Główna bohaterka będzie próbowała robić wszystko, aby odzyskać dawne wspomnienia i życie. Niestety nie będzie jej łatwo ponieważ po ciężkim wypadku stała się duchem . Książka zawiera w sobie wątek przyjaźni, miłości i ciężkich zmagań, skierowana jest głównie do młodzieży ale polecam ją również starszym.

Główna bohaterka będzie próbowała robić wszystko, aby odzyskać dawne wspomnienia i życie. Niestety nie będzie jej łatwo ponieważ po ciężkim wypadku stała się duchem . Książka zawiera w sobie wątek przyjaźni, miłości i ciężkich zmagań, skierowana jest głównie do młodzieży ale polecam ją również starszym.

Sięgnęłam po tę opowieść, powiem szczerze, choć nie powinno się oceniać po okładce, właśnie ze względu na nią. To ona przyciągnęła mnie do tej książki. Intrygujący tytuł zrobił swoje, no i stało się.
Książka wylądowała na moim biurku.
Literacki debiut Pauliny Lipińskiej, to typowa powieść dla młodzieży. Niezbyt obszerna, a jakże wciągająca.
Niebanalny wątek. Historia duszy, która wędruje przez kilka dni z pewnym chłopcem o imieniu Igor. Tak, dusza jest przywiązana do ciała młodego chłopca i porusza się z nim wszędzie, pomimo, że ciało, do którego przynależy znajduje się w szpitalu.
Mowa o dziewczynie, o pięknym imieniu Ada, która zostaje potrącona przez samochód i trafia do szpitala.
Historia młodzieńczej, niewinnej miłości opowiedziana w sposób czuły i tak delikatny, że momentami czułam oddech duszy Ady na mojej twarzy.
Dialogi duszy i Igora poruszają i powodują drżenie serca, a mnie przypomniały pierwszą, nastoletnią miłość.
Motyle w brzuchu i myśli: kocha, nie kocha; kocha nie kocha? Umówi się ze mną, czy nie? A może zaprosi na szkolny bal?
Ileż wspomnień, ileż młodzieńczych dywagacji i rozważań powraca, gdy czytamy opowiadania tego rodzaju.
Historia opowiedziana w sposób wrażliwy i subtelny. Historia, w której niejedna osoba odnajdzie siebie, lub znajomych ze swojego otoczenia.
Czasami tak trudno jest nam kogoś zrozumieć.
Zastanawiamy się, a może nawet i nie akceptujemy reakcji, które według nas samych są niewłaściwe.
Tymczasem ludzka psychika, zwłaszcza ludzi młodych, w wieku rozwojowym, ulega wielu przeobrażeniom. Dzieje się tak pod wpływem różnych emocji, z którymi sobie nie radzą i pod wpływem otoczenia, przepełnionego treściami i trendami panującymi wokoło, w których przyszło im i nam żyć.
Czasami jedna decyzja, przesądzi o dalszym losie. Tak jak to miało miejsce w przypadku Ady i Igora.
Oczekiwałam happy endu, a tymczasem autorka zakończyła historię w sposób smutny, ale jakże dorosły i życiowy. A we mnie wzbudziła refleksję: rodzimy się i umieramy. Taka kolej rzeczy. I to pewne.
Dziękuję "Wydawnictwu Psychoskok" za udostępnienie publikacji.

Sięgnęłam po tę opowieść, powiem szczerze, choć nie powinno się oceniać po okładce, właśnie ze względu na nią. To ona przyciągnęła mnie do tej książki. Intrygujący tytuł zrobił swoje, no i stało się.
Książka wylądowała na moim biurku.
Literacki debiut Pauliny Lipińskiej, to typowa powieść dla młodzieży. Niezbyt obszerna, a jakże wciągająca.
Niebanalny wątek. Historia...

Niestety jestem sroką jesli chodzi o okładki więc do przeczytania, w pierwszej kolejności zachęciła mnie właśnie ona, jest przepiękna, jednak mimo tego, nie przyćmiewa samego środka. "Zagubiona dusza" jest książką zdecydowanie skierowaną do młodzieży, która liczy niewiele ponad 100 stron. Znajdujemy tu historię zagubionej, zakochanej dziewczyny, która jednocześnie panicznie boi się związków. Cierpi na filofobię, która sprawia, że za każdym razem kiedy relacja wkracza na ten poważny etap, Ada ucieka od wszystkiego. Jest to dość nietypowy problem, z którym nie spotkałam się jeszcze w żadnej książce, dlatego cieszę się, że jest poruszony tutaj. Urzekły mnie rozmaite opisy emocji, dzięki którym mogłam dobrze wczuć się w sytuację nastolatki. Jest to naprawdę, wbrew pozorom wzruszająca historia w której, oprócz bolączki głównej bohaterki, autorka ukazuje nam również przeżycia jej rodziny i przyjaciół, oraz ich drastyczną zmianę wynikającą z wypadku Ady.
Moim zdaniem, jest warta przeczytania. W dodatku urywa się w takim momencie, że naprawdę z chęcią przeczytałabym jej kontynuację aby zaspokoić swoją ciekawość:)

Niestety jestem sroką jesli chodzi o okładki więc do przeczytania, w pierwszej kolejności zachęciła mnie właśnie ona, jest przepiękna, jednak mimo tego, nie przyćmiewa samego środka. "Zagubiona dusza" jest książką zdecydowanie skierowaną do młodzieży, która liczy niewiele ponad 100 stron. Znajdujemy tu historię zagubionej, zakochanej dziewczyny, która jednocześnie panicznie...

Pomiędzy życiem a śmiercią
Światło w tunelu, spotkanie z Bogiem, obserwowanie swojego ciała z góry – to tylko kilka z przykładów relacji osób, którzy doświadczyli zjawiska NDE. Mowa tu o Near Death Experiences czyli „Doświadczeniach Bliskich Śmierci”, o których możemy przeczytać w rozlicznych książkach poświęconych tej tematyce. Jednak w żadnym z przywołanych przez autorów przypadków nie pojawiła się sytuacja, w której człowiek doświadczający śmierci uczestniczył w codziennym życiu bliskich mu osób lub też zupełnie nie pamiętał kim jest i w jakim stanie się znajduje.
To jednak przytrafiło się osiemnastoletniej dziewczynie, która przedstawia się nam jako obserwator. Nie ma ona wpływu na otaczającą rzeczywistość, nie wie kim jest i kim jest smutny chłopak, któremu towarzyszy każdego dnia. A przynajmniej nie jest tego świadoma do chwili, kiedy wraz z Igorem udaje się do szpitala. Widząc swoją osobę w szpitalnym łóżku, podłączoną do rozlicznych monitorów, które podtrzymują funkcję życiowe nie tylko przeżywa szok, ale zdaje sobie sprawę, co tak naprawdę kryło się za desperacją chłopaka. Minuta po minucie zaczyn przypominać sobie swoje życie oraz chwile przed tym, jak zapadła w śpiączkę. Jaka tajemnica kryje się w nieświadomości? Dlaczego została uwięziona pomiędzy życiem a śmiercią? Dowiemy się tego z debiutanckiej książki Pauliny Lipińskiej, która poddaje pod dyskusję wszystko, co do tej pory wiedzieliśmy o procesie umierania, a także zasiewa w naszej duszy wątpliwości odnośnie przejścia na drugą stronę. Mimo niewielkiej objętości opublikowanej nakładem wydawnictwa Psychoskok książki, autorka stworzyła spójną historię, wypełnioną nutami tajemniczości, świeżością i czystością rodzącej się miłości, a kulminacją tej opowieści jest zaskakujące zaskoczenie, które kryje w sobie wiele możliwych rozwiązań (i niedopowiedzeń).
Wraz z Adą, bowiem tak ma na imię dziewczyna – duch przenosimy się do przeszłości, bowiem z fragmentów pojawiających się wspomnień składa ona swoją historię. Przypomina sobie dzień, w którym za pośrednictwem swojej najlepszej przyjaciółki poznała Igora, przypomina sobie nić przyjaźni, która ich połączyła, wspólne wycieczki, rozmowy, a nawet … wspólne milczenie. Autorka doskonale nakreśliła rodząca się miłość, podszytą nie erotyzmem, ale najczystszą postać uczucia. Mimo iż dziewczyna nie pamięta wydarzeń, które doprowadziły ją do takiego stanu to jest przekonana, że w nich musi tkwić wyjaśnienie jej dziwnego stanu zawieszenia, a także przywiązania do Igora.


(...)
Pełna treść recenzji jest dostępna na stronie:http://qulturaslowa.blogspot.com/2017/01/paulina-lipinska-zagubiona-dusza.html

Pomiędzy życiem a śmiercią
Światło w tunelu, spotkanie z Bogiem, obserwowanie swojego ciała z góry – to tylko kilka z przykładów relacji osób, którzy doświadczyli zjawiska NDE. Mowa tu o Near Death Experiences czyli „Doświadczeniach Bliskich Śmierci”, o których możemy przeczytać w rozlicznych książkach poświęconych tej tematyce. Jednak w żadnym z przywołanych przez autorów...

Co zrobisz, jeśli pewnego dnia okaże się, że nie żyjesz? Źle. Dowiesz się, że znajdujesz się w śpiączce, a twoje ciała nie chce się zregenerować? Nie wiesz, co się stało. Nie pamiętasz, kim jesteś. Nie wiesz, czy jeszcze kiedykolwiek się obudzisz. Co zrobisz? Jedyną pewną rzeczą jest spoglądanie w oczy pewnemu chłopakowi. On jest stały. Zawsze jest przy tobie. Tylko że Cię nie widzi. Nikt Cię nie widzi. Jesteś, a zarazem Cię nie ma. Trzymasz się jego boku, ponieważ jest jedyną stałą rzeczą w tym nowym, dziwnym świecie. Pewnego dnia idziesz za nim do szpitala, a tam... znajduje się twoje ciało. Nikt nie daje Ci szans na przebudzenie. Twoje wyniki są marne. Nie opłaca im się utrzymywać Cię przy życiu. Już dawno spisali Cię na straty. Czujesz strach, ale wtedy spoglądasz w oczy nieznajomego, który patrzy się na twoją leżącą na łóżku postać ze łzami w oczach. Zapominasz o wszystkim. Zastanawiasz się, kim on jest. Patrzysz, jak delikatnie podchodzi do łóżka, klęka przy twoim boku i modli się o twój powrót. Czujesz, że jest dla ciebie ważny. Twoje serce coraz szybciej bije. Chciałabyś go przytulić, ale nie możesz. Jesteś jak powietrze. Obecne, ale niewidzialne. Musisz podjąć walkę i zawalczyć o powrót do ziemskiego świata. Nadszedł czas, by stoczyć walkę ze śmiercią... Kochani zapraszam dziś was na recenzję książki, która mnie wciągnęła i wywołała wiele refleksji dotyczących życia oraz śmierci. Wpłynęła na mnie. Intrygująca, poruszająca powieść, która oderwała mnie od rzeczywistości. Cieszę się, że ją poznałam i mam nadzieję, że wy również się z nią zapoznacie. Zapraszam na recenzję!

,,Byłam gotowa na wszelki ból. Przynajmniej dzięki niemu będę wiedziała, że naprawdę żyję. Teraz jedynie co czuję, to jedno wielkie otępienie."

Zagubiona dusza to opowieść o młodej, osiemnastoletniej dziewczynie, która po wypadku nie pamięta zupełnie, kim jest i co spowodowało, że stała się duchem. Przywiązana niewidzialną nicią do pewnego chłopaka, bezwolnie podąża za nim krok w krok. Zagubiona pomiędzy dwoma światami musi sama przypomnieć sobie, co właściwie się wydarzyło i dlaczego. Odkrywa, że początkowo nieznany jej chłopak jest dla niej kimś bardzo ważnym. Opiekuńczy Igor to jej najlepszy przyjaciel, a rodzące się między nimi uczucie los brutalnie przerwał. Chłopakowi bardzo ciężko jest pogodzić się z trudną sytuacją tym bardziej że w pewnym stopniu czuje się odpowiedzialny za wypadek, w którym uczestniczyła Ada. Z pomocą przychodzi znajoma bohaterki, która ma dar widzenia duchów. Choć początkowo Igor nie wierzy drobnej blondynce, postanawia jednak zaufać Laurze.

,,Sen jest naszą ucieczką od złego. Miejscem, które nasz umysł tworzy na własne potrzeby. Tworzymy wtedy bezpieczne schronienie. Naszą własną kryjówkę, do której nikt nie ma wstępu. Tam dzieje się wszystko, co tylko sobie wymarzymy, czego tylko zapragniemy. Po prostu żyjemy idealnym życiem."

Krzyk... Ból... Ciemność... Ada budzi się z odrętwienie w nieznanym sobie miejscu. Nie wie, kim jest, ani gdzie się znajduje. Widzi nieznane sobie miejsce i chłopaka, o oczach pełnych bólu. Nie zna go, ale czuje, że jest dla niej kimś ważnym. Próbuje coś powiedzieć, zwrócić jego uwagę, ale to na nic. Nieznajomy zachowuje się, jakby jej tam nie było. Jakby była duchem. Przerażona dziewczyna nie wie, co ma robić. Nie jest sobą. Czuje się, jakby straciła część siebie. Towarzyszy nieznajomemu przez cały czas, nie może odejść od niego na więcej niż parę metrów. Ada wkrótce dowiaduje się, że znajduje się w śpiączce klinicznej. Miała wypadek, a jej szanse na przeżycie ciągle spadają. Dziewczyna podejmuje walkę ze śmiercią. Z pomocą dziwnej uczennicy, która jako jedyna ją widzi i Igora stara się połączyć ze swoim ciałem. Tylko, czy nie jest już za późno?

,,Tragedia trafia do ludzi i zostaje w nich, niszcząc powoli od środka. Szczególnie, gdy coś stanie się naszym bliskim. Martwimy się wtedy o ich los, zapominając o nas samych. Zostawiamy dotychczasowe życie daleko w tyle tak, jakby wtedy nie istniało. Ludzie będący przy nas blisko, nagle stają się całkowicie obcy."

,,Zagubiona dusza" to opowieść o walce z własnymi słabościami, odnajdywaniu wewnętrznej siły, poszukiwaniu samego siebie, sile miłości oraz pogodzeniu się z samym sobą. Ciekawie napisana, wciągająca, poruszająca trudne tematy książka, sprawia, że czytelnik musi się na chwilę zatrzymać, spojrzeć na świat inaczej i zrozumieć to, co najważniejsze. Intrygująca fabuła, wspaniali bohaterowie i siła, która chce zniszczyć wszystko. Powieść opowiada o pierwotnym uczuciu, którego nic nie zniszczy, dwóch duszach, które poznają smak miłości, ostatecznej bitwie o powrót do życia, pogodzeniu się z życiem i zaakceptowaniu nieszczęść, by później uzyskać spokój. ,,Zagubiona dusza" to debiut Pauliny Lipińskiej i już teraz mogę powiedzieć, że jeśli dalej będzie pisała i zdobywała doświadczenie, to niedługo zawojuje na rynku wydawniczym. Wróżę jej wielką przyszłość. Ta historia ma w sobie to coś, co przyciąga, a okładka urzeka swoją tajemniczością i magią. Z wielką chęcią sięgnę po inne powieści autorki, jeśli takowe się pojawią, a ,,Zagubioną duszę" polecam wszystkim, którzy chcą oderwać się od rzeczywistości i spojrzeć inaczej na świat.

,,Gubiłam we wszystkim. W nocy przyłapałam się też na tym, że zaczęłam się gubić w swoich myślach."

Ada to miła, energiczna osoba, która ma problem z zaakceptowaniem miłości. Boi się wyznać swoje uczucia, ale również pragnie walczyć o związek. Sympatyczna, wrażliwa, a przede wszystkim silna osoba. Choć wydaje się być porcelanową laleczką, to tak naprawdę jest solidną matrioszką, która mimo upadków, nie rozbija się. Ada musi rozpocząć walkę o własne życie. Dziewczyna próbuje pokonać swoje słabości, a pomaga jej w tym Igor — dobry, silny chłopak, który zrobi wszystko, by ją uratować. Młody mężczyzna po wypadku Ady nosi w sobie rozpacz, ale mimo to nie poddaje się i walczy o jej życie. Nie naciska na dziewczynę i traktuje ją z należytym szacunkiem. Igor i Ada muszą przejść długą drogę, by być razem. Czy im się to uda? Tego dowiecie się, czytając niezwykłą, niesamowitą ,,Zagubioną duszę".

,,Grzmoty stały się mocniejsze i wiatr z deszczem także dosyć mocno poinformował o swoim istnieniu. Dlaczego wszelkie takie nieszczęścia muszą dziać się w nocy? Wtedy mrok wszystko potęguje. Wiatr wydaje się bardziej niszczący, błyski bardziej widoczne."

,,Zagubiona dusza" oderwie was od rzeczywistości, ukaże historię, przy której nie można przejść obojętnie oraz zmusi do zastanowienia się nad własnym życiem. Lekka, z mocnym zakończeniem powieść, którą warto poznać — tak mogłabym ją określić. Czekam z niecierpliwością na kontynuację, ponieważ książka okazała się wciągająca, a historia Ady poruszyła mnie i kazała zastanowić się nad własnym życiem. Polecam!

Co zrobisz, jeśli pewnego dnia okaże się, że nie żyjesz? Źle. Dowiesz się, że znajdujesz się w śpiączce, a twoje ciała nie chce się zregenerować? Nie wiesz, co się stało. Nie pamiętasz, kim jesteś. Nie wiesz, czy jeszcze kiedykolwiek się obudzisz. Co zrobisz? Jedyną pewną rzeczą jest spoglądanie w oczy pewnemu chłopakowi. On jest stały. Zawsze jest przy tobie. Tylko że Cię...

Moja opinia:

Tak…
Jestem książkową sroką.
Więc nie zdziwi was fakt, że pierwsze na co zwróciłam uwagę widząc książkę „Zagubiona dusza”, to była jej nieziemsko piękna okładka.
Po prostu mnie urzekła…
Zaczarowała…
I kazała mojemu sercu, przygarnąć ją do siebie.

I muszę wam powiedzieć, że nie żałuję tego emocjonalnego wyboru, ponieważ „Zagubiona dusza” ma nie tylko piękną okładkę, ale i również bardzo zachęcającu środek, który niezaprzeczalnie urzekł mnie swoją obietnicą niezwykłej miłości.

Fabuła i styl:

Muszę przyznać, że pomysł na fabułę okazał się naprawdę bardzo ciekawy i kreatywny.
Zagubiona dusza…
Niespełniona miłość…
I walka, która swój finał zakończy w sercu nieśmiałej dziewczyny.
Czy nie brzmi to zachęcająco?
Oczywiście, że tak!
Szkoda tylko, że „Zagubiona dusza” ma wyłącznie 111 stron. Bo według mnie, to zdecydowanie za mało, aby móc w pełni delektować się tą historią.
A uwierzcie mi, że po przeczytaniu tej książki pragnie się tylko wiecej i wiecej niezwykłej przygody Ady i Igora.

Natomiast jeśli chodzi o styl autorki, to oceniam go na mocną 4.
Według mnie jest on nie tylko bardzo lekki, ale i także bardzo przyjemny w odbierze.
I choć zdarzały się w nim pewne błędy stylistyczne, to jednak nie miały one zbyt wielkiego wpływu na emocje, które towarzyszyły mi podczas poznawania tej niezwykłej historii.

Bohaterowie:

Bohaterowie książki „Zagubiona dusza” urzekły mnie nie tylko swoją barwną osobowością, ale i również swoją kreatywnością, która w miły sposób połaskotała moją wyobraźnie.
I muszę przyznać, że postacie tej książki mają w sobie coś naprawdę wyjatkowego. Ponieważ, potrafią pozostać w pamięci czytelnika na bardzo, bardzo długo.

Szata graficzna:

Okładka książki jest według mnie olśniewająca!
Nie wiem jak wy, ale ja nie mogę oderwać oczu od jej niepowtarzalnej magii ukrytej w pięknie różnorodnych barw.
I gdybym miała wyobrazić sobie barwę ludzkiej duszy, to właśnie w kolorach kosmicznej mgławicy szukałabym jej niepowtarzalnego piękna.

Podsumowanie:

„Zagubiona dusza” to niezwykle wzruszająca i pełna emocji historia, która nie tylko zachwyci Cię magią prawdziwej miłości, ale i także poruszy twoje serce pewną nutką refleksji, która nada twojemu życiu nowych barw szczęścia.

Moja opinia:

Tak…
Jestem książkową sroką.
Więc nie zdziwi was fakt, że pierwsze na co zwróciłam uwagę widząc książkę „Zagubiona dusza”, to była jej nieziemsko piękna okładka.
Po prostu mnie urzekła…
Zaczarowała…
I kazała mojemu sercu, przygarnąć ją do siebie.

I muszę wam powiedzieć, że nie żałuję tego emocjonalnego wyboru, ponieważ „Zagubiona dusza” ma nie tylko piękną...

Osiemnastoletnia Ada po wypadku, jakiemu uległa, trwa w zawieszeniu. Każdego dnia towarzyszy Igorowi, ten jednak jej nie widzi. Wizyta chłopaka w szpitalu jest dla niej impulsem, by zrozumieć sytuację, w jakiej się znalazła… a pomoc dziewczyny ze szkoły, która potrafi rozmawiać z duchami, jest dla niej szansą na odzyskanie swojego dawnego życia…


Pierwsze, co rzuca się w oczy i jednocześnie kusi to okładka. Bardzo enigmatyczna, dająca wrażenie eteryczności... i te kolory?! Nie sposób nie zawiesić na niej oka…
Opis zaś umieszczony na tyle książki nie sugeruje nic innego jak historię o miłości… Jednak rzeczywistość nieco odbiega od tej sugestii…


Książka jest bardzo króciutka, ma bowiem zaledwie 112 stron, toteż liczyłam na szybką i lekką lekturę. I choć pomysł na fabułę sam w sobie jest ciekawy (choć po trochu przypomina mi serial Zaklinacza duchów),to duży kontrast pomiędzy dialogami a „zbitym” tekstem sprawia, że książka jest ciężka. Zdecydowanie za mało dialogów, za dużo opisów…

W tekście wyłapałam kilka literówek, a to, co doprowadzało mnie do szewskiej pasji to błędy w szyku wyrazów, czy konstrukcje zdań, które nie miały żadnego sensu, nie mówiąc o poprawności pisowni… Wszak nie było ich jakoś dużo… niemniej jest to ewidentne niedopracowanie tekstu.

Kolejna sprawa to monotonność, która „wlecze się” przez niemal pół książeczki… zero akcji, zero polotu… a gdy już coś zaczyna się dziać, następuje „the end”… Frustrujące, ale prawdziwe.
Ponadto książka kończy się w takim momencie, iż domniemywać można jej kontynuacji… którą z chęcią przeczytam, by zaspokoić swoją ciekawość. :)


Zdaję sobie sprawę z tego, iż jest to debiut, ale… mimo wszystko, mocno niedopracowany. Widać, że autorka miała pomysł na całość – całkiem dobry – ale kompletnie nie poradziła sobie z przelaniem tego na papier… Przed nią jeszcze dużo pracy, by wyrobić sobie swój indywidualny styl i lekkość pióra… Nauczyć się odnajdywać „złoty środek” w stosunku dialogi – opisy oraz zamieniać myśli i pomysły w słowo pisane, które porwie tłumy. :)




Podsumowując: Debiutancka powieść Pauliny Lipińskiej Zagubiona dusza to książka z gatunku młodzieżówki połączonej z elementami fantastyki… To historia o tym, że nie ma przeszkód, których nie da się pokonać, a o miłość warto walczyć… zawsze.
Czy warto więc ją przeczytać? Dowiecie się tego, sięgając po tę krótką historię. :)

Osiemnastoletnia Ada po wypadku, jakiemu uległa, trwa w zawieszeniu. Każdego dnia towarzyszy Igorowi, ten jednak jej nie widzi. Wizyta chłopaka w szpitalu jest dla niej impulsem, by zrozumieć sytuację, w jakiej się znalazła… a pomoc dziewczyny ze szkoły, która potrafi rozmawiać z duchami, jest dla niej szansą na odzyskanie swojego dawnego życia…


Pierwsze, co rzuca się w...

Witajcie!

Jak wiecie czasami każdy z nas, lub zdecydowana większość ulega książkowym okładkom. Oczywiście ja zawsze staram się przeczytać opis z tyłu, bo nie zawsze okładka prowadzi na dobrą drogę, czasami jest złudna i mieliście okazję się nawet przekonać - bo tworzyłam post z mojego autorskiego cyklu na temat zwodniczych okładek. Ale do rzeczy. Nie jest to długa książka więc i recenzja będzie krótka.


Paulina Lipińska - absolwentka Zespołu Szkół Ekonomicznych z wykształceniem technik ekonomista i to pierwsza publikacja pisarki.


Paulina Lipińska - Zagubiona dusza


Główna bohaterka ciągle śledzi pewnego chłopaka. Skądś go zna, ale skąd? Ciągle się nad tym zastanawia, aż idąc za chłopakiem do szpitala, spotyka tam leżącą wśród aparatury siebie. Co się okazuje dziewczyna uległa wypadkowi, a lekarze widzą nikłe szanse na to, by powróciła do świata żywych. Ale ostateczną decyzję odcięcia od sprzętu ma podjąć matka dziewczyny. Główną bohaterką widzi jedna z dziewczyn ze szkoły. Ale dlaczego tylko ona jedna ją widzi? Kim ona teraz właściwie jest? I czy kiedyś się obudzi?


Zacznę jak zwykle od okładki, która podziałała na mnie bardzo szybko, stwierdzając, że przeczytać ją muszę, nie ma innej opcji. A więc widzimy kolorowe niebo, zwie się ono galaxy, czy jakoś tak. Kiedyś była moda na ubrania z takim właśnie niebem. Z kolei na tle tego nieba widzimy dziewczynę, a raczej jej zarys sylwetki. Spogląda przez okno. Mnie się niesamowicie podoba ta okładka, przyciąga wzrok i to trzeba jej przyznać.

Z kolei trochę żałuję, że książka nie posiada skrzydełek, ale pal licho. Okładka jest śliczna, niech jej będzie.

Białe strony, dość wyraźna czarna czcionka, marginesy, odstępy między wersami i brak literówek sprawiło, że czytało się przyjemniej.


Chciałam zwrócić szczególną uwagę Pani Paulinie, ponieważ jest to debiut. I widać, że jest to debiut. Raz, że ma bardzo malutko stron, bo tylko 111, to widać nawet w stylu, że nie jest on jeszcze wypracowany. Że brakuje kilku rzeczy. Ale nie na tym chciałam się skupić. Chcę Wam napisać, że autorka ma potencjał, ale jeszcze nie potrafi go wykorzystać. Osobiście uważam, że nie potrzebnie zakończyła tak książkę, bo spokojnie można by było dopisać do niej koniec, no chyba, że Pani Paulina przewiduje drugą część, to ja ją rezerwuję, pisze to już teraz. Mimo wszystko czytało się dość przyjemnie i szybko.


"- Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi - znów się odezwał."


Widać znaczną różnicę, w podziale tekstu na dialogi i monologi. Tego drugiego jest znacznie więcej. Sporo opisywania, a mało akcji. Mało dynamiki, ale zawsze można to zmienić, więc nie ma się czym przejmować. Na samym początku odniosłam wrażenie, że bardzo przypomina mi ta powiastka historię Mii, z If I Stay - Gayle Forman. Główna bohaterka była w podobnej sytuacji. I to mnie troszkę drażniło, ale każdy ma pomysł na siebie samego. Dlatego też jestem zainteresowana tym drugim tomem.


Co do bohaterów, nie zostali oni najgorzej wykreowani. Jest naprawdę dobrze, jak na debiut. Oczywiście nie są to postacie idealne, mojej sympatii nasza główna bohaterka nie zaskarbiła ponieważ strasznie mnie irytowała swoją nieśmiałością. No, ale mniejsza. Za to Igor, ten chłopak, którego śledziła - spodobała mi się jego postawa. Mało gdzie się znajduje takich chłopaków, jedynie ze świecą w ręku trzeba szukać. :)


Reasumując jest to krótka opowieść, która musi się doczekać kontynuacji, jednak mam nadzieję, że nieco obszerniejszej niż tom pierwszy, bo tak to by było trochę bez sensu... Mimo wszystko podobało mi się, lektura zajmie nam z godzinkę maksymalnie, może i mniej. Ja zaczęłam ją na lekcji i w ciągu 30 minut przeczytałam więcej niż połowę także nie zajmie Wam ona zbyt dużo czasu, za wiele również nie waży, więc do torebki zmieści się w sam raz, a my jej obecności zbytnio nie odczujemy.

Chciałabym Wam polecić tę pozycję, ponieważ jest łatwa w odbiorze, nie wymaga rozmyślań, taka na zabicie czasu, którego zbyt wiele nie mamy. Polecam.


A może Wy już ją czytaliście? Macie na nią ochotę? A co sądzicie po mojej dość krótkiej recenzji?

Czekam na Wasze opinie w komentarzu! Trzymajcie się! :)

Witajcie!

Jak wiecie czasami każdy z nas, lub zdecydowana większość ulega książkowym okładkom. Oczywiście ja zawsze staram się przeczytać opis z tyłu, bo nie zawsze okładka prowadzi na dobrą drogę, czasami jest złudna i mieliście okazję się nawet przekonać - bo tworzyłam post z mojego autorskiego cyklu na temat zwodniczych okładek. Ale do rzeczy. Nie jest to długa książka...

Czy prawdziwa miłość może przetrwać rozłąkę ? Nawet taką związaną ze śmiercią ukochanej osoby ?
Ta książka jest właśnie o tym !!!
Opowiada o młodzieńczej miłości , która została wystawiona na liczne próby . Tytułowa dusza to osiemnastoletnia Ada , która po tragicznym wypadku znajduje się na granicy życia i śmierci . Postanawia odnaleźć samą siebie i przypomnieć sobie o swojej miłości - Igorze . Musi się spieszyć się spieszyć ponieważ czas nie jest jej sprzymierzeńcem ...

Czy prawdziwa miłość może przetrwać rozłąkę ? Nawet taką związaną ze śmiercią ukochanej osoby ?
Ta książka jest właśnie o tym !!!
Opowiada o młodzieńczej miłości , która została wystawiona na liczne próby . Tytułowa dusza...

Ada spróbuje zrobić wszystko, by odzyskać utracone wspomnienia i dawne życie. Jak możemy się domyślać łatwo nie będzie? Niematerialna forma i niemożność swobodnego komunikowania się ze śmiertelnikami to nie wszystko. Ada cierpi, bowiem na filofobię…
Ta młodzieżowa powieść w niecodzienny sposób ukazuje problematykę pierwszej miłości. Zauroczenia i fascynacji, które oprócz pragnienia obcowania z drugim człowiekiem budzi lęk przed bliskością.

„Zagubiona dusza” to literatura młodzieżowa. - To historia opowiadająca o dość nietypowym lęku, jakim jest filofobia - lęk przed miłością – mówi autorka, ale treści nie chce zdradzać i zaprasza do przeczytania swojego dzieła.



„Zagubiona dusza” to pozycja skierowana do młodzieży, choć motyw miłości, pokonywania lęków, czy wizja życia po śmierci, z pewnością urzeknie także dorosłych czytelników. Czy uważa Pani, że książkę można polecać również tej grupie odbiorców, czy wolałaby Pani, by sięgali po nią jedynie przedstawiciele młodego pokolenia, którym łatwiej będzie utożsamić się z bohaterami?

Ada spróbuje zrobić wszystko, by odzyskać utracone wspomnienia i dawne życie. Jak możemy się domyślać łatwo nie będzie? Niematerialna forma i niemożność swobodnego komunikowania się ze śmiertelnikami to nie wszystko. Ada cierpi, bowiem na filofobię…
Ta młodzieżowa powieść w niecodzienny sposób ukazuje problematykę pierwszej miłości. Zauroczenia i fascynacji, które oprócz...