Szósty tom różni się od dotychczasowych w serii. Przede wszystkim rozgrywa się w wielu miejscach na terenie Stanów, nie zaś tylko w LA i okolicach. Różni się też tym, że główny bohater wreszcie trafia na bardziej "cwanego", naprawdę geniusza zbrodni. Taki Hannibal Lecter podniesiony do n-tej potęgi. (jeśli można w ogóle użyć go jako wzorca :-)). Rzeczywiście budzi grozę - pokręconą psychiką i skalą morderstw oraz sadyzmu.

Po raz kolejny muszę zwrócić jednak uwagę na natręctwa i maniery Autora, które umieściłem w opiniach dot. poprzednich książek tego pisarza. Nie wiem, co przyjmuje Autor, ale niech wreszcie skończy z tym "zamieraniem w przerażeniu", "bladnięciem ze strachu", "drżeniem z przejęcia" :-). Naprawdę? FBI, policjanci kryminalni z 20 - letnim stażem reagują na każdą wiadomość jak zające za miedzą? :-). Na początku było to zabawne, później irytujące, a teraz - przy szóstym tomie "zamieram z przerażenia", gdy pomyślę, co będzie w siódmym :-)).

W tym przypadku słuchałem audiobooka, ale równolegle czytamy z Małżonką podobną powieść, "Zdarzyło się dwa razy" F. Thilieza. Przytaczam ją jako przykład europejskiej literatury tego typu w zestawieniu z tą "amerykańską" serią Ch. Cartera. Nie ma porównania w przypadku jakości fabuły, przedstawiania postaci i w ogóle... dbania o inteligencję czytelnika. Książka Cartera prezentuje typowy amerykański, prostolinijny sposób myślenia o czytelniku. Musi być prosto, bez zawiłości psychologicznych, wszystko czarne lub białe. Jedyne sztuczki literackie to teledyskowy sposób prowadzenia narracji i serialowe cięcia akcji.
Niemniej w sumie polecam, bo to jednak dobra rozrywka na wakacje.

Szósty tom różni się od dotychczasowych w serii. Przede wszystkim rozgrywa się w wielu miejscach na terenie Stanów, nie zaś tylko w LA i okolicach. Różni się też tym, że główny bohater wreszcie trafia na bardziej "cwanego", naprawdę geniusza zbrodni. Taki Hannibal Lecter podniesiony do n-tej potęgi. (jeśli można w ogóle użyć go jako wzorca :-)). Rzeczywiście budzi grozę -...

Myślę ze moja jedna z ulubionych pozycji Cartera

Myślę ze moja jedna z ulubionych pozycji Cartera

Każdy czasem potrzebuje wsparcia. Nawet bardzo silni ludzie miewają chwilę słabości. Każdy oszukuje się na swój sposób. W odpowiednich okolicznościach, każdy może stać się mordercą.

Każdy czasem potrzebuje wsparcia. Nawet bardzo silni ludzie miewają chwilę słabości. Każdy oszukuje się na swój sposób. W odpowiednich okolicznościach, każdy może stać się mordercą.

Kolejna część przygód Roberta Huntera. Przyznam, że schematyczność poprzednich może nie zaczęła nużyć, ale stała się mocno zauważalna. Ta część jest zupełnie inna. Tu nie szukamy mordercy, nie rozwiązujemy zagadek logicznych, nie podążamy za śledztwem, a jednak książka trzyma w napięciu. Mam nadzieję, że i w następnych częściach autor pokusi się o przełamanie schematu. Byle nie za często, trochę brakowało mi Garcii ;)

Kolejna część przygód Roberta Huntera. Przyznam, że schematyczność poprzednich może nie zaczęła nużyć, ale stała się mocno zauważalna. Ta część jest zupełnie inna. Tu nie szukamy mordercy, nie rozwiązujemy zagadek logicznych, nie podążamy za śledztwem, a jednak książka trzyma w napięciu. Mam nadzieję, że i w następnych częściach autor pokusi się o przełamanie schematu. Byle...

Przygody detektywa Roberta Huntera wciągnęły mnie od pierwszego tomu. Seria charakteryzuje się brutalnymi i mrożącymi krew w żyłach opisami morderstw oraz zaskakują i wielowątkową fabułą. Tym razem Chris Carter postawił na historię opartą na prawdziwych wydarzeniach i osobach, budzącą skojarzenia z kultowym „Milczeniem owiec”.

W Wheatland w stanie Wyoming dochodzi do niefortunnego wypadku samochodowego, w którym ginie starszy mężczyzna. Przed śmiercią uderzył autem w inny pojazd, którego bagażnik otwierając się ukazał makabryczną zawartość - dwie odcięte kobiece głowy, bez oczu, zębów i z kłódkami na ustach. Obie są tak okaleczone, że identyfikacja jest niemożliwa, a brutalność morderstwa wskazuje na psychopatę. Detektyw Hunter zamiast na urlop zostanie wcielony tymczasowo w szeregi FBI, żeby pomóc przy bardzo skomplikowanym i zaskakującym śledztwie.

Robert Hunter będzie musiał zmierzyć się z psychopatycznym mordercą na miarę swoich umiejętności, który był nieuchwytny od 25 lat. Będzie to niezwykle trudne zadanie gdyż detektyw zostanie zmuszony do ponownego przeżycia trudnych wspomnień ze swojego życia.

Muszę przyznać, że miałam bardzo wysokie oczekiwania, co do tego tomu, gdyż ma najwyższą ocenę na LC, a według mnie jest to najsłabsza książka autora. Fabuła jest ciekawa, ale nie tak wciągająca jak poprzednie części. Większą część książki stanowi rozmowa z mordercą i odkrywanie jego zbrodni, a nie śledztwo w celu jego ujęcia. Mam nadzieję, że kolejne tomy tej serii będą już bardziej w klimacie „klasycznego Cartera”.

Przygody detektywa Roberta Huntera wciągnęły mnie od pierwszego tomu. Seria charakteryzuje się brutalnymi i mrożącymi krew w żyłach opisami morderstw oraz zaskakują i wielowątkową fabułą. Tym razem Chris Carter postawił na historię opartą na prawdziwych wydarzeniach i osobach, budzącą skojarzenia z kultowym „Milczeniem owiec”.

W Wheatland w stanie Wyoming dochodzi do...

Jak dla mnie jedna z najlepszych z Hunterem

Jak dla mnie jedna z najlepszych z Hunterem

Po "Jeden za drugim" po kilku miesiącach wróciłem do serii P. Chrisa Cartera z detektywem Hunterem w roli głównej. I tu "naśladując" autora :
Usiadłem wygodnie w fotelu, otworzyłem książkę, zacząłem czytać i .....
a) pomimo doświadczenia zamarłem z przerażenia ...
b) krzyk uwiązł mi w gadrle ...
c) wiedziałem, że już nic nie będzie takie jak przedtem ...
d) stało się coś co przeszło moje największe wyobrażenia ...
itd
ale do brzegu, dawno nie czytałem takiego za przeproszeniem "gniota", jedna landryna na cześć Huntera, upierdliwe, schematyczne do granic budowanie napięcia w ostatnich linijkach każdego w zasadzie rozdziału i mało interesująca fabuła.
Po wcześniejszych częściach nigdy bym się tego nie spodziewał.

Po "Jeden za drugim" po kilku miesiącach wróciłem do serii P. Chrisa Cartera z detektywem Hunterem w roli głównej. I tu "naśladując" autora :
Usiadłem wygodnie w fotelu, otworzyłem książkę, zacząłem czytać i .....
a) pomimo doświadczenia zamarłem z przerażenia ...
b) krzyk uwiązł mi w gadrle ...
c) wiedziałem, że już nic nie będzie takie jak przedtem ...
d) stało się coś...

Wciągająca, mroczna i zagadkowa, a jednocześnie chwytająca za łeb swoją dosadnością. Niby wszystko jasne, ale czy na pewno. Świetna.

Wciągająca, mroczna i zagadkowa, a jednocześnie chwytająca za łeb swoją dosadnością. Niby wszystko jasne, ale czy na pewno. Świetna.

Ta część podobała mi się dużo mniej niż poprzednie😐 A to z tego względu, że już na samym początku schwytany jest przestępca i czytamy o jego przemyśleniach i dawnych zbrodniach.

Jak dla mnie to autor za bardzo tu namącił, tym że tak namieszał w sprawie śmierci narzeczonej Huntera. To było już tak bardzo naciągane, że niedorzeczne...

Ta część podobała mi się dużo mniej niż poprzednie😐 A to z tego względu, że już na samym początku schwytany jest przestępca i czytamy o jego przemyśleniach i dawnych zbrodniach.

Jak dla mnie to autor za bardzo tu namącił, tym że tak namieszał w sprawie śmierci narzeczonej Huntera. To było już tak bardzo naciągane, że niedorzeczne...

W tym tomie autor najwidoczniej wziął nieco zapożyczeń z ,,Milczenia owiec"- oto (wyłącznie) przez głupi przypadek wpadł w ręce policji sadystyczny acz inteligentny psychopata. Jakich paskudnych seryjnych zbrodni się dopuścił, to każdy czytelnik znający książki Chrisa Cartera, może sobie wyobrazić. W każdym razie kanibalizm też tam wchodzi w grę.
A owym seryjnym zabójcą jest dawny studencki przyjaciel detektywa Huntera, Lucien Folter, który w jakimś tam momencie stał się jego wrogiem numer jeden. Żaden wielki spojler to nie jest, bo autor na początku podaje ten fakt na tacy. Hunter, jako były policyjny biegły psycholog i profiler a zarazem dawny kolega Foltera, zostaje poproszony przez FBI o pomoc w tym śledztwie.
Śledczy jednak nawet się nie spodziewają, do czego jeszcze jest zdolny ten zabójca, i schwytanie go to nie jest koniec sprawy. Można spodziewać się ,,dużej polki", którą on zafunduje Hunterowi...
Pod względem tempa akcji autor nie zawodzi, już początek zaczyna się z dużym przytupem, a potem jest tylko mocniej. Dodatkowo sporą część książki zajmują sceny z przesłuchania mordercy. Niełatwego przesłuchania, bo wymiana zdań z psychopatą to jedna wielka wojna psychologiczna i droga przez mękę tak dla Huntera, jak i towarzyszącej mu agentki specjalnej (trochę przypomina to konwersacje filmowej agentki Starling z osadzonym Hannibalem Lecterem). Pozwala to wniknąć w umysł potwora, działającego bez żadnych granic ni kordonów, jego prowokacje, kłamstwa, gierki i mechanizm przechodzenia w tym szaleństwie od myśli do czynów.
Subtelny kryminałek to nie jest, ostrzegam. Autor pisze bez pardonu i sentymentów.

W tym tomie autor najwidoczniej wziął nieco zapożyczeń z ,,Milczenia owiec"- oto (wyłącznie) przez głupi przypadek wpadł w ręce policji sadystyczny acz inteligentny psychopata. Jakich paskudnych seryjnych zbrodni się dopuścił, to każdy czytelnik znający książki Chrisa Cartera, może sobie wyobrazić. W każdym razie kanibalizm też tam wchodzi w grę.
A owym seryjnym zabójcą...