Sympatyczna podróż w lata międzywojennej Polski. Z żalem stwierdzam, że po roku 1989 taka sama głupota, złodziejstwo, populizm, politykierstwo. Nihil novi.

Sympatyczna podróż w lata międzywojennej Polski. Z żalem stwierdzam, że po roku 1989 taka sama głupota, złodziejstwo, populizm, politykierstwo. Nihil novi.

Książka jest zbiorem anegdot i historii z życia w Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym. Niektóre z nich naprawdę były zabawne, a inne szokowały, ale za razem dają szersze spojrzenie na nasze społeczeństwo.
Polecam nie tylko dla pasjonata historii.

Książka jest zbiorem anegdot i historii z życia w Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym. Niektóre z nich naprawdę były zabawne, a inne szokowały, ale za razem dają szersze spojrzenie na nasze społeczeństwo.
Polecam nie tylko dla pasjonata historii.

Głównym założeniem autora nie było stworzenie książki dającej obiektywny obraz społeczeństwa i funkcjonowania II RP, a dopełnienie naszej wiedzy o nich. W tym celu w kilkunastu niezależnych od siebie rozdziałach korzystając głównie z dawnej prasy zebrał opis wydarzeń i zjawisk budzących dzisiaj śmiech, politowanie czy zażenowanie ciemnotą. Rozdziały dotyczą m.in. popularności wróżbiarstwa, głupich przepisów i rozporządzeń, repertuaru kin czy regionalnych stereotypów. Takie teksty byłyby dobre jako cotygodniowa rubryka w czasopiśmie, ale w większej dawce nużą. Sporo zdarzeń wydaje się wymysłem dziennikarzy żądnych sensacji. Książka dała mi trochę wiedzy o odmiennych zwyczajach tamtych czasów, ale całościowa wydała mi się zbyt błaha.

Głównym założeniem autora nie było stworzenie książki dającej obiektywny obraz społeczeństwa i funkcjonowania II RP, a dopełnienie naszej wiedzy o nich. W tym celu w kilkunastu niezależnych od siebie rozdziałach korzystając głównie z dawnej prasy zebrał opis wydarzeń i zjawisk budzących dzisiaj śmiech, politowanie czy zażenowanie ciemnotą. Rozdziały dotyczą m.in....

Absolutnie do mnie ta książka nie trafiła - ani żartobliwy styl- taki żart do mnie nie przemawia, ani sensacje rodem z ówczesnych brukowców. Dużo tam treści - bez treści. Jedyny wniosek po przeczytaniu mam taki, że ciemnota, która królowała wtedy - nadal świetnie się ma.

Absolutnie do mnie ta książka nie trafiła - ani żartobliwy styl- taki żart do mnie nie przemawia, ani sensacje rodem z ówczesnych brukowców. Dużo tam treści - bez treści. Jedyny wniosek po przeczytaniu mam taki, że ciemnota, która królowała wtedy - nadal świetnie się ma.

Zbiór anegdotek i opowieści z życia wziętych z okresu międzywojennego. Nieco inne spojrzenie na II RP pozwala czytelnikowi stwierdzić, że raczej nic się nie zmieniło...

Zbiór anegdotek i opowieści z życia wziętych z okresu międzywojennego. Nieco inne spojrzenie na II RP pozwala czytelnikowi stwierdzić, że raczej nic się nie zmieniło...

Lekka, pełna humoru i wartości książka o prostych ludziach i ich życiu. Możemy odnaleźć informacje o tym, z czego się śmiano, kto i co pisał w licznych gazetach (głównie Warszawa, Kraków i tak bliska sercu - Łódź),za co można było dostać mandat i dlaczego okrążenie przez kobietę płonącej stodoły, skutkowało pobiciem strażaków spieszących ugasić pożar.

Lekka, pełna humoru i wartości książka o prostych ludziach i ich życiu. Możemy odnaleźć informacje o tym, z czego się śmiano, kto i co pisał w licznych gazetach (głównie Warszawa, Kraków i tak bliska sercu - Łódź),za co można było dostać mandat i dlaczego okrążenie przez kobietę płonącej stodoły, skutkowało pobiciem strażaków spieszących ugasić pożar.

Dla zainteresowanych historią Dwudziestolecia świetna lektura rozrywkowa na wakacje. Na podstawie różnych wycinków prasowych autor prezentuje pewne zdarzenia, zachowania, mody i trendy z tego okresu. Stara się przy tym omijać (na ile to możliwe) trudne i "ciężkie" tematy, jak na przykład Bereza, antysemityzm, Zaolzie czy Hitler.
Nawet jeśli ktoś zna już Dwudziestolecie całkiem nieźle (ja tak już o sobie myślę) to i tak jest to niezła rozrywka. A jeśli ktoś nie zna dobrze tego okresu to wiele rzeczy będzie naprawdę zaskoczeniem.

Dla zainteresowanych historią Dwudziestolecia świetna lektura rozrywkowa na wakacje. Na podstawie różnych wycinków prasowych autor prezentuje pewne zdarzenia, zachowania, mody i trendy z tego okresu. Stara się przy tym omijać (na ile to możliwe) trudne i "ciężkie" tematy, jak na przykład Bereza, antysemityzm, Zaolzie czy Hitler.
Nawet jeśli ktoś zna już Dwudziestolecie...

Remigiusz Piotrowski proponuje nam nieco inne spojrzenie na okres dwudziestolecia międzywojennego: zamiast naukowych wywodów dostajemy pełną humoru opowieść o absurdach codziennego życia w tamtych czasach. Przez karty książki przewijają się więc kucharze, restauratorzy, awanturujący się klienci, lekarze, pacjenci i znachorzy, astrolodzy, spirytyści i duchy, dziennikarze, pisarze i grafomani, kochankowie i nędzarze, wynalazcy, przestępcy, kanciarze i hochsztaplerzy, samobójcy, ekscentrycy i politycy… Galerii barwnych postaci towarzyszy pokaźny zestaw osobliwych, często mrożących krew w żyłach wydarzeń.
(...)
Przedwojenna reklama jest dosłownie wszędzie: w prasie, w kinie, na ulicy, a nawet… na pogrzebie. Łódź słynie z rekordowej ilości szyldów: „Tu się przyjmuje i reperuje członki” (warsztat naprawiający lalki),„Tu się dostaje kołbaski i tu można wypić. Dla niezamożnych – spust”. Zachwycające są zwłaszcza reklamy filmów, które zakasowałyby nawet Gardło Sobie Podrzynam Dibblera z Pratchettowskich „Ruchomych obrazków”:


„Wyśmienity jest również afisz reklamowy warszawskiego kina As: „Dzieje grzechu, według powieści Stefana Żeromskiego. Tragedia rodziny, gdzie mąż hulaka traci czas i pieniądze w knajpach, żona dźwiga jarzmo trosk i kłopotów, a piękna córka topi swe nieślubne dziecko. Szuka zapomnienia w strojach… zabawach… rulecie… Stacza się coraz niżej… Schodzi do rzędu kobiet ulicznych… Staje się narzędziem zbrodni… NAPAD BANDYTÓW. ROBOTA NA MOKRO”.

I tysiąc słoni – chciałoby się dodać.

Do najsłynniejszych reklam dwudziestolecia międzywojennego należy bez wątpienia slogan wymyślony przez Melchiora Wańkowicza: „Cukier krzepi”. Równie znana jest reklama producenta prezerwatyw marki Olla-Gum: „Prędzej ci serce pęknie”. Producenci tytoniu przekonują, że papierosy są „higieniczne i zdrowe”, a Hanka Ordonówna poleca śniegowce i pepegi, stanowiące „ozdobę każdej kobiety”.
(...)
„Absurdy i kurioza przedwojennej Polski” Remigiusza Piotrowskiego nie tylko dostarczają wielu osobliwych informacji, ale także poprawiają humor i podnoszą na duchu: dobrze wiedzieć, że i dawniej prasa goniła za sensacjami, służba zdrowia wywoływała niezdrowe emocje, a reklama ustanawiała nowe rekordy głupoty. Dziwactwa, skandale i kurioza nie są domeną naszych czasów. Pocieszająca myśl.
Fragmenty recenzji opublikowanej na blogu:
https://zapiskinamarginesie.pl/2018/12/30/wieprzobicie-z-dansingiem/

Remigiusz Piotrowski proponuje nam nieco inne spojrzenie na okres dwudziestolecia międzywojennego: zamiast naukowych wywodów dostajemy pełną humoru opowieść o absurdach codziennego życia w tamtych czasach. Przez karty książki przewijają się więc kucharze, restauratorzy, awanturujący się klienci, lekarze, pacjenci i znachorzy, astrolodzy, spirytyści i duchy, dziennikarze,...

Ciekawy zbiór historii, anegdot o życiu w dwudziestoleciu międzywojennym. Niestety ze smutkiem przyznaję że powielamy błędy naszych przodków a historia nas niczego nie uczy.

Ciekawy zbiór historii, anegdot o życiu w dwudziestoleciu międzywojennym. Niestety ze smutkiem przyznaję że powielamy błędy naszych przodków a historia nas niczego nie uczy.

Ta książka jest o wszystkim i o niczym. Autor chciał "ogarnąć" zbyt wiele tematów - wyszło chaotycznie i "po łebkach".

Ta książka jest o wszystkim i o niczym. Autor chciał "ogarnąć" zbyt wiele tematów - wyszło chaotycznie i "po łebkach".