Świetne felietony pana Lema

Świetne felietony pana Lema

Mimo, iż niektóre teksty mają po 70 lat czyta się je jakby były napisane wczoraj.

Mimo, iż niektóre teksty mają po 70 lat czyta się je jakby były napisane wczoraj.

W jednym z tekstów autor odnosi się do błędnych interpretacji Solaris, jako powieści o miłości:
" Podjąłem w Solaris próbę przedstawienia problemu spotkania w Kosmosie jakiejś innej istoty czy istności, jakiegoś bytu, który by jednak nie był ludzki ani humanoidalny. (...) chodziło po prostu o to, by stworzyć wizję spotkania ludzi z czymś, co istnieje, i to na sposób potężny, a równocześnie do żadnych ludzkich pojęć ani wyobrażeń zredukować się nie daje. Dlatego książka nazywa się Solaris, a nie Miłość w próżni kosmicznej!"

W jednym z tekstów autor odnosi się do błędnych interpretacji Solaris, jako powieści o miłości:
" Podjąłem w Solaris próbę przedstawienia problemu spotkania w Kosmosie jakiejś innej istoty czy istności, jakiegoś bytu, który by jednak nie był ludzki ani humanoidalny. (...) chodziło po prostu o to, by stworzyć wizję spotkania ludzi z czymś, co istnieje, i to na sposób...

Nie wiem czego się spodziewałem po tej książce?
Nie ma tutaj efektownych teorii , błyskotliwych puent ani oczekiwanego inteligentnego humoru.
Większości wybranych tematów (a mówimy o felietonach z okresu od blisko 20- do ponad 60- letnich) nie przetrwała niestety próby czasu. Stąd cała lektura mało ciekawa i nie daje oczekiwanej satysfakcji.

Nie wiem czego się spodziewałem po tej książce?
Nie ma tutaj efektownych teorii , błyskotliwych puent ani oczekiwanego inteligentnego humoru.
Większości wybranych tematów (a mówimy o felietonach z okresu od blisko 20- do ponad 60- letnich) nie przetrwała niestety próby czasu. Stąd cała lektura mało ciekawa i nie daje oczekiwanej satysfakcji.

Kawał dobrej literatury. Słowa więcej nie powiem. Nie ma sensu. Lem powiedział i przewidział wszystko.

Kawał dobrej literatury. Słowa więcej nie powiem. Nie ma sensu. Lem powiedział i przewidział wszystko.

Tak mam,że wolę publicystę Lema niż jego powieści fantastyczno-naukowe. Pewnie dlatego, że jestem twardo chodzącą po ziemi pragmatyczką. Ten zbiór felietonów dorwałam z biblioteki i poczytywałam po trochę prawie codziennie,przez ponad miesiąc. Dlaczego po trochę? A to dlatego, że ich tematyka była tak różnorodna i prowokująca mnie do rozmaitych przemyśleń, że nie byłam w stanie wchłonąć tego naraz. Niektóre z nich zostały napisane dosyć dawno, nawet w 1955r, ale że Lem był genialnym wizjonerem i genialnym obserwatorem rzeczywistości czytałam je bez wrażenia, że trącą myszą. Chociaż przyznam się, że niektóre, zwłaszcza te o tematyce naukowej były za trudne dla mnie, więc je sobie odpuściłam. Ale już te o polityce i historii czytało się fenomenalne.
Trudno mi coś więcej o nich napisać,bo musiałaby zmierzyć się z erudycją i intelektem Lema,a to przecież jest nie możliwe. Żałuję tylko,że nie mam akurat tej książki na własność,bo mogłabym do niej od czasu do czasu wracać

Tak mam,że wolę publicystę Lema niż jego powieści fantastyczno-naukowe. Pewnie dlatego, że jestem twardo chodzącą po ziemi pragmatyczką. Ten zbiór felietonów dorwałam z biblioteki i poczytywałam po trochę prawie codziennie,przez ponad miesiąc. Dlaczego po trochę? A to dlatego, że ich tematyka była tak różnorodna i prowokująca mnie do rozmaitych przemyśleń, że nie byłam w...

Zbiór (i to godnych rozmiarów!) felietonów i esejów Lema powstałych na przestrzeni dziesięcioleci, które ukazują "Ostatniego Futurologa" od wielu mniej znanych stron, rzucając nieco światła zarówno na procesy twórcze pisarza jak i uchylające czasami rąbka tajemnicy życia prywatnego.

Porządna lektura (to w końcu Lem!),której znajomość pozwoli zmienić nieco kąt widzenia, z którego podchodzimy dzisiaj do tego z czego Lem najszerzej jest znany - jego sf. Pozycja godna polecenia dla fanów autora - dla tych większych na raz, a dla mniejszych felietony zawsze można czytać w przerwach między innymi książkami lub w krótkiej drodze autobusem do pracy, struktura jak i ich długość (zazwyczaj) świetnie się do tego nadaje!

Zbiór (i to godnych rozmiarów!) felietonów i esejów Lema powstałych na przestrzeni dziesięcioleci, które ukazują "Ostatniego Futurologa" od wielu mniej znanych stron, rzucając nieco światła zarówno na procesy twórcze pisarza jak i uchylające czasami rąbka tajemnicy życia prywatnego.

Porządna lektura (to w końcu Lem!),której znajomość pozwoli zmienić nieco kąt widzenia, z...

Moja opinia jest taka, że te felietony są ciekawe.

Moja opinia jest taka, że te felietony są ciekawe.

Lektura sprawiła mi niebywałą przyjemność. Przemyślenia mądrego człowieka, które po upływie lat, nadal są aktualne. Skłania do głębokich refleksji.

Lektura sprawiła mi niebywałą przyjemność. Przemyślenia mądrego człowieka, które po upływie lat, nadal są aktualne. Skłania do głębokich refleksji.

Dla wielbicieli prozy Stanisława Lema - pozycja obowiązkowa, dla pozostałych, nawet tych nie lubiących fantastyki - zbiór wypowiedzi światłego człowieka o bardzo szerokich poglądach. Wielkość Lema widać nie tylko w jego powieściach z gatunku S-F, ale również w jego wypowiedziach na tematy związane z kulturą, polityką, rozwojem człowieka, nauką czy przyszłością rodzaju ludzkiego. Książka jest zbiorem artykułów które Lem pisał na przestrzeni kilkudziesięciu lat dla wielu ukazujących się wówczas czasopism. Strukturę książki tworzy pięć części dotyczących kolejno: kultury, nauki, wydarzeń, przyszłości i osoby samego autora. Artykuły są różne, niektóre trochę się zdezaktualizowały (wszak minęło już ponad 50 lat) inne nie tracą nic z celności spostrzeżeń. Ale w każdym dostrzegamy erudycję autora, szerokość spojrzenia, zasób posiadanej wiedzy, a w kilku jego niesamowity humor. No i język. Czasami aż trudno się czyta człowiekowi przywykłemu do prosto przekazywanych treści czy to w internecie czy też w obecnej literaturze. Dziś już niewielu tak pisze. Bogactwo słownika, złożoność myśli przelanych na papier - dla wielbicieli porządnego pisania to rarytas. Bardzo dobrze się czyta tą książkę po kawałku. Artykuły są niewielkie, najczęściej kilka, góra kilkanaście stron. I tak co dzień dwa, trzy artykuły. Taki deser po obowiązkowej dla książkofila porcji codziennego czytania. Gorąco polecam.

Dla wielbicieli prozy Stanisława Lema - pozycja obowiązkowa, dla pozostałych, nawet tych nie lubiących fantastyki - zbiór wypowiedzi światłego człowieka o bardzo szerokich poglądach. Wielkość Lema widać nie tylko w jego powieściach z gatunku S-F, ale również w jego wypowiedziach na tematy związane z kulturą, polityką, rozwojem człowieka, nauką czy przyszłością rodzaju...