Nie czytam poezji, ale chcąc sprostać WyzwaniuLC na marzec 2023 podjęłam próbę. I akurat wybrałam ten tomik. Pomimo świadomości, że nie wszystko rozumiem, nie odbieram w pełni piękna wierszy (bo kiepskie u mnie doświadczenie),tomik ten mnie urzekł. I z przyjemnością powtórzę takie doświadczenie częściej.

Nie czytam poezji, ale chcąc sprostać WyzwaniuLC na marzec 2023 podjęłam próbę. I akurat wybrałam ten tomik. Pomimo świadomości, że nie wszystko rozumiem, nie odbieram w pełni piękna wierszy (bo kiepskie u mnie doświadczenie),tomik ten mnie urzekł. I z przyjemnością powtórzę takie doświadczenie częściej.

Wyzwanie: marzec 2023

Wiersze przepięknie napisane, łezka poleciała i to nie raz! Ogromna szkoda, że poetka żyła bardzo krótko, może by wtedy dostała Nobla???

Wyzwanie: marzec 2023

Wiersze przepięknie napisane, łezka poleciała i to nie raz! Ogromna szkoda, że poetka żyła bardzo krótko, może by wtedy dostała Nobla???

Najwspanialsze liryki, do których wracam. Arcydzieła subtelności.
Dobrze, że Poetka jest w kanonie lektur szkolnych.
Za każdym razem można odkryć inne barwy...

Najwspanialsze liryki, do których wracam. Arcydzieła subtelności.
Dobrze, że Poetka jest w kanonie lektur szkolnych.
Za każdym razem można odkryć inne barwy...

Nie można przejść obojętnie obok tych wierszy. Kiedyś, myślałam o Niej jako kobiecie po 20.tce, która zbyt wcześnie umarła. Teraz ...mogłabym mieć córkę w Jej wieku. Jeszcze bardziej boleśnie zbyt wcześnie na pożegnanie. Ktoś taki jak Halina Poświatowska musiał się narodzić. Musiał pisać wiersze. Czasami zastanawiam się jak by to było, gdyby była naszą drugą Wisławą. Z nieodpartym urokiem (bo przecież wraz z wiekiem by dojrzewał, nabierał blasku),z wieloletnim doświadczeniem życia.

Nie można przejść obojętnie obok tych wierszy. Kiedyś, myślałam o Niej jako kobiecie po 20.tce, która zbyt wcześnie umarła. Teraz ...mogłabym mieć córkę w Jej wieku. Jeszcze bardziej boleśnie zbyt wcześnie na pożegnanie. Ktoś taki jak Halina Poświatowska musiał się narodzić. Musiał pisać wiersze. Czasami zastanawiam się jak by to było, gdyby była naszą drugą Wisławą. Z...

Nie sadziłam, że można tak pięknie pisać o miłości... poruszające, pełne uroku.... poruszyły moje struny serca, zwłaszcza teraz - gdy smutek i niepewność...

Nie sadziłam, że można tak pięknie pisać o miłości... poruszające, pełne uroku.... poruszyły moje struny serca, zwłaszcza teraz - gdy smutek i niepewność...

łamanie kołem i zrywanie paznokci, to przy tym czysta przyjemność.

łamanie kołem i zrywanie paznokci, to przy tym czysta przyjemność.

Uwielbiam ten tomik, dla mnie Poświatowska to mistrzyni poezji polskiej, wielka inspiracja dla mnie i nieustające źródło wzruszeń

Uwielbiam ten tomik, dla mnie Poświatowska to mistrzyni poezji polskiej, wielka inspiracja dla mnie i nieustające źródło wzruszeń

Tak miłość rozumiem, jak u Poświatowskiej czytam. Sercem, myślą i drżeniem :)

Tak miłość rozumiem, jak u Poświatowskiej czytam. Sercem, myślą i drżeniem :)

Halina Poświatowska - wybitna poetka, której wiersze nadal wzbudzają emocje i są bardzo cenione. W twórczości zawarła skrawki swojego życia, które do łatwych nie należało, gdyż większość czasu spędzała w szpitalach i sanatoriach. Zachorowała w 1945 roku i od tego czasu choroba trzymała ją w sidłach i nie pozwalała odetchnąć. Swojego przyszłego męża poznała w szpitalu, choć jej małżeństwo nie trwało długo, gdyż zaledwie dwa lata. Zmarła mając tylko 32 lata, lecz jej poezja przetrwała i gości w naszych sercach poruszając ich delikatne struny i nie pozwalając o sobie zapomnieć.

Dawno już nie czytałam poezji, więc tym bardziej ciekawa byłam wrażeń, jakich dostarczy mi lektura. Przyznać muszę, że takich uczuć jak przy jej czytaniu mi brakowało i częściej muszę sięgać po tomiki wierszy. Poezja jest jak muzyka, która pozytywnie nastraja i przenosi nas w inny, utkany z pięknych słów i usiany emocjami świat. To oderwanie się od rzeczywistości na chwilę, która mija zanim zdążymy się w niej w pełni rozsmakować.

Tomik ma piękną oprawę, twardą obwolutę i dobrze dobraną przyjemną dla oka kolorystykę. Już samo wydanie sprawia, że może stanowić nietuzinkowy prezent w szczególności dla osób lubiących poezję. Treść jest równie piękna.

Wiersze Haliny Poświatowskiej są wzruszające, magiczne i przebija z nich pełen kalejdoskop emocji. Widać, jak ważna dla poetki była miłość i tęsknota płynąca prosto z serca. Można też poczuć przytłaczającą samotność po utracie ukochanej osoby. Każdy z wierszy opowiada inną historię miłosną, choć wszystkie oscylują wokół wymienionych wyżej uczuć.

Kilka spośród utworów szczególnie zagościło w mojej pamięci. Jednym z nich jest „jeśli nie przyjdziesz” z tomu Jeszcze jedno wspomnienie. Kolejny to „ballada”. Wspomnieć należy także o tytułowym utworze czyli „Jestem Julią” z tomu Hymn bałwochwalczy. Na ostatnich stronach książki znajduje się spis wszystkich wierszy oraz nazwy tomów, z których zostały zaczerpnięte.

„Jestem Julią” to tomik wierszy zebranych z różnych lat i skomponowanych w nader skomplikowaną mozaikę dotykającą uczuć o różnej barwie i natężeniu. Piękne, prawdziwe, poruszające i trafiające prosto do serca wiersze skłaniające do zadumy i zajmujące myśli.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2015/07/06/jestem-julia-halina-poswiatowska/

Halina Poświatowska - wybitna poetka, której wiersze nadal wzbudzają emocje i są bardzo cenione. W twórczości zawarła skrawki swojego życia, które do łatwych nie należało, gdyż większość czasu spędzała w szpitalach i sanatoriach. Zachorowała w 1945 roku i od tego czasu choroba trzymała ją w sidłach i nie pozwalała odetchnąć. Swojego przyszłego męża poznała w szpitalu, choć...

Nie bez powodu niniejszy tomik otrzymał tytuł jednego z najpiękniejszych wierszy Haliny Poświatowskiej. Analizując fragmenty biografii poetki - "Jestem Julią" można odnieść do wszystkich zamieszczonych tutaj tekstów. Halina Poświatowska za sprawą świadomości choroby od dzieciństwa żyła w cieniu własnego przeznaczenia. Również wielka miłość, która miała swój tragiczny finał po zaledwie dwóch latach, naznaczyła ją na zawsze.

Gdy miłość odeszła, Julia zawisła na wysokim balkonie - niemal jak Julia Williama Szekspira. I choć krzyczała zagryzając z bólu wargi, by uczucie wróciło, ono jednak nie przyszło ponownie. Mimo wszystko Julia się nie poddała i żyje nadal, mimo tęsknoty, mimo bezgranicznego smutku i mimo cierpienia. To jakże współczesne nawiązanie do romantycznej tragedii angielskiego mistrza, Szekspira, jest ukochanym wierszem milionów Polek. Jego siła tkwi w uniwersalnej wymowie i ponadczasowej treści. Chyba każda z nas była przynajmniej raz w życiu symboliczną Julią - kochała bez wzajemności, zaufała osobie, która była niegodna tego uczucia, a potem musiała nauczyć się żyć samej, zbudować swój świat na zgliszczach, od nowa. Poetka w zaledwie kilku słowach oddała siłę uczucia: żal, gorycz porażki i nadzieję na nową miłość. Jednak choć język wiersza jest prosty i zrozumiały, to prawie w każdym słowie kryje się drugie, przenośne znaczenie, nadające mu wymiar ponadczasowy. Podobnie jest z resztą wierszy tutaj zawartych. Każdy z nich kołysze zmysły głębokością treści.

Uwielbiam Poświatowską. Jest dla mnie niesamowita już od czasów gimnazjum. W moim odczuciu nikt nigdy nie napisał nic bardziej kobiecego, delikatnego a zarazem tak wymownego i erotycznego jednocześnie. Desperackie pragnienie życia i tęsknota za utraconą miłością w jej najpiękniejszym wymiarze - tym właśnie jest tomik wierszy "Jestem Julią". Wybitna, przedwcześnie zmarła poetka w każdym utworze pozostawiła cząstkę siebie. Cząstkę nienasyconego miłością serca, którego tragedia nie zdołała złamać. Piękne, po prostu piękne!

______________________
http://recenzjeami.blogspot.com/2015/06/jestem-julia-halina-poswiatowska.html

Nie bez powodu niniejszy tomik otrzymał tytuł jednego z najpiękniejszych wierszy Haliny Poświatowskiej. Analizując fragmenty biografii poetki - "Jestem Julią" można odnieść do wszystkich zamieszczonych tutaj tekstów. Halina Poświatowska za sprawą świadomości choroby od dzieciństwa żyła w cieniu własnego przeznaczenia. Również wielka miłość, która miała swój tragiczny finał...