Okładka znów przedstawia mężczyznę, tym razem w kolorach sepii, może trochę szarości lub fioletu, brązu, zależy jak się przypatrzymy. Kolejny raz widzimy na środku wytłuszczony ornament, który matowej okładce daje świetny efekt. Szkoda, że nie ma skrzydełek, które stanowiłyby dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Mamy kremowe strony, czcionka jest wystarczająca dla oka, marginesy i odstępy między wersami zostały zachowane. Literówek trochę się pojawiło, ale nie przeszkadzały w czytaniu.

Byłam ciekawa, co za trzecim tomem skryła pisarka. Już się przekonałam, że potrafi wzruszyć mnie do łez, emocjonalnie totalnie rozwalić... Czytało się jak zwykle szybko, lekko, chociaż niekoniecznie przyjemnie ze względu na wydarzenia, jakie mają miejsce... Nie było jakichkolwiek przeszkód w czytaniu, a wręcz ciężko szło się oderwać. Może nie zrobiła na mnie tak piorunującego wrażenia jak "Woda, która niesie ciszę", gdzie myślałam, że to jest właśnie drugi tom, a nie trzeci jak się okazało. Ale i odnoszę wrażenie, że jest równie dobra, nawet bardzo. Teraz już wiem, że warto nadrobić każdą powieść pisarki, bo jest tego warta. Zdecydowanie! Pióro niebezpiecznie wciąga, autorka wie jak zaczarować czytelnika, by nie chciał odkładać jej na bok, no chyba, że gdy doczyta do ostatniej kropki... Jestem zadowolona, bardzo!

Największą zaletą tego tomu są bohaterowie. Świetnie wykreowani, różni od siebie, niczego im nie brakuje. Podziwiam Brittainy za stworzenie takich postaci, które dosyć mocno zatarły się w mojej głowie. Już za nimi tęsknię...
Alyssa to dziewczyna, która na pozór ma wszystko, piękny dom, pieniądze, umiejętności, talent... Ale tak naprawdę czuje się samotna, jej kontakty z ojcem są marne, a z matką nie potrafi się dogadać, ze względu na to, że cały czas ją krytykuje i odrzuca... Współczułam jej od początku i poniekąd ją rozumiałam. Nie miałam takiej samej sytuacji jak ona, ale wiele emocji rozumiałam i znałam, aż za dobrze...
Jest też Logan, który roztopił moje serce już na samym początku. Polubiłam go od "pierwszego ujrzenia" w książce, rzecz jasna. Przyznam, że nie spodziewałam się takiego charakteru. Nie miał lekko, ale w głębi duszy czułam, że jego serce jest dobre... Wychowywał się w sumie sam, jego rodzina... Tak jakby jej nie miał. Szanował przeogromnie swojego brata Kellana oraz swoją przyjaciółkę Alyssę, to była jego rodzina, jego dom...
Kellan i Erica to również poranione postacie. On jest bratem Lo, a ona bratem Ally. Tworzą razem pokręconą paczkę, ale każde z nich dźwiga swój ciężar, swój życiowy krzyż...
Naprawdę uważam, że wszyscy bohaterowie, a nie tylko ta czwórka, są najmocniejszą zaletą tej powieści. Mają swoje charaktery, problemy, tak bliskie naszemu życiu...

Akcja ma swoje odpowiednie tempo, które nie jest zbyt szybkie ani za wolne. Autorka wie, kiedy zrzucić na nas masę niespodziewanych zdarzeń, wie, kiedy rozsypać nasze serca w drobny mak, wie, kiedy podpalić akcję tak, byśmy płonęli razem z nią...
Jest tu masa emocji, które i ja odczuwałam z bohaterami. Niejednokrotnie pojawiały się łzy w moich oczach. Nie wiedziałam, że sytuacja postaci aż tak na mnie wpłynie, a jednak... Gdy pomyślę o bohaterach, moje serce nadal krwawi. Wciąż podziwiam ich za to, jacy byli, że starali się jak mogli... I polubiłam ich, chociaż tak jak wspominałam, to Logan, mimo błędów, był dla mnie postacią numer jeden.

Poruszanych tematów jest cała masa... od przyjaźni po miłość, od odrzucenia, po akceptację, mamy drugą szansę... Jest uzależnienie, droga do czystości, śmierć czy budowanie swojego życia całkiem od nowa. Mamy również przemoc, nie tylko fizyczną, ale i psychiczną... Jak widzicie, jest tego sporo, a to niesie ze sobą sporo emocji, trudnych... I to również czyni tę historię niezwykle wartościową.

Reasumując, chciałabym polecić Wam tę historię. Jest jedną z lepszych, czytanych przeze mnie. Wydaje mi się, że przez wzgląd na wydarzenia, jakie mają tu miejsce, jest warta Waszego czasu. Będę ją gorąco polecać. I uwaga, mogą pojawiać się łzy. Przygotować możecie chusteczki... POLECAM!

Okładka znów przedstawia mężczyznę, tym razem w kolorach sepii, może trochę szarości lub fioletu, brązu, zależy jak się przypatrzymy. Kolejny raz widzimy na środku wytłuszczony ornament, który matowej okładce daje świetny efekt. Szkoda, że nie ma skrzydełek, które stanowiłyby dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Mamy kremowe strony, czcionka jest...

moim zdaniem najsłabsza z serii żywioły

moim zdaniem najsłabsza z serii żywioły

Czytalam ksiazki tej serii w dziwnej kolejnosci i juz myslalam, ze trzecia byla najgorsza, jednak ta druga przebila "gorszoscia" .... tematyka narkotykow, dwoje ludzi z roznych sfer spolecznych, oboje z trudna sytuacja rodzinna.
Borykanie sie z trudami zycia, doprowadza ludzi do przedziwnych reakcji. Temat naprawde interesujacy i choc nie wiem jak naprawde zachowuja sie ludzie uzaleznieni (dzieki losowi za to) tutaj jednak Logan nie zdobyl mojej sympatii i szczerze mowiac, nie wiem czy bylabym tak wyrozumiala jak Alyssa. Logan to egoistyczny dupek, ktory rani wszystkich dookola, powtarza ciagle, ze chce byc inny niz matka i ...... wciaga kreseczke a Alyssa i Kel poprawiaja aureolke, bo uciska w skronie. I choc zachowania Logana na haju mozna w jakis sposob zrozumiec, to wszystko to co powiedzial i zrobil juz "na trzezwo" bylo "niewybaczalne".
Moze bledem bylo czytanie tej serii "na raz" jednak w tej czesci nie uronilam ani jednej lzy, pomimo wspolczucia dla niektorych bohaterow.

Czytalam ksiazki tej serii w dziwnej kolejnosci i juz myslalam, ze trzecia byla najgorsza, jednak ta druga przebila "gorszoscia" .... tematyka narkotykow, dwoje ludzi z roznych sfer spolecznych, oboje z trudna sytuacja rodzinna.
Borykanie sie z trudami zycia, doprowadza ludzi do przedziwnych reakcji. Temat naprawde interesujacy i choc nie wiem jak naprawde zachowuja sie...

Przeznaczenie stawia na drodze dwoje zupełnie różnych ludzi. Każde z nich wiedzie inne życie. Jednak oni się tym nie przejmują. Trwają wytrwale u swego boku. Do czasu... Czy znajdą drogę powrotną do siebie? Smutna, wzruszająca i dramatyczna opowieść o walce z uzależnieniem, przemocą, chorobą. O sile jaką daje rodzina i przyjaźń.

Przeznaczenie stawia na drodze dwoje zupełnie różnych ludzi. Każde z nich wiedzie inne życie. Jednak oni się tym nie przejmują. Trwają wytrwale u swego boku. Do czasu... Czy znajdą drogę powrotną do siebie? Smutna, wzruszająca i dramatyczna opowieść o walce z uzależnieniem, przemocą, chorobą. O sile jaką daje rodzina i przyjaźń.

Ta książka jest o narkotykach.
Ta książka jest jak narkotyk. Wciąga, uzależnia i chcesz więcej i więcej. Nie spałam, nie pracowałam, czytałam, czytałam, czytałam. Jak ćpunka :) Polecam!!!

Ta książka jest o narkotykach.
Ta książka jest jak narkotyk. Wciąga, uzależnia i chcesz więcej i więcej. Nie spałam, nie pracowałam, czytałam, czytałam, czytałam. Jak ćpunka :) Polecam!!!

Najsłabsza z części. Najmniej ciekawiła mnie historia.

Najsłabsza z części. Najmniej ciekawiła mnie historia.

Ta książka nie jest zła, ale jeśli weźmiemy pod uwagę pierwszy tom, to jest trochę rozczarowująca. Spodziewałam się utrzymania w jednym stylu, a tak w pierwszym tomie mamy dwoje dorosłych ludzi po przejściach, a w drugim wbijamy w new adult i to takie nie do końca zadowalające, a raczej wariację historii o księżniczce i żebraku. Tylko nie wiem, trochę za dużo absurdu było w tym tomie? Nie wiem, czy to dobre słowo, ale nie mogłam się wgryźć w ich historię, mimo, że bardzo takie lubię. Coś tu nie zagrało, czegoś zabrakło i nie chwyciła mnie za serce.

Nie męczyła, nie była mi do końca obojętna, bo jednak pod koniec trochę wzruszyła, ale to zdecydowanie nie było to.

Ta książka nie jest zła, ale jeśli weźmiemy pod uwagę pierwszy tom, to jest trochę rozczarowująca. Spodziewałam się utrzymania w jednym stylu, a tak w pierwszym tomie mamy dwoje dorosłych ludzi po przejściach, a w drugim wbijamy w new adult i to takie nie do końca zadowalające, a raczej wariację historii o księżniczce i żebraku. Tylko nie wiem, trochę za dużo absurdu było w...

Z początku nudna, dopiero w połowie coś zaczęło się dziać. Okropnie irytowała mnie postać Logana zachowywał sie jak małe rozkapryszone dziecko i przez to ciężko się czytało ale reszta historii bardzo fajna, mądra, życiowa...

Z początku nudna, dopiero w połowie coś zaczęło się dziać. Okropnie irytowała mnie postać Logana zachowywał sie jak małe rozkapryszone dziecko i przez to ciężko się czytało ale reszta historii bardzo fajna, mądra, życiowa...

Pewnie byłaby szóstka, gdyby nie to, że to samo czytałam we wcześniejszej części. Niestety tym razem Autorka nie stroni od sztampów – chociaż prezentuje ludzkie tragedie, to robi to w sposób wyjątkowo powierzchowny. Alyssa jest niestety bardzo płytka, a u Logana nie widać żadnej przemiany, mimo to nagle jest nam wmawiane, że to inny człowiek...

Pewnie byłaby szóstka, gdyby nie to, że to samo czytałam we wcześniejszej części. Niestety tym razem Autorka nie stroni od sztampów – chociaż prezentuje ludzkie tragedie, to robi to w sposób wyjątkowo powierzchowny. Alyssa jest niestety bardzo płytka, a u Logana nie widać żadnej przemiany, mimo to nagle jest nam wmawiane, że to inny człowiek...

Opera mydła zaliczona.... nie moje klimaty, nie czytuje takich "amerikan drim" 😉

Opera mydła zaliczona.... nie moje klimaty, nie czytuje takich "amerikan drim" 😉