniejsze - przez własną rodzinę bliższą i dalszą. Wcale też nie jestem pewna, czy walczyła do końca - wprost przeciwnie. Ale warto pochylić się nad tą postacią, choćby po to, żeby trochę jej powspółczuć i wyciągnąć wnioski. Każdy własne...

Tym razem historia siostry Henry`ego James`a. Kolejna do mojej kolekcji beletryzowanych biografii po bardzo dobrych: "Pani Poe"i "Kochając Franka". Nieszczęśliwa kobieta - moim zdaniem skrzywdzona nie tyle przez epokę, co o wiele trudniejsze - przez własną rodzinę bliższą i dalszą. Wcale też nie jestem pewna, czy walczyła do końca - wprost przeciwnie. Ale warto pochylić się...

Alicja James- siostra sławnego pisarza Henry'ego Jamesa, znanego m. in. z Portretu damy. Choć zapomniana przez świat podczas swojego życia, to ciekawa postać, intrygująca współczesnych ludzi.

Alicja, wychowywana z czterema braćmi, wiecznie zajętą matką i bujającym w obłokach ojcem- myślicielem i jednocześnie autorem niezrozumiałych dla społeczeństwa książek, była dziewczyną bardzo inteligentną. Niestety, ówczesne lata nakazywały tłamszenie kobiet, przypisując im wyłącznie zadania domowe, nie zaś podbijanie świata swą erudycją. Przez niemal całą swoją egzystencję tej kobiecie zabraniano tego, czego tak łaknęła- podróży, świata, towarzystwa. Sprzeciwiała się nudnemu, małżeńskiemu życiu, widząc sens w nieustannym zdobywaniu wiedzy. Alicja James- postać nietuzinkowa, choć na wiele lat przykuta do łóżka.

"Oto gorzka prawda: ten, kto kocha mnie (lub wcale),dzierży całą władzę, dlatego miłość tak boli."

Twórczość Henry'ego Jamesa nie jest mi obca, a wręcz pałam do niej równą sympatią, co do książek sióstr Bronte. Dlatego też nie skupiam się wyłącznie na powieściach jego autorstwa, lecz sięgam dalej- do lektur opisujących jego życie, rodzinę, czy -jak w tym przypadku- młodszą siostrę, Alicję.

Śpiąca Alicja jest formą pamiętnika; znajdujemy tam nie tylko przemyślenia bohaterki, lecz również część korespondencji między jej braćmi, przyjaciółmi, rodziną czy opis współczesnej jej sytuacji politycznej.

Z wielu powodów ta pozycja przyciągnęła moją uwagę. Pierwszym, dość oczywistym, było nawiązanie do Henry'ego James'a, o czym już wspomniałam. W drugiej kolejności zaintrygował mnie tytuł oraz mroczna, nieco smutna okładka. Już po zagłębieniu się w lekturę odnalazłam w niej wiele kwestii, które wywołały we mnie zwykłą, prostolinijną ciekawość. Alicja jest bardzo intrygującą postacią (wiem, ciągle powtarzam to słowo- intrygujące. Wybaczcie.),kobietą, która spętana rodzinnymi powinnościami, pragnie wreszcie być wolna, jednak świat skutecznie protestuje. Przez całe swoje życie cierpiała na przypadłości, tajemnicze dla coraz to nowszych medyków. Ostatecznie skończyła przykuta do łóżka, powalona paraliżem nóg, a za jedyne towarzystwo miała pielęgniarkę i odwiedzające ją kobiety.

A także... ukochaną Katherine. Bo wiecie, Alicja kochała kobiety; w przenośni i dosłownie.

Na początku mojej przygody ze Śpiącą Alicją myślałam, że bohaterka to hipochondryczka, wymyślająca swoje choroby 'z nudów'. Ciężko było mi ustalić, czy tak jest naprawdę, czy niesłusznie ją osądzam. Na pomoc ruszyło posłowie; tam autorka umieściła odpowiedzi na kilka pytań, jakie mogły powstać w trakcie lektury. I oto wiem, iż to nie hipochondria.

Mimo licznych chorób, przeciwności losu i niezrozumienia, Alicja wciąż trwała. Nieustannie znajdowała siłę na wertowanie ksiąg, czytanie gazet, a przede wszystkim- rozmyślanie. Polubiłam tę melancholijną istotę i wiem, że gdyby urodziła się w naszych czasach, na pewno podbiłaby świat.

Alicja James- siostra sławnego pisarza Henry'ego Jamesa, znanego m. in. z Portretu damy. Choć zapomniana przez świat podczas swojego życia, to ciekawa postać, intrygująca współczesnych ludzi.

Alicja, wychowywana z czterema braćmi, wiecznie zajętą matką i bujającym w obłokach ojcem- myślicielem i jednocześnie autorem niezrozumiałych dla społeczeństwa książek, była...

(Recenzja najpierw ukazała się na kulturaonline.pl)

„Śpiąca Alicja” Judith Hooper kontynuuje najlepsze tradycje dziewiętnastowiecznej prozy anglosaskiej. To piękna, kobieca powieść o tłamszonych pragnieniach i chęci życia według własnych reguł.

Tytułowa bohaterka to autentyczna, lecz niesłusznie zapomniana postać. Była młodszą siostrą Henry’ego Jamesa, słynnego pisarza tworzącego w Stanach Zjednoczonych i w Europie. Wychowywała się w bostońskiej rodzinie, w której wiele dyskutowano o literaturze, sztuce, podróżach, osiągnięciach naukowych i polityce. W tych pasjonujących rozmowach, zgodnie z konwenansami sprzed półtora wieku, brali udział przede wszystkim mężczyźni. Kobiety miały ozdabiać pomieszczenia swoją obecnością i zachwycać się mądrością mężów, ojców oraz braci. Czasami mogły wypowiedzieć się na temat sztuk pięknych, ale ich zdania nie traktowano poważnie.
Alicja, jako jedna z nielicznych, nie umiała się z tym pogodzić, za co przyszło jej drogo zapłacić.

Oczytana, wszechstronna i inteligentna młoda kobieta mogła otwarcie porozmawiać z braćmi, czasem z ojcem, ale za wygłaszanie swoich poglądów w tzw. towarzystwie nieraz skazywano ją na ostracyzm. Chociaż nie uważała się na erudytkę i miała kompleksy na punkcie wyrywkowego wykształcenia, odstraszała mężczyzn na przyjęciach, gdyż nie pasowała do idealnego obrazka panny na wydaniu. Nie dość, że wolała dyskutować zamiast tańczyć, to jeszcze bywała szczera aż do bólu i ironiczna, co sprawiło, że przylgnęła do niej łatka osoby dumnej, niedostępnej i nieobliczalnej.
Gdybyż jeszcze kierowała rozmowy na takie tematy jak moda i towarzyskie ploteczki! Ale nie! Alicja wolała dyskusje zarezerwowane dla mężczyzn, bo zawsze bardziej ceniła rozum niż modny kapelusz na głowie.

Jak tak wrażliwej kobiecie udało się przetrwać w świecie społecznych konwenansów, purytańskich zachowań i powszechnego zakłamania?
Codzienność Alicji nie była usłana różami. Nie dość, że była niezrozumiana przez otoczenie, to w dodatku okazała się osobą słabego zdrowia. Jej chorobę diagnozowało wielu lekarzy, zalecając nieraz wykluczające się kuracje i bardziej szkodząc niż pomagając. Na co naprawdę chorowała? Nie zdradzę, by nie psuć lektury potencjalnym czytelnikom Na pewno jednak ta przypadłość nie była popularną w jej środowisku hipochondrią.
Śledząc rodzinne życie Alicji, można dojść do wniosku, że mieszkając pod jednym dachem z megalomańskim ojcem, wiecznie spanikowaną matką i odwiedzającymi dom różnymi ciotkami-dewotkami, chyba każdy normalny człowiek by się rozchorował.
Aż trudno uwierzyć, że młodej kobiecie udało się nie przestać kochać rodziców i braci oraz przekonać ich, by zgodzili się na jej (oczywiście niesamodzielną!) podróż po Europie, która otworzyła je oczy na prawdziwy świat i własne możliwości.

Ratunkiem dla Alicji, która sporą część życia spędziła w łóżku, były książki, rozmyślania i wspomnienia. Ostatnie lata unieruchomiły ją w londyńskim pensjonacie. Z dala od bliskich ratowała się przed samotnością podróżami w przeszłość Dzięki temu poznajemy jej dzieciństwo, młodość, pierwsze erotyczne doświadczenia i wielką miłość do podziwianej Katharine, relacje z braćmi i kuzynostwem, niezapomniane i cenne wrażenia z europejskich wojaży.
Alicja podsumowuje swoje życie i osiągnięcia, pisze pamiętnik, jest ciekawa świata, mimo iż pozostaje zamknięta w czterech ścianach. To właśnie na podstawie jej docenionych dopiero po latach zapisków powstała powieść Judith Hooper.
Śledząc losy niezwykłej kobiety, którą ograniczały czasy i obyczaje, trudno nie darzyć jej sympatią, szacunkiem i podziwem. Trudno też nie uznać jej za sufrażystkę, mimo iż nie wojowała podczas wieców i nie publikowała feministycznych manifestów.

„Śpiąca Alicja” to nie tylko powieść o fascynującej kobiecie. To również zbiorowy portret dziewiętnastowiecznych wyższych sfer, ówczesnego targowiska próżności opartego na zakłamaniu i skostniałych rytuałach.
Blichtr nie przesłania tu pozoranctwa i społecznych konwenansów. Oficjalnie ubierano je w piękne słówka, jednak w rzeczywistości sprowadzały się one do polowań na majątek oraz małżeństw przypominających zawieranie umów i robienie interesów a nie związki oparte na wzajemnej miłości i partnerstwie.
O tych problemach Judith Hooper pisze szczerze i krytycznie. W dodatku pisze pięknie, kunsztownie, niebanalnie, ze znajomością tematu i sztuki opowiadania, która coraz częściej odchodzi z zapomnienie.

(Recenzja najpierw ukazała się na kulturaonline.pl)

„Śpiąca Alicja” Judith Hooper kontynuuje najlepsze tradycje dziewiętnastowiecznej prozy anglosaskiej. To piękna, kobieca powieść o tłamszonych pragnieniach i chęci życia według własnych reguł.

Tytułowa bohaterka to autentyczna, lecz niesłusznie zapomniana postać. Była młodszą siostrą Henry’ego Jamesa, słynnego pisarza...

Pisarka zabiera czytelnika w międzywymiarową podróż. Czas tutaj nie gra roli, przecież można się teleportować w dowolne miejsce i dowolny czas za pomocą naszych myśli. A może to coś więcej? Alicja James cierpiąca na niezdiagnozowaną chorobę i przykuta do łóżka pisze pamiętnik, który zostaje wydany kilkadziesiąt lat po jej śmierci. Ten pamiętnik jest zapiskiem jej obserwacji z życia, czasów w jakich przyszło jej egzystować i swojej wrażliwości, jaka nijak miała się do rzeczywistości. Alicja opisuje swoje relacje z braćmi, ale również innymi bliskimi jej osobami. Wszystkie te indywidualności tworzą żywy obraz epoki wiktoriańskiej.

Autorka w swojej opowieści chce zwrócić uwagę na los kobiet w tamtych czasach. Zupełnie inna historia dotycząca praw płci pięknej w dzisiejszych czasach.

W "Śpiącej Alicji" jest wiele sytuacji, obnażających głęboko skrywane ułomności ówczesnych czasów. Alicja, mimo że była przykuta do łózka, to okazuje się być niezwykle bystrą obserwatorką i trafnie analizuje to, co dostrzega. Nie obawia się reperkusji ze strony bliskich, wręcz przeciwnie. Odnosiłem wrażenie, że zabiega o konfrontację.

"Śpiąca Alicja" jest książką niezwykłą, przejmującą i pięknie napisaną. To Alicja jest najważniejszą postacią, nie opisywane przez nią kolejne postacie, zdawać by się mogło, będące tylko kukiełkami w jej teatrzyku. Poruszyła mnie do głębi historia tej kobiety i jestem przekonany, iż tak będzie z każdym czytelnikiem. Polecam serdecznie.

Pisarka zabiera czytelnika w międzywymiarową podróż. Czas tutaj nie gra roli, przecież można się teleportować w dowolne miejsce i dowolny czas za pomocą naszych myśli. A może to coś więcej? Alicja James cierpiąca na niezdiagnozowaną chorobę i przykuta do łóżka pisze pamiętnik, który zostaje wydany kilkadziesiąt lat po jej śmierci. Ten pamiętnik jest zapiskiem jej obserwacji...

× www.majuskula.blogspot.com ×

Można przez kilka lat swego życia nie opuszczać sypialni, a mimo tego podróżować wszędzie. Dzięki wyobraźni, mądrości płynącej z doświadczeń, dzięki sile czerpanej od siebie samego. Tym sposobem przekracza się granice, pozornie nie do pokonania.

Alicja James jest chora. Żaden lekarz nie umie poprawnie jej zdiagnozować, chociaż schorzenie przybiera na sile i liczy się czas. Nogi Alicji odmawiają posłuszeństwa, a ona sama zostaje przykuta do łóżka, krzesła. Zależna od innych, w tym swojej pielęgniarki, jedyny kontakt ze światem dają listy. Listy od słynnych braci, Williama i Henry’ego. Mimo fizycznego cierpienia, Alicja potrafi zadbać o rozwój intelektualny. Wzbudza podziw swoją inteligencją, ciętym poczuciem humoru. Ile mogłaby osiągnąć, gdyby tylko los potoczyłby się inaczej?

Książki czysto biograficzne mają to do siebie, że zazwyczaj warto znać daną postać, chociażby kojarzyć. Dlatego lubię powieści oparte na faktach, wówczas można dopiero zaznajomić się z wydarzeniem, nieco od strony fikcyjnej, co jednak nie przeszkadza. Przeglądając zapowiedzi wydawnicze natknęłam się na „Śpiącą Alicję”. Instynktownie zechciałam sięgnąć po tę publikację, tym bardziej, iż sam opis mnie zachęcił. Wcześniej nie słyszałam o Alicji James, jednak nazwisko obiło mi się o uszy. Henry, jej brat, był utalentowanym pisarzem, który stworzył między innymi „Portret damy”. Książkę zekranizowano, a główne role zagrali Nicole Kidman i John Malkovich. Natomiast William zasłynął jako wybitny filozof i psycholog, współtwórca pragmatyzmu. Gdzie w tym wszystkim jest Alicja? Kim była, że postanowiono poświęcić jej tę pozycję? Tego pragnęłam się dowiedzieć. Nie pożałowałam wyboru, bo zdołałam poznać naprawdę wspaniałą osobę. Fascynującą, choć dzielą nas lata.

Hooper swoją pracę oparła na pamiętniku autorstwa Alicji. Wydano go dopiero kilkadziesiąt lat po jej śmierci, a dla współczesnych poglądy wyznawane przez pannę James były co najmniej szokujące. Feministka, zaciekle broniąca swego zdania, zbuntowana. Mogłaby stworzyć błyskotliwą karierę, gdyby tylko urodziła się w innych czasach. Poprzez zapiski wyłania się obraz kobiety nietuzinkowej. Niestety, nie musiała walczyć tylko z opiniami otoczenia, ale przede wszystkim ze sobą. Choroba krzyżowała plany, jednak Alicja zdołała odbyć sporo podróży i ciągle się rozwijała, mimo tylu przeciwności. Sądzę, że to mógłby być prawdziwy wzór dla wielu kobiet i chciałabym, aby jak najwięcej osób poznało tę historię.

Mamy przed sobą wspaniały obraz epoki. Dzięki spostrzeżeniom Alicji dostrzegamy tło historyczne, ciężkie czasy dla kobiet, które nadal musiały być podporządkowane swoim mężom, zawsze się uśmiechać i zapomnieć o marzeniach, o ile nie dotyczyły posiadania rodziny. James charakteryzowała się ciętym językiem oraz szerokim kątem spojrzenia. Doskonale widziała zakłamanie, fałsz, pewną pogardę dla płci żeńskiej. Podwójne standardy i gnijące wnętrza elit chcących na siłę ukazywać swą wyższość. Judith Hooper włożyła mnóstwo pracy, aby zaciekawić czytelnika — moim zdaniem, świetnie się spisała.

Oczywiście, pamiętajmy też, iż mimo wszystko to powieść i zawiera elementy fikcyjne. Łatwo je rozgraniczyć. Natykamy się na sporo postaci, ale bohaterka tytułowa kradnie cały blask. Trudno jej nie lubić, a czy współczuć? Nie wiem. Ta moc zachwyca, można tylko żałować, że nie dane jest nam spotkać Alicji osobiście. Na szczęście, książka częściowo rekompensuje to uczucie. Zamierzam sięgnąć po nią po raz kolejny, tym razem zaopatrzyć się w ołówek i pozaznaczać najciekawsze fragmenty. Po drodze trafiłam na mnóstwo złotych myśli, takich godnych zapamiętania i powrotu do nich w trudniejszych chwilach. Lektura naprawdę mnie usatysfakcjonowała, robi wrażenie.

„Śpiąca Alicja” zdecydowanie przypadnie do gustu osobom mającym chęć na lekturę powolną, mającym chęć na delektowanie się każdym słowem. Judith Hooper w fascynujący sposób przybliżyła sylwetkę swojej bohaterki. To tylko sprawiło, że z przyjemnością poszukam większej ilości informacji o Alicji James.

× www.majuskula.blogspot.com ×

Można przez kilka lat swego życia nie opuszczać sypialni, a mimo tego podróżować wszędzie. Dzięki wyobraźni, mądrości płynącej z doświadczeń, dzięki sile czerpanej od siebie samego. Tym sposobem przekracza się granice, pozornie nie do pokonania.

Alicja James jest chora. Żaden lekarz nie umie poprawnie jej zdiagnozować, chociaż schorzenie...

Fenomenalna powieść o kobiecie dla kobiet.

http://dlalejdis.pl/artykuly/spiaca_alicja_recenzja

Fenomenalna powieść o kobiecie dla kobiet.

http://dlalejdis.pl/artykuly/spiaca_alicja_recenzja

--

--