To nie jest książka, którą czyta się jednym tchem. To książka, którą trzeba przemyśleć, "przetrawić'... o własnym sposobie na żałobę, o poszukiwaniu samego siebie

To nie jest książka, którą czyta się jednym tchem. To książka, którą trzeba przemyśleć, "przetrawić'... o własnym sposobie na żałobę, o poszukiwaniu samego siebie

Bardzo dobra obyczajówka. Wyjściem jest morderstwo matki a cała fabuła to przechodzenie żałoby przez dwie różnie charakterologicznie siostry i odkrywanie różnych tajemnic. Dobra psychologia postaci.

Bardzo dobra obyczajówka. Wyjściem jest morderstwo matki a cała fabuła to przechodzenie żałoby przez dwie różnie charakterologicznie siostry i odkrywanie różnych tajemnic. Dobra psychologia postaci.

Mimo że kupiłam ją kilka lat temu, to po tę książkę sięgnęłam w zeszłą sobotę, kiedy nagle odeszła moja najukochańsza Mama. Nawet nie potrafię jeszcze uwierzyć w te słowa...
Nie znałam treści, więc spodziewałam się bardziej formy pamiętnika , poradnika o radzeniu sobie z utratą najbliższej osoby. Jednak nie - jest to normalna powieść, gdzie dwie totalnie różne siostry tracą matkę. Fabuła obejmuje rok po stracie, w ciągu którego młodsza z sióstr - narratorka, doświadcza przemiany życiowej.

Mimo że kupiłam ją kilka lat temu, to po tę książkę sięgnęłam w zeszłą sobotę, kiedy nagle odeszła moja najukochańsza Mama. Nawet nie potrafię jeszcze uwierzyć w te słowa...
Nie znałam treści, więc spodziewałam się bardziej formy pamiętnika , poradnika o radzeniu sobie z utratą najbliższej osoby. Jednak nie - jest to normalna powieść, gdzie dwie totalnie różne siostry tracą...

Głęboka i nostalgiczna opowieść o stracie i poszukiwaniu drogi wyjścia. Świetnie pokazane zmiany jakie zachodzą w głównej postaci gdzie beztroska dziewczyna musi poradzić sobie ze złem, które ją spotyka. Warto zagłębić się w ten świat. Polecam

Głęboka i nostalgiczna opowieść o stracie i poszukiwaniu drogi wyjścia. Świetnie pokazane zmiany jakie zachodzą w głównej postaci gdzie beztroska dziewczyna musi poradzić sobie ze złem, które ją spotyka. Warto zagłębić się w ten świat. Polecam

Spokój, nostalgia, przemyślenia. Powolna opowieść z ciekawymi bohaterami. Mnie urzekła.

Spokój, nostalgia, przemyślenia. Powolna opowieść z ciekawymi bohaterami. Mnie urzekła.

No cóż, to jest obyczajowe czytadło. Jeżeli Oates na poważnie jest wymieniana jako kandydatka do Nobla, znaczy to, że albo z poziomem literatury współczesnej jest coś nie tak albo z poziomem krytków, którzy typują kandydatów do nagród literackich, albo i jedno i drugie.

No cóż, to jest obyczajowe czytadło. Jeżeli Oates na poważnie jest wymieniana jako kandydatka do Nobla, znaczy to, że albo z poziomem literatury współczesnej jest coś nie tak albo z poziomem krytków, którzy typują kandydatów do nagród literackich, albo i jedno i drugie.

To opowieść o stracie która czeka każdego z nas. Bo prędzej czy później przyjdzie nam mierzyć się ze śmiercią naszych najbliższych. Nie da się przed tym uciec i nie da się do tego przygotować szczególnie gdy odchodzą oni przedwcześnie, niezapowiedzianie.
Chyba najboleśniejszą stratą dla każdego z nas jest śmierć matki która jest gwarantem bezpieczeństwa i źródłem bezwarunkowej miłości niezależnie od tego czy ma się lat 5 czy 45.

"Mam odeszła" Joyce Carol Oates to przepiękna historia o radzeniu sobie z traumą i poczuciem pustki które odczuwa główna bohaterka po śmierci mamy.
Nikki Eaton idzie przez życie czerpiąc z niego tylko to na co ma ochotę. Ma zwariowaną fryzurę, ciuchy z second handu i żonatego kochanka która wprawdzie obiecuje że się dla niej rozwiedzie ale proces rozwodowy ciągnie się już latami.
Jej lustrzanym odbiciem jest Clare - jej starsza siostra: poważna, stateczna, zamężna matka dwójki dzieci.
Niewiele je łączy. Jedynym spoiwem jest ich mama Gwen, blisko 60-letnia wdowa, opoka lokalnej społeczności, kobieta z przysłowiowym sercem na dłoni.
Pewnego dnia umiera ona w tragicznym okolicznościach. Nikki i Clare po swojemu przeżywają żałobę jednak dla każdej z sióstr jest to czas aby spojrzeć wstecz na swoje życie. To także okazja aby zagłębić się w przeszłość mamy której życie z pozoru proste i jednowymiarowe pełne było tajemnic i przemilczanych tragicznych wydarzeń.

To cudowna historia. Autorce udało się uniknąć taniego sentymentalizmu mimo tematu opowieści która porusza czytelnika do głębi.
Proza Joyce Carol Oates zmusza do refleksji, ale też czaruje pięknem języka i niepowtarzalnym stylem. "Mama odeszła" była pierwszą książką tej pisarki jaką przeczytałam ale na pewno nie ostatnią. Polecam!

To opowieść o stracie która czeka każdego z nas. Bo prędzej czy później przyjdzie nam mierzyć się ze śmiercią naszych najbliższych. Nie da się przed tym uciec i nie da się do tego przygotować szczególnie gdy odchodzą oni przedwcześnie, niezapowiedzianie.
Chyba najboleśniejszą stratą dla każdego z nas jest śmierć matki która jest gwarantem bezpieczeństwa i źródłem...

Szczera aż do bólu powieść. Główną bohaterką jest Nikki - młoda kobieta, której życie przewraca się do góry nogami z powodu śmierci mamy. Nikki stara się na swój sposób poukładać swoje życie w nowej nierealnej dla niej rzeczywistości. Przeżywając bardzo podobną tragedię, wręcz fizycznie odczuwałam ból naszej bohaterki...
"Bo kiedy się budzisz w swoim starym dziewczyńskim łóżku, to otacza cię cudowna bańka z czasu-nie-czasu i masz może czternaście, może osiem albo jeszcze lepiej, może cztery lata. I masz ten luksus, że wolno ci pomyśleć: Nic się jeszcze nie stało. I może się nie stanie."
Nawet nie zdajecie sobie sprawy jak bardzo te słowa są prawdziwe...

Szczera aż do bólu powieść. Główną bohaterką jest Nikki - młoda kobieta, której życie przewraca się do góry nogami z powodu śmierci mamy. Nikki stara się na swój sposób poukładać swoje życie w nowej nierealnej dla niej rzeczywistości. Przeżywając bardzo podobną tragedię, wręcz fizycznie odczuwałam ból naszej bohaterki...
"Bo kiedy się budzisz w swoim starym dziewczyńskim...

Bardzo wzruszająca i szczera opowieść kobiety, która usiłując poukładać swoje zagmatwane życie musi sobie jednocześnie poradzić z nagłą i tragiczną śmiercią matki.

Bardzo wzruszająca i szczera opowieść kobiety, która usiłując poukładać swoje zagmatwane życie musi sobie jednocześnie poradzić z nagłą i tragiczną śmiercią matki.

O tej autorce słyszałam już wiele dobrego i choć "Mama odeszła" znalazła się w mojej biblioteczce jako pierwsza, to w pierwszej kolejności przeczytałam "Kartaginę". Ta pozycja jest z kolei niesamowicie emocjonalna - bardziej, niż wspomniana Kartagina. Świetnie wykreowani bohaterowie, bardzo ciekawa fabuła, która wciąga, skłania do refleksji i sprawia, że chce się poznawać kolejne ksiażki, które wyszly spod pióra autorki. Polecam.

O tej autorce słyszałam już wiele dobrego i choć "Mama odeszła" znalazła się w mojej biblioteczce jako pierwsza, to w pierwszej kolejności przeczytałam "Kartaginę". Ta pozycja jest z kolei niesamowicie emocjonalna - bardziej, niż wspomniana Kartagina. Świetnie wykreowani bohaterowie, bardzo ciekawa fabuła, która wciąga, skłania do refleksji i sprawia, że chce się poznawać...