Czytałam ją w nienajlepszym okresie mojego życia i mam wrażenie że pomogła mi przewartościować niektóre aspekty rzeczywistości

Czytałam ją w nienajlepszym okresie mojego życia i mam wrażenie że pomogła mi przewartościować niektóre aspekty rzeczywistości

Rzadko kiedy trafiam na książkę, której autor postanowił zohydzić ją swoim czytelnikom. "Hatszepsut. Kobieta, która została królem" jest taką właśnie książką.

Część poświęcona Hatszepsut i dynastii Totmesydów jest rewelacyjnie napisana, przedstawia bardzo interesujący obraz rządów zarówno samej "Najznamienitszej z Kobiet", jak i jej ojca i bratanka. W równie świetny sposób uzupełniony zostaje on informacjami o innych "dramatis personae" tej historii - z Senenmutem i Neferure na czele - oraz o samym starożytnym Egipcie z czasów XVIII dynastii.

Niestety, autorka postanowiła zepsuć swoje dzieło. Ze wstępu i zakończenia wylewa się czysta mizandria. "Faceci są źli i boja się silnych kobiet". Taki jest przekaz Kary Cooney. Co gorsza, Hatszepsut obrywa od niej rykoszetem. Genialna polityk, reformatorka, teolog i władczyni, której przyświecał jeden cel - zapewnienie władzy swojej dynastii. Taki obraz królowej wyłania się z książki. A co pisze we wstępie Cooney? "Historia Hatszepsut powinna nas nauczyć, że kobiety mogą sprawować władzę jedynie pod warunkiem, że ukryją swoje prawdziwe intencje". Brak słów.

Gdyby książka zaczęła się na stronie 23., a skończyła na 25. wierszu strony 338., z czystym sumieniem dałbym jej 10/10. Niestety książka zaczyna się na stronie 11. i kończy na 339. Dlatego musiałem obniżyć ocenę.

Rzadko kiedy trafiam na książkę, której autor postanowił zohydzić ją swoim czytelnikom. "Hatszepsut. Kobieta, która została królem" jest taką właśnie książką.

Część poświęcona Hatszepsut i dynastii Totmesydów jest rewelacyjnie napisana, przedstawia bardzo interesujący obraz rządów zarówno samej "Najznamienitszej z Kobiet", jak i jej ojca i bratanka. W równie świetny sposób...

Mimo najszczerszych chęci, nie dałam rady doczytać do końca. Spodziewałam się powieści historycznej , czegoś w rodzaju "Egipcjanina Sinuhe" czy "Faraona", a to jest raczej opracowanie naukowe, niż beletrystyka. To może nie jest wada, ale wobec tak skąpych żródeł, jakie mają do dyspozycji historycy badający ten okres w dziejach starożytnego Egiptu, właściwie nie ma z czego stworzyć ciekawej książki. O Hatszepsut nie dowiedziałam się niczego, ponad to, co już wcześniej wiedziałam. W książce jest wiele powtórzeń i opisów zawiłych ceremonii religijnych, które dla współczesnych ludzi wychowanych w tradycji judeochrześcijańskiej mogą być tak dziwaczne i niezrozumiałe, że jeszcze bardziej utrudnia to zrozumienie tej potężnej, starożytnej cywilizacji. Liczyłam na to, że autorka , która jest uznanym egiptologiem, przybliży mi postać niezwykłej kobiety, która wbrew tradycji , odważyła się siegnąć po władzę zarezerwowaną wyłącznie dla mężczyzn. Niestety Hatszepsut nadal pozostaje dla mnie zagadką.

Mimo najszczerszych chęci, nie dałam rady doczytać do końca. Spodziewałam się powieści historycznej , czegoś w rodzaju "Egipcjanina Sinuhe" czy "Faraona", a to jest raczej opracowanie naukowe, niż beletrystyka. To może nie jest wada, ale wobec tak skąpych żródeł, jakie mają do dyspozycji historycy badający ten okres w dziejach starożytnego Egiptu, właściwie nie ma z czego...

Bardzo dobrze i szczegółowo opisana historia kobiety, która w starożytności rządziła Egiptem. Książka stanowi dobrą podstawę do poszerzenia wiedzy o starożytnym Egipcie. Serdecznie polecam lekturę wszystkim miłośnikom historii i starożytnego Egiptu.

Bardzo dobrze i szczegółowo opisana historia kobiety, która w starożytności rządziła Egiptem. Książka stanowi dobrą podstawę do poszerzenia wiedzy o starożytnym Egipcie. Serdecznie polecam lekturę wszystkim miłośnikom historii i starożytnego Egiptu.

Ciekawa pozycja przedstawiająca bardzo ciekawą postać. Próbuje zarysować na obraz życia jaki mogła prowadzić nie oszukując czytelnika że każde słowo tutaj to prawda bo tego nie da się zrobić. Uważam że jest warta przeczytania i daje poznać jak starożytni na własny użytek utrudniają nam poznanie ich historii.

Ciekawa pozycja przedstawiająca bardzo ciekawą postać. Próbuje zarysować na obraz życia jaki mogła prowadzić nie oszukując czytelnika że każde słowo tutaj to prawda bo tego nie da się zrobić. Uważam że jest warta przeczytania i daje poznać jak starożytni na własny użytek utrudniają nam poznanie ich historii.

To nie tylko biografia silnej, inteligentnej kobiety, potrafiącej poradzić sobie w starożytnym świecie, gdzie panował patriarchat, ale i historia Egiptu. Dzięki historii Hatszepsu możemy dowiedzieć się również wielu ciekawych rzeczy o starożytnym Egipcie. Ich zwyczaje, ideologie, ważność religii i podejście do kobiet.
Naprawdę ciekawa i dobrze napisana książka.

To nie tylko biografia silnej, inteligentnej kobiety, potrafiącej poradzić sobie w starożytnym świecie, gdzie panował patriarchat, ale i historia Egiptu. Dzięki historii Hatszepsu możemy dowiedzieć się również wielu ciekawych rzeczy o starożytnym Egipcie. Ich zwyczaje, ideologie, ważność religii i podejście do kobiet.
Naprawdę ciekawa i dobrze napisana książka.

Bardzo ciekawa książka. Kobiety to wbrew temu co się mówi silna płeć. Na pewno sięgnę po inne książki o Hatszepsut. Uwielbiam historię starożytnego Egiptu.

Bardzo ciekawa książka. Kobiety to wbrew temu co się mówi silna płeć. Na pewno sięgnę po inne książki o Hatszepsut. Uwielbiam historię starożytnego Egiptu.

Po "Hatszepsut" sięgnęłam nie wiedzac zbyt wiele o Egipcie. Czytając potwierdzałam podstawowe fakty na temat historii tego państwa, jednocześnie dowiadując się wielu nowych rzeczy.
O Hatszepsut nigdy wcześniej nie słyszałam. Zdecydowanie było to niedopatrzenie, które na szczęście udało mi się naprawić. Była to postać naprawdę godna uwagi. Miała przypisaną rolę żony i matki króla. Gdy jej mąż umarł została regentką swojego bratanka i jednocześnie pasierba. Pomimo tego, że na tym jej funkcja powinna się kończyć udało jej się objąć stanowisko władcy Egiptu, obok Totmesa III. Udalo jej się utrzymać władzę oraz rozwijać kraj, prowadząc go rozważnie i z rozmysłem. Umiała uprawomocnić swoje stanowisko władcy, pomimo swojej płci oraz tego, że na tronie już zasiadał król.
Książka jest napisana w sposób przejrzysty oraz lekki. Czytelnik swobodnie przechodzi od rządów Totmesa I, poprzez jego syna Totmesa II, córki Hatszepsut, a następnie Totmesa III, który po śmierci współwładczyni próbował usunąć ją z historii Egiptu. Pozycja jest poparta bibliografią oraz wieloma przypisami, dzięki którym można rozwinąć wiedzę na dany temat.
Dodatkowym atutem jest piękna okładka, która wyjątkowo przypadła mi do gustu, pomimo tego, że zwykle nie przywiązuję do niej zbytniej wagi. W książce można znaleźć kilka ilustracji, które nie powalają swoją jakością, jednakże według mnie wystarczająco dobrze ukazują dane obiekty.

Po "Hatszepsut" sięgnęłam nie wiedzac zbyt wiele o Egipcie. Czytając potwierdzałam podstawowe fakty na temat historii tego państwa, jednocześnie dowiadując się wielu nowych rzeczy.
O Hatszepsut nigdy wcześniej nie słyszałam. Zdecydowanie było to niedopatrzenie, które na szczęście udało mi się naprawić. Była to postać naprawdę godna uwagi. Miała przypisaną rolę żony i...

Przekornie na początku powiem jaka ta książka nie jest. Otóż nie jest efektowna, nie jest też porywająca, nie czyta się sama i nie zapiera też tchu. Ale jest rzetelna, na tyle na ile może być taką książka o Egipcie faraonów, ma normalne rozdziały, a nie tylko rzucone informacje, które pozostawiają po sobie niedosyt. Naprawdę ciekawa publikacja, gorąco polecam nie tylko fanom starożytności, bo Hatszepsut była nietypową, ciekawą i przerastającą swoją epokę kobietą.

Przekornie na początku powiem jaka ta książka nie jest. Otóż nie jest efektowna, nie jest też porywająca, nie czyta się sama i nie zapiera też tchu. Ale jest rzetelna, na tyle na ile może być taką książka o Egipcie faraonów, ma normalne rozdziały, a nie tylko rzucone informacje, które pozostawiają po sobie niedosyt. Naprawdę ciekawa publikacja, gorąco polecam nie tylko...

Hatszepsut, przez lata „zapomniany” władca Starożytnego Egiptu. Jej następca Totmes III, w imieniu którego była regentką na tronie Górnego i Dolnego Egiptu, zrobił wiele aby usunąć jej imię z dokumentów, świątyń i pamięci potomnych.

Kara Cooney – profesor sztuki i architektury egipskiej na Uniwersytecie Kalifornijskim,w biografii Hatszepsut zatytułowanej „Hatszepsut. Kobieta, która została królem” przybliża dzieje tej niezwykłej kobiety. Profesor Cooney opierając się na skąpych źródłach opisujących życie Hatszepsut stara się przedstawić jak wyglądało (mogło wyglądać) życie córki Totmesa I, założyciela dynastii, żony swojego przyrodniego brata Totmesa II i regentką Totmesa III, dla którego była ciotką, macochą i teściową. Tak, drzewa genealogiczne egipskich faraonów były mocno pokomplikowane.

Profesor Cooney, opowiada nam o Hapszepsut, od czasu gdy była małą dziewczynką uczącą się świątynnych obowiązków u boku matki, królowej Ahmes. Poprzez lata zasiadania na tronie Egiptu u boku swojego przyrodniego brata-męża Totmesa II, przez lata regencji i praktycznie samodzielnego sprawowania władzy. Hatszepsut była mądrą kobietą, umiejąca wykorzystywać religię i kapłanów do swoich celów. Wiedziała, kiedy nagradzać a kiedy karać urzędników, pomagającym jej sprawować władzę. Świetnie zdawała sobie sprawę, że bogactwo Egiptu, z którego może korzystać nie tylko ona, ale i jej urzędnicy, przekłada się na pomyślność poddanych (nie wszystkich, ale wielu). Hatszepsut była tak zdeterminowana, w swoim dążeniu do władzy, że na posągach kazała się przedstawiać jako Kobieta-Faraon, portretując się z chustą chat, ureuszem czy ceremonialną sztuczną brodę, aby w późniejszym okresie panowania, przedstawiać się już tylko w postaci męskiej. Takie zachowanie Hatszepsut, jest do dnia dzisiejszego źródłem spekulacji.
Została zapamiętana m.in. dzięki monumentalnej Świątyni Milionów Lat w Deir el-Bahari, dodaniu wielu nowych elementów do świątyni w Karnaku.

Profesor Cooney, kreśli portret kobiety niezwykłej, niezmiernie pracowitej, dzielącej swój czas pomiędzy obowiązki świątynne, będąc Boską Małżonką Amona miała ich nie mało,obowiązki Wielkiej Królewskiej Małżonki a rządzenie Egiptem, zapewnieniem pokoju i dostatku jego mieszkańcom.

Biografia Hatszepsut autorstwa prof. Cooney, jest nie tylko opowieścią o niej samej, ale także ciekawą opowieścią o życiu i zwyczajach panujących w Egipcie za czasów panowania XVIII Dynastii.

Na uwagę zasługują bogate przypisy i bibliografia, zamieszczone na końcu książki, pozwalająca Czytelnikom na zgłębienie tematu. Również zdjęcia (niestety czarno-białe) pomogą Czytelnikom uzmysłowić sobie ogrom prac wykonanych na polecenia Hatszepsut.

Hatszepsut, przez lata „zapomniany” władca Starożytnego Egiptu. Jej następca Totmes III, w imieniu którego była regentką na tronie Górnego i Dolnego Egiptu, zrobił wiele aby usunąć jej imię z dokumentów, świątyń i pamięci potomnych.

Kara Cooney – profesor sztuki i architektury egipskiej na Uniwersytecie Kalifornijskim,w biografii Hatszepsut zatytułowanej „Hatszepsut....