Doprawdy nie umiem powiedzieć, dlaczego do tej pory omijałam Ariola szerokim łukiem. Przecież to taki fajny komiks jest. I uniwersalny. Szkolne problemy małych chłopców bawią w każdym wieku. Wymieniam się tomami z młodym czytelnikiem, który mnie popędza, tak bardzo chce zabrać się za lekturę kolejnej części. Może nie będę oryginalna, ale i tak napiszę, że to Mikołajek w wersji komiksowej. Nie zrozumcie mnie źle, to nie jest plagiat. Ot, po prostu tematy, które poruszają te książki i bohaterowie są podobni. Za to wykonanie oryginalne. I takie naturalne. Zwłaszcza w rozdziale o tym jak dzieci potrafią grzecznie bawić się przez dziesięć minut. A odcinek o zaczytaniu? Genialny. Zatem nie popełniajcie mojego błędu i czym prędzej weźcie się za lekturę. 

Doprawdy nie umiem powiedzieć, dlaczego do tej pory omijałam Ariola szerokim łukiem. Przecież to taki fajny komiks jest. I uniwersalny. Szkolne problemy małych chłopców bawią w każdym wieku. Wymieniam się tomami z młodym czytelnikiem, który mnie popędza, tak bardzo chce zabrać się za lekturę kolejnej części. Może nie będę oryginalna, ale i tak napiszę, że to Mikołajek w...

Superkooooń! Nas wszystkich broń!!

Tak sobie krzyczymy co jakiś czas w domu odkąd przeczytaliśmy kolejny tom przygód Ariola
To nie zdarza się jakoś specjalnie często, ale te komiksy podobają się wszystkim w rodzinie.
Tacie i synowi (6l.) za zwariowane i jajcarskie przygody i formę (obaj kochają komiksy)
Mamie (mnie) za teksty bohaterów, ironię i imiona
Córce (2l.) za Pajówę i kolorowe obrazki. Pajówa, który pojawia się może na 3 obrazkach to jej ulubiona postać :D

Nie wiem co jeszcze mogłabym napisać, żeby zachęcić do sięgnięcia. Może to, że Ariol i Ramono to jak Mikołajek i Alcest na speedzie?
Polecam :)

Superkooooń! Nas wszystkich broń!!

Tak sobie krzyczymy co jakiś czas w domu odkąd przeczytaliśmy kolejny tom przygód Ariola
To nie zdarza się jakoś specjalnie często, ale te komiksy podobają się wszystkim w rodzinie.
Tacie i synowi (6l.) za zwariowane i jajcarskie przygody i formę (obaj kochają komiksy)
Mamie (mnie) za teksty bohaterów, ironię i imiona
Córce (2l.) za...

Łatwo wygarnąć wady tych historii. Czasem kończą się w momencie, w którym mogłyby się dopiero rozkręcać, czasem najzwyczajniej brakuje im puenty. Mimo to Ariol nadal jest jedną z najlepszych serii komiksowych dla dzieciaków, jakie czytałem. Pełną humoru, odartą z nudnego i podawanego wprost dydaktyzmu, bardzo zwięzłą i świetnie dostosowaną do zdolności poznawczych 10-latka

Łatwo wygarnąć wady tych historii. Czasem kończą się w momencie, w którym mogłyby się dopiero rozkręcać, czasem najzwyczajniej brakuje im puenty. Mimo to Ariol nadal jest jedną z najlepszych serii komiksowych dla dzieciaków, jakie czytałem. Pełną humoru, odartą z nudnego i podawanego wprost dydaktyzmu, bardzo zwięzłą i świetnie dostosowaną do zdolności poznawczych 10-latka

Uwielbiamy Ariola! Krótkie komiksowe historyjki opowiadające o jego szkolnych przygodach, nietuzinkowych pomysłach Ramona, miłości do Petuli i relacjach z rodzicami i dziadkami rozbawią do łez każdego. No i oczywiście "SUPER KOOOOŃ!" będzie Wam towarzyszył jeszcze długo po lekturze ;)

Uwielbiamy Ariola! Krótkie komiksowe historyjki opowiadające o jego szkolnych przygodach, nietuzinkowych pomysłach Ramona, miłości do Petuli i relacjach z rodzicami i dziadkami rozbawią do łez każdego. No i oczywiście "SUPER KOOOOŃ!" będzie Wam towarzyszył jeszcze długo po lekturze ;)

Syn czytał mi to na głos w ramach szlifowania płynnego czytania.
Niesamowite poczucie humoru (np teks "Chcesz kanapkę z szynką" nie będę dalej spojlerował) W każdym razie zdarzało się że zaśmiewaliśmy się razem do rozpuku nie mogąc przestać.
Z perspektywy dziecka na bieżąco komentuje jego problemy, z perspektywy rodzica budzi wspomnienia z dzieciństwa i pokazuje aktualne problemy rodziców.
Polecam do wspólnego czytania z dzieckiem, czasami można się wiele dowiedzieć o swojej pociesze, wyciągając z niego jego przemyślenia na temat przeczytanego rozdziału...

Syn czytał mi to na głos w ramach szlifowania płynnego czytania.
Niesamowite poczucie humoru (np teks "Chcesz kanapkę z szynką" nie będę dalej spojlerował) W każdym razie zdarzało się że zaśmiewaliśmy się razem do rozpuku nie mogąc przestać.
Z perspektywy dziecka na bieżąco komentuje jego problemy, z perspektywy rodzica budzi wspomnienia z dzieciństwa i pokazuje aktualne...

UWAGA PORNO - Ariol świeci gołym wszystkim!! o_O
Aaaaaa, wspaniałe <czytam tomy w losowej kolejności, ale draka!>
No i ta część dużo fajniejsza od 4, więcej się uśmiechałam.
Fajnie, że kilka historyjek jest ze sobą powiązanych, ale szkoda, że nie dali ich obok siebie.
Dowiedziałam się, co to echogram i jak się sadzi drzewa.

UWAGA PORNO - Ariol świeci gołym wszystkim!! o_O
Aaaaaa, wspaniałe <czytam tomy w losowej kolejności, ale draka!>
No i ta część dużo fajniejsza od 4, więcej się uśmiechałam.
Fajnie, że kilka historyjek jest ze sobą powiązanych, ale szkoda, że nie dali ich obok siebie.
Dowiedziałam się, co to echogram i jak się sadzi drzewa.

Jeśli jeszcze nie znacie Ariola, koniecznie to nadróbcie. Pisałam już o nim tutaj ;) Tym razem przedstawiam Wam drugi tom przygód tego sympatycznego osiołka. Nadal jest największym fanem Superkonia – czyta komiksy i książki o nim oraz zbiera naklejki do albumu. Wciąż jego najlepszym przyjacielem jest prosiak Ramono, który z higieną i kulturą osobistą jest na bakier, jak tylko chłopiec w wieku szkolnym potrafi być. I nadal Ariol jest szaleńczo zakochany w Petuli, która wciąż nie zwraca na niego uwagi...



Komiks o Ariolu to prawdziwa kopalnia zabawnych postaci, odwzorowujących ludzkie przywary i śmiesznostki. Przerysowane (jak to w komiksie bywa) chociaż momentami bardzo autentyczne przygody bohaterów rozbawiają do łez. Dla dzieci to świetna rozrywka, ale rodzice również uśmieją się podczas lektury. Mam wrażenie, że niektóre dowcipy i gagi zrozumieją zresztą głównie dorośli ;)


"Ariol. Być jak Superkoń" to przede wszystkim opowieść o szkolnych i podwórkowych perypetiach typowych uczniów. O wygłupach i o poważnych sprawach. O zabawie, odpowiedzialności, kłamstwie i rywalizacji. Opisane w komiksie sytuacje to odzwierciedlenie przygód jakie moje dzieciaki również przeżywają.Mogę się domyślić, że Wasze też ;)

To, co mnie zachwyca w przygodach Ariola to przede wszystkim humor, ale także prosty, dopasowany do małoletnich odbiorców język oraz przyciągające wzrok, nie przeładowane detalami i nie przesłodzone ilustracje. Ta pozycja to dowód, że nie tylko disneyowskie produkcje przemawiają do dzieci. Czasem wystarczy osiołek z kolegami ;)

Jeśli jeszcze nie znacie Ariola, koniecznie to nadróbcie. Pisałam już o nim tutaj ;) Tym razem przedstawiam Wam drugi tom przygód tego sympatycznego osiołka. Nadal jest największym fanem Superkonia – czyta komiksy i książki o nim oraz zbiera naklejki do albumu. Wciąż jego najlepszym przyjacielem jest prosiak Ramono, który z higieną i kulturą osobistą jest na bakier, jak...

Radocha i rechot ośmiolatka.
I pytania "kiedy będzie 3 część?" Bo już oboje czekamy

Radocha i rechot ośmiolatka.
I pytania "kiedy będzie 3 część?" Bo już oboje czekamy

Podobał mi się komiks "Wszyscy jesteśmy osiołkami", natomiast druga odsłona przygód "Ariola" podobała mi się jeszcze bardziej. Wydawać by się mogło, że album "Być jak Superkoń" niczym się od jedynki nie różni. Ot, nowe przygody tytułowego bohatera, które tym razem rozpoczynają się od wspólnego z Ramono wyjazdu na wakacje nad morze. Chłopcy jadą sami pociągiem do dziadków Ariola. Podoba mi się, że temu wydarzeniu autorzy poświęcają kilka rozdziałów.

Podróż pociągiem może być pełna niebezpieczeństw, ale nie dla przyjaciół, a dla innych podróżnych. Starsza pani, która obiecała mamie Ariola, że będzie miała baczenie na chłopaków, wspólnej podróży omal nie przypłaca życiem. Spokojnie, spokojnie. Kobieta przeżyła, ale ze spotkania wyniosła pewnie wielkiego guza i zszargane nerwy. Biedna, żal mi jej. Dwaj przyjaciele ani przez chwilę nie są świadomi swego złego wpływu. Taki sposób konstruowania przez scenarzystę fabuły powoduje mimowolne (tj. lekkie i niewymuszone) pojawienie się wielu bardzo śmiesznych scenek i epizodów.

Recenzowany tom łącznie zawiera trzynaście fabuł. W każdej występuje tytułowy bohater, jego koledzy i przyjaciele ze szkoły. Ważne role do odegrania dostają także dorośli, nie tylko rodzice i nauczyciele, ale także przypadkowo spotkane osoby. Ciężko mi się zdecydować, która z opowieści podoba mi się najbardziej, waham się między: 1) "Naklejki" (genialna, rozbrajająca pointa); 2) "Dobra książka" (Ariol demoluje księgarnię i powoduje kontuzję księgarza); 3) "Ariol sadzi drzewo" (świetna i przezabawna rola pana Tykwy, który jest miejskim ogrodnikiem); 4) "Prysznic" (Ariol zostaje zmuszony do kąpieli, rysownik ukazuje szczegóły męskiej anatomii).

Inne, nie wymienione przeze mnie, opowieści przypadną do gustu młodszym czytelnikom, ponieważ w dużym stopniu opowiadają o ich codzienności w szkole czy na podwórku. Dotykają sytuacji znanych i rozpoznawalnych, takich jak: wizyta u lekarza w celu szczepienia, przechwałek kto ma lepszego i silniejszego tatę, naśmiewania się z nauczycieli czy przeżywania szkolnej miłości. Ważne, że każdy z wymienionych epizodów niesie ze sobą duży potencjał humorystyczny. Komiczne są także wypowiedzi Ariola i jego kolegów. Wielkie brawa dla tłumacza, który dobrze sobie z nimi poradził. Dla przykładu: Bitonio po szczepionce był sparaliżowany na resztę życia przez dwa dni!

Jeśli miałbym przyrównać serię Guiberta i Boutavanta do jakiś innych komiksów dla dzieci, to przywołałbym "Hildę" oraz "Sisters". Zasadnicza różnica między wspomnianymi komiksami, a Ariolem polega na tym, że omawiana pozycja skupia się na chłopcach, ich problemach, emocjach, zabawach i psotach. I może stąd bierze się moja atencja dla tego tytułu...

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2017/01/15/ariol-2-byc-jak-superkon/

Podobał mi się komiks "Wszyscy jesteśmy osiołkami", natomiast druga odsłona przygód "Ariola" podobała mi się jeszcze bardziej. Wydawać by się mogło, że album "Być jak Superkoń" niczym się od jedynki nie różni. Ot, nowe przygody tytułowego bohatera, które tym razem rozpoczynają się od wspólnego z Ramono wyjazdu na wakacje nad morze. Chłopcy jadą sami pociągiem do dziadków...

BYĆ SUPER JAK OSIOŁ

Pierwszy tom „Ariola”, bestsellerowej francuskiej serii komiksowej przeznaczonej dla młodych czytelników, był dość udanym zbiorem krótkich opowiastek z życia tytułowego bohatera. Na kolana jednak nie powalił. W przypadku jego kontynuacja wrażenia są podobne: twórcy oferują sprawne, zabawne scenki, dostarczające wiele rozrywki wspartej niegłupimi pointami. Ale tym razem fabuła jest ciekawsza, a same opowieści bardziej rozbudowane.


Całość mojej recenzji na portalu Sztukater https://sztukater.pl/komiksy/item/19805-ariol-le-chevalier-cheval.html

BYĆ SUPER JAK OSIOŁ

Pierwszy tom „Ariola”, bestsellerowej francuskiej serii komiksowej przeznaczonej dla młodych czytelników, był dość udanym zbiorem krótkich opowiastek z życia tytułowego bohatera. Na kolana jednak nie powalił. W przypadku jego kontynuacja wrażenia są podobne: twórcy oferują sprawne, zabawne scenki, dostarczające wiele rozrywki wspartej niegłupimi...