Krótka forma wypowiedzi, kilka ciekawostek, dużo powtórzeń.

Krótka forma wypowiedzi, kilka ciekawostek, dużo powtórzeń.

Nigdy nie czytałem tak powtarzającej się treści… Książka ok, do kibelka albo pociągu. Kilka ciekawych informacji o kulturze i historii. Jednak nie jest to książka warta 40zl… na moje oko 15zl to maks które powinna kosztować. Ale ta książka daje nadzieje ludziom którzy planują napisać książkę i się boja czy ktoś zechce ją wydać. Jeżeli ta książka jest wydana i sprzedawana to warto zacząć pisać ksiazki bez względu na merytoryczne przygotowanie.

Nigdy nie czytałem tak powtarzającej się treści… Książka ok, do kibelka albo pociągu. Kilka ciekawych informacji o kulturze i historii. Jednak nie jest to książka warta 40zl… na moje oko 15zl to maks które powinna kosztować. Ale ta książka daje nadzieje ludziom którzy planują napisać książkę i się boja czy ktoś zechce ją wydać. Jeżeli ta książka jest wydana i sprzedawana to...

Lektura tej książki trochę mnie rozczarowała, ale stało się tak głównie dlatego, że rozminęła się ona z moimi oczekiwaniami. Zarówno tytuł książki, jak i jej dość wymowna okładka nie pozostawiły mi złudzeń, od początku wiedziałam, że książka dotyczy zarówno Korei Południowej, jak i Północnej, łudziłam się jednak, że podział (ten książkowy) przebiega jednak zdecydowanie inaczej. Podczas lektury nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że "Piekło - niebo" dotyczy tak właściwie Korei Północnej, a Korea Południowa jest jakby kontekstem i dopowiedzeniem historii Półwyspu Koreańskiego w tym wymiarze, który na Północy nie jest obecny. Dodatkowo okraszony został on kwestią międzynarodową w wykonaniu amerykańskim czy też japońskim. "Piekło - niebo. Zrozumieć Koreę" Rafała Tomańskiego to zbiór krótkich tekstów nawiązujących do wydarzeń mających miejsce na Półwyspie Koreańskim w latach 2015-2016. To dodatkowy minus w kontekście moich oczekiwań, bowiem miałam nadzieję na coś bardziej kompleksowego, jednakże autor nie zawęził się tylko i wyłącznie do powszechnie znanych faktów, a nawiązał także do spraw często pomijanych, ukrywanych tudzież po prostu nieeksponowanych, które dla czytelnika pragnącego zgłębić wiedzę dotyczącą Korei mogą stać się swoistą perełką, stąd też tak dobra moja ocena tej książki. Punktem wyjściowym, a zarazem głównym tej książki, wydaje się stały proces zbrojenia się Korei Północnej, jej bardziej lub mniej udane próby nuklearne oraz nieustanna eskalacja światowego konfliktu atomowego. W Kontekście trudnego sąsiedztwa obu Korei czytelnik dowie się wielu kwestii dotyczących tak zwanej strefy zdemilitaryzowanej, jak propagandowe ulotki oraz komunikaty nadawane z przygranicznych głośników. Poruszona jest kwestia sunshine policy oraz szeroko rozumianej poprawności polityczno-historycznej. Dopiero z tekstów dotyczących tylko i wyłącznie Korei Południowej dowiemy się o wizji Hell Joseon, generacji sampo, cudzie nad rzeką Han, mieście przyszłości - Songdo oraz bardziej szokujących elementach życia Koreańczyków z Południa, jak organizacja pozorowanych pogrzebów i konkursów na bezczynność, kampania Slow Hiking czy też zastrzyki dla mózgu. W kontekście międzynarodowym wspomnę zaś jedynie o trudnych relacjach z Japonią naznaczonych historią (np. wyspa Hashima czy też kwestia kobiet wykorzystywanych przez japońskich żołnierzy podczas II wojny światowej). Książka Rafała Tomańskiego ma oczywiście o wiele więcej do zaoferowania. To, co przywołałam jest jedynie namiastką mającą na celu zachęcić potencjalnego czytelnika do sięgnięcia po "Piekło - niebo" i samodzielnego odkrywania tajemnic obu Korei.

https://www.facebook.com/literackakorea/posts/145683714416270

Lektura tej książki trochę mnie rozczarowała, ale stało się tak głównie dlatego, że rozminęła się ona z moimi oczekiwaniami. Zarówno tytuł książki, jak i jej dość wymowna okładka nie pozostawiły mi złudzeń, od początku wiedziałam, że książka dotyczy zarówno Korei Południowej, jak i Północnej, łudziłam się jednak, że podział (ten książkowy) przebiega jednak zdecydowanie...

Nie pamiętam kiedy czytałam tak słabą książkę. Początek był jeszcze ciekawy, ale później... Opisywanie piętnasty raz tego samego. Jakby wyciąć powtórzenia to nie wiem czy książka miałaby chociaż 100 stron. Dodatkowo forma wpisów zamieszczonych z bloga powoduje, że nie ma ciągłości ani powiązania. Opisy w stylu: w czwartek zdarzyło się to i to nie odnoszą się do konkretnej daty i powodują jedynie pogubienie czytelnika. Słowem stracony czas i pieniądze. Nie polecam.

Nie pamiętam kiedy czytałam tak słabą książkę. Początek był jeszcze ciekawy, ale później... Opisywanie piętnasty raz tego samego. Jakby wyciąć powtórzenia to nie wiem czy książka miałaby chociaż 100 stron. Dodatkowo forma wpisów zamieszczonych z bloga powoduje, że nie ma ciągłości ani powiązania. Opisy w stylu: w czwartek zdarzyło się to i to nie odnoszą się do konkretnej...

Tu niestety się zawiodłem. Książka jest chyba zbiorem wpisów z pisanego na bieżąco bloga, który może być ciekawy na bieżąco w sieci, ale bez redakcji, w zwartej postaci książkowej zwyczajnie się nie sprawdza. W kolejnych (mikro)rozdziałach raz po raz powtarzają się te same stwierdzenia, opinie, informacje i sformułowania. Zaczyna to drażnić już po kilkunastu stronach. Do tego jeszcze autor pisząc o Korei Północnej nie jest w stanie wyzwolić się z okowów amerykańskiego sposobu widzenia świata. Wszystko to, czego dowiadujemy się z książki o tym kraju zdaje się być kuriozalne, groteskowe i absurdalne.

Tu niestety się zawiodłem. Książka jest chyba zbiorem wpisów z pisanego na bieżąco bloga, który może być ciekawy na bieżąco w sieci, ale bez redakcji, w zwartej postaci książkowej zwyczajnie się nie sprawdza. W kolejnych (mikro)rozdziałach raz po raz powtarzają się te same stwierdzenia, opinie, informacje i sformułowania. Zaczyna to drażnić już po kilkunastu stronach. Do...

Trudno to tak właściwie nazwać książką. Zbiór losowych wpisów blogowych, co kilka stron powtórzenia tych samych informacji. Przemycanie własnego światopoglądu i wciskanie go na siłę czytelnikowi. DWIE ciekawostki na całą książkę, reszta to krążące po sieci informacje. Niby teksty krótkie, napisane lekko, ale dłużyły mi się niesamowicie.

Trudno to tak właściwie nazwać książką. Zbiór losowych wpisów blogowych, co kilka stron powtórzenia tych samych informacji. Przemycanie własnego światopoglądu i wciskanie go na siłę czytelnikowi. DWIE ciekawostki na całą książkę, reszta to krążące po sieci informacje. Niby teksty krótkie, napisane lekko, ale dłużyły mi się niesamowicie.

Opowieść o Korei A.D. 2015/2016, czyli czasach, kiedy półwysep wstrząsany był kolejnymi perturbacjami wynikłymi z niedawnego przejęcia władzy w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej przez młodego Kim Dzong Una (pod tym względem niewiele się od tego czasu zmieniło). Autor stara się przedstawić stan społeczny i gospodarczy obu państw koreańskich. Opisuje nie tylko ekstrema północnokoreańskiej dyktatury, ale i blaski i cienie kapitalistycznego południa. Wszystko w formie niewiarygodnie krótkich rozdzialików, czasem niemających nawet jednej strony, co jest zasadniczą wadą tej pozycji. Bo na przykład podaniu informacji o tym, że w 2015 r. ponad 25% Koreańczyków z południa powyżej 60 roku życia zgłosiło upadłość, nie towarzyszy żadna analiza, dlaczego ta sytuacja ma miejsce i w jaki sposób rezonuje to na społeczeństwo. Takich niepogłębionych ciekawostek jest cała masa i pozostawia to ogromne uczucie niedosytu. Można odnieść wrażenie, że czyta się nie pełnoprawna książkę, a raczej wydruk stron z jakiegoś portalu społecznościowego o tytule "1001 ciekawostek o Korei", bo widywałem bardziej pogłębione analizy na blogach.
Mimo tej kluczowej wady nie żałuję lektury, bo jest to coś w stylu opowieści o Korei dla bardzo początkujących, do których i ja się zaliczam. Tyle, że nie sięgnę już raczej do żadnej książki pana Tomańskiego, gdyż jego sposób prowadzenia narracji poprzez podawanie czasem niepowiązanych ze sobą ciekawostek jest dosyć nużący.
Na minus należy zaliczyć również poziom wydania - pozornie atrakcyjne, bo kolorowe i bogato ilustrowane, ale niezbyt solidne, bo słabo klejone.

Opowieść o Korei A.D. 2015/2016, czyli czasach, kiedy półwysep wstrząsany był kolejnymi perturbacjami wynikłymi z niedawnego przejęcia władzy w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej przez młodego Kim Dzong Una (pod tym względem niewiele się od tego czasu zmieniło). Autor stara się przedstawić stan społeczny i gospodarczy obu państw koreańskich. Opisuje nie tylko...

Ciekawa, jednak dużo rzeczy się powtarza. Każdy „rozdział” należy traktować jako osobny artykuł i przygotować się na czytanie tych samych faktów co najmniej kilka razy. Co bardzo traci na jakości lektury. I tak oto zamiast z ciekawej książki mamy średnio ciekawą, męczącą momentami, lekturę.

Ciekawa, jednak dużo rzeczy się powtarza. Każdy „rozdział” należy traktować jako osobny artykuł i przygotować się na czytanie tych samych faktów co najmniej kilka razy. Co bardzo traci na jakości lektury. I tak oto zamiast z ciekawej książki mamy średnio ciekawą, męczącą momentami, lekturę.

Przeczytałem ją tylko dlatego, że zacząłem. Sporo błędów i nic nowego się nie dowiedziałem.

Przeczytałem ją tylko dlatego, że zacząłem. Sporo błędów i nic nowego się nie dowiedziałem.

Niczego nadzwyczajnego się z tej książki człowiek nie dowie. Czyta się szybko.

Niczego nadzwyczajnego się z tej książki człowiek nie dowie. Czyta się szybko.